مجله هیل ـ سه شنبه 29 مارس ـ بقلم: عالیجناب لرد پیتر فریزر

متن انگلیسی را ببینید

بعنوان عضوی از ارگان قانونگذار بریتانیا در هردو مجلس در 30 سال گذشته، به تحولات در ایران علاقمند شده ام و آنرا از نزدیک دنبال می کنم. من همچنین بدلیل آشنایی با بسیاری انگلیسی های ایرانی تبار، محافل و گروههای ایرانی، با سازمان مجاهدین خلق ایران (پی ام او آی) یا بگفته آمریکایی ها مجاهدین خلق (ام ای کی) آشنا شدم.
هواداران مجاهدین خلق را بسیار فعال، متشکل و متعهد به بدست آوردن آزادی و دمکراسی برای کشور و مردمشان یافتم. ممکنست بنظر عجیب بیاید که تأکید کنم آنها عاشق آزادی و دمکراسی هستند ولی ملاهای تهران مکررا خواسته اند آنها را عکس این جلوه دهند.
من بازبینی کنونی لیست گذاری مجاهدین خلق ایران بعنوان یک سازمان تروریستی خارجی توسط وزیر خارجه آمریکا را، که به حکم یک دادگاه استیناف فدرال در ژوئیه 2010 صورت گرفت، با علاقه زیاد دنبال کرده ام. اگرچه این پروسه بازبینی مسلما به واشینگتن مربوط می شود، ولی تأثیرات بسیار گسترده تری دارد. بسیاری چیزها در گرو آن است.
اولا، احترام به حکومت قانون در دمکراسی ها، و بخصوص چهره و اعتبار آمریکا. دوما، سیاست نسبت به ایران که جدی ترین تهدید برای صلح و ثبات در جهان است. در این شرایط، پروسه بازبینی با علاقه و توجه زیاد در اروپا دنبال می شود.
من طی این سالها اغلب مطالب زیادی درباره مجاهدین خلق ایران از تمام طرفهای این داستان خوانده ام: آنهاییکه با آنها موافقند و آنهاییکه مخالفند، و نیازی نیست بگویم، که طی این سالها بارها با وزارت خارجه در بریتانیا تماس گرفته ام و درباره استاتوی درخور و مناسب برای پی ام او آی (ام ای کی) بحث و گفتگو کرده ام.
طی زمانی که پی ام او آی (ام ای کی) در بریتانیا ممنوع شده بود، یک گروه متشکل از 35 نماینده مجلس در اینجا از جمله یک قاضی برجسته سابق، یک وزیر کشور سابق، دو وکیل دولت سابق و من علیه وزیر کشورمان که درخواست ما را برای لغو ممنوعیت پی ام او آی (ام ای کی) رد کرده بود شکایت قانونی کردیم. (لرد آلتون و دیگران علیه وزیر کشور).
در دادگاه، ابتدا به ما گفته شد که مدارک محرمانه است. ولی وقتیکه این اسناد سرانجام پس از یک نبرد طولانی به حکم دادگاه علنی شد، تنها چیزی که در پرونده مجاهدین خلق یافتیم مزخرفات ساختگی و اطلاعات دروغ و نادرستی بود که توسط ملاها و وزارت اطلاعاتشان تولید شده بود که دادگاه هیچیکدام از آنها را نپذیرفت.
سرانجام پس از یک نبرد طولانی، که در آن دادگاهها دولت بریتانیا را بشدت مورد انتقاد قرار دادند، دولت ما مجبور شد پی ام او آی (ام ای کی) را از لیست بردارد و به او دستور داده شد برای برداشته شدن این سازمان از لیست اتحادیه اروپا استدلال کند. اتحادیه اروپا کمی بعد این سازمان را از لیست برداشت.
