داستان از این قرار است که آنها صرفاً در مسیر دور افتادهیی کوهنوردی میکردند که هیچ علامت مرزی نداشت و عبور مورد ادعای آنها سهواً صورت گرفته است. در اکثر بخشهای جهان، چنین اشتباهات توریستی بخشوده میشوند، ولی ایران مانند سایر اماکن نیست. آمریکاییها گروگانهایی هستند برای دستبند زدن به سیاست خارجی آمریکا. رژیم ایران از بدو رسیدن به قدرت، موضع خصمانهیی در برابر جهان اتخاذ نمود و گروگان گیری یک ابزار موثر در زرادخانه رفتار خصمانه آن بوده است. در روزهای بحرانی انقلاب 1979 آنها، افراط گرایان اسلامی 52 دیپلومات آمریکایی را به مدت 444روز گروگان گرفتند، و از این طریق آمریکاییها را دور نگهداشتند و قدرت خود را تقویت نمودند.
در مرکز این جنجال، شتاب تهران برای دستیابی به سلاح هستهیی قرار دارد . حبس آقای بائر و آقای فاتال بهعنوان یک مهار برای قدرت آمریکا در بهنسبت هستهیی عمل میکند. یک روز قبل از شروع دادگاه کوهنوردان، رژیم ایران اعلام کرد که نیروگاه هستهیی بوشهر، که مورد مناقشه سازمان ملل قرار دارد، راهاندازی شده است. این زمانبندی اصلاً تصادفی نبود. در چند سال گذشته، ایران فراخوانهای واشینگتن، گروههای حقوقبشری و حتی دزموند توتو (desmond tutu)، که این بازداشت را اخلاقاً غیرقابل قبول نامید، به آزادی کوهنوردان را رد کرده است…