پس از آن که نیروهای آمریکایی عراق را در پایان سال 2011 ترک کنند، تهران تلاش خواهد کرد همسایه خود را، به زیان منافع غرب، عرب میانه‌رو و اسرائیل، به  یک کشور تحت سلطه تبدیل نماید.
تلاشهای شدید ایران هم‌اکنون در جریان هستند و تهران از شبه‌نظامیان در بغداد حمایت می‌کند و نیروهای خود را به مناطق مرزی عراق اعزام می‌دارد. بغداد با ضعف پاسخ می‌دهد - - رئیس ستاد آن یک توافق منطقه‌ای با ایران را پیشنهاد می‌نمایند و سیاستمداران ارشد دستور حملات به مجاهدین خلق، یک سازمان مخالف ایرانی با 3400 عضو ساکن آن در کمپ اشرف، در 60 مایلی شمالی بغداد را صادر می‌کنند. موضوع مجاهدین خلق چاپلوسی عراق برای ایران را با روشنی بخصوصی برملا می‌کند. به برخی وقایع توجه کنید:
در 7آوریل، مجاهدین خلق اطلاعاتی را منتشر کردند که توانایی فزاینده ایران برای غنی‌سازی اورانیوم را برملا نمود، یک فاش سازی که وزیر خارجه ایران بلافاصله آن را تأیید کرد.
در 8آوریل، در حالی که وزیر دفاع آمریکا رابرت گیتس در حال بازدید از عراق بود، نیروهای مسلح این کشور به اشرف حمله کردند. تصاویر فاکس‌نیوز و سی.ان.ان عراقیها را در نفربرهای زرهی آمریکایی هاموی و بلدوزر در حال زیر گرفتن ساکنان نشان می‌دهد در حالی که تک تیراندازان به سمت آنها شلیک می‌کنند و 34نفر را کشته و 325تن را مجروح میسازند. فرمان فوق سری طرح حمله ارتش عراق، ”عملیات نیروهای امنیتی عراقی شماره 21، سال 2011، “ فاش می‌سازد که بغداد ساکنان اشرف را ”دشمن“ تلقی می‌کند، امری که نشان‌دهنده تبانی بین بغداد و تهران است.
این واقعه با وجود وعده‌های جدید توسط بغداد برای رفتار انسانی با این مخالفان ایرانی و حفاظت از آنها صورت گرفت.
  جان کری، رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا، این حمله را بدرستی یک ”قتل عام“ نامید، در حالی که هوارد دین، فرماندار سابق ورمونت، نخست‌وزیر عراق را یک ”قتل‌عام کننده“ (mass murderer) نامید.
  کمیساریای عالی حقوق‌بشر سازمان ملل این حمله را ”محکوم“ کرد و هیأت همیاری سازمان ملل در عراق (یونامی) ”نگرانی عمیقی“ ابراز نمود .
در 11آوریل، طبق یک گزارش خبری، مشاور رهبر عالی ایران علی خامنه‌ای در امور نظامی، ”ارتش عراق را به‌خاطر حمله اخیر آن به پایگاه مجاهدین خلق تحسین نمود و از عراق خواستار ادامه حمله به این پایگاه تروریستی تا نابودی آن شد. “
در 24آوریل، با وجود تأکید سازمان ملل روی این‌که ”ساکنان کمپ اشرف در برابر دیپورت، اخراج یا بازگردادن اجباری به کشورشان حفاظت‌ شده هستند، “ بغداد و تهران توافق استردادی را امضا کردند که رسانه‌های ایرانی تحت کنترل دولت، آن را مکانیزمی برای انتقال اجباری اعضای مجاهدین خلق به ایران، جایی که سرنوشت ناگواری در انتظار آنها است تفسیر می‌کنند.
بدرفتاری عراق با ساکنان ایرانی هم نگرانیهای بشردوستانه را بر میانگیزد و هم به اهمیت بزرگتر مجاهدین خلق به‌عنوان مکانیزمی برای خنثی کردن هدف آمریکا برای مینیمزه کردن نفوذ تهران در عراق اشاره دارد.
منظور اینکه، واشنگتن - - که در سال 2004 به ساکنان اشرف در عوض تسلیم سلاحهایشان موقعیت ”افراد حفاظت شده“ اعطا نمود - - تاحدی مسئول حملات به اشرف است؛ در سال 1997، واشنگتن به تهران رشوه داد و برخلاف هم واقعیت و هم قانون، مجاهدین خلق را به اشتباه به‌عنوان یک ”سازمان تروریستی خارجی“ لیست‌گذاری کرد (و به این لیست‌گذاری ادامه می‌دهد).
بغداد از این برچسب تروریستی سوء‌استفاده می‌کند. به‌عنوان مثال، نماینده براد شرمن (brad sherman) (دموکرات از کالیفورنیا) گزارش می‌کند که ”دفتر سفیر عراق در گفتگوهای خصوصی گفته است که این خون روی دستان دولت عراق نیست، بلکه دستکم تاحدودی روی دستان وزارت‌خارجه است زیرا مجاهدین خلق به‌عنوان یک گروه تروریستی لیست‌گذاری شده‌اند و مطابق آن، عراق احساس نمی‌کند که باید به حقوق آنهایی که در این کمپ هستند احترام بگذارد . “ نامگذاری تروریسمی هم‌چنین به بغداد بهانه‌ای برای اخراج ساکنان اشرف و احتمالاً استرداد آنها به ایران می‌دهد.
در این دوران بحرانی، چطور باید به فراخوان سناتور کری به ”تمامی طرفهای مربوطه… [سه نقطه از منبع] برای جستجوی یک راه‌حل صلح‌آمیز و بادوام“ پاسخ داد؟ برخی توصیه ها:
- دولت آمریکا: مجاهدین خلق را به‌دنبال خواست یک اکثریت عظیم دو حزبی در کنگره، مشاور پیشین امنیت ملی باراک اوباما و جمهوریخواهان برجسته، از لیست سازمانهای تروریستی خارج کند .
- اتحادیه اروپا : اگر بغداد به منع یک هیأت پارلمانی اتحادیه اروپا از بازدید از اشرف ادامه بدهد، تحریمهای اقتصادی بر عراق اعمال کند. (اتحادیه اروپا دومین شریک تجاری بزرگ عراق است.)
- سازمان ملل: به‌منظور جلوگیری از حملات بعدی عراق و جهت پیروی از درخواست کمیساریای عالی حقوق‌بشر سازمان ملل برای ”یک تحقیقات کامل، مستقل و شفاف“ در مورد حمله به اشرف، تا ”هر فردی که مسئول استفاده از قهر مفرط شناخته شود“ مورد پیگری قرار گیرد، یک هیأت یونامی را تحت حفاظت یک نیروی کوچک آمریکایی در اشرف مستقر نماید.
اکنون زمان آن است تا قبل از این‌که تهران عراق را به یک کشور تحت سلطه تبدیل کند، بفوریت در مورد کمپ اشرف، شاخص نفوذ فزاینده ایران روی عراق، اقدام شود.
دانیل پایپس مدیر مؤسسه مجمع خاورمیانه middle east forum and taube، کارمند برجسته در موسسه‌هوور در دانشگاه استنفورد (hoover institution of stanford university