روز 26 اسفند89 (17مارس2011)، کنفرانسی با عنوان «ایران برای آزادی قیام میکند: چشماندازهای سیاست آمریکا»، در سالن کَنون کاکس مجلس نمایندگان آمریکا برگزار گردید که در آن مقامات عالیرتبه دولت آمریکا در کابینههای بیل کلینتون، جرج بوش و باراک اوباما و همچنین رئیس کمسیون خارجی کنگره و شماری دیگر از نمایندگان ارشد کنگره آمریکا از هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه سخنرانی کردند. در کنفرانس واشینگتن قیامهای مردم ایران و عزمشان برای سرنگونساختن استبداد مذهبی و استقرار آزادی و حاکمیت مردم، مقاصد شوم فاشیسم مذهبی علیه ملت ایران و صلح منطقه و جهان، پایداری مجاهدان اشرف در برابر توطئههای سرکوبگرانه و ضدانسانی دیکتاتوری آخوندی و عواملش در عراق، مورد بحث قرارگرفت و سخنرانان بر ضرورت حمایت از راهحل مقاومت ایران برای تغییر دموکراتیک، حذف نام مجاهدین از لیست آمریکا و عمل کردن آمریکا و سازمان ملل متحد بهتعهداتشان برای تأمین حفاظت اشرف تأکید کردند.
در این کنفرانس، متخصصان برجسته حقوق بینالملل، تروریسم، سیاست خارجی و امنیت ملی آمریکا و نیز سفیران و نمایندگان هیأتهای دیپلوماتیک از کشورهای اروپایی و خاورمیانه، محققان بنیادهای فکری و نمایندگان رسانههای جمعی در واشینگتن حضور داشتند.

سخنرانان این اجلاس عبارتند از: 

ارتشبد جیمز جونز
 مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور اوباما 2009 ـ 2010
فرمانده عالی نیروهای متحدین در اروپا 2003ـ 2006

ـ ایلینا رزلهتینن
رئیس کمیته خارجی کنگره آمریکا

ـ هوارد دین
کاندیدای ریاست‌جمهوری
رئیس حزب دموکرات آمریکا 2004 ـ 2009

ـ جان لوئیز  
همرزم مارتین لوترکینگ،
عضو رهبری حزب دمکرات،
  عضو عالیرتبه کمیته راهها و شیوه ها در کنگره آمریکا
مشهور به وجدان کنگره نمایندگان مردم آمریکا ،
و نماینده مردم جورجیا در کنگره از ربع قرن پیش تا کنون
 
ـ ارتشبد هیو شلتون
رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا  2001ـ1997
دارای نشان افتخار و مدال طلای خدمات برجسته از کنگره آمریکا

ـ مایکل موکیزی
وزیر دادگستری آمریکا 2007 - 2009
ریاست دادگاه (بمدت 6 سال)
قاضی فدرال (بمدت 18 سال)

ـ تام ریج
وزیر امنیت آمریکا 2003 ـ 2005
فرماندار پنسیلوانیا 1995ـ 2001

ـ برد شرمن
عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا
رئیس دموکراتها در زیر کمیته تروریسم و منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی

ـ قاضی تدپو
عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا
عضو زیر کمیته تروریسم و منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی

ـ شیلا جکسون لی
عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا
عضو عالیرتبه کمیته امنیت داخلی
عضو کمیته قضایی

ـ سفیردل دیلی
مسئول بخش ضدتروریسم در وزارت خارجه آمریکا2007-2009

ـ  دَرل آیسا
رئیس کمیته نظارت و رفرمهای دولتی کنگره آمریکا

ـ پائولا دوبریانسکی
معاون وزیر خارجه  آمریکا 2001 ـ 2009
سفیر ویژه رئیس جمهور در ایرلند شمالی  2007 ـ 2009

ـ جودی چو
عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا
عضو کمیته قضایی

ـ دیوید اسکات
عضو کمیته امور مالی کنگره آمریکا

ـ لوییس فری
رئیس اف. بی. آی ( اداره تحقیقات فدرال) 1993 - 2001

ـ هنک جانسون
عضو کمیته قضایی کنگره آمریکا
عضو کمیته قوای مسلح

ـ پرفسور ریموند تنتر
عضو شورای امنیت ملی کاخ سفید 1981 ـ 1982
پروفسور دانشگاه جورج تاون

سخنرانی ارتشبد جیمز جونز,مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور اوباما 2009 ـ 2010 -فرمانده عالی نیروهای متحدین در اروپا 2003ـ 2006
ارتشبد جیمز جونز در سخنرانی اش گفت: مایه افتخار من است که در این جا هستم و با شما صحبت می‌کنم. اجازه بدهید همصدا با همکارانم سال نو را به تمام مردم ایران تبریک بگویم، با این آرزو که هدایای زیادی را در این سال دریافت کنند.
من سه هدیه را پیشنهاد می‌کنم: اول موفقیت در لغو نامگذاری سازمان مجاهدین، دوم که به‌همان‌اندازه مهم است تضمین امنیت ساکنان کمپ اشرف و سوم حمایت از جنبش آزادیخواه مردمی که توسط ایرانیان در داخل و خارج از ایران نمایندگی می‌شود.
ما باید به مردم ایران فرصت دهیم تا سرنوشت خود را به‌دست بگیرند و آزادی را نه در 10 یا 20‌سال دیگر، بلکه در همین سال جدید تجربه کنند.
خانمها و آقایان، من واقعاً خوشوقتم که در این جلسه حضور دارم تا درمورد رویدادهای بسیار حائز‌اهمیت که در خاورمیانه در‌حال وقوع است صحبت کنیم. هیچ‌یک از این وقایع، بدون در نظر‌گرفتن بحران فعلی، مهمتر و سرنوشت‌سازتر از مسأله ایران و تمام پیچیدگیهای آن برای امنیت جهانی نیست.
ما در این‌جا به‌نظرم در مرحله یک نقطه‌عطف تاریخی قرار داریم که بخش بسیار مهمی از جهان که شامل آفریقای شمالی و خاورمیانه می‌شود و ایران را نیز قطعاً در بر می‌گیرد و هم‌چنین اسرائیل، فلسطین، روند صلح خاورمیانه و کشورهای خلیج فارس را شامل می‌شود.
من خیلی خوشحالم که این‌جا در کنار دوستان و همکاران خود هستم. کسانی‌که فعالیت حرفه‌یی آنان به‌ترسیم مسیر کشور ما به‌طرق مثبت کمک کرده است. من از عبارات و حرفهای آنان الهام گرفته‌ام و هم‌چنین از افکار و عواطفی که مبنای این کلمات را تشکیل می‌دهند.
فکر می‌کنم علتی که ما همگی امروز در این‌جا هستیم این است که کمک کنیم کشور خود را قانع کنیم تا در راستای تلاشهایمان، راه‌حلی برای تهدید بسیار واقعی رژیم ایران علیه تمام دنیا در مسیر کنونی، پیدا کند.
فکر می‌کنم همه در این‌جا می‌دانند و من خودم قطعاً شاهد بوده‌ام که رئیس‌جمهور آمریکا شخصاً به‌مسأله ایران از روز اول دوره ریاست‌جمهوری خود در 20‌ژانویه‌2009 توجه داشته است. به‌نظر من موضوع ایران جای ثابتی در تقویم کاری او دارد. من تا اندازه‌یی از ترکیب تقویم کاری او با خبرم.
تلاش رئیس‌جمهور با پیشنهاد تعامل منطقی در قبال تمامی دشمنان بالقوه شروع شد و در اوج خود به‌توافق جهانی رسید که طبق آن تحریمها علیه رژیم ایران به‌خاطر رفتار ناسازگار و فریبکارانه آن و نقض حقوق‌بشر و حمایت از تروریستها و سمتگیری برنامه اتمی آن ضروری شمرده شد و اعمال شد.
پرزیدنت اوباما در سه سخنرانی، یعنی سخنرانی آغاز ریاست‌جمهوری، سخنرانی در قاهره و سخنرانی هنگام پذیرفتن جایزه صلح نوبل، آمال و خواسته‌های خود در رابطه با سیاست خارجی آمریکا مخصوصاً نسبت به دنیای اسلام را بیان کرده است.
به رژیم ایران فرصت ویژه‌یی درمورد نیات اتمی و آینده روابط خود با ایالات متحده داده شد. اما در هر مقطعی، هم به‌طور علنی و هم به‌طور خصوصی، رژیم به‌افکار عمومی دنیا جواب رد داد و در تازه‌ترین مورد با بی‌نتیجه‌گذاشتن کنفرانس استانبول به ترکیه اهانت کرد.
اَعمال رژیم ایران، به‌طور واقع، روسیه و چین را وادار کرد تا با ایالات متحده و سایر کشورها و اکثر دنیا به‌توافق برسند و دیدگاهی نزدیک به‌ما نسبت به‌نیات رژیم و مسیری که در آن قدم گذاشته، پیدا کنند. رئیس‌جمهور آمریکا هم‌چنین به‌روشنی این موضع را بیان کرده است که ما اجازه نخواهیم داد رژیم ایران به‌تکنولوژی سلاح هسته‌یی دست یابد.
بر اساس هر تحلیلی، در عدم‌تحمل فشارهای ناشی از تحریم، با توجه به فلج‌شدن روند صلح خاورمیانه، بلاتکلیفی ایجاد شده توسط قیامها در آفریقای شمالی و عدم توجه فعلی به‌مسائل آنها به‌خاطر فوریت شرایط کلی، روشن است که رژیم ایران باید احساس رضایت داشته باشد.
جالب است که به‌سکوت نسبی و تقریباً وهم‌آوری که درمورد رژیم ایران، حماس، حزب‌الله، سوریه و حتی القاعده حاکم است توجه کنیم. آنها همگی به‌اصطلاح از دید مخفی شده‌اند. نه به این دلیل که به‌خاطر رویدادهای اخیر خوشحال هستند بلکه به‌این‌خاطر که سخت تلاش می‌کنند تا تحولات به‌نفع آنها تمام شود، مخصوصاً در مصر، در تونس و در لیبی.
آنها از یاد نبرده‌اند که روند صلح خاورمیانه در‌حالی متوقف شده، که در این مرحله مهم و حیاتی اقدامات مثبت باید صورت گیرد.
این زمانی حیاتی است نه‌فقط برای منطقه بلکه برای تمام جهان در قرن بیست و یکم، که 11 سال از آن تا به‌حال سپری شده است.
در میان ابزار جامعه بین‌المللی برای مقابله با موارد مکرر نقض حقوق‌بشر، پشتیبانی پیگیر از تروریستها و برنامه اتمی رژیم، مردم ایران حق دارند که مکان خود را بازیابند و در این راستا شایسته حمایت ما هستند. ما باید تمامی زنجیرهایی را که در‌حال‌حاضر راهبند ظرفیت انسانی است و می‌تواند باعث ظهور تغییر دموکراتیک علیه رژیم ایران شود، از میان برداریم.
دوستان اروپایی ما تا به‌حال این کار را انجام داده‌اند و منتظرند ما نیز در همین راستا قدم برداریم. بی‌نهایت عجیب و غریب است که ما در رابطه با هر سازمانی که رژیم ایران آن را دارای ماهیت تروریستی توصیف می‌کند، با رژیم موافق باشیم.
این مردم ایران هستند که باید سرنوشت خود را تعیین کنند و تا جایی‌که به‌دنبال دموکراسی هستند ما و متحدینمان باید از تلاشهای آنها حمایت کنیم.
رژیم موقت ایران، من به عمد از عبارت «رژیم موقت» استفاده می‌کنم، نمی‌تواند تا به‌ابد در برابر پیشروی بی‌امان تاریخ یا نیروی صلح یا قدرت افکار عمومی جهان مقاومت کند.
این رژیم دو سال تمام فرصت داشت تا ماهیت اصلی خود را نشان دهد و این ماهیت آینده‌دار نیست.
وقت آن رسیده که ما آن‌چه را که نیاز است انجام دهیم تا مشروعیت ایده‌آلهای مردم ایران را به‌رسمیت بشناسیم.
وقت آن رسیده است که اصرار ورزیم که امنیت ساکنان کمپ اشرف مشابه سالهای 2003 تا 2009 توسط دولت عراق تضمین شودما باید سیاست خود را تغییر دهیم و به‌دولت عراق فشار آوریم تا عمل صحیح را انجام دهد، چیزی که در سال‌2009 هنگام انتقال قدرت پذیرفتند.
من هم‌چنین معتقدم که سازمان ملل متحد نیز باید سهمی را ‌که در رابطه با تأمین امنیت ساکنان کمپ اشرف دارد انجام دهد.
جلسات استماع در کنگره آمریکا سیاست ما را در این رابطه زیر سؤال برده‌اند.
دادگاه استیناف از وزیر امور خارجه خواسته است که سیاست ما را در این رابطه تغییر دهد.
شماری از مردم برجسته آمریکا که برخی از آنان امروز در این‌جا حضور دارند خواستار بررسی سیاست ما شده‌اند.
تا آن‌جایی‌که به ایران بر می‌گردد ممکن است بسیاری از نکات باشد که ما باید بررسی کنیم تا صحبتها و اهداف اعلام شده به‌نتیجه برسد.
یکی از آنها قطعاً باید این باشد که به‌مردم داخل و خارج ایران فرصت داده شود سرنوشت خود را خود رقم زنند. چیزی که همه خواسته آنهاست و آمریکا باید از آن حمایت کند.
نیات نیک اکنون باید با اَعمالی که صحیح هستند تکمیل شوند. دنیا و مردم ایران قطعاً بار دیگر به ایالات متحده چشم دوخته‌اند که آیا کار صحیح را انجام خواهد داد یا خیر؟ من حتم دارم که کار صحیح انجام خواهد شد و زمان آن فرارسیده است. بسیار از شما متشکرم.

