در افتتاحیه این کنفرانس لرد کوربت طی سخنانی گفت:
چند هفته اخیر سراسر خاورمیانه و آفریقای شمالی شگفت انگیز بوده است. هیچ کس انتظارش را نداشت، هیچ کس حدس نمی زد که وقتی مردی در تونس خود را برای روشن کردن واقعیت به آتش می کشد، فتیله یک جنبش را در سراسر خاورمیانه و آفریقای شمالی  روشن کند که خواهان احترام به حقوق بشر، دموکراسی و پایان بخشیدن به دیکتاتوریهای تنفر انگیز است.
دراین جمله کوتاه، اتفاقا، من وضعیت ایران را توصیف کردم. شورشها، که به واقع شورش هستند، از حمایت نخست وزیر انگلستان کامران و وزیر خارجه هیگ برخوردار شدند و آنها به درستی استفاده از خشونت زیاد و نیروی مرگبار علیه تظاهر کنندگان بی دفاع را در تمامی کشورها محکوم کردند. من فقط یک سوال از آقای کامرون و آقای هیگ دارم: سکوت در مقابل ایران چرا ؟
چرا آنها چرا وقایع این کشور و میلیونها ایرانی را که فریاد آزادی سر می دهند و این را بعد از به سرقت بردن انتخابات 2009 در ابعادی عظیم نشان دادند، نمی بیند؟ رژیم ایران علیرغم سرکوب وحشیانه تظاهرات در سال گذشته نمیتواند خشم مردم را خاموش کند.
اکنون روشن است که تغییر دموکراتیک در ایران اجتناب ناپذیر و در دسترس مردم و مقاومت ایران است. همچنانکه من در سال 2009 گفتم تظاهرات خیابانی که اول با شعار رأی من کجاست شروع شد - در چند هفته اول- اکنون شعارش به سرنگونی حاکمیت آخوندها و استقرار دمکراسی بجای حاکمیت دینی تغییر یافته است.  دولت ما، آمریکا و سایر دولتها حمایت شان برای تظاهرات طرفداران دمکراسی در مصر، تونس، لیبی، بحرین، یمن و سوریه را روشن ساختند. من به آقای کامرون و آقای هیگ می گویم شما نمیتوانید دستچین کنید. اگر شما میگویید طرفدار دموکراسی و حقوق بشر هستید، اگر میگویید در کنار مردمی هستید که حقوق بشر و دمکراسی می خواهند و برای آن مبارزه میکنند؛ باید هرگاه که مردم چنین می کنند، اعتقادتان را به آنچه که میگویید نشان دهید. شما بایستی طبق گفته خودتان در کنار آنها بایستید، اما شما این کار را انجام ندادید.
 حمایت از کسانی که خواهان دموکراسی در ایران هستند، این پیام قوی را به آنها و سایرین می فرستدکه شما تنها نیستید و بقیه جهان مواظبند. همین حالا که جلسه ما در جریان است، 3400 عضو مقاومت ایران در کمپ اشرف در عراق با یک حمله وحشیانه به دستور مستقیم نخست وزیر عراق مواجه هستند که لشکر پنجمش با زور و با استفاده از حدود30 خودرو نفر بر زرهی و هاموی وارد کمپ شده و پناهندگان بیدفاع چیزی بیشتر از فریادها و دستهایشان در تلاش برای متوقف کردن این نقض حقوق شان ندارند.
این حمله نظامی،که جدا یک حمله نظامی آنهم  علیه پناهندگان بیدفاع است، ناقض قوانین انساندوستانه بین المللی و ناقض تمامی تعهداتی است که دولت عراق برای تضمین سلامت و امنیت ساکنان اشرف داده است. این حمله بدنبال حملات قبلی است علیه کمپ که طی آن 11 تن از ساکنان کشته و صدها زن و مرد مجروح شدند. کمپ قریب به دو سال است که تحت محاصره است و از ورود مایحتاج روزمره و دسترسی به کمکهای پزشکی تخصصی در بغداد و سایر نقاط جلوگیری می شود.
