روز شنبه 9 آوریل در شهر تورینو در کتابفروشی گوپ، معرفی کتاب برنز و پناهندگی، نوشته استاد رضا اولیاء، با شرکت شماری از شخصیتها و شهروندان ایتالیایی و گروهی از ایرانیان مقیم این شهر، صورت گرفت.

در ابتدای این برنامه، آقای دکتر یوسف لسانی، مسئول جامعه ایرانیان، به تشریح حمله وحشیانه نیروهای عراقی به کمپ اشرف، که منجر به شهادت دهها تن از مجاهدین ساکن کمپ شد، پرداخت. سپس دکتر سابانیتی، اقتصاد دان و فعال حقوق بشر، ضمن محکوم کردن حمله وحشیانه ارتش عراق به اشرف، به معرفی کتاب رضا اولیاء پرداخت. سابانیتی گفت: کتاب رضا اولیا، نه فقط دارای ارزشهای ادبی و سیاسی است، بلکه این کتاب حاوی یک ارزش تاریخی نیز هست، چرا که این هنرمند مجسمه ساز در طول بیش از 50 سال زندگی در تبعید در ایتالیا، با حضور در چندین دهه مبارزه برای آزادی کشورش، رضا اولیا با شخصیتهای سیاسی، ادبی، هنری، در سطح جهان، آشنایی و مراودت داشته است. هنرمندان شهیری همچون اناتوکوتوزو، نقاش برجسته ایتالیایی، رنامتل آلرتی، شاعر شهر اسپانیولی، همچنین لوئیچی لونگو، پرزیدنت حزب کمونیست ایتالیا، رناتو گوتوزو، رفائل آلبرتی، از جمله شخصیتهای جهانی هستند که رضا اولیاء در طی فعالیتهای خود با آنها در ارتباط بوده است.

این شخصیتها، در باره این مجسمه ساز، مقالات و اشعاری نوشته اند. این کتاب، بیوگرافی50 ساله رضا اولیاست. یادآوری می کنم که اولیاء، از یک خانواده هنرمند مترقی می باشد.

دکتر یوسف لسانی خود در معرفی استاد رضا اولیاء گفت: اولیاء به عنوان یک هنرمند ایرانی، در میان ایرانیان از شهرت خاصی برخوردار است، شهرت وی نه فقط به عنوان یک هنرمند و مجسمه ساز معروف، بلکه به خاطر مبارزه او در طول این سالیان است که علیه رژیم شاه و سپس مبارزه اش با رژیم ضد بشری آخوندها ادامه داده است. رضا اولیاء عضو شورای ملی مقاومت است و ما امروز خوشحال هستیم که کتاب او در شهر تورینو در این کتابفروشی معتبر، معرفی می شود.

سپس، استاد رضا اولیاء، مجسمه ساز، سخنان خود را با محکوم کردن فاجعه حمله به اشرف، شروع کرد. وی گفت این فاجعه در اشرف به به دست ارتش عراق با دخالت رسمی مالکی، نخست وزیر عراق بوده است، بدون شک با همکاری رژیم تروریستی ایران صورت گرفته است. شهر اشرف، یکی از شهرهای ایران است و رابطه بسیار مستقیم رزمندگان اشرف با تمام مردم ایران است، مبارزه اشرف مبارزه دانشجویان دانشگاههای ایران علیه رژیم ضدبشری خامنه ای و پاسداران جنایتکار می باشد، دختران و زنان در اشرف، همان دانشجویان، همان زنانی هستند که در شهرهای ایران در دانشگاهها و میدانهای ایران، مبارزه می کنند. یاد این رزمندگان، این شهدای آزادی را گرامی می داریم.

رضا اولیا در باره کتاب خود گفت: این کتاب بیوگرافی و فعالیتهای سیاسی، هنری من در این پنجاه سال می باشد. من در اولین صفحات این کتاب، از دوران جوانیم نوشته ام. دوران دبیرستان و محله ای که در آن به دنیا آمدم (سرچشمه) و .. از ایتالیا، از شهر زیبای رم، از فعالیتهای سیاسی و هنریم در تعداد زیادی از کشورهای اروپا، آمریکا، اتحاد جماهیر شوروی، یاد کرده ام. از دوران تحصیل در آکادمی هنری رم، آشنائیم با تعداد زیادی از اساتید هنری، به خصوص استادم، رتاتو گوتوزو، نوشته ام. در این کتاب در اولین صفحه نامه ای از استادم می باشد و دیگر نامه او، من از این هنرمند، نه فقط هنر نقاشی را آموختم، همچنین آموختم که یک هنرمند چگونه می تواند به وسیله هنر نقاشی مبارزه برای آزادی و دموکراسی را پیش ببرد. و به طور کلی نقش هنرمندان در اجتماعات چیست؟

و نامه ای از دوست عزیزم، دکتر منوچهر هزارخانی، در اولین صفحات این کتاب به چاپ رسیده است که از لطف و محبتی که به من داشته، تشکر می کنم.

 رضا اولیا افزود: من همچنین با دیگر استاتید هنری و نویسندگان و شاعران و روشنفکران مثل آلبرتو موراویا، کارلو لوی که فعالانه علیه رژیم شاه و به خصوص خمینی، فعالیت داشتند. آشنا شدم و با آنان فعالیت داشتم. در باره هنر و فعالیت سیاسی من زیاد نوشته اند. با شخصیتهای سیاسی در رابطه و در فعالیت سیاسی بودم، به خصوص با حزب کمونیست و رهبران این حزب مثل لوئیچی لونکو، انریکو برلینگوئر

در کتاب من تعداد زیادی عکس به چاپ رسیده است.

عکسهایی که یادآور لحظات مختلف در زندگی سیاسی و هنری  ام و دیدارها و مراسم گوناگونی که در آن شرکت داشتم می باشد.

تصویری از دیدار من با آقای مسعود رجوی، منوچهر هزارخانی و یکی از رهبران حزب کمونیست ایتالیا، به نام خیرادو کیارامونت

دوستان، کتابی را که نوشته ام گوشه ای از زندگی هنری و سیاسی من می باشد. من همانطوری که در شروع صحبتم گفتم که از استادم رتاتو گوتوزو، این هنرمند برجسته، نه فقط هنر نقاشی را آموختم، اموختم که هنرم را به عنوان وسیله ای برای مبارزه علیه رژیم های دیکتاتوری، به کار بگیرم. در این راه سعی کردم وکار کردم. آثاری به وجود آوردم که از سمبلهای آزادی و دموکراسی هستند، تندیسهای پارتیزانهای ایتالیا، تندیس محمد حنیف نژاد، تندیس خسرو روزبه، تندیس نرودا، تندیس برلنگوئر. تندیس عماد رام، تندیس غلامحسین ساعدی و تندیس رضائیها و نیز، تندیس ندا و صدها و صدها دیگر از آثار مجسمه سازی و نقاشی من، آثاری است که حکایت از مبارزه مردم ایران و دیگر ملت ها برای آزادی و دموکراسی می کند.

حکایت از ظلم و ستم، از زندان و چوبه های دار و حکایت از مبارزه و ایستادگی در مقابل این دژخیمان، این جلادان می کند.

مجاهدین در اشرف، یکبار دیگر عشق خودشان را به مبازه، به آزادی، به مسعود و مریم نشان دادند و با خون خود نوشتند: یا مرگ یا آزادی