درحالیکه ما در آخرین مراحل پیروزی در این پرونده بودیم، مورد بمب باران تبلیغات منفی علیه این گروه قرار گرفتیم که در میان چیزهای دیگر، می گفتند که مجاهدین خلق ایران یک فرقه شخصیت پرست بود که محبوبیتی در میان مردم ایران در داخل کشور ندارد. در واقع بقدری تبلیغات منفی میشد که مرا برآن داشت که سئوال کنم، اگر یک فرقه اینقدر نامحبوب و اینقدر مورد تنفر است، چرا این همه به خودشان زحمت می دهند و انرژی می گذارند تا آنرا در خارج کشور منزوی کنند و همچنین چرا ملاها در این سالها این همه از آنها، دهها هزار نفر از آنها، را بزندان انداخته اند، شکنجه کرده اند و اعدام کرده اند؟
دلیل اینکه من این مقاله را می نویسم اینست که متأسفانه توسعه همان تمایلات را در آمریکا می بینم.
به محض اینکه یک دادگاه استیناف در بریتانیا از هیلاری کلینتون وزیر خارجه خواست تا کیس مجاهدین را بازبینی کند و بگذارد مجاهدین خلق به اتهامات علیه خود پاسخ دهند، و به محض اینکه تعداد فزاینده ای از سیاستگذاران برجسته آمریکا و کارشناسان امنیت ملی و تروریسم به حذف مجاهدین خلق از لیست فراخوان می دهند، بلاگ ها یا وب سایتها پر از همان تبلیغات منفی می شوند تا تلاش کنند چهره مجاهدین خلق را سیاه کنند و از حذف این گروه از لیست جلوگیری کنند.
یک ائتلاف از تمام احزاب بود که پی ام او آی (ام ای کی) را از لیست در بریتانیا بیرون آورد زیرا یک توافق وجود داشت که این حرکت درست و همچنین از نظر سیاسی پذیرفته (ضروری) بود. در ماههای اخیر یک ائتلاف قابل توجه نیز در آمریکا شکل گرفته که شامل نمایندگان کنگره از هردو حزب بعلاوه مقامات سابق مانند ژنرال جیمز جونز، ژنرال هیو شلتون، ژنرال پیتر پیس، فرماندار بیل ریچاردسون، فرماندار هوارد دین، سفیر جان بولتون، شهردار رودی جولیانی، فرماندار تام ریج، سفیر دل دیلی، جیمز ووزلی و لوئیس فری، یک مدیر سابق اف بی آی، می شود.
ملاهای تهران تلاش می کند با زدن اتهامات دروغ به مجاهدین خلق آب را گلالود کنند. ما از همین پروسه عبور کرده ایم و می دانیم این یک تاکتیک استاندارد (معمول ) رژیم ایران است.
منبع و اهداف این سر و صداها برای هر ناظر بی طرفی روشن است. آنها می خواهند همان سیاست کهنه شکست خورده ادامه یابد؛ سیاستی که دستهای مهمترین و اصلی ترین اپوزیسیون ایران را می بندد، هیچکس را باقی نمی گذارد تا با امتیاز دادن به ملاها و بلندپروازیهای بنیادگرایی شرورشان مخالفت کند.
یک تغییر باید بوجود آید؛ تغییری که برای ایران آزادی، و برای منطقه و جهان امنیت، صلح، و ثبات می آورد. مجاهدین خلق و متحدینش به خوبی می توانند آن تغییر صلح آمیز را محقق کنند. ما، مانند آمریکاییهای برجسته ای که این تهدید را تشخیص می دهند، چیزی بیشتر از این نمی خواهیم که از سر راه آنها کنار رویم و بگذاریم ایران درباره آینده روشن، آزاد و دمکراتیک خودش تصمیم بگیرد.
عالیجناب لرد فریزر از کارمایکل با رتبه مشاور ملکه، عضو مجلس اعیان بریتانیا، یک مشاور حقوقی سابق دولت (معاون دادستان سابق) و وکیل سابق دولت اسکاتلند است.