عدم وجود وزرای دائمی در وزارت‌خانه‌های امنیتی نیز باعث کند شدن مذاکرات در بعضی موضوعات حساس و حیاتی از قبیل آموزش پلیس عراق و راه‌اندازی دفتری برای فروش تجهیزات نظامی به عراق، شده است.
این تاخیر، در یک نقطه حیاتی قبل از زمانبندی پایان سال برای عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی و بعد از هشت سال از اشغال عراق مطرح می‌باشد. اگر‌چه رهبران عراق و آمریکا متعهد به خاتمه دادن به حضور نظامی آمریکا شده‌اند ولی زمانبندی پایان سال یک موضوع مورد بحث باقی مانده است.
تحلیل گران و بعضی سیاستمداران در هر دو کشور استدلال می‌کنند که عقب‌نشینی کامل آمریکا می‌تواند ثبات ضعیف (بدون اتکاء) عراق را با تهدید مواجه ساخته و بهای پرداخت شده توسط آمریکا چه به‌لحاظ هزاران نیروی کشته شده آمریکایی و چه به‌لحاظ میلیاردها دلار هزینه انجام شده را بر باد دهد.
موضوع عقب‌نشینی هم‌چنین نگرانیها در مورد این‌که آیا وزارت‌خارجه آمریکا قادر به انجام ماموریتی که در حال حاضر توسط ارتش آمریکا انجام می‌گرفت را داراست یا نه را تقویت کرده است. ماموریتهایی از قبیل واکنش در قبال حملات موشکی به اماکن دیپلوماتیک و کاهش تنشها در شهر نفت خیز کرکوک.
بیش از سه ماه است که رهبران عراقی یک دولت قلوس ولی مشمول را شکل داده‌اند و به‌رغم قولهای علنی داده شده توسط نخست‌وزیر نوری مالکی و ترغیب مقامات آمریکایی، هنوز هیچ وزیری برای وزارت بر ارتش و پلیس تعیین نشده است. . .
مقامات آمریکایی گفته‌اند که رهبران عراقی راغب به مذاکره مجدد توافقنامه، جهت دادن اجازه به بخشی از نیروهای ارتش آمریکا برای باقی ماندن در عراق هستند.
بعضی از مقامات عراقی به‌طور خصوصی مطرح می‌کنند که کشور آنها هنوز نیازمند آمریکا برای ادامه آموزش نیروهای عراقی و کمک به آنها در امن ساختن مرزها و فضای هوایی عراق می‌باشند. . .
تعداد زیادی در واشنگتن قابلیت و توانمندی وزارت‌خارجه در جایگزینی نقش ارتش آمریکا در عراق را زیر سؤال می‌برند، عراق کشوری کماکان خطرناک می‌باشد. . .».
