هار است هار این بی شرف، شمشیر هم دارد به کف
بابت این جنایت کم سابقه و این نسل کشی که در اشرف به وقوع پیوسته یقه چه کسانی را باید گرفت؟ مالکی؟!  چه کسی این سگهای هار تا دندان مسلح را به جان گلهای اشرفی اندخت؟  خامنه ای؟! قاتلینی که فارسی هم حرف می زدند و آمده بودند تا در اشرف آتشی از سوسن و یاس برپا کنند و قناریان خوشخوان اشرفی را بر آن آتش کباب کنند را چه کسانی در پوشش لباس پلیس و ارتش عراق به اشرف گسیل کردند؟  چه کسانی این حمله وحشیانه را زمینه سازی کردند و امکانات و تسهیلاتش را فراهم کردند؟ ننگ و نفرین بر همه شان.
و شک نکنیم که اگر مقاومت جانانه اشرفی های قهرمان نبود حتما تک تکشان را از دم تیغ میگذراندند. مگر خمینی جنایتکار همه زندانیان بی دفاع را در سال 67 قتل عام نکرد؟ ننگ و نفرین بر کسانی که زمینه را برایشان آماده کردند و کسانی که چشمشان را بستند و به آنها چراغ سبز دادند و نام این رزمندگان آزادی را در لیست تروریستی شان گذاشتند تا قاتلین برای رضایت خاطر ولی فقیه آدمکش با دست باز بر سینه و سر و گلوی این قناریان خوش خوان آزادی گلوله بزنند و زمین پاک اشرف را از خونشان لاله زار کنند.
تاج خروسهای سحر را بریده اند
در خاک کرده اند
 وز خاک رسته خرمن خونین لاله ها
این لاله های سرخ
فریاد می زنند
بیداری ای سحر
 آیا هوای دیدن ما داری ای سحر*
البته اینها بهایی است که مردم ایران و مبارزین راه آزادی مردم ایران باید برای رسیدن به هدف مقدسشان بپردازند. درود به شرف و مقاومت قهرمانانه شان که بعضا حتی حسرت یک آه را هم به دل دژخیمان گذاشتند.
اما آیاجنایتکاران را باید آزاد گذاشت تا هر غلطی که میخواهند بکنند. آیا این سگهای هار را امریکاییها نمی شناختند؟ چرا وقتی خودشان سنگ ها را بسته بودند و اسلحه های مجاهدین را در قبال تعهد حفظ امنیت آنها جمع آوری کرده بودند جلوی این درنده های وحشی را نگرفتند. این قهرمانان مظلوم اشرفی مگر چیزی بجز آزادی ایران و ایرانی میخواستند. پس چرا اینقدر در ماندن نام آنها در لیست سیاهشان اصرار دارند تا مالکی و خامنه ای جنایتکار طمع استفاده از این نامگذاری را برای از بین بردن آنها در سر بپرورند. شک نکنیم که البته این آرزو را به گور خواهند برد. حال بگذار امثال آخوند کدیور مرتجع همدست و همفکر خمینی دجال و بازماندگانش برای برگرداندن ایران به "دوران طلایی امام"! به امریکائیها نامه بنویسند و آنها را بر حذر دارند از اینکه نام مجاهدین را از لیست تروریستی شان بیرون بیاورند. صد آفرین براین قهرمانان اشرفی که تن به ذلت ندادند و جلوی گلوله داغ سینه سپر کردند و روی ایران و ایرانی را سپید کردند. مردم و بخصوص جوانان ایرانی از اینها خواهند آموخت و دیری نخواهد پائید که بارگاه خلیفه گری خامنه ای و آخوندهای همدستش را بر سرشان خراب کنند. اینها برای همیشه الگوی جوانان آزادیخواه ایرانی هستند و خواهندبود. همانگونه که بیش از هزار سال است که حرکت قهرمانانه امام حسین و یارانش برای شیعیانش و برای آزادیخواهان جهان الگو و راهنما بوده است. همانگونه که ستارخان و یارانش الگوی مبارزات آزادیخواهانه شدند. امثال کدیور عافیت طلب که ادعای حضور در رهبری مبارزات مردم را هم می کنند را مردم لعنت خواهند کرد.
 اما فردا که تاریخ ایران ورق بخورد و مردم ایران از شر این مشتی مرتجع ضدبشر خلاص شوند و حکومت دلخواه خودشان را برپا کنند، دولتمندان امریکایی با چه رویی به چشم ایرانیها نگاه خواهند کرد. چگونه با مردم ایران روبرو خواهند شد. اوباما یک بار بعد از سرکوب خونین تظاهرات مردم در دوسال پیش بی توجه به خواست مردم دست دوستی به سمت خامنه ای و احمدی نژاد دراز کرد و از این بابت شماتت جهانی را متوجه خودش کرد. و این بار هم نیروهایش را از اشرف بیرون برد تا مالکی جنایتهای خامنه ای در حق مردم ایران را در اشرف ادامه بدهد. آمریکاییها در روزی که مردم ایران آزادی شان را به دست آورده اند حتما از آنها معذرت خواهی خواهند کرد اما معذرت آنروزشان به چه درد ملت ایران میخورد. مگر معذرتی که بابت کودتا علیه مصدق کبیر خواستند دردی را دوا کرد. تاریخ و مردم ایران این خیانت و خنجر از پشت زدن را هرگز فراموش نخواهند کرد. مالکی که مهره خامنه ایست و از او جز این نوع جنایت و درندگی انتظاری نمی رفت و نمی رود. اما دولتمندان امریکایی چرا باید در حالی که سنگ را بسته اند شاهد باز کردن سگهای هار باشند و سکوت کنند تا چنین جنایت و نسل کشی اتفاق بیفتد؟
------------------
*شعری از زنده یاد نادر پور