”حقوق‌بشر و رفرم دموکراتیک در ایران“
مایکل پوسنر: ”رئیس کیسی، عضو عالی‌رتبه ریچ، اعضای محترم کمیته: متشکرم از این‌که ما را امروز به اینجا دعوت کردید تا به گفتگو در مورد ادامه بدرفتاری دولت ایران با مردم خودش و تشدید شدن آن صحبت کنیم. تقریباً 2سال بعد از انتخابات جنجالی ریاست جمهوری در ایران، مقامات ایرانی هم‌چنان در حال آزار و اذیت، شکنجه، زندانی کردن و دستگیریهای خودسرانه مردم خود، و نیز شهروندان ما هستند...
ایران امسال حداقل 135نفر را اعدام کرده است، که به جز چین، بیش از هر کشور دیگری در جهان است. در ایران، محدودیت بیان تشدید شده، خبرنگاران و وبلاگ نویسان هم‌چنان به‌خاطر شجاعتشان در نوشتن حقایق، توسط رژیم هدف قرار می‌گیرند، معلمان و سایر کارکنان، هنگامی که در پی آزادی تجمعات و دریافت حقوق معوقه خود هستند، مورد آزار قرار گرفته و به زندان افکنده می‌شوند، رهبران اتحادیه های کارگری به اتهامات واهی هم‌چنان زندانی هستند، دانشجویانی که به‌لحاظ سیاسی فعال هستند، از دانشگاهها منع شده‌اند، و تمامی هیأت علمی دانشگاهها که به نظر غیراسلامی بیایند، در پشت درب می‌مانند. اما آن‌چه که به‌طور خاص ناخشنود کننده است، تشدید آزار و اذیت اقلیتهای مذهبی می‌باشد.
در اول ماه مه، دادگاه انقلاب در بندر انزلی، 112تن از اعضای کلیسای ایران، از جمله کشیش عبدالرضا علی حق نژاد و زینب بهره مند، مادر بزرگ 62ساله دو متهم دیگر را به اتهام ”اقدام علیه امنیت ملی ”محاکمه کرد.
در 22سپتامبر 2010، کشیش مسیحی یوسف نادر خوانی، به‌خاطر ارتداد به مرگ محکوم شد، هر چند به‌گفته گروههای حقوق‌بشری، این حکم بر خلاف قوانین  ایران است. یک کشیش دیگر ممکن است امسال به مرگ محکوم شود.
در ماه مارس، بیش از 200تن از سوفی های گنابادی در سراسر کشور، به جرم توهین به مقامات ایرانی،   به دادگاه فراخوانده شدند. 
در ماه آوریل 8 سوفی دیگر، به اتهام برهم زدن نظم عمومی - اتهاماتی که آنها به‌خاطر آن با شلاق و زندان مواجه شده‌اند - مجدداً دستگیر شدند.
رهبران ایران هم‌چنان، با علائمی  به شهروندان خود  می‌گویند  که انتقاد را تحمل نمی‌کنند، اما در همان حال، برای برخی از معترضین در سایر کشورهای منطقه، کف می‌زنند...
دولت ایران ادعا می‌کرد که در شکل دادن ناآرامیهای مردمی در دنیای عرب در ماه گذشته نفوذ دارد، ولی در همان حال، نیروهای امنیتی آن، بیش از 200تن از شهروندان خودش را دستگیر کردند و 3تن از معترضین به‌دست مقامات جان باختند.
ایران، در حالی که سرکوب معترضین در بحرین را تقبیح می‌کند، از سرکوب معترضین در سوریه به‌دست دولت این کشور حمایت کرده و به آن کمک می‌کند.
با وجودیکه رهبران ایران هم‌چنان سعی می‌کنند وقایع منطقه را این‌طور تصویر کنند که گویا از انقلاب اسلامی 1979 الهام گرفته‌اند، ما اطمینان داریم که مردم جهان عرب، فرصت طلبانه و کذب بودن این ادعاها را تشخیص خواهند داد.