 بیش از 200 بلندگو در اطراف کمپ به طور شبانه روزی ساکنان را تهدید به مرگ و جابجایی اجباری می کند. جامعه جهانی باید بفهمد که برای جلوگیری از وقوع حوادث انسانی در کمپ  اشرف به چیزی بیش از کلمات نیاز است؛ همچنانکه در مورد بنغازی  انجام شد. از سوی مقاومت ایران، خانم مریم رجوی، رئیس جمهور منتخب مقاومت، طی نامه هایی به دبیر کل سازمان ملل و رئیس هیات همیاری  ملل متحد در عراق، وزیرخارجه آمریکا خانم کلینتون، و پرزیدنت اوباما، خواهان دخالت فوری برای حفاظت از اشرف شده است که معنی آن مستقر کردن یک نیروی نظارت دائم در داخل کمپ اشرف، برچیدن بلندگوها و پایان دادن به شکنجه روانی و محاصر کمپ است. ما از دوستان آمریکاییمان که امروز  در اینجا هستند میخواهیم درکشورشان هر آنچه را که میتوانند انجام بدهند.
شما میدانیدکه یک دادگاه آمریکا به وزیر خارجه خانم کلینتون دستور بازنگری درمورد ممنوعیت مقاومت ایران داده است. تمامی مدارک موجود دراین زمینه توسط دادگاههای ما بررسی شده و مشخص شده که یا فاقد اعتبار است یا بر اساس اظهاراتی است که نمیتوان آنها را مورد تایید قرار داد؛ تمامی این قبیل مدارک ازجمله مدارک محرمانه یی که اکنون در اختیار دولت آمریکاست. لذا عدالت حکم میکند که ایالات متحتد به همان نتیجه یی برسد که در اینجا در انگلستان و در اتحادیه اروپا حاصل شد.
با افزایش اختناق در ایران رژیم تلاشهایش را در اینجا، در اروپا و آمریکا، برای مخدوش کردن چهره مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران انجام می دهد. مزدوران رژیم در اینجا و در آمریکا مدعی هستندکه مجاهدین خلق به نوعی امنیت جهانی را تهدید می کنندکه باورکردنی نیست و می گویند رفع ممنوعیت از آنها ممکن است ملایان را چنان خشمگین کندکه بیشتر به نقض حقوق بشر در ایران دست بزنند. درحالیکه مجاهدین در آمریکا ممنوعه هستند-که امیدوارم طول نکشد- ملایان تنها در ماه ژانویه سال جاری بیش از 150 زن و مرد را اعدام کردند و به اعدام ادامه می دهند در حالیکه سازمان مجاهدین همچنان در لیست آمریکاست، ملایان بیش از تمامی جهان- منهای چین - مرد، زن و کودک اعدام می کنند. بنابراین، ما نیازی به سرهمبندی داستانهای ترسناک در مورد اینکه ملایان در اثر رفع ممنوعیت از مقاومت ایران در آمریکا، ممکن است واکنش نشان بدهند نداریم.
ملایان برای توسل به خشونت علیه مردم خودشان نیازمند چیزی نیستند، آنها برای خشمگین شدن و استفاده از سلاح در ابعاد گسترده نیازمند چیزی نیستند. از سال 1979 که ملایان قدرت را در دست گرفتند120 هزار تن از اعضا و هواداران مقاومت ایران اعدام شده اند. هفت سرباز  از  هر10 سرباز بریتانیایی و آمریکایی که در عراق کشته می شوند توسط بمبهای کنار جاده یی و مزدوران آموزش داده شده یی که  ملایان به عراق می فرستند، کشته می شوند. ملایان همین کار را در افغانسان هم انجام می دهند. ماه گذشته یک محموله راکتهای ساخت ایران که برای طالبان فرستاده شده بود توقیف گردید راکتهایی که برد سلاحهای طالبان را دو برابر میکرد و به 12 مایل میرساند.
مانند سایر نقاط خاورمیانه، تغییر دمکراتیک در ایران در دسترس است و بخشی از اعلام حمایت ما برای این تحول، حمایت از مقاومت از طریق رفع ممنوعیت در آمریکاست.
این کار به سایر دیکتاتورهای منطقه نیز پیام میدهدکه ملایان منزوی هستند و ما در کنار میلیونها ایرانی خواهان دموکراسی ایستاده ایم که فریاد آزادی سر داده اند.
ایران آزاد خواهد شد.