ایلینا رزلهتینن رئیس کمیته خارجی کنگره آمریکا :
من ایلیانا رزلهتینن هستم و افتخار ریاست کمیته روابط خارجی در مجلس نمایندگان آمریکا را برعهده دارم. اما دلیل شهرت من نه این سمت، بلکه وجود شمار زیادی از ایرانیان فوق‌العاده توانایی هست که مقیم حوزه انتخابی من هستند و من سالیان زیادی است افتخار آشنایی با آنها را داشته‌ام. من آنها را بخشی از خانواده خودم می‌دانم. از فعالیتهای ارزشمندی که شما در رابطه با موضوع مهم لغو نامگذاری مجاهدین انجام می‌دهید آگاهی دارم. هم‌چنین از توجه زیاد شما نسبت به این موضوع مطلع هستم و پیرامون آن کار می‌کنم. شما می‌دانید که ما در کمیته روابط خارجی با دقت به‌بررسی این موضوع پرداخته‌ایم.
من هم‌چنین می‌خواهم تلاشهای انساندوستانه شما برای حفاظت از انسانهای فوق‌العاده‌یی که ساکن کمپ اشرف هستند را ستایش کنم. ساکنان اشرف از حق حفاظت کامل از طرف ما برخوردار هستند. چیزی‌که از جانب نیروهای عراقی نصیب آنها نشده است. برعهده ماست که تضمین حاصل کنیم که دولت عراق به‌تمامی توافقنامه‌هایی که امضا کرده است پایبند باشد و شرم بر ما باد اگر در این رابطه از آنها حسابرسی نکنیم.
بنابراین من می‌خواستم حضوراً از شما قدردانی کنم و الان هم باید به جلسه مجلس برگردم چراکه ما در حال بحث در رابطه با قطعنامه افغانستان هستیم. اما نمی‌خواستم این فرصت را برای آمدن به این‌جا از دست بدهم.
امروز روزی است که ما همه می‌گوییم ما ایرانی ـ آمریکایی هستیم. از شما متشکرم

هوارد دین کاندیدای ریاست‌جمهوری-رئیس حزب دموکرات آمریکا 2004 ـ 2009
من چند جمله برای شما می‌خوانم:
«صندوق رأی تنها راه مشروع کسب قدرت است. ما خواهان یک دولت کثرت‌گرا و آزادی احزاب و گردهمایی هستیم. ما معتقد به‌برابری کامل زن و مرد و حقوق سیاسی و اجتماعی هستیم. ما متعهد به‌منشور حقوق‌بشر سازمان ملل متحد و میثاقها و کنوانسیونهای بین‌المللی هستیم ازجمله میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون علیه شکنجه، و کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض عیله زنان. ما مالکیت خصوصی، سرمایه‌گذاری و بازار آزاد را به‌رسمیت می‌شناسیم».
آن‌چه برای شما خواندم برنامه مجاهدین خلق ایران است.
سازمان مجاهدین یک سازمان تروریستی نیست و ما باید فوراً لیست‌گذاری آن را لغو کنیم. فورًا.
این کشور فوق العاده ما بر اساس اصول بزرگ اخلاقی بنا شده است، اما ما هم گاهی مانند دیگر کشورها و انسانها ، به‌اصول بزرگ اخلاقی که برای خود تعیین می‌کنیم دست پیدا نمی‌کنیم. در رابطه با آمریکا این اصول مربوط به بیانیه استقلال آمریکا و قانون اساسی آن می‌شود. اما ویژگی آمریکا این است که ما می‌دانیم که باید همیشه در این رابطه تلاش کنیم. کاری که ما (در لیست‌گذاری) انجام می‌دهیم حاوی بی‌عدالتی است.
من کاملاً با سخنرانان قبلی درمورد ماهیت رژیم ایران موافقم. رژیم ایران نه‌تنها صدماتی وحشتناک و ضدانسانی به‌مردم ایران زده ، بلکه به ‌نام اسلام نیز به‌شدت لطمه وارد آورده است. افراد این رژیم مسلمانان صالحی نیستند. من می‌دانم که در قرآن چه نوشته شده است و رابطه‌یی بین آن نوشته‌ها و کارهایی که این افراد می‌کنند، نمی‌بینم. آنها ادعا می‌کنند که از جانب خدا سخن می‌گویند، اما این خداست که تصمیم می‌گیرد چه کسی باید از جانب او حرف بزند نه ملایان و آیت‌الله‌های ایران.
من با همکاران خود در این‌جا درمورد ماهیت رژیم و ضرورت برچیدن آن کاملاً موافقم. اما من بیشتر به‌این‌خاطر به‌این‌جا آمده‌ام که باور دارم این جنبش آزادی و دموکراسی در ایران تروریست نیست.

 3400 زن و مرد صلح‌جوی ایرانی در اشرف هستند. آنها تحت حمله از‌طرف مأمور رژیم ایران در عراق، یعنی نخست‌وزیر عراق هستند. همان‌طور‌که بسیاری از شما می‌دانید من حامی جنگ در عراق نبودم، بخشاً به‌این‌خاطر که فکر می‌کردم دقیقاً همین نتایجی که الان شاهد آن هستیم به‌وقوع می‌پیوندد، یعنی باور داشتم که به‌رژیم کمک خواهد شد تا نفوذ خود را گسترش دهد و بر روی کشورهایی مانند عراق تأثیر بگذارد.
ساکنان اشرف در خطرند، نه‌تنها از طرف ملایان و آیت‌الله‌ها و سپاه پاسداران که اگر می‌توانستند آنها را به‌قتل می‌رسانند، بلکه از طرف رژیم عراق، رژیمی که ما خودمان آن را بر سر کار آوردیم.
عدم توانایی ما برای برچیدن بلندگوها، بلندگوهایی که نوعی از شکنجه روانی را اعمال می‌کنند، یک شکست برای سیاست خارجی ماست.
من بازهم به‌نخست‌وزیر مالکی یادآوری می‌کنم که این ما بودیم که سرکار‌آمدن تو را ممکن ساختیم. در مقابل، تو باید طبق اصول دموکراتیک کار کنی و حداقل با میهمانان خود مطابق احترام و دموکراسی رفتار کن، میهمانانی که ساکنان اشرف در شمار آنان می‌باشند.
این آزمونی است برای آمریکا که کار درست را انجام دهد. این امر همیشه توأم با سهولت نیست. سؤالی که امروز در لیبی پیش روی ماست فوق‌العاده سخت است. ما دو جنگ را مدیریت می‌کنیم و حس خوبی در رابطه با دخالت در یک کشور خارجی، به‌ویژه یک کشور مسلمان، جایی‌که نیت ما با ظن نظاره می‌شود نداریم. ما تصمیمات سختی را در قبال لیبی داریم.
اما تصمیم‌گیری درست در رابطه با اشرف اصلاً کار سختی نیست. آنها سلاح ندارند و به‌شدت به دموکراسی و حقوق‌بشر و شرافت انسانی معتقدند. ما قدرت آن را داریم که اطمینان حاصل کنیم که ساکنان اشرف مورد حفاظت قرار می‌گیرند. قدم اول هم فوق‌العاده ساده است و تنها نیازمند یک امضا ست: نامگذاری مجاهدین را همین امروز لغو کنید
با تشکر فراوان

 جان لوئیز  همرزم مارتین لوترکینگ، نماینده کنگره و عضو رهبری حزب دموکرات مشهور به وجدان کنگره نمایندگان مردم آمریکا و نماینده مردم جورجیا در کنگره از ربع قرن پیش تا کنون
جان لوئیز گفت: باید بگویم بسیار خوشوقت، خوشحال و مفتخرم که این‌جا در این صحنه با این همه رهبران نخبه، زیرک و عالی باشم.
می‌خواهم از این فرصت استفاده کنیم و به‌همه شما در کنگره خوش‌آمد بگویم.
من در شهر بزرگی مثل واشینگتن دی.سی بزرگ نشده‌ام. من در شهری نظیر قاهره یا رم بزرگ نشده‌ام. من در یک مزرعه در بیرون آلاباما حدود 50 مایلی مونتگومری در نزدیکی محل کوچکی به‌نام تروی بزرگ شدم.
وقتی بزرگ می‌شدم علائمی می‌دیدم که نوشته بود مردان سفید، مردان رنگین‌پوست، زنان سفید، زنان رنگین‌پوست. از مادرم و پدرم و پدربزرگم پرسیدم چرا جداسازی چرا تبعیض جنسی، آنها گفتند خوب همین است. درگیر نشو. وارد دردسر نشو.
یک روز در پارک از روزا پارکز شنیدم. یک روز سخنان مارتین لوترکینگ را از رادیو شنیدم که 15‌ساله و کلاس دهم بودم و علاقه پیدا کردم که با این موضوع درگیر شوم، وارد دردسر شوم، دردسر خوب.
من می‌خواهم از تک‌تک شما که درگیر این کارزار شده‌اید، وارد دردسر شدید، دردسر خوب، تشکر کنم. همان‌طور که یک نفر قبل از من گفت بادهای تغییر در سراسر خاورمیانه می‌وزد. در سراسر خاورمیانه، در سراسر جهان مردم برای آزادی، برای دموکراسی قیام کرده‌اند.
آنها وارد دردسر می‌شوند، دردسر خوب، دردسر ضروری و به‌خاطر ایستادگی‌تان متشکرم و می‌خواهم از مردم شجاع ایران برای ایستادگی تشکر کنم که هرگز باز نایستادند و این‌که ایمان خود را حفظ کردند.
سال نو به‌همه خانواده و دوستان شما در کمپ اشرف و مردم ایران که متعهد به‌صلح و تغییر هستند مبارک.
ایرانیان برای صلح و دموکراسی تظاهرات می‌کنند. ادامه دهید. باید ایمانتان را نگه دارید. شما باید چشمتان را به‌نتیجه بدوزید. صدها و هزاران و میلیونها نفر در سراسر جهان با شما می‌ایستند.
اگر ما به‌فشارآوردن ادامه دهیم، به‌حرکت‌کردن ادامه دهیم، به‌تلاشمان ادامه دهیم، ما در ایران یک نفر یک رأی و آزادی و دموکراسی را خواهیم دید.
یکی از سخنرانان همان‌طور که دکتر کینگ در مناسبتهای مختلف گفته بود اشاره کرد که زمان همیشه برای کار درست‌کردن مناسب است. زمان الان است. نه هفته آینده، نه ماه آینده نه سال آینده همین الان.

