فروردین 1390
حادثه فاجعه بار تشعشع اتمی  چند نیروگاه  هسته ای ژاپن ، این کشورپیشرفته را به ناگهان در معرض صدمات گسترده انسانی ( جسمی وروانی) و خسارات هنگفت مالی واقتصادی طولانی مدت قرارداده  و جهان صنعتی را دراستفاده از سوخت هسته ای برای تولید برق به باز اندیشی و واکنش سریع واداشته است . پس ازحادثه فوکوشیما ی ژاپن شاهد آن هستیم که  صدر اعظم آلمان در واکنش به نگرانی  افکارعمومی ،که خواهان توقف کار نیروگاههای اتمی این کشوراست، بلافاصله کار 7 واحد از نیروگاههای هسته ای قدیمی این کشور را به حالت تعلیق در می آورد.برخی دیگراز کشورهای اروپایی مثل اسپانیا اجرای  پروژه های گسترش نیروگاههای هسته ای را مورد تجدید نظر قرار  می دهند ، قرار است در ایتالیا موضوع استفاده یا عدم استفاده  از راکتور اتمی به رفراندم گذاشته شود . آمریکا و سایر کشورهای صنعتی برای بالا بردن میزان امنیت نیروگاههای هسته ای خود به سمت بازرسی کمبودها و افزایش مدارهای ایمنی این نیروگاهها می روند و... . محرک واکنش های سریع  افکار عمومی و مسولان این کشورها  به حادثه فوکوشیما احساس خطر استفاده از میله های سوخت اتمی  در بطن رآکتورها و انبارکردن پسماند این میله ها ست .   این کشورها ، با آنکه ،مثل ژاپن با خطر سونامی وحشتناکی مواجه نیستند که پس از زلزله 9 ریشتری پمپ ها وسیستم خنک کننده راکتورها ی منطقه فوکوشیما را ازکارانداخت و خطر ذوب شدن وتشعشع شدید میله های سوخت  هسته ای درحرارت بالا را پدید آورد ، پی برده اند که، به رغم استفاده از تکنولوژی پیشرفته ، خطر در ذات نیروگاههای هسته ای نهفته است و می تواند  به نوعی دیگر محقق شود، چنانکه درنیروگاه هسته ای میل آیلند آمریکا محقق شد و25 سال پیش در نیروگاه هسته ای چرنوبیل اوکراین فاجعه انسانی وخسارات جبران ناپذیری را به وجود آورد که تا به حال حدود یک میلیون نفر تلفات انسانی وحدود 1000 میلیارد دلارخسارت مالی داشته ، بخشی ازخاک این کشور را غیر قابل زیست کرده  وازاین نیروگاه هسته ای لاشه دفن شده ای  به جای گذاشته، که تا شعاع 30 کیلومتری  ، همچنان اشعه خطرناک اتمی منتشر می کند !
لافزنی مقامات دولت پاسداران 
خبرنگاران خارجی، پس ازحادثه ژاپن ،  مقامات د ولت پاسداران  را نیز در مورد خطر استفاده از میله های سوخت هسته ای در راکتورهای بوشهر و سایرراکتورهای هسته ای ایران ، به زیر سوال بردند . احمدی نژاد در پاسخ به این سوال با وقاحت مدعی شد که ایمنی راکتورهای ایران ازایمنی راکتورهای ژاپن بیشتراست ! مهمانپرست سخنگوی وزارت خارجه او در پاسخ به نگرانی منطقی کشورهای حوزه خلیج فارس، که یک خبر نگار اماراتی آنرا به صورت سوال مطرح کرد، پاسخ داد که نیروگاه بوشهر در بالا ترین استاندارد ایمنی به فعالیت خود ادامه می دهد و بهتر است کسی نگران نباشد! . رسانه‌های دولتی طرح پرسش در مورد ایمنی نیروگاه بوشهر را نیز جنجال رسانه‌ای بیگانگان خواندند. (خبر گزاری فارس، ۲۵ اسفند ۱۳۸۹)
اما در ورای این لافزنی ها، شواهد واسناد غیر قابل انکار، بر خطرات مضاعف استفاده از سوخت هسته ای در ایران کنونی دلالت دارند .
