بعد از ظهر چهارشنبه 21 اردیبهشت ،چند ساعت پس از انتشار این طرح و پخش مذاکرات پارلمان اروپا  و اظهارات خانم اشتون و نمایندگان پارلمان  پیرامون اشرف ، سایتهای زنجیره ای اطلاعات آخوندها به دستور ولی فقیه ارتجاع ،در منتهای درماندگی و سوزش نوشتند: « این طرح که احتمال خروج مجاهدین از عراق - آن هم با اکراه - را مطرح می سازد، صرفاً تعیین یک سری شرط و شروط برای دولت عراق و امتیاز خواهی از آن است و در مقابل هیچ تعهدعملی برای مجاهدین و از جمله تعیین یک فرجه زمانی پس از تحقق این شرائط برای خروج درآن دیده نشده است، به این معنا اصلاً عنوان طرح برای آن نادرست و بیشتر یک باج خواهی قلدرانه است، از آنجا هم که تحقق این به اصطلاح طرح منوط به پذیرش آن از سوی اروپا و آمریکا است و فاقد چشم انداز عملی و ممکن است در حقیقت احاله به محال است».

رژیم آخوندی به وکالت از جانب حکومت عراق می پرسد: «دولت عراق به چه دلیل بایستی شرط و شروط مجاهدین را بپذیرد؟ »
رژیم آنگاه حکومت عراق را موظف کرده است :«اصولاً دولت عراق باید به چشم یک تهدید امنیتی و توطئه علیه امنیت ملی خود به آن نگاه کند، به خصوص که هیچ تعهدی برای مجاهدین در قبال اقدامات خواسته شده از دولت عراق درنظرگرفته نشده است».

سخنگوی مجاهدین در اسلو در پاسخ به رژیم آخوندی که پرسیده است دولت عراق چرا باید این طرح را بپذیرد، خطاب به ولی فقیه ارتجاع و وزارت بد نام گفت: سگ داند و پینه دوز که در انبان چیست؟!