ارتشبد هیو شلتون رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا  2001ـ1997-دارای نشان افتخار و مدال طلای خدمات برجسته از کنگره آمریکا
بسیار مایه خوشوقتی است که امروز در این‌جا در واشینگتن باشم و فرصتی داشته باشم تا در کنار گروهی از شهروندانی که علاقمند به‌تحولات کشورشان هستند حضور یابم. این شهروندان در رابطه با وقایعی که در کشورشان می‌گذرد نگرانند و خواهان دموکراسی برای هم‌میهنان خود و نیز تمام مردم دنیا می‌باشند.
این مقطع زمانی به‌طور خاص برای ما هیجان‌انگیز است چرا که زمان تغییرات بزرگی فرارسیده است. وقتی من به‌تغییر فکر می‌کنم سعی می‌کنم ببینم مؤثرترین راه ایجاد تغییر چیست. یعنی تغییری که کمترین هزینه را در بر داشته باشد. بهترین زمان برای تغییر چه زمانی است؟ این بزرگترین چالشی است که می‌توان با آن در رابطه با مقوله تغییر مواجه شد.
یکی از نتایج اخیر برآمده از وقایعی که ما در سراسر خاورمیانه می‌بینیم، وقایعی که از مصر شروع شد و به لیبی و بحرین رسید.
این است که ما درک می‌کنیم که زمان تغییر فرا رسیده است. مردم هرگاه که مورد سرکوب واقع می شوند، هرگاه مخالفین زندانی می‌شوند، هرگاه شیوه‌های غیردمکراتیک دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرند تا افراد را تحت شکنجه قرار دهند یا آنها را قطع عضو کرده یا به‌قتل برسانند، هرگاه جنبش مقاومتی در کشوری جریان داشته باشد، بسیار روشن است که شرایط متحول خواهد شد. ما امروز بسیاری از کشورهایی را در خاورمیانه می‌بینیم که تلاشهایی در راستای بنیادگرایی و افراطی‌گری در آنها صورت می‌گیرد که اغلب از رژیم فعلی در ایران الهام می‌گیرند. نباید دچار اشتباه شد. رژیم فعلی ایران که امروزه با آن مواجه هستیم، نیرویی است که می‌خواهد سلطه خود را بر سراسر منطقه اعمال کند و باید با آن مقابله نمود. من هم مانند بسیاری از شما می‌دانم که عناصری در مطبوعات هستند که فکر می‌کنند تغییری که ما در مصر شاهد آن بودیم نتیجه خارق‌العاده‌یی است که الگویی را پیش رو می‌گذارد که می‌تواند در هرکجای دنیا اعمال شود. هرگاه مردم خواست خود را برای آزادی و رهایی از رژیمهای سرکوبگر ابراز می‌کنند ما باید کمک کنیم تا این اتفاق بیفتد.
به یک دلیل من کمی محتاطانه‌تر فکر می‌کنم. آن‌چه که در مصر رخ داد و ما شاهد آن بودیم، به‌دلیل محیطی بود که در آن افراد مسلح، یعنی ارتش توسط مردم حمایت می‌شد. آنها به‌مردم گوش دادند و علیه ملت خود قدم برنداشتند. بنابراین توانستند تغییر را به‌ظهور رسانند.
حسنی مبارک بهترین آدم نبود اما رهبری بود که روابط حسنه با غرب داشت و تمایل داشت در نظامی زندگی کند که دربرگیرنده جنبشهای رادیکال و بنیادگرا در سراسر جهان نبود. رژیم ایران در پشت صحنه مشغول است و خیلی سخت تلاش می‌کند تا نتیجه را به‌نفع خود رقم زند. مراقب باشید و امید است که این اتفاق نیفتاده و آن‌چه که آرزو دارند صورت نگیرد.
حالا اجازه بدهید به‌موضوع رژیم ایران بپردازیم. چون فکر می‌کنم در چشم‌انداز، مردم ایران بدتر از رژیم فعلی نمی‌توانند شرایط دیگری داشته باشند. این رژیم آمیزه‌‌یی از استبداد مذهبی و حکومت مطلقه است که ایدئولوژی افراطی و سلطه‌گرا دارد. این رژیم با جامعه جهانی همکاری نمی‌کند و به‌باور من اکثر مردم ایران و حامیان این مردم بزرگ یعنی کسانی‌که در خارج کشور هستند می‌بینند که جهان از تغییر رژیم نفع خواهد برد.
متأسفانه در ایران امروز کسانی که در اریکه قدرت هستند سلاح دارند و بنابراین ایجاد تغییر مشکلتر خواهد بود.
 بسیاری از عراقیان نیز خواهان تغییر هستند، اما به‌زور اسلحه تحت ستم حاکمانی که امروزه در قدرت هستند، قرار گرفته‌اند.
باید به این موضوع این حقیقت را هم اضافه کرد که ایران دارای بزرگترین جنبش سازماندهی شده مقاومت علیه رژیم فعلی است، اما این جنبش به‌عنوان سازمان تروریستی خارجی نامگذاری شده است. منظورم سازمان مجاهدین خلق است. آنها توسط وزارت امور خارجه ما نامگذاری شده‌اند اما به‌عقیده من این اقدام اشتباهی بوده است اشتباهی که ما باید نه فردا بلکه فوراً آن را جبران کنیم.
رژیم ایران بزرگترین صادرکننده تروریسم در دنیاست.
این رژیمی نیست که بتوان در درون آن اصلاح یا تغییر ایجاد کرد. بلکه می‌بایست جایگزین شود.
با لیست‌گذاری سازمان مجاهدین خلق ایران، ما حمایت از بهترین جنبش سازمانیافته مقاومت داخلی ایران را به‌نفع رژیمی که در جهان منشأ تروریستی داشته و ضدغرب و غیردموکراتیک است، تضعیف کرده‌ایم.
آنها یک جنبش نیرومند به‌ خوبی سازمانیافته و دارای توانمندی مالی را هدایت می کنند که به آمریکا و دیگر کشورهای متحد آن بر سر کمک مالی وابسته نیست.
مجاهدین تنها جنبش سازمانیافته‌یی است که برنامه سیاسی آن صراحتاً خواستار برقراری نظامی مبتنی بر جدایی دین از دولت در ایران است. علاوه بر رنج نامگذاری، ما شاهد کشتار و صدماتی بوده‌ایم که علیه ساکنان کمپ اشرف صورت گرفته است. دولت عراق هیچ عکس‌العملی از خود نشان نداده است. آنها هم‌چنین در مقابل 210‌بلندگوی قوی که حرفهای رکیکی را پخش می‌کنند دست روی دست گذاشته‌اند. حتی تصور زندگی در چنین شرایطی باید ما را متقاعد کند که همین حالا دست به اقداماتی بزنیم.
من فکر می‌کنم آمریکا باید به‌تعهدات بین‌المللی خود بیفزاید و از ساکنان کمپ اشرف حفاظت کند، چراکه یکی از اصول شناخته‌شده بین‌المللی امر حفاظت است. ما باید جلودار این اقدامات باشیم و باید همین حالا شروع کنیم.
می‌دانید که متحدان بزرگ ما در سال‌2008 سازمان مجاهدین خلق ایران را از لیست خارج کردند که این اقدام توسط اتحادیه اروپا نیز صورت گرفته است.
 در آمریکا دوست خوب من، سفیر دل دیلی، کسی است که بیشتر از هر‌کس دیگری که در طول عمرم دیده‌ام در مورد تروریسم اطلاعات دارد. او پیشنهاد داده است که نام مجاهدین از لیست خارج شود. 112‌نماینده کنگره قطعنامه‌یی را ارائه کردند که از وزیر امور خارجه آمریکا درخواست می‌کند نام مجاهدین از لیست حذف شود. و اخیراً ما شاهد حکم دادگاه استیناف آمریکا بودیم مبنی بر این‌که مجاهدین از آغاز لیست‌گذاری از حق دفاع از خود محروم شده بود.
بنابراین نباید در این رابطه دچار اشتباه شد. مجاهدین یک گروه سازمانیافته است و سازمان تروریستی نیست. ما باید زمینه‌یی را ایجاد کنیم که آنها جنبش تغییر در ایران را رهبری کنند. حس ملی‌گرایی در ایران بسیار قوی‌تر و شدیدتر از کشورهای دیگر خاورمیانه است. سرکوب و تبعیض علیه زنان در ایران رقت‌انگیز است. زنان خواهان احترام و برخورداری از حق شرکت در دولت هستند. آنها زندگی امن و شرافتمندانه می‌خواهند، امری که متأسفانه در ایران امروز حاکم نیست. رژیم با تفکر استبداد مذهبی خود زنان را از نظر فیزیکی و فکری در مقام پایین‌تری از مردان می‌پندارد که برخلاف حقوق و انتظارات آنها می‌باشد. خوشبختانه زنان ایران در جستجوی آزادی طی این سالیان حتی با پذیرش ریسک زندانی‌شدن یا مرگ، قیام کرده‌اند.
حذف نام سازمان مجاهدین از لیست برای این که بتوانند با قدرت زنان و جوانان تلفیق شوند بهترین اقدامی است که آمریکا می‌تواند انجام دهد تا ایران به یک دولت دموکراتیک دست یابد.
خانم کلینتون وزیر امور خارجه شایسته‌یی است اما من به زیردستان او پیشنهاد می‌کنم که پیشنهاد خارج‌کردن نام سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست تروریستی و روند قرار‌دادن این موضوع در مقابل او را تسریع کنند.
من می‌دانم کسانی‌که امروز در این‌جا جمع شده‌اند برای پیروزی دموکراسی در خاورمیانه دعا می‌کنند به‌طوری‌که صلح و ثبات ایجاد شود و من می‌دانم که ما همه امیدواریم که سازمان مجاهدین از لیست خارج شود تا بتواند به‌تلاشهای خود برای ایجاد تغییر در ایران به‌نفع مردم ایران و جامعه بین‌المللی ادامه دهد.

