انفجار خشم مردم ایران در این قیام 8 ماهه و به خصوص در روز بیست و هفتم دسامبر (ششم دی- روز عاشورا) نشان داد که همه افسانه سازیهای پیروان سیاست مماشات، درمورد رژیم ایران و این‌که اپوزیسیونی در مقابل آن نیست، تا چه اندازه غیر واقعی بوده است.
کمیته بین المللی در جستجوی عدالت اخبار دادگاههای قرون وسطایی رژیم ایران و محاکمه مخالفان ایرانی و محکوم کردن آنان به اعدام را دنبال میکند. اظهارات ابراهیم رئیسی، معاون اول قوه قضاییه رژیم ایران، مبنی بر اینکه 9 نفر دیگر از دستگیرشدگان بزودی اعدام خواهند شد، ضرورت یک عکس العمل قاطع از سوی جامعه جهانی و بویژه اتحادیه اروپا را در قبال فاشیسم دینی حاکم بر ایران هر چه فوری تر می سازد.
امروز مردم سراسر ایران شعارها و خواستهایی را تکرار می کنند که شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق ایران، اپوزیسیون اصلی سازمان یافته این رژیم، سالها بر آن پا فشاری کردهاند. این شعارها و خواستها نه تنها در جامعه ایران ایزوله نیست، بلکه با پذیرش و استقبال بسیار گستردهیی روبهروست.
برخی از سردمداران رژیم مجبور به اذعان به این واقعیت شده و میگویند: «شعاری که از زبان مسعود رجوی، رهبر مقاومت… می‌آید، در خیابانهای تهران هم شنیده می‌شود» و یا اینکه «مجاهدین فرمانده قیام عاشورا بودند» و «حضور و نقش مجاهدین در حوادث اخیر خصوصاً روز عاشورا، این موضوع را نشان داد که یک قوه عاقله و تدبیر کننده صحنهگردان این حوادث بوده است».
اعدام دو زندانی سیاسی به اتهام محاربه، محکومیت 9 زندانی به اعدام و محاکمه 16 تن به همین اتهام، مظهر وحشیگری و بربریت در قرن بیست و یکم است. کیفرخواست دادستان دادگاه انقلاب در مورد یکی از این زندانیان تصریح میکند: «اتهام این متهم محاربه از طریق هواداری و ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران و سردستگی آنها در هسته داخلی، اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرائم علیه امنیت و فعالیت تبلیغی علیه نظام به نفع سازمان مجاهدین خلق ایران و معاندین می‌باشد و با سر پل سازمان مجاهدین خلق ایران ارتباط داشته» و در اکثر تجمعات شرکت کرده و به تهیه عکس و فیلم پرداخته است. وی سپس با استناد به قانون مجازات اسلامی خواستار اعدام وی میشود. این بیشترین موارد اتهامی است که علیه محکومشدگان به اعدام یا کسانی که محاکمه میشوند، مطرح شده است.
بالاترین مقامات قضایی و سیاسی رژیم تصریح میکنند، از آن جا که مرکزیت سازمان مجاهدین خلق ایران هنوز وجود دارد، هر کس با این سازمان در ارتباط باشد ولو اینکه کار سیاسی و تبلیغی کرده باشد و یا برای دیدار عزیزانش به کمپ اشرف سفر کرده باشد، محارب محسوب میشود. چیزی که میلیونها ایرانی هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران و خانوادههای آنها و خانوادههای اعدام شدگان و ساکنان اشرف و اعضا و هواداران مقاومت در خارج از ایران را شامل میشود. این وحشیگریها قبل از هر چیز شکنندگی رژیم ایران در مقابل مقاومت ایران را برملا میکند.
محاکمه و اعدام اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران، تحت عنوان محارب، یادآور زدن برچسب تروریسم علیه این سازمان است که به درخواست رژیم ایران و بدون هیچ پروسه قضایی از سوی کشورهای غربی صورت گرفت. 8 سال گذشت تا برچسب «محارب» با روایت انگلیسی و اروپایی آن توسط دادگاههای پی در پی در انگلستان و اروپا لغو و باطل شود ولی هنوز روایت آمریکایی آن باقیست.
امروز رژیم ایران برای محاکمه و اعدام زندانیان سیاسی، بویژه هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران تحت برچسب محارب بطور گستردهیی از برچسب تروریستی استفاده میکند. ما از آمریکا میخواهیم، هرچه سریعتر سازمان مجاهدین خلق ایران، جنبش مشروع مقاومت ایران را از لیست سازمانهای تروریستی حذف کند. در شرایطی که مردم ایران به پاخاستهاند، حفظ این برچسب به معنی یک دخالت آشکار بنفع رژیم و علیه مردم ایران در جریان قیام است چیزی که یک تصویر بسیار منفی از ایالات متحده آمریکا در جامعه ایران باقی خواهد گذاشت.
در ادامه بیانیه کمیته بینالمللی درجستجوی عدالت، متشکل از دو هزار پارلمانتر در اروپا و آمریکا آمده است: آقایان موسوی و کروبی هر چند با برسمیت شناختن قانون اساسی ولایت فقیه و شخص ولی فقیه و حتی ریاستجمهوری احمدینژاد، از قیام مردم فاصله زیادی گرفتند، اما خامنهای در مقابل آنها که صرفاً خواستار اصلاح و ماندگاری نظام هستند، هیچ انعطافی نشان نداد. تمامیت خواهی خامنهای نه از موضع قدرت بلکه از ضعف مطلق است. هرگونه رفرم به معنای پایان سریعتر این رژیم است و این نشان میدهد که تنها راه حل ایران، تغییر تمامیت رژیم آخوندها به دست مردم و مقاومت ایران است، یعنی همان راه حل سوم خانم مریم رجوی، رئیسجمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران.
کمیته بینالمللی در جستجوی عدالت، شورای امنیت ملل متحد، اتحادیه اروپا و دولت آمریکا را به یک اقدام عاجل در مقابله با رژیم ایران فرامیخواند.
نبایستی با ادامه روابط اقتصادی و دیپلوماتیک با این رژیم، به اعدام و کشتار و جنایت جایزه داد.
پرونده نقض سیستماتیک حقوق بشر و سرکوب تظاهرات مسالمت آمیز مردم در ایران باید به شورای امنیت ملل متحد ارجاع شود.
آلخو ویدال کوادرارس
نایب رئیس پارلمان اروپا
رئیس کمیته بینالمللی در جستجوی عدالت