در حالی که رهبران ایران تاکتیکهای سرکوبگرانه خود را افزایش داده‌اند، ما نیز بر دامنه تلاشهای خود برای به چالش کشیدن اقدامات منزجر کننده دولت ایران در نقض حقوق‌بشر افزوده‌ایم.
  پرزیدنت اوباما و وزیر خارجه کلینتون، به صحبت کردن صریح از جانب صدها قربانی در ایران، که در معرض آزار و اذیت به‌دست دولت خودشان هستند، ادامه می‌دهند. سایر رهبران جهان نیز همین کار را کرده‌اند.
  ما 10تن از مقامات ایرانی را به‌خاطر نقض جدی حقوق‌بشر، طبق قانون محروم سازی، حسابرسی، و تحریمات جامع ایران، نامگذاری کرده‌ایم، و همان‌طور که این قانون ایجاب می‌کند، ما فعالانه در پی اطلاعات بیشتری در مورد اهداف احتمالی هستیم.
  به‌دنبال این نامگذاریها، ما با شرکای اروپایی خود در مورد راههای تقویت صدای مشترکمان، ابراز همبستگی با قربانیان شکنجه، آزار و اذیت، و بازداشتهای خودسرانه، و نیز تشدید تاثیر اقدامات ما در زمینه انسداد داراییها و منع مسافرت بر علیه مقامات ایرانی، به گفتگو پرداختیم. 
ما از تصمیم اتحادیه اروپا در 11آوریل مبنی بر تحریم 32 مقام ایرانی استقبال کردیم، و برای یافتن اقدامات مشابه، شروع به‌کار با سایر شرکا کردیم. ما بلافاصله بر روی اشخاصی که توسط آمریکا نامگذاری نشده‌اند، منع سفر اعمال کردیم. در حالی که نظام تحریمات آمریکا و اتحادیه اروپا معیارهای مستند متفاوتی دارند،   اما در حال تبادل اطلاعات با یکدیگر،   در مورد اهداف احتمالی هستیم. 
ما هم‌چنان به تلاشهای خود ادامه می‌دهیم تا از کشورهای بیشتری بخواهیم که به فراخوان  ما در انداختن پروژکتور بر روی نقض گسترده حقوق‌بشر ایران، در تنظیمات دو جانبه و چند جانبه خود با این کشور، ملحق شوند. 
ما به‌طور موفقیت‌آمیزی ایران را خارج از شورای حقوق‌بشر ملل ‌متحد نگاه داشتیم و به تصویب قطعنامه‌ای به ابتکار کانادا در محکوم کردن نقض حقوق‌بشر توسط ایران، آن هم  با بیشترین رأی طی 8سال گذشته، کمک کردیم.
در جلسه مارس شورای حقوق‌بشر ملل متحد، ما یک تلاش موفقیت‌آمیز برای تعیین یک گزارشگر ویژه برای ایران - یعنی اولین کشور- در خصوص حقوق‌بشر را هدایت کردیم، که اولین گزارشگر از این نوع، از زمان شروع کار این شورا می‌باشد.
این اقدام تاریخی علامت روشنی به رهبران ایران فرستاد مبنی بر این‌که جهان نقض سیستماتیک حقوق‌بشر شهروندان آن را زیر نظر دارد.
مهمتر از آن، این گزارشگر ویژه به‌عنوان یک صدای مهم، برای ایرانیانی خدمت خواهد کرد که به‌خاطر ارتباطات سیاسی، مذهبی و قومی خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند...
ما هم‌چنین به آرامی، به‌کار با سازمانهای مدنی در ایران ادامه می‌دهیم تا به آنها، ابزاری که برای گسترش فضای سیاسی و مواخذه دولت خود نیاز دارند، ارائه دهیم. 
مانند کاری که در سراسر منطقه می‌کنیم، برای فعالین جامعه مدنی، به‌منظور ترویج  آزادی  بیان و جریان آزاد اطلاعات از طریق اینترنت و سایر تکنولوژیهای ارتباطی،   آموزش و ابزار مورد نیاز را تأمین می‌کنیم.