خطرات مضاعف  استفاده از سوخت هسته ای در ایران کنونی
نا امنی وغیراقتصادی بودن استفاده از سوخت هسته ای در ایران ،بارها از جانب منابع کارشناسی اعلام شده است . علا وه بر منابع بیرون از حاکمیت ،تا به حال دو مرجع کارشناسی و رسمی درون حکومتی نیز استفاده از نیروگاه هسته ای  و تولید سوخت هسته ای در ایران را ، به لحاظ اقتصادی وایمنی ، مردود وغیر منطقی اعلام کرده اند. اولین گزارش  در ماههای اولیه پس از انقلاب ضد سلطنتی ایران ،از جانب کارشناسان سازمان انرژی اتمی ایران به دولت موقت مهندس بازرگان داده  شد که به انصراف این دولت از ادامه ساخت نیروگاه اتمی بوشهر ولغوقرارداد های مربوطه با شرکتهای آلمانی وفرانسوی منجر شد . دومین مرجع کارشناسی درون حکومتی ،که با تکیه به موازین ایمنی واقصادی،  از سرگیری ماجراجویانه ادامه کار ساخت نیروگاه بوشهر  را مردود اعلام کرد « دفترپژوهشهای زیر بنایی » وابسته به « مرکز پژوهشهای مجلس» بود که در سال 1382 ، طی گزارشی محرمانه ای خطرات وغیراقتصادی بودن فعالیت هسته در ایران رابه مجلس رژیم گزارش کرد .( « بررسی عملکرد سازمان انرژی اتمی ایران» . شماره مسلسل: 6854 , کدموضوعی :410 تاریخ تهیه گزارش بهمن 1382)
در زیر باردیگر علل نا امنی شدید استفاده از نیروگاه هسته ای توسط رژیم ایران را یاد آور ی می کنیم :
1 -هدفگیری نظامی  وتنش سیاسی در ساخت نیروگاه بوشهر، کاربرد تکنولوژی امن و رعایت دقت درساخت آن  را مخدوش کرده است .
تصمیم به از سرگیری واتمام کار این نیروگاه پس از ناکامی وشکست رژیم ایران در جنگ ضد میهنی با عراق ، زیر فشار سپاه پاسداران و به  انگیزه بهره برداری نظامی از آن گرقته شد. رژیم ایران تولید سوخت مورد نیاز نیروگاه بوشهر و نیروگاههای هسته ای دیگر را دستاویزتولید سوخت اتمی وازجمله غنی سازی اورانیوم برای تولید بمب قرار دادو درضمن می تواند زباله سوخت اتمی این نیروگاهها را نیز به خدمت تولید پلوتونیوم و بمب پلوتونیومی بگیرد .! .رفسنجانی در جریان رقابت با احمدی نژاد برسر تصاحب کرسی انتخابات ریاست جمهوری رژیم ، زیر فشار سیاسی پاسداران مجبور به افشای سندی شد  که به طور تلویحی بر هدفگیری نظامی پاسداران در سوق دادن رژیم به از سرگیری ساخت نیروگاه هسته ای در ایران گواهی می دهد . دارودسته سپاه واحمدی نژاد درجریان تبلیغات انتخاباتی خود ، رفسنجانی را به عنوان مدیر سیاسی جنگ( جانشین فرماندهی کل قوای مسلح ) مسؤل ناکامی و خوردن جام زهر آتش بس  معرفی وتبلیغ می کردند . رفسنجانی برای مقابله با این شگرد تبلیغاتی دست به افشای نامه ای از فرماندهی زمان جنگ سپاه پاسداران ( محسن رضایی )زد که در آن فرمانده کل سپاه خطاب به خمینی فرمانده کل قوای مسلح به صراحت نوشته  بود که « تا به جنگ افزارهای لیزری و اتمی مجهز نشویم نمی توانیم  دشمن را شکست دهیم ». او با افشای این سند ، برای آنکه سپاه ومدیریت نظامی جنگ را مسؤل خوردن جام زهر آتش بس معرفی کند ، به طور خواسته یا ناخواسته ازقصد سپاه برای تدارک جنگ افزار اتمی ولیزری پرده برداشت.
