این اقدام در حالی است که محمد عسگری، سخنگوی مالکی در وزارت دفاع، روز 26فروردین در تلویزیون دولتی العراقیه ادعا کرد: «نیروهای امنیتی عراق, مانع مراسم کشته شدگان نیستند, دولت به عقاید و آداب اسلامی در مورد دفن آنها احترام می‌گذارد و آماده اجرا و کمک به آن با فراهم کردن همه الزامات ضروری برای مراسم دفن است». دو روز بعد نیروهای عراقی به طور رسمی با تدفین شهیدان در مزار مروارید مخالفت کردند. خبرگزاری فرانسه به نقل از یک «مقام در فرماندهی عملیات بعقوبه در استان دیالی» نوشت: مزار مروارید «تحت کنترل ارتش عراق است. بنابراین در صورتی‌که مجاهدین برای تدفین کشته هایشان بیایند، اختلاف و نزاع وجود خواهد داشت». وی افزود: «ما قبلاً از آنها خواسته‌ایم تا این اجساد را در خارج این گورستان دفن کنند، نه در داخل کمپ اشرف». (خبرگزاری فرانسه 28فروردین).
این تنها یادآور اقدام پاسداران خون آشام است که از اجساد مجاهدان نیز وحشت دارند. به نحوی که خانواده های بسیاری از شهیدان، فرزندانشان را پس از اعدام، در خانه های خود دفن کرده اند. همچنین دژخیمان پس از اعدام مجاهد قهرمان علی صارمی، قدیمی ترین زندانی سیاسی با 24سال سابقه زندان در 7دی1389، پیکر او را مخفیانه از تهران به روستایی در بروجرد منتقل و در آنجا دفن کردند.
مقاومت ایران, این بازی پست و آکنده از فرومایگی را که به دستور مالکی با اجساد شهیدان صورت می گیرد و نقض آشکار قوانین و کنوانسیونها و معاهدات بین المللی است، قویا محکوم می کند. این بر عهدة سازمان ملل و نیروهای آمریکایی است که تشییع و تدفین 34شهید را با تحویل مزار مروارید به ساکنان اشرف تضمین کنند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
29 فروردین 1390(18 آوریل 2011)