بوزینة ولایت در این تقلید میمونی از رفتار و فرهنگ مافوق وقیحانة احمدینژادی حضور ساکنان اشرف در عراق را یک «مشکل انساندوستانه» نامید و گفت: «همه ساکنان کمپ اشرف اجازه سکونت در عراق را نداشتند. حضور آن اشخاص در عراق، یک مشکل سیاسی و انساندوستانه بود، مشکلی که موسسات و سازمانهای بسیاری درگیر آن بوده‌اند».
بوزینة برون مرزی ولایت در همین سخنرانیش در اجلاس شورای حقوق بشر ملل متحد شرح مجعول و واژگونه ای از حملات وحشیانه به اشرف در 6 و 7 مرداد ارائه کرد.
و بدون کمترین اشارهیی به 11شهید و صدها مجروح مجاهد خلق در جریان این حملة جنایتکارانه ، با فرافکنی و عوض کردن جای جلاد و قربانی، جنایات مزدوران مسلح و مهاجم مالکی را به مجاهدان اشرف که جز تن بی سپر ، هیچ سلاح و هیچ حفاظی نداشتند، نسبت داد و چنین گفت: « در تاریخ 28 ژوئیه 2009 طرف عراق موظف گردید که برای راه اندازی یک مرکز پلیس داخل کمپ عراق جدید (اشرف سابق) اقدام نماید.
نیروهای عراقی موجود در این کمپ توجیه شدند که از سلاح گرم استفاده نکنند و همه سلاحها به ضامن شود و همه خود را کنترل کنند (تحریک نشوند). وقتی نیروها شروع به داخل شدن از درب شمالی کردند، با مقاومت خشونت آمیزی از سوی اعضای سازمان مجاهدین خلق که از گازهای اشک آور و کوکتل مولوتوف و نارنجکهای صوتی استفاده میکردند و با سنگ و شن و آجر به ماشینپلیس حمله ور شدند، روبرو گردیدند که منجر به مجروح شدن چند تن از نیروهای عراقی گردید که آنها ناچار شدند برای متفرق نمودن تجمع کنندگان که شمشیر و چاقو با خود حمل می کردند و چند قبضه از آنها هم بدست آمده، با استفاده از ماشینهای آب پاش بکنند.
اما این هم مؤثر واقع نشد و آنها با دسته ضد شورش درگیر شدند که منجر به مضروب شدن چند تن از افراد این سازمان گردید و پس از آن این نیرو توانست به ایستگاه آب برسد و در آنجا مستقر گرددد و در آنجا مرکز جدید پلیس را بر قرار کند. پس از آن چند تن از اعضای این سازمان به مقر گردان نیروهای ضربت در بیرون قرارگاه هجوم بردند و تلاش کردند که داخل این مقر شده و یکی از افسران را بربایند که نیروهای موجود در آن مقر ناچار به واکنش شده و او را از زیر پاهای مهاجمان کنند و این حادثه منجر به مجروح شدن شدید این افسر گردید. و در بعد از ظهر همان روز اعضای سازمان به تعداد زیادی جمع شدند و تلاش کردند که مرکز پلیس را مورد حمله قرار دهند که وضعیت ایجاب میکرد نیروهای نظامی تقویتی اضافی بدلیل بزرگ بودن مساحت این کمپ که حدود 46 کیلومتر مربع هست، درخواست شود. پس از آنکه 62 تن از نیروهای امنیتی ما مورد اصابت جراحتهای گوناگون قرار گرفتند که 19 تن از آنها به بیمارستان بعقوبه برای معالجه منتقل گردیدند
این اباطیل سراپا مجعول و وقیحانة بوزینه ولایت که عنوان نمایندة عراق در شورای حقوق بشر ملل متحد را هم به خود بسته، آن هم یک سال و نیم پس از حملة جنایتکارانة 6 و 7مرداد 88 در حالی است که به یمن افشاگریهای مستند و مصور مجاهدین، همة دنیا از آنچه طی آن دو روز در اشرف گذشت و وحشیگریهای آدمکشان تحت امر مالکی خبر دارند
