عراق، کمپ اشرف - به‌قلم خالد انصاری - درحالیکه ارتش عراق از یک سرکوبی خشونت‌بار دفاع کرد و طی آن حداقل 10نفر کشته شدند، ده‌ها نفر از تبعیدیان ایران علیه سربازان عراقی حافظ کمپ آنها شعار می‌دادند ”قاتل! قاتل! “
حدود 3500نفردر این کمپ در کویر خاکی عراق 25سال است زندگی می‌کنند که پایگاه سازمان مجاهدین خلق ایران (پی. ام. او. آی) است که مخالف رهبران آخوندی شیعی ایران می‌باشد. …
ساکنان پی. ام. او. آی یک خار در پهلوی دولت فعلی بغداد هستند که روابط نزدیکی با تهران داشته و خواهان اخراج آنها می‌باشد.
نیروهای عراقی با ساکنان این کمپ روز جمعه درگیر شدند که یک اعتراض بین‌المللی را جرقه زدند.
جزئیات این حادثه روشن نیست اما پی. ام. او. آی گفته است 33نفر در آن‌چه آنها آن را ”حمله جنایتکارانه ”علیه مردم بی‌دفاع خواندند کشته شده‌اند.
یک منبع بیمارستان عراقی گفت حداقل 10نفر عمدتاً به ضرب گلوله کشته شده‌اند.
واشنگتن دولت بغداد را به‌خاطر این خونریزی مقصر دانست.
سرلشگر علی غیدان فرمانده نیروهای زمینی عراق به خبرنگاران که دعوت به دیدار از این کمپ شدند گفت 3نفر از ساکنان کشته شده‌اند. وی گفت بعد از این‌که نیروهای دولتی سعی کردند زمینی را از این کمپ مصادره کنند و آن را به کشاورزانی که صاحب این زمینها بودند تحویل بدهند، درگیری توسط ساکنان تحریک شد.
وقتی خبرنگاران با اتوبوس به کمپ اشرف واقع در استان دیالی در حدود 65کیلومتری شمال شرق بغداد در منطقه‌یی که عمدتاً غیرقابل دسترسی برای خبرنگاران است، ساکنان کمپ فریاد زدند ”قاتلان را محاکمه کنید ”. مردان و زنان و کودکان عکسهایی را که به‌نظر می‌رسید قربانیان این خشونت هستند در دست داشتند و در تابلوهایی این خشونت را محکوم کردند. روی یک بنر به انگلیسی نوشته شده بود همینجا بایستید و بگذارید در مورد جنایتها بگوییم ”.
اما نیروهای تا دندان مسلح، این ساکنان را از رسانه‌ها عقب نگه‌داشته و آنها را به پشت یک دروازه آهنین نگهداشتند. به خبرنگاران اجازه صحبت با آنها داده نشد.
فعالان حقوق، در اوایل امسال گفتند ملل متحد و آمریکا باید حفاظت این کمپ را در دست بگیرند تا از یک تراژدی که به مرگ ساکنان آن می‌انجآمد جلوگیری کنند.
اد ملکرت فرستاده ویژه ملل متحد در عراق در جلسه روز جمعه شورای امنیت از این کشور مؤکدانه خواست تا بگذارد هیأت یونامی وضعیت در این کمپ را مانیتور کند.
وزارت دفاع، خبرنگارانی که به این کمپ آمدند را به گرداندن حول کمپ برد اما تنها به محلی که توسط ارتش، اشغال شده و عمدتاً یک زمین بایر و لم یزرع است برده شدند. در این نقطه چادرها و بنگالهایی سوخته بودند که ارتش گفت ساکنان، آنها را سوزانده‌اند.
گزارشگران تنها می‌توانستند کمپ اصلی را از یک فاصله ببینند که به‌خاطر دیواری از گردو غبار مات [غیرواضح] دیده می‌شود. غیر از یک مسجد که مناره‌های آن از بیرون کمپ دیده می‌شود بقیه چیزها به سختی دیده شدند.
زمانی که اتوبوسی که خبرنگاران را به سمت درب جلویی می‌برد، ساکنان کمپ از موانع امنیتی گذشتند و خودشان را به خودروها زدند و به پنجره آنها می‌زدند و خبرنگاران را فرا می‌خواندند. آنها فریاد زدند ”خائنین! “، ”خائنین! “
