وزیر امور خارجه نروژ،  یوناس گار استوره
من از حمله به اشرف در تاریخ 8 آوریل 2011 مطلع شدم. این که  افراد غیر نظامی توسط نیروهای عراقی مورد حمله قرار گرفته و کشته شده اند، درحالیکه وظیفه نیروهای عراقی حفاظت از این ساکنان در این وضعیت بغرنج  بوده است، رفتاری منقلب کننده و ظالمانه است.
وضعیت ساکنان کمپ از سال 2009 به بعد که نیروهای عراقی مسئولیت حفاظت اشرف را بدست گرفته اند، تدریجا بدتر شده است. مدتهای مدیدی است که بیماران مبتلا به بیماریهای جدی از دسترسی به کمکهای پزشکی منع شده اند. از دیدار و ملاقات اقوام و بستگان و وکلا از این کمپ جلوگیری شده است. ظاهرا سازمان ملل متحد و مقامات آمریکایی هشدارهای مکرر در خصوص اینکه ساکنان اشرف ممکن است مورد حمله نظامی قرار گیرند را جدی نگرفته اند.
اینکه انسانهایی به سختی مجروح شده و امکان دریافت کمکهای پزشکی را ، پیدا نمی کنند و اینکه برخی چند روز بعد از حمله جان خود را از دست داده اند، امری جدی و غیر قابل اغماض است.
مهم است مقامات نروژی دست به کاری بزنند تا مقامات عراقی اجازه بدهند مجروحین به یک بیمارستان امن و مطمئن منتقل بشوند. با توجه به قوانین بین المللی در خصوص حق و حقوق ساکنان اشرف ، این درخواست، حداقل خواسته را بیان میکند.
از مقامات نروژی درخواست میشود تا برای اینکه سازمان ملل متحد ، نیروهای دائمی به اشرف اعزام کند و در آنجا مستقر شود، تلاش کنند.
طبق گزارشات، که خبرنگاران و ناظران از ورود به اشرف منع شده اند تا دنیا از آن چه در آن جا میگذرد، بی اطلاع و بی خبر باشد، امری که کاملا غیر قابل قبول است.
با احترامات
تورسینگس اوس