و بان کیمون دبیرکل ملل متحد و بالاترین مقام این سازمان نیز در گزارش سالانه خود که در نوامبر 2009، (آبان 88 ) ارائه داد و به عنوان سند رسمی سازمان ملل متحد به ثبت رسیده، در بارة حملة جنایتکارانة نیروهای عراقی تحت امر ولی فقیه به قرارگاه اشرف اعلام کرد: «در مورد وضعیت در کمپ اشرف، تنش در 28 و 29 ژوییه بین نیروهای امنیتی عراق و ساکنان کمپ که به سازمان مجاهدین خلق ایران تعلق دارند بالا گرفت. زمانی که نیروهای امنیتی عراق وارد کمپ شدند تا یک ایستگاه پلیس در داخل محدوده آن ایجاد کنند، سازمان مجاهدین خلق ایران قویا مخالفت کرد و رویارویی بعدی منجر به 11 کشته و حدود 200 مجروح از ساکنان اشرف گردید. نیروهای عراقی سپس 36 تن از ساکنان را دستگیر کردند که بعد به یک اعتصاب غذا همراه با 136تن دیگر از ساکنان دست زدند. در هفتم اکتبر ، افراد بازداشتی آزاد شدند
بان کیمون در گزارش خود میافزاید: «متعاقبا مقامات دولت عراق برای بستن این کمپ فراخوان دادند، اما مکررا به یونامی در مورد تعهداتشان برای رفتار با ساکنان بر اساس قانون بین المللی انساندوستانه واصل نان رفولمان تضمین داده اند. بنا به درخواستهای مکرر، با حمایت از طرف دفتر کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد، یونامی مانیتورینگ وضعیت انسانی در کمپ را بعنوان بخشی از یک تلاش برای یافتن راه حل های ممکن، شامل طرفهای مختلف ذینفع، برعهده گرفته است».
علاوه بر دبیر کل ملل متحد،
شماری از ارگانهای مهم سازمان ملل و همچنین معتبرترین سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر، با صدور صدها بیانیه و موضعگیری، بر حقوق قانونی و مشروع ساکنان اشرف تأکید کرده و جنایتهای مزدوران مالکی و رژیم آخوندی علیه آنها را گزارش نموده و محکوم کردهاند. از جمله 5گزارشگر سازمان ملل متحد، که در یک گزارش رسمی، از جوانب مختلف جنایات نیروهای مسلح مالکی و عوامل تحت امر سفارت رژیم و نیروی قدس علیه مجاهدان اشرف را منعکس کردند.
در این گزارش رسمی که روز 19مه2010 به مجمع عمومی و شورای حقوق بشر ملل متحد ارائه شد، 5 مقام رسمی ملل متحد شامل گزارشگر ویژه حق برخورداری همگانی از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روحی ملل متحد، رئیس گروه کار بازداشت های خودسرانه ملل متحد، گزارشگر ویژه اعدامهای فراقضایی، فوری یا خودسرانه ملل متحد، گزارشگر ویژه ارتقا و حفاظت از حق آزادی عقیده و بیان ملل متحد و گزارشگر ویژه در مورد شکنجه و سایر مجازاتهای بیرحمانه ،ضد انسانی یا رفتار تحقیر آمیز ملل متحد ، جنایات رژیم ضد بشری آخوندی و نیروهای عراقی علیه مجاهدان اشرف درروزهای ششم وهفتم مرداد 1388 را به ثبت رساندند و دولت مالکی را بخاطر پاسخ ندادن به سوال بازرسان ویژه سازمان ملل مورد انتقاد قرار دادند.
این 5مقام ملل متحد طی سه سند کشتار ساکنان اشرف توسط نیروهای عراقی، ممانعت از مداوای مجروحان که باعث بالا رفتن شمار شهدا شده است، شلیک به آمبولانس ساکنان به هنگام حمل مجروحان، نگهداری غیر قانونی و بدرفتاری و شکنجه و آزار 36 گروگان و ممانعت از آزادی آنها برغم احکام صریح قاضی، مورد اعتراض قرار دادند.