ما معتقدیم که آزادی اینترنت، برای  ارتقا دمکراسی در قرن 21،   امری ضروری است.
  برنامه‌ریزی ما برای آزادی اینترنت، که از اولویتهای وزیر کلینتون است، هدفی جز این ندارد که اطمینان یابیم صدای اصلاحات مسالمت‌آمیز و دموکراتیک در ایران و در سراسر منطقه، شنیده شود. 
تا این تاریخ، ما 22 میلیون دلار برای برنامه‌ریزی آزادی اینترنت خرج کرده‌ایم، کنگره را از قصد خود برای هزینه کردن 28 میلیون دلار دیگر در همین بهار، مطلع نموده‌ایم.
  مقابله با تلاشهای فزاینده ایران برای سانسور اینترنت، مستلزم آموزش و ابزار متنوعی است. وزارت خارجه، از تکنولوژیهای ضد سانسور پیشرفته تری حمایت خواهد کرد  ، از جمله،   تجهیزات پیش دستی کننده به زبان فارسی، تأمین امنیت ارتباطات موبایل، و تکنولوژیهایی که فعالین را قادر می‌سازد پیامهای خودشان را بر روی شبکه گذاشته و در برابر حملات سایبری محفوظ باشند. 
ما هم‌چنین به 5000 فعال در سراسر جهان -- از جمله ایرانیان-- آموزشهای دفاع از خود در زمینه سایبری داده‌ایم. ما هم‌چنین قصد داریم این تلاشها را به تک‌تک فعالین دمکراسی، خبرنگاران، وبلاگ نویسان، مدافعین حقوق‌بشر و سایرن گسترش دهیم که چطور از حریم آنلاین خود و از مطالب خود حفاظت کنند به‌نحوی که بتوانند همین آموزشها را به دیگران هم بدهند.
یکی از صاحب امتیاز های ما، به تازگی دکمه ای بر روی سلفونهای ارزان قیمتی که در بیشتر کشورهای جهان به‌کار می‌رود، درست کرده است که با فشار دادن این دکمه، به سایرین هشدار می‌دهد که یکی از فعالین مورد اهانت یا دستگیری قرار گرفته... 
فعالین در سراسر جهان به ما گفته‌اند که وقتی پلیس برای در هم کوبیدن اعتراضات دمکراسی خواهانه می‌آید، اغلب موبایلهای تظاهرکنندگان را می‌گیرند تا ارتباطات آنها را قطع کنند. ما هم‌چنین انتظار داریم که تا چند ماه دیگر، به نرم افزاری دست‌یابیم که با فشار دادن یک دکمه، لیست ارتباطی را از موبایلها پاک خواهد کرد...
هیچ ابزاری به تنهایی نخواهد توانست بر تلاشهای سرکوبگرانه اینترنتی دولت ایران فائق آید، و به همین دلیل ما بر روی تکنولوژیهای متنوع و آموزشهای ایمنی دیجیتالی سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. 
به این ترتیب، اگر حتی یک وسیله خاص بلوکه شود، ابزار دیگر هنوز در دسترس خواهند بود. از سوی دیگر، ما تلاش می‌کنیم نگذاریم دولت ایران به تکنولوژیهای حساس برای سرکوب شهروندانش دست پیدا کند.
به‌رغم اجماع فزاینده بین‌المللی و محکومیت اقدامات دولت ایران، این رژیم هم‌چنان گوشهای خود را بر روی آمال و آرزوهای مردم خودش بسته است. اما امید را نباید از دست داد. صدها شهروند شجاع ایرانی، هم‌چنان در پایه ای ترین تلاشهای حقوق‌بشری درگیر هستند و به این امید که روزی دولت ایران به‌خاطر جنایاتی که بر علیه مردم مرتکب شده، مورد مواخذه قرار خواهد گرفت، بدرفتاریها را مستند کرده و گزارش می‌کنند...“