در این نامه آمده است: در سحرگاه 8 آوریل نیروهای نظامی عراقی به داخل کمپ اشرف که 3500 عضو مجاهدین خلق ایران برای بیش از 20 سال است در آنجا زندگی میکنند حمله نمودند. امار اولیه 34 کشته و حداقل 340 مجروح می باشد. تبعیدیانی که می بایست بر اساس کنوانسیون ژنو در رابطه با افراد غیر نظامی در زمان جنگ محافظت می شدند برعکس به حال خود رها شده و با یک محاصره پزشکی و درمانی 2 ساله از طرف دولت عراق و بنابر درخواست روحانیون ایرانی روبروست.
چیچولی و زامپاروتی اضافه میکنند: از بی عملی و سکوتی که در برابر این عمل شنیع در پیش گرفته شده متحیر شده در حالی که از قبل بطور گسترده در مورد این موضوع هشدار داده شده بود.
دولت امریکا و اتحادیه اروپا و سازمان ملل، بدلیل تحرکات نظامی که در جریان بود از قبل نسبت به این عمل مطلع گردیده بودند. با وجود تقاضای نماینده ویژه سازمان ملل متحد در عراق اد ملکرت و نماینده عالی اتحادیه اروپا کاترین اشتون، تا به امروز هیچ ناظر بین المللی نتوانسته به کمپ پنااهندگان ایرانی در عراق وارد شود.
این دو نماینده در کنفرانس مطبوعاتی که در رم برگزار خواهد شد در رابطه با موقعیت دراماتیک بخاطر مشاهده فیلم و عکسهای حمله و شنیدن شهادتهای هولناک از بیرحمی که علیه مردان و زنان بی دفاع انجام گرفته و بجز چند انعکاس کوتاه آژانسهای خبری، در هیچ رسانه مطبوعاتی ایتالیایی منعکس نشده توضیح می دهند.
اگر این سکوت و بی تفاوتی بطول بیانجامد می تواند کمک کننده حملات و خشونتهای دیگر علیه ساکنان اشرف که غیر ممکن هم نیستند باشد. بنابراین چیچولی و زامپاروتی خواستار مداخله پارلمان و سنا شده تا از مقامات عراقی بخواهند که یک آتش بس برای رسیدگی های خدماتی و پزشکی مناسب به مجروحان برقرار نموده و همچنین حفاظت انسانی متناسب که به آنها قول داده شده بود و برای مدتی از طرف نیروهای اذتلاف بعد از دخالت نظامی در عراق اعمال می شد را اجرا کنند.