من با سراسیمگی بهسمت شمال کمپ جایی که نور خودروهای زرهی عراقی دیده میشد رفتم و تعدادی از خودروهای زرهی نیروهای عراقی و سربازان آنها را دیدم که بهسمت ما میآمدند با سابقهیی که از حملات آنها در 28 و 29 ژوئیه 2009 داشتم و آرایش تهاجمی که نیروهای مالکی گرفته بودند دیگر مطمئن شدم که آنها به هیچ قاعده و قانونی پایبند نیستند و بدون اینکه توجه به این داشته باشند که ساکنان اشرف بدون سلاح و تحت حفاظت کنوانسیون 4 ژنو قرار دارند بهسمت ما شلیک مستقیم خواهند کرد.
یکی از سربازان از داخل نفر بر بهسمت ما چند نارجک پرتاب کرد که درجا دو نفر از دوستانم شهید شدند و به من سه ترکش نارجک اصابت کرد دوستانم مرا فوراً به بیمارستان عراق جدید (که تحت کنترل نیروهای عراقی است) بردند رئیس بیمارستان دکتر عمر خالد که سابقه طولانی او را درکارشکنی برای درمان بیماران و شکنجه آنها از قبل شنیده بودماین بار هم در ادامه همانجنایتهای قبلیاش در کار درمان من خیلی کار شکنی کرد زیرا یکی از ترکشها وارد ریه من شده بود و دیگر نفس کشیدن برایم مشکل شده بود آنها به من اجازه رفتن به بیمارستان بغداد را ندادند و حتی از انتقال من به بیمارستان بعقوبه خودداری کردند.
اکنون نیز یکی از ترکشها هنوز در ریه من وجود دارد که بنابه گفته پزشکان متخصص وضعیت بسیار خطرناک دارد
در روز حمله نیروهای عراقی به کمپ اشرف ساعت به ساعت تعداد دیگری از ساکنان اشرف را به بیمارستان میآوردند که وضعیتشان از من بسیار بدتر بود و در آستانه مرگ بودند و بر تعداد دیگر شهدا اضافه میشدند در اثر این حمله جنایتکارانه 34نفر شهید و 350تن مجروح شدند من میدانم که این جنایت تنها بهدلیل وحشت فاشیزم دینی حاکم بر ایران از قیامهای مردم ایران است که در همدستی با مالکی تصمیم به از بین بردن اپوزسیون آن و اشرف قلب این مقاومت گرفته است. بنابراین از آنجا که ساکنان اشرف تحت کنوانسیون چهارم ژنو و قانون بینالمللی افراد حافظت شده هستند. و ازآنجا که حمله نظامی به اشرف یک “جنایت علیه بشریت ”و “جنایت جنگی ”است من نیز همچون سایر خواهران و برادرانم در اشرف خواستار هستم که سازمان ملل، آمریکا و اتحادیه اروپا برای متوقف کردن این قبل عام فوراً اقدام کنند و خروج نیروهای نظامی عراق از کمپ اشرف را بلافصله تضمین کنند، همچنین سازمان ملل و آمریکا بلافاصله دخاکت کنند و مجروحین اشرف را که وضعیت بسیاری وخیم دارند و اکنون در محل کلینک به چشم شاهد از دست رفتن حداقل سه تن از آنان به علت عدم رسیدگی هستم، را برای درمان فوری به بیمارستان نظامی آمریکا منتقل کنند، و سازمان ملل کنترل حفاظت و امنیت کمپ را بهدست بگیرند و بالاخره محاصره ظالمانه و ضدانسانی که بیش از 28ماه است ادامه دارد پایان داده شود.“
محمد خجینی 52ساله و فارغالتحصیل مهندسی مکانیک از دانشگاه هوستون و یکی ازساکنان کمپ اشرف