 مایکل موکیزی,وزیر دادگستری آمریکا 2007 – 2009   - ریاست دادگاه (بمدت 6 سال)-قاضی فدرال (بمدت 18 سال)
بسیاری از کسانی که در این سالن حضور دارند ازجمله خود من، در گذشته بهدفعات استدلال کردهاند که خیلی ساده هیچگونه مبنا در حقوق یا واقعیت (فاکت) برای نگاهداشتن سازمان مجاهدین خلق در لیست وزارت امور خارجه وجود ندارد و تازه دلایل متعددی هم هست ازجمله همکاری نزدیک سازمان مجاهدین خلق در افشای برنامه اتمی رژیم ایران، که باید این سازمان را از لیست خارج کرد. اما وقایع گاه بهگونهیی حتی بر فوریترین کلامها و حتی کاملترین و منسجمترین استدلالات حقوقی و سیاستگذارانه پیشی میگیرند و این دقیقاً، همان رویدادهایی است که در ماهها و هفتههای اخیر در خاورمیانه و شمال آفریقا اتفاق افتاده است.
رژیمهای اقتدارگرا در تونس و مصر سرنگون شده و پایههای حکومت خشونتبار و سرکوبگر معمر قذافی در لیبی بهلرزه درآمده است. او فعلاً توانسته است با تاکتیکهای سرکوبگرانه در قدرت باقی بماند، اما رژیم او عملاً شکننده و بیثبات شده است. او به تروریستنامیدن مخالفان خود متوسل شده که البته دقیقاً همان کاریست که رژیم ایران میکند و سازمان مجاهدین خلق را تروریست مینامد.
رژیم ایران از رژیم قذافی خشنتر است و سرکوب آن طی سه دهه سیستماتیکتر بوده است. ارقام شوکهآور هستند. بیش از 120000 اعدام و هزاران نفر تحت شکنجه. اما راه وقوف دنیا بر بسیاری از جزئیات این اَعمال سد شده است، زیرا رژیم سد محکمی برای ممانعت از خروج اخبار از ایران ایجاد کرده است.
دو سال پیش مردم ایران بهخیابانهای تهران و دیگر شهرها ریختند تا علیه انتخابات قلابی ریاستجمهوری اعتراض و از شکاف ایجادشده در رژیم بهرهبرداری کنند. آنها با سرکوب شدید مواجه شدند. صدها تن کشته و هزاران تن بازداشت شدند. اخیراً نیز بهدنبال وقایع تونس و مصر، ایرانیان بار دیگر بهخیابانها آمدند و خواستار تغییر رژیم شدند. خواست آنان تغییر رژیم بود نهفقط یک ترمیم. یعنی نهفقط برداشتن احمدینژاد، بلکه برداشتن خامنهای علاوه برآن.
وزیر خارجه آمریکا هیلاری کلینتون در آن هنگام از هزاران تظاهرکننده معترض در پایتخت ایران اعلام حمایت کرد و گفت که دولت اوباما از مطالبات مردمی که در خیابانها هستند پشتیبانی میکند. او همچنین توجهات را بهدورویی رژیم ایران جلب کرد که از قیام مردم در مصر و تونس تجلیل کرده ولی در همان حال اپوزیسیون خود را در داخل کشور سرکوب میکند.
وقت آن رسیده که ما هم در پیام خود انسجام داشته باشیم و بهسیاست متناقض خود درقبال سازمان مجاهدین خلق پایان دهیم و در عهده و اختیار خانم وزیر کلینتون است که این را محقق کند.
بنا بهتشخیص و بنا به خواست دادگاه استیناف ایالات متحده در ناحیه کلمبیا، خانم وزیر کلینتون هماکنون درحال بازنگری در نامگذاری سازمان مجاهدین خلق است. از تاریخچه این نامگذاری معلوم میشود که این تصمیم از ابتدا در تلاشی گمراهانه برای گشودن باب گفتگو با ملایان اتخاذ شد و تلاش مزبور بهیک شکست تمامعیار منجر شد. همچنین این تاریخچه روشن میکند که سازمان مجاهدین خلق را تا حدودی به این دلیل در لیست نگاه داشتند که بیم آن داشتند رژیم ایران «آی. ای. دی» ، بمبهای کنار جاده ای و دیگر ابزار و وسایل مرگبار را در اختیار کسانیکه در عراق در جنگ با نیروهای آمریکایی بودند و آنها را میکشتند، قرار بدهد. هرچند که درهرحال و بهرغم نگاهداشتن سازمان مجاهدین خلق در لیست، آنها به این کار ادامه دادند.
من نمیتوانم قویتر از این بیان کنم که این مسألهیی نیست که با آن برخورد حزبی بشود. کسانی در سراسر طیف سیاسی از هر دو حزب به این نتیجه رسیدهاند که زمان پایاندادن به این داستان غمانگیز فرا رسیده و این امر بهخصوص در این لحظات، بسیار مهم است.
رژیم ایران از طریق عواملش در ایالات متحده و در خارج از آن، به سازمان مجاهدین خلق حمله میکرده است. از طریق تروریست نامیدن سازمان مجاهدین خلق و حمله بهکسانی که حتی در سمپوزیومهایی مانند این شرکت میکنند.
حتی خبرگزاری فارس، یک خبرگزاری رسمی رژیم ایران، تا آنجا پیش رفته که کسانی را که در دفاع از پایان نامگذاری سازمان مجاهدین خلق صحبت کردهاند، مورد حمله قرار داده است.
این البته موجب افتخار من است که نامم در گزارش خبرگزاری فارس آمده است، زیرا هدف حمله خبرگزاری فارس قرارگرفتن، مانند نوعی نشان افتخار است. اما من بهخصوص هنگامی احساس افتخار خواهم کرد که وزیر امور خارجه کاری را بکند که همه حاضران در این مجلس معتقدند خواهد کرد و امیدوارم او واقعاً نامگذاری سازمان مجاهدین خلق را حذف کند.
این، نهتنها با مصالح سیاسی ایالات متحده، بلکه با آرمانهای ایالات متحده منطبق خواهد بود. این امر دست سازمان مجاهدین را باز خواهد گذاشت تا بهخریداری و کرایه تأسیسات ماهوارهیی و پخش برنامه بهسوی ایران پرداخته و زیراب اقتدار ملایان را بزند . تأثیر مهم دیگرش این است که بهانه موجود در دست دولت فعلی عراق برای امتناع از حفاظت ساکنان اشرف را خنثی میکند. زیرا ساکنان اشرف اعضای سازمان مجاهدین خلق و هدف آزار و اذیت و خشونتی هستند که همانگونه که از زبان «قاضی تد پو» شنیدید بهدست عوامل رژیم ایران و با تأیید ضمنی و گاه با ترغیب فعالانه دولت مالکی در عراق انجام میگیرد.
پلاتفرم سازمان مجاهدین خلق برای ایران، یک دولت مبتنی بر جدایی دین از دولت، برپایه اصول دموکراتیک و عاری از سلاحهای اتمی است.

 تام ریج وزیر امنیت آمریکا 2003 ـ 2005 - فرماندار پنسیلوانیا 1995ـ 2001
من در طول سالیان، بسیار خوش‌شانس بوده‌ام. شغلم در خدمات عمومی 12‌سال در مجلس نمایندگان گذشته و باید بگویم در این اتاق بسیار زیبا در طول 12‌سال بایستی 50 الی 100‌مرتبه جلسه گذاشته باشیم. ولی هیچ‌گاه، هیچ‌وقت نبوده که در این‌جا چنین مجموعه‌یی از افراد سیاسی، نظامی، مجریان قانون، دیپلوماتها، رهبران امنیتی، جمهوریخواه و دموکرات داشته‌ باشیم که بیایند و به طور متحد در حمایت از یک خواست ساده و مشخص بایستند: «سازمان مجاهدین را از لیست خارج کنید»!
من به احترام به زنان و مردانی که برای اعضای مختلف کنگره کار می‌کنند و این‌جا حضور دارند، کلاهم را برمی‌دارم. من تشکر می‌کنم از این‌که شما وقت گذاشتید تا در این جلسه باشید تا بتوانید کمی بیشتر در‌مورد خواست رزمندگان آزادی ایران و آنچه ما می‌توانیم انجام دهیم در حمایت از دولت برای تشویق تغییری که حتماً در دسترس تمام مردم آزادی‌طلب در همه‌جاست، مطلع بشوید. پرزیدنت اوباما گفت نمی‌توان نتیجه را در این کشورها دیکته کرد و او کاملاً درست می‌گوید. می‌توان روی نتیجه تأثیرگذار بود و خارج‌کردن مجاهدین از لیست یک تأثیرگذاری بسیار بزرگ در نتیجه امر و در حمایت از مردم آزادیخواه ایران است.
اگر به آن‌چه این مقاومت دموکراتیک گفته توجه کنید و آن‌چه به‌دنبال به‌دست‌آوردن آن است و در بیانیه اهدافشان که ممکن است بعضی دیگر از اعضای دیگر پنل به‌آن اشاره کنند، آمده است، متوجه می‌شوید که این بیانیه معرف یک نظام دموکراتیک است، یک نظام غیراتمی، یک نظام بردبار، نظامی همگون با اصولمان برای حمایت از حقوق همگانی چون زندگی، آزادی و تلاش برای شاد زیستن. که سازمان مجاهدین برای تحقق آن مبارزه می‌کند.
شما با هر‌کسی در منطقه خاورمیانه، و فراتر از آن در تمام جهان، صحبت کنید و بپرسید که مخربترین تأثیرگذاری در روابط جهانی، از جانب کیست؟ نه فقط در منطقه، بلکه در جهان، خواهید شنید که ازجانب رژیم تروریستی، رژیم سرکوبگر مذهبی ـ اسلامی بنیادگرای احمدی‌نژاد است. تمام.
رژیم ایران است، رژیم ایران است و رژیم ایران است.
اگر وزارت خارجه به‌دنبال یک جایگزین است، باید مجاهدین را از لیست خارج کنند و به‌جای آن رژیم ایران را درلیست بگذارند چرا که یک رژیم تروریست است.
بگذارید کمی تاریخ را مرور کنیم. اگر شما در مورد رژیم ایران صحبت می‌کنید، شما در واقع دارید در مورد حماس صحبت می‌کنید. شما دارید در مورد حزب‌الله صحبت می‌کنید. در مورد جهاد اسلامی فلسطین صحبت می‌کنید که سلاح و مهمات و حمایت و پول دریافت می‌کنند. پادگان نیروی دریایی در لبنان در سال‌1983 را فراموش نکنیم. ارسال سلاح چند ماه گذشته به سوریه را فراموش نکنیم. ترور یک رهبر منتخب، پرزیدنت حریری، در کشور همسایه لبنان را فراموش نکنیم. تمام قطعنامه‌های سازمان ملل متحد رویهم نمی‌تواند تأثیری مساوی با یک تصمیمگیری توسط این دولت آمریکا را داشته باشد و آن خارج کردن مجاهدین از لیست است. ساده و روشن.
آنان از ما نمی‌خواهند که یک منطقه پرواز ممنوع ایجاد کنیم. آنان خواستار دخالت نظامی نیستند. آنان از ما نمی‌خواهند تا به‌قلعه نرماندی حمله کنیم. آنان خیلی ساده فقط از ما یک تصمیم می‌خواهند. ما را از لیست خارج کنید. ما خودمان مسأله را حل می‌کنیم.
من امکان بسیار خوبی داشته‌ام تا زمانی را با همکارانم در این‌جا بگذارنم و با خانواده‌هایشان دیدار داشته باشم. شاید بعضی از شما در میان حاضرین. نه‌فقط این‌جا بلکه در تمام جهان. فقط می‌خواهم چند نکته را با شما درمیان بگذارم. چند خاطره، چون ما این‌جا در مورد یک سازمان صحبت می‌کنیم و در مورد زندگی، آزادی و تلاش برای خوشبختی و آزادی و دموکراسی صحبت می‌کنیم. ولی این بسیار شخصی است. این در‌مورد کسانی است که زندانی شده‌اند. شکنجه و کشته شده‌اند. به‌خاطر اعتقادات دموکراتیکشان. تنها چیزی که از دولت می‌خواهیم این است که از آنها حمایت کند. از لیست خارجشان کند.
از یک دانشجوی کالج نامه‌یی دریافت کردم.. او می گوید به‌خاطر این لیست سیاه بیش از ده تن از اعضای خانواده‌ام در زندانهای ایران منتظر اعدام هستند. به‌خاطر این لیست سیاه، 21‌تن از اعضای خانواده‌ام در تهدید حمله و رفتار غیرانسانی در کمپ اشرف هستند که نیمی از آنان زن هستند.
من بسیار خوشبخت هستم و مایه بسیار خوشبختی بوده که با مریم رجوی دیدار کرده‌ام. او آرمانخواه، شجاع، متعهد و پر شور و با انگیزه است. یعنی همه آن چه شما از رهبرتان انتظار دارید در او نهفته است. آیا این جالب نیست رهبر اپوزیسیون دموکراتیک ایران نه‌تنها از مساوات و برابری زن ومرد سخن می‌گوید، بلکه خودش برخاسته از زنان ایران است که به نسبت مردان بیشتر تحت فشار هستند و مردم به این زن اعتقاد دارند.
او یک طرح 10 ماده‌یی برای آینده ایران داده است، بسیار همخوان با آن‌چه شما و من اعتقاد داریم. من در خانه دفتر ایشان بودم. او یک کمد کوچک در کنار یکی از دیوارها دارد. او عکسهایی از چند عضو خانواده‌اش که به‌قتل رسیده بودند داشت. بعضی از آنها توسط ماموران رژیم ایران به‌قتل رسیدند که به‌جاهایی رفتند تا اعضای فامیلش را بکشند. نه‌فقط کسانی را که نام فامیلشان مشابه بوده بلکه کسانی‌که در مخالفت سخن می‌گفتند. آنان (مأموران رژیم ایران) به کشورهای خارجی با پاسپورتهای رژیم ایران رفتند تا کسانی را که ایده‌های دموکراسی و آزادی را برای ایران تبلیغ می‌کردند ترور کنند.
وقتی این افراد را شخصاً ملاقات می‌کنید، مسأله خیلی شخصی می‌شود. من زمانی را با چند تن از مادران داشتم. من ملاقاتی را به‌خاطر می‌آورم که چندتن از این زنان جمع شده بودند و عکسهایی به‌همراه آورده بودند و همسرانی را نشان می‌دادند که زندانی و شکنجه شده بودند و به‌قتل رسیده بودند. فرزندانی‌که شکنجه شده و به‌قتل رسیده بودند. چه وزنه سنگینی برای هر‌مادر یا پدری در هر شرایطی. حتی در جامعه ما، دوست داریم فکر کنیم که فرزندانمان زنده مانده و بیشتر از ما عمر کنند. ولی در ایران وقتی جوانان و زنان مرکز این تلاش هستند، این جوانان هستند که سرکوب می‌شوند. این مادران عکس فرزندانشان را نشان می‌دهند. پسران و دختران جوانشان را. چرا؟ چون می‌خواسته‌اند رأی بدهند؟ آنان یک تعادل در قدرت می‌خواسته‌اند. آنان آزادی مطبوعات می‌خواسته‌اند. آنان یک ایران غیر اتمی می‌خواهند که به‌نفع همه است.
من در یک موقعیتی، زمانی را با بی‌نظیر بوتو قبل از این‌که ترور شود گذراندم. خودش زن بسیار شجاعی بود. من چند سخنرانی وی را خوانده بودم و او یکبار یک سخنرانی داشت و گفت «نمی‌توان یک ایده را تبعید کرد. نمی‌توان یک ایده را زندانی کرد و نمی‌توان ایده را کشت. می‌توان انسانهایی را که حاوی این ایده‌ها هستند کشت ولی ایده را نمی‌توان کشت».
مردم ایران همان پایه‌های حقوق‌بشر و آزادی را که ما می‌خواهیم، می‌خواهند، همان چیزهای که 307‌میلیون آمریکایی هر روز از آنها برخوردار هستند.
رژیم ایران یک رژیم تروریستی است. ایران نه‌تنها تاریخاً بزرگترین کشور مؤثر در خاورمیانه است، بلکه شما اگر با هر متخصص اطلاعاتی و یا امنیتی صحبت کنید، می‌گوید که دست این رژیم در هر بحرانی آشکار است.
این دولت تروریست بنیادگرای اسلامی، شاید تنها تهدید بزرگ ثبات نه‌تنها در منطقه، بلکه در جهان باشد. تصور کنید اگر آنها به (سلاح) اتمی دست‌یابند و تصور کنید در مورد روابطشان با مناطق محل حضور تروریستها. شاهد یک جهش خواهیم بود و نتیجه چه می‌تواند باشد؟ ما تغییر رژیم می‌خواهیم. ما می‌خواهیم به مردم ایران قدرت بدهیم، صدای مخالفت مردم ایران را بلند کنید و هر چه در توان دارید انجام دهید تا روی این تغییر رژیم تأثیر بگذارید. مجاهدین را از لیست خارج کنید.