  با این خیز ،برای از سرگیری کار ساخت نیروگاه بوشهر ابتدا به سراغ شرکت آلمانی که در زمان شاه بخش اول  ساخت آن را  انجام داده بود رفتند وبا اصرار ازاو خواستند که بیاید کار ساخت این نیروگاه را تمام کند . اما طرف آلمانی که دست رژیم ایران را خوانده بود  و ازقصد بهره برداری نظامی رژیم ازاین نیروگاه آگاه شده بود زیر بارعقد قرار داد دیگری برای اتمام کار نرفت. کار به کشمکش سیاسی رژیم ایران ودولت آلمان کشید به طوری که رژیم ایران این دولت را تهدید کرد که اگرشرکت مربوطه را وادار به ادامه ساخت نیروگاه بوشهر نکند ،ایران واردات از آلمان را متوقف خواهد کرد ! اما این گروکشی هم مؤثر واقع نشد ودولت آلمان به طور رسمی به رژیم پاسخ منفی داد . پس از دریافت جواب منفی ورسمی دولت آلمان وسایر کشوهای صنعتی اروپا بود که رژیم  به ناچار وبا قبول مشکلا ت فنی آ ن، برای تکمیل نیروگاه بوشهر به سراغ پیمانکار روسی رفت !ا
شرکت روسی اتم اکسپورت ، پیمانکارکنونی ساخت نیروگاه بوشهر، که کار تکمیل این نیروگاه را به عهده گرفته ،تکنولژی روسی را روی تکنولژی کهنه شده شرکت آلمانی( پیمانکاراولیه ) سوار کرده و ملغمه ای از دو تکنولوژی نا همگون را به وجود آورده است . این دوگانگی مشکلات فنی خاص خودرا دارد و می تواند محملی شود برای گریز پیمانکار روسی از قبول مسؤلیت کامل ساخت راکتور اتمی بوشهر . بد قولی ها و تاخیر 10 ساله پیمانکار روسی  در تحویل این نیروگاه نیز گویای آنستکه کشمکش های سیاسی در جریان ساخت این نیروگاه سایه سنگینی بر رعایت دقت ومسؤلیت پذیری پیمانکارانداخته و به طوریکه برای امنیت کار آن  نمی توان ،حتی در حد سایر راکتور سازی های  مشابهی که روس ها انجام داده اند، تضمین قایل شد.  در این مورد کافیست یاد آور شویم که هنوز در حالی که بهره برداری از نیروگاه بوشهرآغاز نشده  ، در اوایل ماه مارس 2011 اولین اشکال فنی این نیروگاه  باشکستگی یکی از چهار پمپ  سیستم خنک کننده رآکتور بارز شد به طوری که مجبورشد  ند ،برای رفع این اشکال فنی ، سوخت اتمی داخل رآکتور را که با تبلیغات بارگیری کرده بودند تخلیه کنند وبازهم زمان بهره برداری را به تعویق اندازند .

 2- کارگزاران رژیم ،در بهره برداری از تآسیسات هسته أی ضوابط ایمنی را رعایت نمی کنند . 

 شاهد مثال  لا ابالیگری و  بی صلاحیتی  کار گزاران حکومت پاسدار آخوندی  ایران,در بهره برداری از راکتورهای هسته ای  ، حادثه ای است که مرکز پژوهشهای مجلس رژیم در گزارش محرمانه فوق الذکر به به آن اشاره می کند .  به  گزارش منبع کارشناسی فوق الدکر ، این حادثه در راکتور تحقیقاتی تهران به وقوع پیوسته است  . بنا براین گزارش « عدم اشراف مدیریت بر معیارهای فنی دربهره برداری از راکتور مذکور, درخرداد 1380 حادثه ای در این مرکز رخ داد که می توانست به فاجعه ای تلخ در صنعت هسته ای و شهر تهران منجر شود .... جریان حادثه چنین بود که مسولان راکتور ،بدون در نظر گرفتن مخاطرات احتمالی و بدون توجه به معیارها و استاندارد های فنی به راه اندازی راکتور اقدام می کنند . با گذشت دو روز از کار راکتور , یکی از پرسنل متوجه غیرعادی بودن وضعیت می شود و راکتور را خاموش می کند . ادامه کار این را کتور می توانست به انتشار رادیو اکتیو با غلظت بالا به قسمت هایی از شهر تهران منجر شود » ( صفحه 9 و 10 گزارش ) . این نمونه نشان می دهد وقتی در بهره برداری از راکتور کوچک 5 مگاواتی تهران , تا این اندازه بی احتیاطی می کنند , دور از انتظار نیست که کارگزاران این رژیم در بهره برداری از راکتور هسته ای1000مگاواتی نیروگاه بوشهرحوادث بزرگی نظیر آنچه در نیروگاه چرنوبیل اوکراین پیش آمد, به وجود نیاورند .. گزارش مرکزپژوهش مجلس « خروج نیروهای کار آمد و متخصص در سالهای گذشته از سازمان انرژی اتمی و به کارگیری افرادبا تخصص های دیگر و بدون آشنایی به علوم و فنون هسته ای » را نقطه ضعف این سازمان تلقی می کند ( صفحه 7 گزارش )
 تداوم لا ابالیگری وبی صلاحیتی کارگزاران رژیم ایران در بهره برداری از تاسیسات هسته ای را می توان در موضعگیری بین المللی اخیر  سلطانیه نماینده رسمی رژیم در آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز مشاهده کرد. سلطانیه در این نشست فوق العاده ،که به منظور بر رسی حادثه اتمی ژاپن برگزار شد ،در سخنرانی خود خطر ویژه استفاده از سوخت هسته ای  را  که تشعشع فاجعه بار اتمی است ، مشابه خطر استفاده از صنایع دیگر تلقی کرد وگفت « صنایع هسته ای نیز مانند هر صنعت دیگری با امکان بروز حوادث وسوانح مواجه است و موضوع ایمنی تاسیسات هسته ای نباید دستا ویزاغراض سیاسی شود ... » ( سایت آژانس بین المللی انرژی اتمی )

3- انباشت ودفع زباله ها ی سوخت اتمی  توسط دولت پاسداران، به شدت خطرناک است.
