اما اکنون آن‌چه برخی فکر کردند غیرقابل‌تصور بوده یعنی سوریه است که در آن مردم برای خواستهای خود برای بهبود وضع اقتصادی و آزادی به خیابانها ریخته‌اند. در یک کشور معروف به دولت پلیسی، این یک تحول شوک‌آور است. یعنی کشوری که در آن تظاهرات ممنوع بوده و از 1963 یعنی 48سال است قانون اضطراری در آن حاکم است.
  بشار اسد وعده اصلاحات داده اما همزمان سرکوب کرده است که خشم بیشتری را برانگیخته است و حالا زمزمه تغییر رژیم در سراسر سوریه به گوش می‌رسد . این، نه تنها برای سوریه بلکه برای همسایگان منطقه و آمریکا یک سناریوی وحشتناک می‌باشد.
آشوب در سوریه ممکن است پیامدهای دور از تصوری در خاورمیانه داشته باشد . سوریه همسو با ایران به حزب‌الله در لبنان کمک کرده است. حرکتی که اسراییل را به چالش گرفته است. درحالیکه سوریه در لیست دولتهای حامی تروریسم قرار دارد اخیراً روابط بین این دو گرم شده است.
آمریکا می‌داند که بدون سوریه، نمی‌توان یک صلح بین اعراب و اسراییل برقرار کرد. ما اکنون هزاران نفر از مردم در سوریه به خیابانها آمده‌اند جانشان را به خطر انداخته‌اند تا رژیم بشار اسد را نفی کنند و خواستار آزادی و کرامت انسانی شده‌اند. سوریه یک تغییردهنده معادله در این منطقه است . این تظاهرات، گویای این است که؛ هیچ معیار ملی یا مذهبی نمی‌تواند موج خواست برای تغییر را متوقف کند به این معنی که هیچ رژیمی در خاورمیانه نیست، نه حتی ایران متحد سوریه و نه حتی آمریکا متحد عربستان که بتواند قدرت بالقوه مردمشان را نادیده بگیرند.