در قسمتی از گزارش گزارشگر ویژه حق برخورداری همگانی از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روحی سازمان ملل آمده است:
بر اساس اطلاعات دریافتی، در روز 28 و 29 ژوئیه، صدها سرباز ارتش عراق و افسران پلیس دست به یک عملیات در کمپ اشرف با هدف ایجاد یک ایستگاه پلیس در داخل این کمپ زدند. از خودروهای هاموی و بلدوزرها برای تخریب حصارها و دیوارها دور تا دور این کمپ استفاده شد. گزارش شده است که نیروهای مسلح عراقی همچنین بدون ملاحظه خودروها را با سرعت بالا به داخل جمعیت می راندند. که تعدادی از این اشخاص را زیر گرفتند. وقتی نیروهای امنیتی عراق تلاش کردند داخل کمپ شوند، آنها با صدها ساکن بدون سلاح درگیر شدند که یک زنجیر انسانی تشکیل داده بودند. متعاقبا آنها با ساکنان این کمپ در داخل کمپ درگیر شدند. نیروهای امنیتی عراق از ابزار متفاوتی برای پراکنده کردن جمعیت استفاه می کردند، منجمله ماشین آبپاش، باطون، باطون میخ دار، میله های فلزی، چماق، زنجیر، داس، تبر، گاز اشگ آور و نارنجک صوتی. گزارش شده است که نیروهای امنیتی عراق همچنین از سلاح گرم علیه ساکنین کمپ استفاده کردند و به شلیک هدفدار دست زدند.
این عملیات منجر به مرگ 11 تن از ساکنان کمپ اشرف شد که 6 تن از آنان براثر شلیک گلوله کشته شدند. صدها تن نیز مجروح شدند که تعدادی از آنها جراحات سنگین برداشتند. زخم 23تن ازمجروحین ناشی از شلیک گلوله بود و 25 تن بخاطر اصابت خودروها به آنها یا براثر رد شدن خودروها از روی آنها، مجروح شدند.
گزارش شده است که تعدادی از کشتهها عمدا بقتل رسیدند، و توسط یک گلوله به سر یا سینه مورد اصابت قرار گرفتند.
این نیروهای امنیتی از ورود دکترها به کمپ اشرف طی این عملیات و برای چند روز بعد از آن جلوگیری کردند.
در مورد جنایات عوامل دولت نوری مالکی علیه ساکنان اشرف گزارش «گروه کاری بازداشتهای خودسرانه» است که در روز 16اسفند89 (7مارس2011) بهشانزدهمین اجلاس شورای حقوق بشر ملل متحد در ژنو ارائه و قرائت شد.
در این گزارش ضمن تشریح جزئیاتی از حملة جنایتکارانه 6 و 7مرداد 88 به مجاهدان اشرف، چنین خاطر نشان شده است:
کمپ اشرف محل سکونت حدود 3400 عضو یا هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران است که اعضای آن سالیان است که در آن مستقر بوده اند. آنها تحت حفاظت نیروهای چند ملیتی در عراق بوده و از موقعیت قانونی «اشخاص حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو» برخوردار بوده اند.
در 28 ژوئیه 2009، (6 مرداد 88) پلیس وارد کمپ شده و از زور بیش از حد استفاده کرد که به کشته شدن 11 تن از ساکنان کمپ منجر شد و بیش از 450 تن مجروح شدند. اکثر این افراد در شرایط وخیم پزشکی بسر میبرند و از رسیدگی پزشکی مناسب محروم بوده اند.
گزارش گروه بازداشتهای خودسرانه، همچنین به تشریح ماجرای به گروگان گرفته شدن 36 تن از مجاهدان اشرف توسط نیروهای مالکی پرداخته و اسامی بازداشت شدگان را همراه با جزئیات دستگیری و شکنجه های اعمال شده علیه آنان منتشر و تأکید کرده است که دستگیری و بازداشت این افراد بر خلاف منشور جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی میباشد.
همین گزارش بود که در ادامة انبوه محکومیتهای جهانی طاقت رژیم و دولت مالکی را طاق کرد و آنها را وادار ساخت که پیشاپیش بوزینة خود به نام بشار النعمی را تحت عنوان سفیر عراق در اجلاس شورای حقوق بشر ملل متحد، به صحنه بفرستند تا نسبت بهموج تازة رسوایی و محکومیت بین المللی به خاطر جنایاتشان علیه مجاهدان اشرف که در انتظارشان بود، با وارونه گوییها و فرافکنیهای مفتضحانه از خود دفاع کنند.