حادثه فوکوشیمای ژاپن نشان داد که علاوه برمیله های سوخت موجود درمحفظه اصلی رآکتور های هسته أی،پسماند وزباله این میله های سوخت نیز، که درخارج محفظه اصلی راکتور قراردارند، می توانند، تا هزارها سال منبع انتشا راشعه خطرناک اتمی شوند . اگر رژیم آخوندی از نظر تأمین میله های سوخت هسته ای به خود کفایی برسد و یا مثل مورد بوشهر مجبور نشود که زباله ها وپسماند این سوخت را به فروشنده خارجی آن  تحویل دهد  , خطر امنیتی استفاده از سوخت هسته ای  برای مردم ایران ضریب می خورد , زیرا در این صور ت علاوه بر خطر بهره برداری از راکتورهای هسته ای, جامعه ایران با خطر نگهداری و دفع و دفن زباله های این راکتورها نیز مواجه خواهد شد . با توجه به آنکه اززباله سوخت اتمی می توان بمب پلوتونیومی تهیه کرد وبا توجه به نگرش نظامی – امنیتی که دولت پاسداران به  کل فرآورده های تاسیسات هسته ای ، وازجمله زباله سوخت هسته ای دارد انباشت زباله سوخت اتمی  ، در استخر خنک کننده زیر رآکتورها ومراحل پس از آن بسیارخطرناک است وحتی   اگر به سمت دفع ودفن این زباله ها بروند ، هیچ اطمینانی به ایمتی شیوه کار آنها نمی توان داشت

چه می توان کرد؟
 ایران برای تآمین برق مورد نیاز خود ، مثل کشورهایی که به ناچار به سمت استفاده از نیروگاههای پرمخاطره هسته ای رفته اند واکنون دارند ازآنها صرفنظر می کنند ،نیازمند این نوع نیروگاه  نیست . نیازی ندارد به قیمت سرمایه گذاری سنگین واتلاف منابع مالی کمیاب و به قیمت انزوای بین المللی  وتحریم خفه کننده ای که رژیم ولایت فقیه پدید آورده ، برای خود خطرات  حتمی ،که به آنها اشاره شد ، بخرد . استفاده از ذخایر بسیارغنی گازو نفت و آفتاب وباد وآب ایران برای تولید برق مورد نیاز کشور،می تواند هم امنیت فضای زیست مردم ایران را فراهم کند وهم به لحاظ اقتصادی  مقرون به صرفه وبه صلاح جامعه باشد . مثلا اگر بخشی از سرمایه هنگفتی که رژیم ایران برای ایجاد تآسیسات هسته ای خود تلف کرده به نوسازی تکنولوژی تولید برق در نیروگاههای موجود ایران اختصا ص می یافت ، گازونفت مصرفی درتوربین نیروگاههای قدیمی نیم سوخته بیرون ریخته نمی شد و در « سیکل ترکیبی » علاوه بر توربین گازی به خدمت تولید بخاروگرد ش توربین های بخارنیزگرفته می شد ، راندمان کار این نیروگاهها درحد چندین برابر ظرفیت تولید برق در نیروگاه هسته ای بوشهرافزایش می یافت .
بنا براین ابراز مخالفت بیش ازپیش با ادامه فعالیتهای هسته ای رژیم ایران ، حتی فعالیتهای هسته ای به ظاهرغیرنظامی آین رژیم ، وظیفه میهنی وانسانی عاجلی است که پیش روی هرایرانی قرار دارد . والا باید به آتش فعالیتهای خطرناک این رژیم ضد ایرانی سوخت و، خدای ناکرده ،منتظربروز حوادث فاجعه بار چرنوبیل گونه در ایران تحت حاکمیت پاسدارها وآخوندها نیز باشیم . سال نو را با تلاش بیشتر برای دفع شرارتهای  مقامات رژیم ولایت فقیه ، به سالی مبارک تبدیل کنیم .