 برد شرمن عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا، رئیس دموکراتها در زیر کمیته تروریسم
نوروز به‌همه شما در این‌جا و همه آنهایی که در کمپ اشرف دارند نگاه می‌کنند مبارک.
ما نظاره‌گر یک توفان دموکراسی بودیم که خاورمیانه را در نوردیده است. دموکراسی تنها برای تونس نیست. تنها برای مصر نیست. ما تنها برای لیبی دعا نمی‌کنیم. برای ایران هم هست.
در سال‌1997 وزارت خارجه ما برای یافتن راهی که بین مردم ایالات متحده و ملاهای حاکم بر تهران صلح و نظم و دوستی برقرار کند، مستأصل بود و براین پایه، آنها تصمیم گرفتند مجاهدین خلق ایران را تروریست نامگذاری کنند. حال من باید از وزارت خارجه بپرسم راستی وضعیت صلح، دوستی و نظمی که به‌دنبالش بودید چگونه است؟!
آیا سانتریفوژها از چرخیدن ایستاده‌اند؟ آیا ما شاهد اظهارات منطقی از طرف احمدی‌نژاد بوده‌ایم یا، به عکس، این نشانه آشکار شکست سیاست خارجیمان بوده است؟
خوشحالم که در این‌جا در کنار فرماندار هوارد دین هستم و چون می‌دانستم این‌جا می‌آیم از مشاورینم خواستم لیستی از همه مواردی که هوارد دین و جان بولتون بر سر آن توافق دارند تهیه کنند. شاید باور نکنید، ولی آنها یک چیز که بر سر آن مشترکاً اتفاق‌نظر دارند پیدا کردند و آن این بود که وزارت خارجه باید از قضاوت دادگاه استیناف 16‌جولای‌2010 برای بازبینی تصمیمش که مجاهدین باید از لیست تروریستی خارج شوند پیروی کند و حق دادرسی عادلانه به این سازمان داده شود و این‌که امیدواریم به‌تصمیم درست برسند. بله طیف وسیعی همین‌نظر را دارند. از هوارد دین تا جان بولتون، از وزیر تام ریج تا شیلا جکسون لی.
یک چیزی که غیرقابل‌انکار است اینست که مجاهدین خلق ایران کسانی هستند که بزرگترین دشمن مردم آمریکا بیش از همه از آنها نفرت دارد و بیش از همه از آنها وحشت دارد.
بنابراین من بسیار خوشوقتم که با شما کارم را ادامه بدهم تا اطمینان یابیم سیاستهایمان درقبال ایران یک سیاست عاقلانه‌یی باشد. من همه دلایلی را که چرا یک خطر وحشتناک خواهد بود که رژیم ایران به سلاح اتمی دست پیدا کند بازگو نمی‌کنم، ولی کافی است که بگویم این پیمان منع گسترش را منتفی می‌کند. چون اگر به‌رژیم ایران اجازه داده شود سلاح هسته‌یی تولید کند اولین کشوری در خاورمیانه خواهد بود که بدون این‌که ادامه حیاتش به‌خطر بیفتد به تولید سلاح اتمی دست‌یافته است.
ما می‌دانیم که شورای همکاری خلیج فارس، مصر و سایرین خیلی عقب نیستند و بعد چه توجیهی برای برزیل، تایلند، یا آرژانتین دارید که آنها نباید سلاح هسته‌یی داشته باشند، در‌حالی‌که نیم دوجین کشور در خاورمیانه همه آنرا تولید می‌کنند.
بنابراین من با شما در مورد امنیت ملیمان، برای دموکراسی در ایران، برای دولتی در ایران که بیشتر علاقمند به‌مراقبت از مردم ایران باشد تا از بین‌بردن پیمان منع گسترش و به‌مخاطره‌انداختن جهان، کار خواهم کرد.
فکر می‌کنم شما سخنان سخنرانان برجسته‌یی را خواهید شنید. من هرگز چنین ترکیب برجسته‌یی از همه طیفها که همه در یک زمان، حول یک موضوع، گردهم آمده‌اند ندیده‌ام و اکنون زمان آن است که آن‌چه اتحادیه اروپا در سال‌2009 انجام داد، یعنی خارج کردن مجاهدین از لیست تروریستی را بررسی کنیم.

 قاضی تدپو عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا- عضو زیر کمیته تروریسم و منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی
من تد پو، نماینده کنگره از تگزاس هستم.
مایلم از همگی شما، به‌خصوص پنل مهمانان برجسته برای آن که منتظر شدید تشکر کنم. در کنگره درمورد موضوعی رأی‌گیری بود و باید تمامش می‌کردیم. افتخار بزرگی است که امروز این‌جا هستم و در جشن سال نو ایران، نوروز، شرکت می‌کنم. برای تمام مردم ایران به این مناسبت عالی و فرخنده بهترین آرزوها را دارم. امیدوارم در سال آینده شاهد تغییرات بزرگی باشیم. نوروز را به‌عنوان اولین روز بهار جشن می‌گیریم و می‌دانیم که سحرگاه بهار کشورهای عربی با افزایش اعتراض علیه دیکتاتورهای جهان در خاورمیانه فرا رسیده است. در ایران نیز مطالبات دموکراتیک مردم در پرتو تظاهرات مکرر اعتراضی و قیامها از 14‌فوریه بیان شده است. مردم ایران کاری را می‌کنند که انسانها در سراسر طول تاریخ انجام داده‌اند: این مردم ایران ، شهروندان ایرانی، دوستان و همسایگان شما، همه برای آن کرامت انسانی و آن روحی که در همه ما حاضر است می‌جنگند، برای حق آزاد بودن، حق تعیین سرنوشت خویش بدون ستم و سرکوب یک دیکتاتور ، مثل احمدی‌نژاد، این «مستبد کوتوله بیابانی» که من دوست دارم او را این‌طور بنامم. در‌حالی‌که قیام مردم ایران اوج می‌گیرد اجازه بدهید ادای احترام کنیم به زندانیان مقاومت و زندانیانی که علیه حکومت دیکتاتوری در ایران مبارزه می‌کنند و آن انسانهای خوب مستقر در کمپ اشرف که یک هزار نفرشان را زنان تشکیل می‌دهند.
رژیم ایران دارد هرچه در توان دارد انجام می‌دهد تا دژ آزادی در اشرف را ازطریق عوامل خود در عراق ازمیان بردارد. جامعه بین‌الملل باید تضمین کند که اعمال‌فشار و ارعاب و محدودیتهای غیرانسانی وارده بر ساکنان اشرف متوقف شود و افراد مسئول هرچه زودتر به‌نقض حقوق، سرکوب و ارعاب پایان دهند. یکی از مسائلی که دوستان ما و خانواده‌ها و همسایگان شما در اشرف با آن مواجهند 210‌بلندگویی است که بلاوقفه علیه اشرف تبلیغات و کین‌توزی می‌کنند. از نوامبر تا‌کنون تعدادشان را زیادترهم کرده‌اند. در نوامبر 100 بلندگو بود، حالا 210 تا شده است که یکسره به سروصدای تبلیغی و کین‌توزی مشغولند. وقت آن است که تیم یونامی تحت حفاظت آمریکا به‌طور دائم در کمپ اشرف مستقر شود و به‌نظارت بر وضعیت و تضمین اینکه نقض حقوق و تجاوز مجددی به کرامت انسانی واقع نشود بپردازد.
اما برای کمک واقعی به اپوزیسیون ایران و تأمین و تضمین یک آینده دموکراتیک برای ایران، ایالات متحده آمریکا باید موانع غیرعادلانه‌یی را که بر سر راه سازمان مجاهدین خلق قرار داده بردارد. زمان آن رسیده و مدتهای طولانی است که زمان آن فرا رسیده بوده که وزارت امورخارجه سازمان مجاهدین خلق را از لیست بیرون بیاورد. عده‌یی از اعضای مجلس نمایندگان و دیگران از وزارت خارجه خواسته‌اند به‌ما مدارکی نشان دهد که به‌چه دلیل سازمان مجاهدین خلق باید در لیست باشد و آن‌چه که من دیده‌ام و برخی دیگر دیده‌اند نشان می‌دهد که چنین مدارکی ندارند و وزارت خارجه پرونده‌یی درست کرده بود تا بتواند سازمان مجاهدین خلق را در لیست نگه دارد. پس چنانچه وزارت خارجه به‌ما مدرکی نشان ندهد، یعنی چیزی که تا به‌حال نگفته باشد، باید سازمان مجاهدین خلق را از لیست بیرون آورد و این کار را باید هرچه زودتر انجام دهد نه با تأخیر.
شما این‌جا در این پنل گروه بسیار برجسته‌یی از میهن‌دوستانی را دارید که قرار است درباره مسائل و موضوعاتی که مورد علاقه و توجه همه ماست به‌بحث بپردازند. اما مسأله اصلی که امروز دراین‌جا مرکز توجه ما و هم‌چنین سراسر جهان است، به‌خصوص در شمال آفریقا و خاورمیانه، حصول این توانایی برای مردم، تمام مردم، است که صرفنظر از شکل ظاهر یا عقاید سیاسی یا دین و مذهبشان، حق اساسی انسانی آزادی و آزادزیستن را داشته باشند. این حقی است که ما در سراسر جهان داریم. من ازشما به‌خاطر حضورتان در این مجلس تقدیر می‌کنم و هم‌چنین تقدیر می کنم از آن انسانهای خوب و شریف در کمپ اشرف به‌خاطر تسلیم‌نشدنشان.
جنبش مقاومت در ایران و جنبش مقاومت در کمپ اشرف باید بدانند که این‌جا در آمریکا مردمانی هستند که درباره آن‌چه درحال روی‌دادن است، نگرانند و توجه دارند و ما قویاً از تجاوزاتی که علیه روح و روان انسان در هر دو مورد روی می‌دهد، نگرانیم. اما احمدی‌نژاد هم باید بداند که متوجه او هستیم و او را زیرنظر داریم و یک دیکتاتور که هم‌چنان به‌سرکوب یک ملت ادامه می‌دهد، هرگز به‌عنوان رهبر هیچ ملتی دوام نخواهد آورد. امیدوارم همه شما را سال دیگر در چنین وقتی در تهران ببینم و چنین خواهد شد. با تشکر بسیار از همه.