البته چنان که گفتیم، موج محکومیتهای بین المللی علیه این جنایات، علاوه بر ارگانهای وابسته به سازمان ملل ، ازجانب برجسته ترین سازمانها و ارگان مستقل مدافع حقوق بشر در سراسر جهان نیز صورت گرفت که خواستار اقدام بینالمللی علیه عاملان این جنایت گردیدند. از جمله
سازمان عفو بینالملل بیانیه ها و اطلاعیه های متعددی در این مورد صادر نمود. به عنوان نمونه در یکی از بیانیه ها که عفو بین الملل به تاریخ یازدهم دسامبر 2009 از جمله چنین آمده بود:
در 28 و 29 ژوئیه 2009 نیروهای امنیتی عراق کمپ اشرف را مورد هجوم قرار دادند و دراین حمله (11)تن از ساکنان اشرف کشته و بسیاری دیگر زخمی شدند. 36 تن دیگر که بازداشت شده بودند، و گفته می‌شود شکنجه شده و مورد ضرب وشتم قرار گرفته بودند. در تاریخ 7 اکتبر بعد از آنکه در تمام طول مدت بازداشت شان در اعتصاب غذا بودند، در وضعیت وخیم جسمی آزاد شدند.
هیچ اطلاعی در دست نیست که نشان دهد درمورد اتهامات مربوط به شکنجه و بدرفتاریهای انجام شده از سوی نیروهای عراقی و به کارگیری شدید قهر و قدرت مرگبار در جریان ورود به کمپ اشرف در ژوئیه 2009، تحقیقاتی انجام شده باشد».
چنین بود که در پی استمرار امواج محکومیت جنایات مالکی علیه اشرف و در حالیکه این جنایات در دادگاه اسپانیا نیز تحت پیگرد است، بوزینة برون مرزی ولایت، با عنوان نمایندة عراق در شورای حقوق بشر ملل متحد در ادامة اظهاراتش در پاسخ بهتازهترین گزارش رسمی ملل متحد در مورد جنایات مالکی علیه اشرف، مستأصلانه بر رسوایی خود و اربابش افزود و گفت: «ساکین اشرف توسط باند کوچکی کنترل میشوند که نمی‌گذارند آنها به کشورشان برگشته یا به کشور ثالثی بروند».
البته در شرایطی که لوطیهای این بوزینه یعنی خامنه ای و مالکی ،
توسط توده های به جان آمده مردم در هر دو کشور ، طرد و نفی میشوند و از جمله مالکی در خیابانهای بغداد و سراسر عراق از مردم رتبة «بسیار دروغگو» میگیرد، و شعار « کذاب، نوری مالکی» در سراسر این کشور طنینانداز است و رسانههای جهان آن را منعکس میکنند، دیگر وضع و حال کارگزاران و عوامل دونپایهیی همچون بوزینة تازه بهدوران رسیده ولایت نیاز بههیچ توضیحی ندارد.
اکنون با بزرگداشت قهرمان پاکباز مجاهد خلق مهدی فتحی که خامنه ای و مالکی با جنایتی فجیع علیه بشریت او را زجرکش کرده اند، به آنها و مزدورانشان گرداگرد اشرف، دژ شرف و مقاومت ملت ایران، عیناً و دقیقاً با کلام قرآنی گفتیم فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُواْ قرَدَةً خَاسئینَ: به آنها گفتیم بوزینگان و عنترهایی زبون و سر افکنده باشید.
براستی در برابر حمایت 5 میلیون و دویست هزار عراقی و 3 میلیون شیعه و 480 هزار اهالی دیالی که بتازگی تجدید شددر برابر حمایت 5000 شهر و شهردار فرانسوی ؛
در برابر اعتراض های نمایندگان منتخب بیش از یک میلیارد از مردم جهان ؛
در برابر موضعگیری های سازمان جهانی علیه شکنجه
و عفو بین الملل
دشمن ضد بشری به گسترده ترین و مفتضح ترین صورت منفورشد و مورد انزجار قرار گرفت.
اینجا جایی است که باز هم از قرآن باید گفت:
مَن لَّعَنَهُ اللّهُ وَغَضبَ عَلَیْه وَجَعَلَ منْهُمُ الْقرَدَةَ وَالْخَنَازیرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ أُوْلَئکَ شَرٌّ مَّکَاناً
کسانیکه مورد لعنت و غضب خدا و خلق قرار گرفته اند، بوزینگان و خوکان و مزدورانی که اکنون در بدترین جایگاه وموقعیت قرار گرفته اند...
