با اینکه دولت عراق اعلام کرده است که توافقنامه به اعضای این سازمان تعمیم نمی یابد، ولی اظهارات مقامات رژیم فاشیستی در تهران خلاف آنرا میگوید. این اظهارات رژیم ایران منعکس کننده سیاست دخالت مستقیم در امور داخلی عراق می باشد و بیانگر ابعاد واقعی این توافقنامه است. اگر نبود مواضع بین المللی در رد این توافقنامه و پیگیری جزئیات مربوط به نقض خطرناکی که رژیم ایران و مزدورانش در قبال اعضاء سازمان بدان مبادرت میکنند رژیم ایران عملاً توطئه هایش را عملی میکرد.
همانطور که اخیراً در کمپ اشرف اتفاق افتاد و یگان های ارتش عراق دست به اعمالی زدند که مغایر با منافع ملی ماست و بر اثر آن 35 تن از اعضای این سازمان و از جمله 8 زن قربانی شدند. امری که حیثیت بین المللی عراق را خدشه دار کرد و انتقادات شدیدی را بخاطر عدم احترام ما به حقوق بشر و نقض کنوانسیون های بین المللی متوجه مان ساخت که آخرین آنها دیدار یک هیئت پارلمان اروپا بود که اظهارات دیروز رئیس این هیئت بیانگر همبستگی بزرگ با سازمان مجاهدین خلق و بیانگر محکومیت صریح سیاست های سرکوبگرانه ای است که ساکنان اشرف متحمل می شوند. این سیاست ها موجب فراخوان به دخالت مستقیم سازمان ملل متحد جهت تأمین حفاظت بین المللی از کمپ اشرف و اعضاء سازمان مجاهدین خلق و ضرورت تشکیل کمیته تحقیق بین المللی برای کشف حقایق از حوادثی شده است که روز 8 آوریل 2011 در اشرف اتفاق افتاد.
به رسمیت نشناختن دخالت های رژیم ایران در امورکشورمان تنها راه ایستادن در برابر اوست .... کما اینکه توافقنامه تسلیم مجرمین راه را برای دخالت های بیشتر و دیکته های واضح نه فقط در امور عراق بلکه در تمامی دولت های منطقه باز میکند.
سازمان مجاهدین خلق در عراق سازمانی است سیاسی و بی سلاح و یک جنبش آزادیبخش ملی است و ممکن نیست که شامل هر توافقنامه ای از این نوع گردد بلکه وظیفه ما حمایت از این سازمان و تأمین کمک های انسانی و پزشکی به اعضاء آن است، صفت مجرم برازنده مقامات رژیم ایران است که مستقیماً دست به قتل می زنند و یا مزدوران شان را در قتل عراقیان از طریق ماشین های بمب گذاری شده و سلاح های مجهز به صداخفه کن و حمایت از شبه نظامیان و گروه های ویژه و تیم های مرگ، یاری می کنند، آیا این توافقنامه شامل حال این جنایتکاران میشود یا اینکه طبق معمول باز با آنها مماشات می کنیم.