 شیلا جکسون لی عضو کمیته قضایی- عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا-عضو عالیرتبه کمیته امنیت داخلی
من فکر می‌کنم که ما به‌زودی جشنی خواهیم داشت. باعث افتخار من است که یک چنین پنلی و افرادی پشت سر من نشسته‌اند، یک چنین رهبران شایسته و فروتنی، و اگر اجازه بدهید البته اشاره کنم به همکار گرامیم عالیجناب تدپو ـ که ما او را قاضی می نامیم ـ و این برنامه را او آغاز کرد.
و هم‌چنین قاضی موکیسی که من زمانی که او وزیر دادگستری موقت شده بود، افتخار همکاری را با او را داشتم و البته بعد او وزیر دادگستری آمریکا شد.
اشاره می کنم به ژنرال هیو شلتون، هم‌چنین آقای فری رئیس اف‌بی‌آی که افتخار همکاری با او را داشتم. و هم‌چنین ژنرال جونز، و کاندیدای ریاست‌جمهوری و دکتر و ر ئیس حزب دموکرات هاوراد دین، و سفیر دوبریانسکی، تام ریج که ما مدتی در شرایط سخت با هم بودیم، و ما امروز از حضور شما در این‌جا بسیار خوشحال هستیم، و البته از حضور سفیر دیل دیلی.
 اندیشمندی، پایه برنامه امروز ماست ولی اجازه بدهید که از صمیم قلب با شما صحبت کنم تا این روز اندیشمند و پر ثمر بتواند ادامه پیدا کند. من همین الان از کمیته قضایی آمدم، جایی‌که یک نفر قانون به‌خدا ما اعتماد می‌کنیم را آورد. من با این قانون بحث و جدلی نداشتم، من فقط باید آن را گسترش می‌دادم با گفتن این‌که ما ملتی هستیم که به انسانها با عقاید مختلف احترام می‌گذاریم و این‌که افراد در کشور ما می‌توانند به هر شکلی که می‌خواهند دعا کنند. بنابراین من امیدوارم که این جمله که به‌خدا ما اعتماد می‌کنیم همین عمقی را که در باورهای مختلف ماست در بر بگیرد.
مردم ایران و کمپ اشرف فقط دنبال این هستند که ارزشهای انسانی برای همه محترم شمرده شود. مریم رجوی کسی است که برای آزادی مبارزه می‌کند و فقط به‌دنبال کرامت و جایگاه انسان است. امسال و در این زمان که ما نوروز را جشن می‌گیریم می‌خواهم شما بدانید که من این را به‌عنوان زمان یک تولد جدید می‌دانم.
من خوشحال هستم که می‌بینم افراد معتقد به قانون اساسی‌مان که ما به‌آن عشق می‌ورزیم مبشر زندگی هستند. قانون اساسی ما به‌عقاید مختلف احترام می‌گذارد. الان زمان آن است که مردم کمپ اشرف رها شوند، رهایی از هتک حرمت، و رهایی از محاصره. زمان، اکنون زمان آزادی است.
ما برای سیستم قانونی‌مان احترام قائل هستیم. ما به‌تصمیم دادگاه وقتی‌که طی پروسه‌یی به آن می‌رسد احترام می‌گذاریم، وقتی‌ یک دادگاه تصمیم می‌گیرد که وضعیت سازمان مجاهدین خلق ایران باید مورد بازبینی قرار بگیرد، من امیدوارم که افراد اندیشمند، نه از روی عصبانیت و هیستری، بلکه افراد اندیشمند خدا شناس، افراد باکرامت از این فرصت استفاده کنند که نگاه کنند، ببیند و با ما کار کنند، همان‌طوری‌که من در کمسیسون روابط خارجی سؤالات سختی را در رابطه با کسانی که در قرارگاه اشرف هستند، دررابطه با وضعیت سلامتی‌شان، در رابطه با آزادیشان، پرسیدم. وقتی ما می‌بنیم اوضاع در عراق به وخامت می‌گراید باید از کسانی که می‌خواهند در آزادی زندگی کنند حمایت کنیم و باید خواسته آنها در آن کمپ برای زندگی و آزادی را درک کنیم.
این، قطعاً یک روزی برای جشن‌گرفتن در ایران و برای کسانی است که جسارت قیام‌کردن را داشتند، همان‌طور‌که ما مصر و یمن و بحرین را دیده‌ایم و همان‌طور‌که شورش و درگیری را در لیبی دیده‌ایم. ومی بینیم که مردم ایران نیز ایستاده‌اند و دستانشان را به‌سوی آزادی که شایسته آنهاست دراز می‌کنند.
سخنان امروز من در پیوند با شما و قیام ایران برای آزادی است و اینکه سیاست ما باید از روی بزرگ منشی و به گونه یی باشد که بیانگر و برخاسته از ارزشهایی باشد که با آن زاده شده‌ایم.
یک مادر همیشه باید افتخار کند، آمریکا و دموکراسی دیرپای آن باید افتخار کند به‌کسانی‌که به این ارزشها متوسل شده اند و به آن چنگ زده اند و ما باید همیشه آماده ایستادن در کنار آنها باشیم.  
ما قوانین خودمان را داریم، ما دستورات را گرفته‌ایم، ما از دادگاه شنیده‌ایم و ما این آمریکاییان برجسته را داریم. چه چیز بیشتری؟ چه چیز بیشتری می‌خواهیم؟
من در کنار شما خواهم بود تا باهم تلاش و فشار‌آوردن برای آزادی را ادامه بدهیم. شأن انسانی که در درون ما وجود دارد و در درون قلب ماست باید در همه جا گسترده شود.
من صحبتم را با گفتن این جمله مارتین لوترکینگ که به من این شانس را داد که آزادی را در این ملت ببینم تمام می‌کنم. او در آخرین کلام قبل از مرگش گفت که همیشه باور داشته است که آمریکا سرزمین موعود است . او نمی‌دانست که آیا او روزی به این سرزمین موعود خواهد رسید؟
من جمله او را به این صورت نقل می‌کنم: من آن سرزمین را می‌شناسم و من می‌دانم که یک روز ایران سرزمین موعود خواهد بود: سرزمین آزادی و عدالت. و من ایمان دارم که همه ما که در این اتاق هستیم، روزی به آن‌جا خواهیم رفت

 سفیردل دیلی، مسئول بخش ضدتروریسم در وزارت خارجه آمریکا2007-2009
عصر همه دوستان ما که امروز اینجا هستند به خیر.
فعالیتهای جاری چه در جهان که منظورم البته خاورمیانه است و چه در واشینگتن که منظورم وزارت خارجه است، همه نشان میدهد که «زمان» جوهر و اساس کار ماست.
ما در حوزههای متعدد باید اقدام کنیم و همین الان هم اقدام کنیم.
رژیم ایران نیروی ویژهیی بهنام نیروی قدس دارد که مدتهاست دست به اَعمالی ناگفتنی میزند. رژیم ایران علناً نیروهای مسلحی در عراق بهمنظور کشتن نیروهای آمریکایی و ائتلاف بهطورخاص در اختیار دارد که با استفاده از وسایل انفجاری دستساز و وسایل انفجاری نیرومند موسوم بهای.اف.پی
EFP (explosively formed projectile) دست به اینکار میزنند. ما باید فعالیتهای آنان را متوقف سازیم. درراستای این هدف، وزیر خارجه کلینتون با دو گزینه افراطی سیاست خارجی درقبال ایران مواجه است: از یکسو پذیرفتن کامل و صد درصد وضع موجود و ازسوی دیگر استفاده از عملیات نظامی نیرومند جهت وادارساختن رژیم ایران به تمکین.
یک آلترناتیو و یک راه میانه وجود دارد که بهنحوی بسیار مؤثر بر رژیم ایران اثر گذاشته و آنها را از مسیر ماجراجوییهای غیرقابلقبولشان بازداشته و بهصورت پتانسیل یک تغییر رژیم مهم را درپی خواهد داشت. این راه میانه عبارتست از حمایت از اپوزیسیون ایران.
ما میتوانیم و باید این کار را بکنیم. یعنی پشتیبانی محتاطانه، با دقت و معقول از اپوزیسیون سازمانیافته، مؤثر و حی و حاضر ایران که سازمان مجاهدین خلق نام دارد. آنها نه پول میخواهند، نه اسلحه، نه نفر، نه لجستیک و نه پشتیبانی از نوع دیگر. آنها صرفاً میخواهند بتوانند وطنشان را خودشان طبق برنامه ده مادهیی منشور آزادی که در سالهای 2005 ـ 2004 انتشاردادهاند بهخود بازگردانند. به نکات این بیانیه امروز پیشتر اشاره شد، اما من مایلم هر ده ماده را برشمارم: برخورداری از حکومت قانون و انتخابات آزاد، آزادی دین و مذهب، صرفنظرکردن از سلاحهای اتمی و سلاحهای کشتارجمعی ، برخورداری از آزادی بیان و آزادی مطبوعات، برابری کامل بین دو جنس، تأسیس یک جمهوری، برخورداری از آزادی تجمع، اقتصاد بازار و همزیستی مسالمتآمیز با همه.
ما با نگاهداشتن آنها در لیست داریم درواقع از رژیم ایران حمایت میکنیم. ببینید این سیاست خارجی تا چه اندازه سردرگمیآور و گیجکننده است؟ این سیاست خارجی برای دوستانمان گیجکننده است. باید آن را تغییرداد و سریع این کار را کرد. سراسر خاورمیانه بهجوشش و غلیان آمده است و فریاد دموکراسیخواهی سرداده است. ما نباید برسرراه این جریان بایستیم. خروج از لیست اساسی و ضروری است و ما میتوانیم این کار را بکنیم زیرا یک نتیجه یک شکایت اکنون تسلیم دولت آمریکا شده است.
دادگاه فدرال در ماه ژوئیه به وزارت خارجه رهنمود داده تجدیدنظر کند. آنها هیچ نوع مدرک طبقهبندیشده یا غیرطبقهبندیشده توجیهکننده نگاهداشتن سازمان مجاهدین در لیست نامگذاری تروریستی ندیدهاند.
قضات بهنظر میرسد با تصمیمات اتحادیه اروپا و انگلستان که هر دو سازمان مجاهدین خلق را از لیستهای خود خارج کردند، هماهنگی دارند. 113نماینده کنگره خواستار خروج آنان ازلیست شدهاند. قطعنامه مشابهی با پشتیبانی دو حزبی در هر دو مجلس کنگره در گردش است. وزارت امور خارجه میتواند درباره اتخاذ یک سیاست خارجی روشنبینانه، آگاهانه و معقول که بهکار حفاظت از ایالات متحده، خاورمیانه و مردم ایران بیاید، تصمیم بگیرد.
این یک امر اساسی است که وزیر خارجه کلینتون با اوتوریتهیی برپایه شهامت و هوشمندی سیاستمدارانه بهنامگذاری پایان دهد و سازمان مجاهدین خلق را ازلیست خارج سازد. این حرکت هوشمندانه در سیاست خارجی بهمردم ایران نشان خواهد داد که ایالات متحده با آنهاست.
لذا در خاتمه میگوییم: ساکنان کمپ اشرف را دربرابر اَعمال و اقدامات موذیانه و توطئهگرانه رژیم ایران و مانع تراشیها و آزارهای حسابگرانه دولت عراق محافظت کنید.
سازمان مجاهدین خلق را از لیست خارج کنید و بگذارید دهید شهروندان ایران، خود شکل دولتی را که میخواهند تعیین کنند. متشکرم.

 دَرل آیسا،رئیس کمیته نظارت و رفرمهای دولتی کنگره آمریکا
با تشکر از این‌که در این‌جا حضور پیدا کرده‌اید. من می‌خواهم از شما به‌طور خاص برای حضورتان در این‌جا تشکر کنم، به‌خصوص با توجه به عملکردهای دیکتاتوری در ایران و در سراسر جهان. وجود مقاومت علیه این رژیم بسیار حائز اهمیت است. زیرا همان‌طور‌که شاهد بوده‌ایم، تغییراتی در جهان عرب صورت گرفته‌اند، در‌حالی‌که رژیم ایران منقبض‌تر شده است. این درحالی است که مصر تغییر را در آغوش گرفت و لیبی با گلوله با مردمش مبارزه می‌کند و آمریکا ساکت ایستاده است. من یک آمریکایی با افتخار هستم و از این که ما بی‌عمل ایستاده‌ایم، افتخار نمی‌کنم.
همان‌طور که می‌بینید، در‌‌حالی‌که شما کارتان را در این‌جا و در حوزه‌هایتان انجام می‌دهید، ضرورت دارد که شتاب را حفظ کنید و بر آن بیفزایید تا زمانی‌که فرصت آن فرارسید، بتوانید تغییر را در ایران ایجاد کنید.

