دولت عراق باید نیروهای مسلحش را بلادرنگ از کمپ غیرنظامی اشرف خارج کند
در 8 آوریل 2011، 2500 نیروی مسلح عراقی بدستور مستقیم نوری مالکی، و بدرخواست رژیم ایران، یک حمله بیرحمانه را به کمپ اشرف، انجام دادند. این کمپ محل استقرار 3400 مخالف ایرانی عضو سازمان مجاهدین خلق ایران (پی ام او آی)، منجمله 1000 زن، است. این یک حمله نظامی به شهروندان بی دفاع، و غیر مسلح بود که در نتیجه آن حداقل 35 تن از ساکنین، از جمله 8 زن، کشته شدند، و بیش از 350 نفر مجروح شدند. از 35 کشته، 32 نفر مورد اصابت گلوله به سر، سینه یا شکم قرار گرفتند و سه نفر دیگر بوسیله هاموی و خودروهای نظامی عمدا زیر گرفته شدند. از 350 مجروح حداقل 225 نفر در اثر شلیک گلوله های نیروهای عراقی مجروح شدند.
حمله 8 آوریل تمام نشده است. نیروهای عراقی در داخل کمپ تقویت نیرو می کنند و چندین گردان مهندسی عراق یک خاکریز 6 کیلومتری را در لبة شمالی خیابان اصلی اشرف تکمیل نموده اند. مالکوم استمارت، مدیر برنامه خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین الملل گفته است که ”نظر به ماهیت و گسترش این تأسیسات نظامی جدید، ما بسیار نگرانیم که نیروهای امنیتی عراق ممکنست دارند نقشه می کشند.“
در اینجا، مناسب است تأکید می کنم که ساکنان اشرف 25 سالست در این کمپ زندگی کرده اند و یک قطعه بیابان را با استفاده از منابع و پول خود به یک شهر کوچک تبدیل کرده اند. آنها به هیچوجه تهدیدی علیه دولت یا مردم عراق نیستند و اعمالی که آنها (عراقیها-م) انجام داده اند کاملا نامتناسب با هرچیزیست که آنها تهدید تصور می کنند.
مقامات عراقی مدعی شدند که تنها سه ساکن کشته شدند و اینکه طی این حمله هیچ مهمات جنگی مورد استفاده قرار نگرفت. هرچند، تنها کافیست فیلمهای متعددی که روی وب سایت یو توب گذاشته شده و در کانال های تلویزیونی سراسر جهان نشان داده شده را نگاه کنیم که آشکارا نشان می دهند نیروهای عراقی بطور دلخواه و مستبدانه بسوی ساکنان غیرمسلح شلیک می کنند و با خودرو آنها را زیر می گیرند. کمیسیر عالی حقوق بشر سازمان ملل در بیانیه ای در محکومیت این حمله همچنین تأیید کرد که 34 نفر کشته شده ”اغلب مورد اصابت گلوله قرار گرفته بودند، و بنظر می رسد تعدادی با عبور، از قرار معلوم خودرو، از روی آنها کشته شده بودند.“ ساده بگویم، یک جمعیت شهروند غیرمسلح قتل عام شدند. بعلاوه، کمیته حقوق بشر کانون وکلا در بیانیه ای در محکومیت این حمله تأیید کرد که، در فیلم های این حملات، دیده می شد که نیروهای عراقی بسوی ساکنان غیرمسلح شلیک می کنند، و حال آنکه خودروهای سنگین زرهی دیگران را زیر می گیرند.
وزارت خارجه آمریکا نیز در بیانیه ای در 8 آوریل تأیید کرد که ”این بحران و تلفات انسانی را دولت عراق و ارتش عراق شروع کرد.“ زمانیکه دولت عراق مسئولیت حفاظت کمپ اشرف را در ژانویه 2009 بدست گرفت، مقامات آمریکا علنا اعلان کردند که عراق تضمینات مکتوب داده بود که با ساکنان بطور انسانی و برطبق قانون اساسی عراق، قوانین و تعهدات بین المللی رفتار کند. هرچند، حمله 8 آوریل دومین بارست که دولت عراق در حمله بیرحمانه به ساکنان کمپ اشرف به استفاده از مهمات جنگی و خشونت متوسل شده است.
برای من بسیار شفاف و روشن است که دولت عراق نه قصد دارد و نه می تواند از ساکنان کمپ اشرف حفاظت کند، و او همچنین حفاظت مناسب از ساکنان اشرف را مطابق با قانون بین المللی فراهم نمی کند برای اجتناب از هرگونه تلفات جانی یا حملات خشونت بار، دولت عراق باید بلافاصله نیروهای مسلحش را از کمپ، که یک منطقه غیرنظامی غیرمسلح است، خارج کند.
دولت عراق اغلب به بهانه اعمال حاکمیتش رفتار کاملا غیرقابل قبولش با ساکنان کمپ را توجیه کرده است. اما ساکنان کمپ به حاکمیت عراق احترام گذاشته اند؛ اشرف برای 25 سالت مسکن آنها بوده است. بعلاوه، این حق حاکمیت به هیچ وجه نمی تواند اجازه دهد عراق قانون بین المللی را نقض کند و حقوق بنیادین ساکنان تحت قانون انسادوستی بین المللی را نقض کند. من کپی یک کارت استاتوی اشخاص حفاظت شده را که متعلق به یکی از ساکنان کمپ اشرف است دارم که نیروهای چند ملیتی آنرا در 2004 صادر کردند، و این کارت می گوید که تا زمان تعیین و تکلیف نهایی، آنها افراد حفاظت شده هستند.
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستار شده که ”باید یک تحقیقات کامل، مستقل و شفاف، صورت گیرد و هرکسی که بخاطر بکاربردن نیروی قهر بیش از حد مسئول شناخته شود باید محاکمه شود“. چیزی که آشکارا ضروریست یک هیئت حقیقت یاب بین المللی است، و نه هیئتی که توسط عراق تشکیل شده، تا این وظیفه را برای سازمان ملل انجام دهد تا اینکه عاملان و آمران این جنایت در مقابل دادگاههای بین المللی قرار گیرند و با عدالت روبرو شوند.
چیزی که بوقوع پیوسته، و هنوز در کمپ اشرف در حال وقوع است، یک تمسخر جامعه بین المللی است، و بدتر از آن اینکه بنظر می رسد اکثر مردم از اتفاقاتی که برای این افراد می افتد چیزی نمی دانند. هر روز، صحنه های خبری تظاهراتی که در سراسر شمال آفریقا با بیرحمی سرکوب می شود نشان داده می شوند و و اکنش جهان دمکراتیک در تعارض به آن متحد است. با این وجود حمله 8 آوریل 2011، پوشش خبری بسیار کمی دریافت کرد و بزودی توسط رسانه های خبری جهان بفراموشی سپرده شد، و بگذارید این نکته را بگویم که این افراد که موضوع ناخشنودی دولت عراق هستند حتی تظاهرات نمی کنند. آنها فقط زندگی می کنند. ساده بگویم، ما نمی توانیم اجازه دهیم حمله دیگری مانند آنچه در اوائل این ماه صورت گرفت بار دیگر صورت گیرد، و من حقیقتا امیدوارم که اکنون دست به عمل زده خواهد شد.
دیوید ایمس نماینده حزب محافظه کار در حوزه ساوت اند وست است.
نظریات در بخش سخن پالیتیکس دات کو دات یوکی نظر و تفسیر نگارنده است و منعکس کننده نظرات این وب سایت یا صاحبان آن نیست.
