بهار ایران آزاد
پنج هزار شرکت کننده در روز شنبه دریای رنگارنگی را تشکیل میدهند. با بنرهایی دور گردن,”موج بنفش“ همبستگی اش را با مقاومت ابراز میدارد. این مراسم بایستی آغازگر یک فاز نوینی باشد: بهار آزادی ایران. ایران روی موج تحولات شمال آفریقا مجددا به پیش میرود تا خودش را از یوغ یک رژیم مذهبی و سرکوبش رها سازد.
مراسم ”خیزش برای دمکراسی و سیاست جدید ایران“ توسط شورای ملی مقاومت ایران, که رئیس جمهورش مریم رجوی با شور و هیجان فراوان مورد استقبال قرار گرفت, برگزار گردید. از مدت 20 سال است که جنبش مقاومت برای دمکراسی و دولت سکولار ائتلافی در ایران مبارزه میکند. در کنار چهار سازمان, همچنین مجاهدین خلق نیز, که یک چهره نظامی را بازتاب میدهد, به پارلمان در تبعید تعلق دارند. آنها از دو سال قبل حداقل توسط اتحادیه اروپا دیگر مورد ارزیابی تروریستی قرار نمی گیرند, معهذا آمریکا این جنبش مقاومت را کماکان بعنوان یک چنین سازمانی نگاه میکند. این امر بایستی اکنون تصحیح گردد. برای این امر در کنار سیاستمداران آلمانی مثل گزینه شوان, همچنین نماینده کنگره آمریکا همانند پاتریک کندی و رئیس سابق اف بی آی لوئیس فری تلاش میکنند.
رفرم نه, بلکه آغاز نوین
این مراسم میخواهد جنبش مجددا به جریان افتاده در ایران را مورد حمایت قرار داده و علامت روشنی برای رژیم ایران بفرستد. مریم رجوی گفت ”ما رفرم دیکتاتوری را نمی خواهیم, بلکه خواهان برکناری رژیم هستیم“. وی یک بانوی باوقار است. مریم رجوی رهبر مجاهدین خلق و همزمان رئیس جمهور پارلمان در تبعید شورای ملی مقاومت ایران میباشد. این جنبش از سالیان طولانی برای آزادی بیان, آزادی احزاب, سندیکاها و مطبوعات, و همچنین برای آزادی پوشش, ازدواج و طلاق در ایران تلاش میکند. مریم رجوی که روسری فیروزهای رنگ بسر دارد, گفت که ”ما آرزوی یک ایرانی را داریم که در آن هیچ مذهبی و هیچ خدایی در برابر دیگری برتری نداشته باشد“. وی سنگین و باوقار روی سن آمده و با لباس فیروزهای رنگش تقریبا در جلوی پشت صحنهی آبی رنگ محو میگردد. آنگونه که مریم رجوی اظهار داشت, بحث, بحث یک سازمان سیاسی نیست, بلکه بحث سرنوشت مردم ایران است. وی گفت ”هدف ما این نیست که با هر بهائی به قدرت برسیم, بلکه میخواهیم به دمکراسی در ایران دست بیابیم“.
”من یک ایرانی هستم“
رجوی گفت که هنوز قدرتهای غربی کم کاری دارند. آلمان هنوز هم پیشگام تر از چین اقدام به صادرات به ایران میکند. در ایران بخش عمده شرکتها تحت کنترل دولتی قرار دارند. در عین حالیکه دولت آلمان مبلغ تحریمات شدیدتری است, بخشهای اقتصادی کماکان تجارت با رژیم غیر مشروع را پیش می برند. گزینه شوان گفت که برای تقویت اپوزیسیون و جامعه مدنی بایستی آنهائی را که علیرغم وضع تحریمها با ایران اقدام به تجارت میکنند, شدیدا مورد انتقاد قرار داده و آنها را رسوا کرد. همچنین پاتریک کندی برادرزاده جان اف کندی رئیس جمهور سابق آمریکا نیز طرفدار تحریمات شدیدتر بوده و با رویکرد به تاریخچهی خانوادگی اش میگوید: ”من یک ایرانی هستم“. او فقط میتواند پیشنهاد رجوی را مورد تایید قرار دهد و خواستار ”برپائی یک دادگاه جنایات جنگی برای محاکمه کسانیکه مسول تحت تعقیب قرار دادن افرادی را که برای دستیابی به حقوقشان اقدام میکنند, هستند“ می گردد. علاوه بر اینها رجوی آمریکا را متهم میکند که با مجاهدین خلق کماکان بعنوان گروه تروریستی رفتار می کند. آمریکا برای بهبودی روابط با ایران مجاهدین خلق را در سال 2006 در ”لیست جهانی تروریستی“ قرار داده و بدین ترتیب فشار را از روی رژیم ایران کاهش داد.