 پائولا دوبریانسکی، معاون وزیر خارجه  آمریکا 2001 ـ 2009 - سفیر ویژه رئیس جمهور در ایرلند شمالی  2007 ـ 2009
آخر این هفته ایرانیان در سراسر جهان برای جشن نوروز، سال نو ایرانی، جمع می‌شوند. این تعطیلات یک سنت قدیمی و لحظه تجدید حیات است.
تظاهرکنندگان در خاورمیانه و ایران به‌جهان نشان دادند که تمایل به‌آزادی جهانشمول است. مردم منطقه دیگر سرکوب را تحمل نمی‌کنند.
آنها خواستار اصلاحات هستند، آنها زندگی بهتر بر اساس حفاظت از حقوق بنیادین و آزادی می‌خواهند.
در طول یک دهه خدمت من در دولت آمریکا، پیشبرد حق تعیین‌سرنوشت در سراسر جهان، سنگ‌بنای فعالیتهای آمریکا بود و بعد از 11‌سپتامبر برای ما روشن شد که اولویت‌دادن به‌برقراری ثبات به‌بهای آزادی، منجر به‌صلح نخواهد شد.
تحمل استبداد در هر کجا نه‌تنها یک شکست استراتژیک است، یک شکست اخلاقی هم هست. دموکراسی تنها مسیر ثبات واقعی است و حمایت و گسترش و انتقال به‌سمت دموکراسی، بهترین سیاست کشور ما خواهد بود. این در واقع چیزی است که ما هستیم. این چیزی است که امروز ما را گردهم آورده است.
شما می‌دانید که درخواست مردم ایران برای آزادی مقوله غریبی نیست. درواقع قیامهای اخیر در شمال آفریقا از تظاهرات چشمگیر‌2009 در ایران نشأت گرفت و این تظاهرات عربی به‌نوبه خود جنبش را در هر دو سوی خلیج فارس زنده کرده است.
ما باید به‌حمایت از آرمانهای مردم ایران برای حقوق‌بشر و آزادی ادامه دهیم.
ما باید در محکوم‌کردن نقض گسترده حقوق‌بشر خستگی‌ناپذیر باشیم. در واقع منطق سنتی که مدتها برقرار بوده این است که بحث بر سر کارکرد رژیم ایران، تنها مذاکرات مربوطه هسته‌یی را پیچیده می‌کند، ولی تاریخ نشان داده است که عکس این می‌تواند درست باشد.
ایالات متحده حالا با چالش پرداختن به برنامه هسته‌یی رژیم ایران و ارتقا و حفاظت از حقوق مردم ایران روبه‌روست.
من فکر می‌کنم این دو هدف در واقع نمی‌تواند جدا از هم باشند و نیستند. می‌خواهم چند کلمه‌یی هم درمورد نقش زنان بگویم.
علاوه بر جشن سال نو ایرانی این هفته ما صدمین سالگرد روز ملی زن را جشن گرفتیم.
مایلم درمورد بسیاری از زنان ایران که به‌عنوان عوامل مستحکم تغییر عمل می‌کنند و در برابر استبداد می‌ایستند و تبعیض و دیکتاتوری را رد می‌کنند و با این‌کارشان زنان در سراسر جهان را الهام می‌بخشند، صحبت کنم.
بسیاری جان خود را فدای این هدف کرده‌اند. تصادفی نیست که قتل ندا آقاسلطان، که می‌دانید معنای اسمش «صدا»ست، نمود انقلاب شد.
سایرین در مقابل خشونت، دستگیری، و درگیری با پلیس ایستادند و این منحصر به‌تظاهرکنندگان نیست.
زنان ایران بیش از صد سال است که خواستار اصلاحات سیاسی بوده‌اند. این زنان با شجاعت در جامعه‌یی که آنها را شهروند درجه دو تلقی کرده اعتراض کرده‌اند.
زنان و جوانان عوامل ضروری تغییر هستند. رهبری آنها باید به‌رسمیت شناخته شود و تلاشهای آنها مورد حمایت قرار گیرد. نقش آنها در جامعه باید مجدداً تعریف شود.
باید برای آنها فضای روند سیاسی و رهبری ایجاد شود. همان‌طور که مریم رجوی، که همه شما او را می‌شناسید، در طرح ده ماده‌یی برای آینده ایران گفته‌اند، برابری کامل سیاسی و اجتماعی و جنسی ازجمله حق مساوی شرکت در انتخابات و برداشتن تبعیض علیه زنان تنها راه پیشروی برای ایران آینده است.
ما باید از این فعالین زن حمایت کنیم. این برنامه طرحی است که حقوق اساسی نه‌تنها برای زنان، بلکه برای همه ایرانیان را برجسته می‌کند.
ما می‌دانیم که بادهای تغییر سراسر خاورمیانه را درنوردیده است و زمان آن است که این تغییر را برای ایران به‌پیش ببریم.

جودی چو، عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا- عضو کمیته قضایی
من باید این‌جا می‌آمدم و به‌همه شما نوروز مبارک می‌گفتم.
با نگاهی به‌سال گذشته، از همه کارهایی که توانستید سال گذشته انجام دهید بسیار تحت‌تأثیر قرار گرفته‌ام. نقطه‌عطفهای بسیار بسیار مهمی بوده است به‌خصوص بزرگترین نقطه‌عطف در رابطه با مجاهدین خلق ایران بود که نهایتاً حکم دادگاه در ژوئیه از وزارت خارجه خواست نامگذاری را بازبینی کند که دستاورد بزرگی است.
شما چیزهای زیادی دارید که به آن افتخار کنید. شما بدون‌شک یکی از فعالترین و متعهدترین گروهها در کنگره هستید. شما لابیهای بزرگ و لوکس ندارید، تنها تعهد و از خودگذشتگی تک‌تک شماست که به‌دفاتر ما می‌آیید و با قدرت مردمی دستاوردهای بسیاری داشته‌اید.
می‌خواهم به‌شما بگویم که شما فی‌الواقع تغییر ایجاد می‌کنید. اعضای کنگره گوش می‌دهند. اعضای کنگره حالا در مورد شرایط وخامت‌بار علیه کمپ اشرف می‌دانند و ما می‌دانیم که باید در آن‌جا تغییری صورت گیرد و ما باید از ساکنان کمپ اشرف حفاظت کنیم.
ما می‌دانیم که دیگر نمی‌شود نامگذاری مجاهدین خلق ایران را ادامه داد و به‌خاطر شما، سناتورها هم دارند گوش می‌دهند و واکنش نشان می‌دهند و فکر می‌کنم کاری درباره آن خواهند کرد.
شما هر وقت که لایحه‌یی علیه خشونت و برای دموکراسی در ایران مطرح باشد، می‌توانید روی من به‌عنوان یک حامی اصلی حساب کنید.
در سال جدید، کار را ادامه دهید، هم‌چنان فشار بیاورید و مجدداً نوروز بر همه شما مبارک.

دیوید اسکات،عضو کمیته امور مالی کنگره آمریکا
به پایتخت ایالات متحده و کنگره ما خوش آمدید. ما بسیار خوشحالیم که شما را این‌جا داریم.
من به‌عنوان یک اسپانسر مفتخر قطعنامه‌یی که برای خارج ساختن مجاهدین خلق ایران از لیست ارائه کردیم، ایستاده‌ام. این یک گام مهم است.
قلب من با همه مردم ایران و به‌خصوص آن دسته از مردم ایران است که قیام کردند تا نشان دهند خواسته مردم ایران دموکراسی است و آنها یک دموکراسی واقعی می‌خواهند و آن‌را لاجرم به‌دست خواهند آورد و من شانه‌به‌شانه شما می‌ایستم.
ما این قطعنامه را ارائه کردیم و مایلم شما بدانید که نماینده کنگره، دیوید اسکات در تحقق پیشرفت برای برقراری دموکراسی واقعی در ایران در کنار شما قرار دارد.
ایران یک تاریخ بسیار غنی دارد. یکی از بزرگترین تمدنها است، گهواره تمدن بشری از آن‌جا شروع شد. کشور شما سرگذشتی بزرگ دارد. مقام کشور شما بسیار والاست. شما شایسته برخوردار‌بودن از دموکراسی هستید و من افتخار می‌کنم که شانه‌به‌شانه در کنار شما بایستم تا اطمینان کسب کنم که این خواسته محقق شود.
یک قدم عمده ما این بود که اطمینان یابیم مجاهدین خلق ایران از لیست تروریستی برداشته شوند.

