سازمان ملل متحد / شورای حقوق بشر
شانزدهمین اجلاس
21 مارس 2011 (اول فروردین 1390)
قطعنامه A/HRC/16/L.25
وضعیت حقوق بشر در ایران

ملل متحد تعیین گزارشگر ویژه برای نقض حقوق بشر در ایران را تصویب کرد.
شورای حقوق بشر ملل متحد در ژنو در شانزدهمین اجلاس خود براساس منشور سازمان ملل، اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون جهانی حقوق بشر به انتخاب یک گزارشگر ویژه برای نقض حقوق بشر در ایران مبادرت می ورزد.
شورای حقوق بشر از گزارش دوره ای بان کی مون دبیر کل ملل متحد به این شورا استقبال کرد و نسبت به تحولات مندرج در این گزارش نگرانی جدی خود را ابراز داشت.
شورا بر قطعنامه مجمع عمومی ملل متحد (65/226) بتاریخ 30 آذر 89 که به موجب آن رژیم ایران بخاطر نقض حقوق بشر محکوم شد، تاکید ورزید.
شورای حقوق بشر ملل متحد از عدم همکاری رژیم ایران با شرایط مندرج در قطعنامه مجمع عمومی ابراز تاسف کرد.
شورای حقوق بشر با اتکا به قطعنامه های پیشین در مورد رژیم ایران، اعلام کرد:

1- شورا تصمیم به انتخاب یک گزارشگر ویژه برای وضعیت حقوق بشر در ایران میگیرد. این گزارشگر گزارشهای دوره ای به شورای حقوق بشر و مجمع عمومی تسلیم میکند.  یک گزارش دوره ای به شصت و ششمین اجلاس مجمع عمومی و یک گزارش دوره ای نیز به اجلاس نوزدهم شورای حقوق بشر ارائه خواهد شد.
2- از رژیم ایران میخواهد با این گزارشگر همکاری کامل کند و به او اجازه دیدار از کشور بدهد. همچنین برای اینکه او قادر به انجام ماموریتش شود، رژیم ایران امکان دسترسی به اطلاعات لازم را برایش فراهم کند.
3- از دبیرکل درخواست میکند برای گزارشگر منابع مورد نیاز را فراهم کند تا ماموریتش را براساس منابع موجود انجام دهد.

گزارشی از اجلاس شورای حقوق بشر:
اکنون شورا (ی حقوق بشر) پیش نویس قطعنامه شماره L25   با عنوان وضعیت حقوق بشر در ایران را مورد بررسی قرار میدهد، من به نماینده سوئد  و سپس به نماینده آمریکا سخنرانی را واگذار میکنم تا متن پیش نویس  را مطرح نمایند.
نماینده سوئد گفت:
 من این قطعنامه را از جانب کشورهای مقدونیه، مالدوی، پاناما ، سوئد، آمریکا و زامبیا که حامی قطعنامه می باشند، ارائه میکنم. هدف از این قطعنامه ها تعیین یک گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران است. ما ابتکار این قطعنامه را به دست گرفتیم چرا که به شدت نگران وضعیت رو به وخامت حقوق بشر در ایران می باشیم.
ما معتقدیم که مسئولیت بر عهده این شوراست تا با استفاده از مکانیزم هایی که در خود دارد وضعیت حقوق بشر را به صورت جدی در ایران گزارش و دنبال کند.
گزارشگر ویژه به شورا کمک خواهد کرد تا به طور مستمر از وضعیت حقوق بشر در ایران مطلع باشد و آن را دنبال کند. ما به عنوان گروهی از حامیان قطعنامه با پاسخهای مثبتی که دریافت کرده ایم و از طریق مشورتهای غیر رسمی بوده، تشویق و دلگرم شده ایم.
در حالی که ما این قطعنامه را معرفی و مطرح میکنیم، امیدواریم و آرزو میکنیم امروز با اجماع مورد قبول و تائید قرار بگیرد.

 نماینده آمریکا گفت:
همانطور که میدانید ایالات متحده و سایر هم پیمانانش به شدت نگران وضعیت حقوق بشر در ایران هستند. در سالهای اخیر (احترام به) حقوق بشر به شدت و به طرز وحشتناکی رو به وخامت گذاشته است.
در گزارش اولیه به اجلاس شورای حقوق بشر، دبیرکل سازمان ملل متحد تأیید میکند که از تاریخ آخرین گزارش به مجمع عمومی در سپتامبر 2010 ، وضعیت حقوق بشر در ایران با سخت گیری فزایندهیی بر روی مدافعان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، روزنامه نگاران و مخالفان دولت خود را نشان داده است.
این گزارش همچنین قطع اعضا، شلاق زدن و اعمال شکنجه را که توسط مقامات رژیم ایران صورت گرفته، به صورت سند ارائه میکند، علاوه بر این، این  گزارش ادامه سنگسار هم زنان و هم مردان، تا حد مرگ را برجسته میکند.
ما معتقد هستیم که تحقیق مستقل و گزارش گزارشگر ویژه، این شورا را هدایت  خواهد کرد تا به صورتی مسئولانه وضعیت جدی نقض حقوق بشر را که در گزارش اولیه دبیرکل منعکس شده بود، نشان بدهد.
آقای رئیس همانطور که میدانید بعد از تأسیس شورای حقوق بشر در سال 2006،  با گذراندن این قطعنامه، اولین باریست که  این قانون به اجرا در می آید. ما خوشحال هستیم که شورای (حقو ق بشر)  و جامعه بین المللی در رابطه با رژیم ایران این قدم حیاتی را با قاطعیت بر میدارد، بدین ترتیب قربانیان این سوء رفتارها می فهمند که جهان آنان را فراموش نکرده است، ما از اعضای این شورا برای حمایتشان تشکر می کنیم که تصویب این قطعنامه را به مبنایی در شورای حقوق بشر تبدیل کردند. تلاش و هدف مشترک ما ارتقا و حفظ حقوق بشر در ایران و در سراسر جهان می باشد.

 نماینده برزیل گفت:
در کمیسیون قبلی در یک مورد برزیل برای اجرای حقوق بشر در ایران رأی مثبت داد. در سال 2001 رأی ممتنع به قطعنامه تجدید حکم داد، ما این کار را به دلیل تعهدی که رژیم ایران برای ارتقای رابطه اش در هماهنگی با سیستم داده بود، کردیم.
اما به هر ترتیب در اواخر سال 2005 بهرغم درخواستهایی که گزارشگران برای (دیدار) از ایران کرده بودند، هیچ بازدیدی به آن کشور صورت نگرفت.
این قطعنامه باید به عنوان یک قضاوت  عمومی در نظر گرفته شود،زیرا این امر مهم و مورد نیاز، ضروری و حیاتی است،  و تمام اعضای سازمان ملل متحد نیازمند به همکاری با گزارشگرهای حقوق بشر سازمان ملل می باشند.
آنچه که به طور مشخص برای ما مهم است، نادیده گرفتن ماده مربوط به لغو حکم اعدام است.
آقای رئیس برزیل به قطعنامه L25رای مثبت می دهد.

سپس قطعنامه L25 را به رای گیری گذاشته شد ، تمام هیاتها رأیشان را ثبت کردند و رای آنها روی صفحه منعکس شد و سپس
قطعنامه شماره L25  تصویب شد.