اپوزیسیون ایران به کرات بخاطر رهبریت سخت خود در معرض انتقادات قرار داشت. اعتصاب غذاهای رادیکال و خودسوزی دو نفر از هوادارانشان برای آزادی رجوی که برای مدت کوتاهی دستگیر شده بود, وجههی سازمان را مخدوش ساخت. شورای ملی مقاومت معهذا از چنین اعمالی فاصله گرفت و برای بدست آوردن چهرهی بهتری تلاش میکند, ولی کماکان یک فضای مشکوکی نسبت به سازمان وجود دارد. با وجود این لوئیس فری رئیس سابق اف بی آی معتقد است که هیچ علت موجهی برای طبقه بندی آنها بعنوان سازمان تروریستی وجود ندارد. از اینرو وی هیلاری کلینتون را مورد خطاب قرار داد که: ”خانم وزیر خارجه مجاهدین خلق را دست آخر از لیست در بیاورید“. در اینجا مساله اولویتهای سیاسی نبوده بلکه بحث آزادی انسانهاست. فری افزود که ”در حال حاضر کسی نیست که برای ماندن مجاهدین خلق در لیست تلاش بکند - بجز خانم وزیر خارجه و رژیم ایران“.
آزادی برای کمپ اشرف
اردوگاه پناهندگان اشرف در تبعید در عراق در حال حاضر 3400 نفر از مجاهدین خلق را در خودش اسکان میدهد. تا سال 2009 اردوگاه هنوز تحت حفاظت آمریکا, که مسولیت شان را در خروج نیروهایشان از عراق به ارتش عراق منتقل کردند, قرار داشت. نیروهای عراقی اعلام کردند که میخواهند پس از تحویل گیری از آمریکائیها یک ایستگاه پلیس در آنجا دایر کنند و ساکنین مورد تهدید اخراج به ایران قرار گرفتند. از آنموقع ساکنین همواره قربانی تهاجمات خشونت بار عراقیان هستند. رجوی گفت که ”دولت عراق عطف به امر حقوق بشر نمیتواند پشت حق حاکمیت ملی سنگر بگیرد“. از اینرو آمریکا مورد خطاب قرار میگیرد که حفاظت کمپ را سریعا عهده دار گردد.
زمان مناسب
در شمال آفریقا مردم با موفقیت علیه یک رژیم دیکتاتوری به پیش میروند. استعفای دیکتاتورها بن علی و مبارک نشان داد که نبایستی در برابر یک سیستم مستبد بی تفاوت ماند. همچنین ایران را نیز گذشتهی چند دههای از سرکوب و خشونت مورد آزار قرار میدهد. پس از انقلاب موفقیت آمیز و خاتمه سلطنت در سال 1979 باورها در ایران بر این شد که بدینوسیله تغییری که بهمراه آورنده آزادی است, به سرانجام رسیده باشد. اما از آن به بعد آیت الله خامنه ای رژیم بنیادگرایش را بیش از پیش خونینتر به پیش میراند. از جناح وی از سال 2005 محمود احمدی نژاد محافظه کار افراطی که دور دوم انتخابش را با تقلب انتخاباتی سال 2009 بدست آورد, بعنوان رئیس جمهور حکومت میکند. از آن به بعد مردم ایران تلاش میکنند با امید ناچیز اما علیه رژیم ایران دست به مقاومت بزنند. معهذا برخلاف کشورهای شمال آفریقا رهبری ایران حمایت ارتش ایران را در پشت خودش دارد.
رجوی اما امیدوار است که ”نهایتا در میان طوفان قیامها دیکتاتورها به انتها میرسند“, همینطور مردم ایران نیز دست آخر میتواند تغییر را عملی سازد: ”با ایمان کامل به آمدن بهار, بهار بردباری و دمکراسی نیز در ایران سر میرسد“.