لوییس فری، رئیس اف. بی. آی ( اداره تحقیقات فدرال) 1993 - 2001
بسیار مفتخرم که در کنار شمار زیادی از همکاران برجسته و در بین دوستان بسیار عزیزم حضور پیدا کنم تا برخی نظرات را با شما شریک شوم. امروز روزی است که توأم با امید است و در‌عین‌حال ما سال نو ایرانی را جشن می‌‌گیریم و یاد تمامی شهدا، این دانشجویان جوان که تاثیری که روی شما تاثیر میگذارند، تاثیر یک عمر است و نمادی از شجاعت، شرف و تعهد هستند را گرامی می‌داریم. همان‌طور که رئیس کنفرانس گفت، زنان ایران نه‌تنها در صحنه علنی جنبش و در خط مقدم، بلکه در پشت صحنه هم قهرمانان و رهبران آن بوده‌اند.
برخی منتقدین می‌گویند که سیاست خارجی ما کمی از شتاب وقایع عقب افتاده و از انقلاب یاسمین عقب است و قدری از مصر عقب هستیم. نقطه‌یی که ما در آن هستیم موضوع مباحث طولانی است شاید با مقداری سردرگمی.
در رابطه با مجاهدین، ما 14سال است که عقب هستیم. و این مدت اشتباه مرتکب‌شدن در پرتو حقایق بسیار طولانی است و فکر می‌کنم همان‌طور که قاضی پو گفت مدارک را به ما نشان دهید. به من شواهدی را نشان دهید که ثابت کند نام مجاهدین باید در لیست قرار گیرد. هیچ‌گونه شواهدی از این نوع وجود ندارد. من دیشب بر روی سایت گوگل تحقیق می‌کردم. برخی اوقات وکلایی که مشغول آماده‌کردن کیس خود هستند مایلند بدانند در دو طرف قضیه چه کسانی قرار گرفته‌اند و مخصوصاً چه کسی در طرف او نیست. خیلی جالب است من تحقیقات نسبتاً جامعی انجام دادم و فرزند ده ساله‌ام هم به من کمک کرد بنابراین می‌دانم که درست کار کردم. من هیچ کسی را جز رژیم ایران نیافتم که مخالف لغو نامگذاری مجاهدین باشد. شما می‌توانید از این امر به‌نتیجه خاصی برسید.
در جریان وقایع شگفت‌آوری که قاضی موکیزی در رابطه با آنها سخن گفت، یکی از رهبران دنیا گفت که وقتی دشمن از نیروهای امنیتی خود برای ایجاد رعب و وحشت در قلب شما استفاده می‌کند هراس به دل راه ندهید. شما از این افراد که برای خدمات خود پول دریافت کرده‌اند نیرومندترید.
این گفته متعلق به ولی فقیه رژیم ایران است که همانگونه که قاضی موکیزی نوشت، او بعنوان کسی که بصورت سیستماتیک مردم خود وعمدتا جوانان را می‌کشد، از زدن چنین حرفی شرم نکرد.
موضوع بحث امروز صبح بسیار جدی است. بسیار حائز اهمیت است و همانطور که یکی از سخنرانان گفت باید به یک تصمیم فوری راه ببرد. ما می‌دانیم که بوروکراسی آهسته حرکت می‌کند. من سالیان سال هدایت شاید یکی از بزرگترین بوروکراسیهای جهان را برعهده داشتم. اما در نقطه‌یی تصمیمات باید گرفته شوند و حقایق باید صحت و سقم آنها را اثبات کنند. به عقیده ما مطلقاً هیچ‌گونه شواهد معتبری در مطالب محرمانه وجود ندارد که ادامه نامگذاری سازمان مجاهدین در لیست را توجیه کند. برعکس تمامی شواهد علیه این نامگذاری می‌باشند.
وینستون چرچیل روزی گفت آمریکاییها تنها وقتی بهترین راه را برمی‌گزینند که تمام راههای ممکن دیگر را آزمایش کرده‌اند. 14سال زمان بسیار طولانی است که صرف بررسی حقایق شود. ما می‌دانیم که وزارت امور خارجه از ماه اوت که دادگاه استیناف در همین واشینگتن به آن گفت که حق دفاع مجاهدین را نقض کرده‌اید و در رابطه با آن برخلاف قانون اساسی عمل کرده‌اید باز هم مشغول بررسی حقایق بوده است.
خانمها و آقایان، ما با یک موضوع خیلی پیچیده‌یی مواجه نیستیم. رشته‌های حقایق در این زمینه با مسائل پیچیده و نامعلوم سیاست خارجی تنیده نشده است. موضوع این است که آیا این سازمان طبق قانون یک سازمان تروریستی است یا خیر. کاری که وزیر امور خارجه کلینتون و رئیس‌جمهور اوباما باید سریعاً انجام دهند این است که امیدواریم مجاهدین را از لیست خارج کند، قهرمانان اشرف را تحت حفاظت قرار دهد و اطمینان حاصل کند که ما حامی آزادی در ایران هستیم و ساکت نمانده‌ایم. ما با سکوت خود ارتکاب کشتار توسط رژیم را تسهیل می‌کنیم. دو هفته پیش رژیم در‌حالی‌که دانشجویان و جوانان را در تهران به تیر می‌بست در روزنامه‌هایش نوشت که حتی آمریکا هم مجاهدین را به‌عنوان یک سازمان تروریستی می‌شناسد و این افراد هم به وضوح با این سازمان تروریستی همکاری می‌کنند. ما با سکوت خود و ادامه نامگذاری مجاهدین تبلیغ و گسترش تروریسم را تشویق و تسهیل می‌کنیم. در سال 2009، مشاور امنیت ملی وقت عراق که در رابطه با اشرف مسئولیت داشت، اظهار کرد نیتی در کار است تا زندگی را برای ساکنان اشرف غیرقابل تحمل کنند. همان افراد اکنون مسئول حفاظت از اشرف می‌باشند. در فوریه 2009، خامنه‌ای علنا از یک توافقنامه با مالکی پرده برداشت که طبق آن خواستار از بین‌بردن اشرف شد و در عین‌حال زبان به‌شکایت گشود که عراق در این رابطه خیلی کند عمل می‌کند.
نقطه آغاز این وقایع چه بود؟ وقتی بود که در سال‌1993 این سازمان بعنوان گروه تروریستی نامیده شد. آنچه در آن زمان می‌گذشت بسیار شناخته شده است و به چرایی تکرار این اشتباه، که واقعاً اشتباه هم هست، مربوط می‌شود. در کاخ سفید باوری حکمفرما بود که رژیم مدره جدیدی به قدرت رسیده بود و فرصت مناسبی برای آمریکا ایجاد شده که حسن نیت خود را نشان داده و شاخه زیتونی به گروه حاکم پیشنهاد کند. در ژوئن 1993 به ناگهان تغییر برجسته‌یی در سیاست خارجی آمریکا نسبت به‌رژیم ایران مشاهده شد. طنز تاریخ این است که این امر درست چند هفته بعد از حمله به برجهای خبر صورت گرفت که طی آن 19سرباز آمریکایی در یک عملیات حزب‌الله که از استان شرقی عربستان آمده بود کشته شدند.
بعد از تحقیقات اف.بی.آی، که رئیس‌جمهور دستور آن را داده بود، روشن شد که بمبگذاران توسط سپاه پاسداران در دره بقاع آموزش دیده بودند و سفارت رژیم در دمشق به آنها پاسپورت داده بود و ژنرال شریفی که یک ژنرال ارشد سپاه پاسداران بود، به بمبگذار اصلی 250 هزار دلار پول نقد داد تا عملیات را به انجام برساند. صدها تن در این واقعه مجروح شدند. شهروندان عربستان در پارکی که آن طرف خیابان بود کشته شدند. این یکی از بدترین انواع تحریک جنگی و عمل تروریستی علیه آمریکا بود که توسط رژیم فعلی در تهران صورت گرفت. بنابراین ما در اف.بی.آی تحقیقات را آغاز کردیم و به ما دستور داده شد که همه جا را بگردیم، دستوری که برای یک افسر پلیس بسیار روشن است. بنابراین ما تحقیقات بسیار جامع خود را آغاز کردیم و بعد از مدت طولانی و پس از روبه‌رو شدن با مقدار زیادی مقاومت در کاخ سفید ما صراحتاً بگویم به‌شواهدی رسیدیم که برای شما مختصراً توضیح دادم. تنها جایی‌که ما دارای حمایت در واشینگتن بودیم نزد ژنرال شلتون بود و این تنها جایی بود که ما در واشینگتن حمایت دریافت کردیم.
بالاخره ما این شواهد را نزد مشاور امنیت ملی آمریکا بردیم. بگذارید بگویم که من در طول فعالیتم در واشینگتن لحظات غریبی داشته‌ام اما این لحظه شاید عجیب‌ترین آن لحظات محسوب می‌شد. من به مشاور امنیت ملی گفتم این عملیات توسط سپاه پاسداران انجام شده و تمامی حقایق و شواهدی که برای شما برشمردم در اختیار او قرار دادم. او نگاهی به من انداخت و پرسید چه کسی از این موضوع اطلاع دارد؟ جواب دادم 50 افسر اف.بی.آی، وزیر دادگستری ایالات متحده و جنابعالی.
عکس‌العمل این بودکه برای پاسخگویی به جمهوریخواهان در کنگره آماده شویم.
این موضوع فراحزبی نیست اما یک برآورد بسیار روشنی است که نشان میدهد چرا ما در این موقعیت مسخره هستیم و چرا مجاهدین نامگذاری شده‌اند. در آن زمان وزیر امور خارجه مرا احضار کرد و به من گفته شد کشتی‌گیران ایرانی شکایت می‌کنند چراکه افسران اف.بی.آی از آنها عکس و اثر انگشت می‌گیرند. من گفتم علت شکایت آنها را می‌فهمم اما می‌دانید چرا این کار را می‌کنیم؟ پاسخ این بود که خب باید به هر حال این اقدامات را متوقف کنید چراکه شما رژیم را اذیت می‌کنید. من گفتم خانم وزیر ما به این نتیجه رسیده‌ایم که در آن تیمهای کشتی مأموران وزارت اطلاعات رژیم قرار داده می‌شوند که یکی از آنها در فرم نیست و خارج از روال است. وی مامور وزارت اطلاعات است و با عکسبرداری و گرفتن اثر انگشت آنها، مانع فعالیت آنها می‌شویم. این موضوع بزرگی بود. حقیقت این بود که دولت آمریکا با حسن نیت قصد داشت مشوق گفتگو و رابطه بهتر با رژیم ایران باشد. این اقدام همانطور که قاضی موکیزی گفت شکست خورد و در دولت بعدی هم شکست خورد دولتی که ما در آن فکر می کردیم با ادامه لیست‌گذاری مجاهدین و معامله با رژیم در این زمینه، رژیم حملات با بمبهای کنارجاده‌یی علیه سربازان آمریکایی را کاهش خواهد داد. اما این هم صورت نگرفت. در حقیقت افزایش هم پیدا کرد.
اگرچه این مسأله فراحزبی است، اما باید کاری در مورد آن صورت گیرد. آخرین موضوعی که می‌خواهم در مورد آن صحبت کنم، راستی وقتی نام سازمان مجاهدین در لیست گنجانده شد ما قرار بود که در قبال آن پاسخ بدهیم. این تنها سازمانی بود که از اف.بی.آی خواسته شد که در مورد آن تحقیق کند، درحالیکه ما حتی هیچ افسر اف.بی.آی را نیز به این گروه اختصاص نداده بودیم چون آنها را تهدید نمی‌دانستیم.
در رابطه با حکم دادگاه استیناف، قاضی موکیزی صحبت کرد. دادگاه تمامی حقایقی را که دولت برای توجیه ادامه نامگذاری مجاهدین در اختیار آن قرار داد تحت بررسی قرار داد. اما این دادگاه راضی نشد. در حقیقت، قضات این موضوع را به وزیر ارجاع دادند و گفتند که وزیر حق دفاع شاکی یعنی نماینده سازمان مجاهدین را نقض کرده است؛ حقوقی که در احکام قبلی دادگاه به آنها اذعان شده بود.
اگر به بیان حکم و شیوه‌یی که این پرونده به دادگاه استیناف ارائه شد نگاه کنید می‌بینید که دولت در واقع متناوباً به‌پرونده خود مطالبی اضافه می‌کرد، یعنی دو بار مطالب اضافی را به‌پرونده خود افزود که قبلاً محرمانه بودند. اینها هم موجب رضایت دادگاه نشدند چون در زمره حقایق نبودند و ربطی به این موضوع نداشت که آیا این سازمان مرتکب فعالیتهای ترروریستی می‌شد یا خیر. وزارت امور خارجه بیانیه شگفت‌انگیزی را صادر کرد. این چیزی است که این وزارتخانه هنگام ارائه توضیحات در رابطه با شواهد خود به دادگاه گفت: ما هیچ ابزاری برای تدقیق منابع نامبرده شده یا نشده خود نداریم و نمی‌توانیم هیچ قضاوتی در رابطه با این‌که آیا مطالب پیش روی وزیر صحت دارد یا ندارد انجام دهیم.
بنابراین در جواب سؤال قاضی پو که پرسید شواهد کجاست باید گفت که هیچ شواهدی وجود ندارد. اگر این شواهد محرمانه است شیوه‌یی وجود دارد که آنها را در اختیار دادگاه قرار داد اما در این مورد هم دادگاه راضی نشد. بنابراین روشن است که وقت آن رسیده که تصمیم صحیح را گرفت. ما اطمینان داریم که وزیر این تصمیم صحیح را بسیار بسیار سریع اتخاذ خواهد کرد. خیلی متشکرم.

هنک جانسون، عضو کمیته قضایی کنگره آمریکا- عضو کمیته قوای مسلح
متشکرم. امیدوارم همگی خوب باشید. من ناحیه چهار جورجیا را نمایندگی می‌کنم. اسم من هنک جانسون است. من در کنار همه کسانی‌که برای آزادی در سراسر جهان مبارزه می‌کنند هستم و زمان برای آزادی جهان الان است. من معتقدم که برای مردم ایران، کشور بزرگ ایران، قطعاً حقوقی را که شما دنبالش هستید زمانش رسیده و من در این رابطه از مردم ایران حمایت می‌کنم.
صحنه شما بسیار گرم و بسیار زیباست. بسیار زیباست. و این راهی است که ما برای همه در زندگیشان آرزو می‌کنیم که به‌عنوان انسان، نور، روشنایی، آرامش و خوشحالی برای همه باشد. اینها آرزوهای من و شما هستند. ما خواهر و برادر هستیم. متشکرم.

پرفسور ریموند تنتر،عضو شورای امنیت ملی کاخ سفید 1981 ـ 1982- پروفسور دانشگاه جورج تاون گفت:
به‌عنوان حسن‌ختام سه نکته را می‌گویم:
نکته اول در رابطه با موج دموکراسی است من به‌آن می‌گویم خروش، خروش دموکراتیک. نکته دوم درباره انتخابهای موجود است و نکته سوم درمورد اشرف.
نکته اول: همان‌طور که همه سخنرانانمان به آن اشاره کردند یک موج دموکراسی در خاورمیانه در جریان است. این موج از غرب به‌شرق در جریان است و سرانجام رژیم ایران را در برخواهد گرفت و در این تردیدی نیست.
نکته دوم: در رابطه با انتخابهاست. مخالفان ایرانی می‌توانند در قلب سیاست خارجی آمریکا باشند که از انتخاب غیرضروری بین دیپلوماسی شکست‌خورده و تحریمها از یکطرف، و اقدام نظامی مسأله‌ساز ازطرف دیگر، پرهیز کنیم. بنابراین بسیار مهم است که پرزیدنت اوباما با تعامل، و بعد با تحریمها، حرکتش را آغاز کرده است ولی حالا زمان آن است که مردم ایران را مرکز توجه اصلی سیاست خارجی آمریکا قرار دهیم.
سوم ما شانه‌به‌شانه افراد اشرف می‌ایستیم. من آن‌جا بوده‌ام، با آنها غذا خورده‌ام، با آنها جشن گرفته‌ام، تحقیقاتم را در‌مورد آنها کرده‌ام، و معتقدم فوق‌العاده مهم است که آنها توسط یک گروه ناظر ملل متحد محافظت شوند و نوعی نیروی نظامی آمریکا که از نیروی ملل متحد حفاظت کند نیز در اشرف مستقر بشود.
بنابراین من به‌افراد اشرف می‌گویم ما همه اشرفی هستیم.