متن حکم بدین شرح است:
بسمالله الرحمن الرحیمجناب آقای مهندس محمد علیآبادی به استناد اصل یکصد و سی و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با عنایت به مراتب تعهد، شناخت و سوابق مفید اجرایی، به موجب این حکم جنابعالی به سمت «سرپرست وزارت نفت» منصوب میشوید. انتظار میرود در این مسئولیت خطیر، با استفاده از ظرفیتهای علمی و تجربی کارشناسان و صاحبنظران ارجمند و بهرهگیری از همکاری مدیران و پرسنل خدوم و شریف آن وزارتخانه و هماهنگی با هیأت محترم وزیران، اهتمام لازم را به کار بندید. موفقیت جنابعالی را در سایه توجهات حضرت ولی عصر (عج) مسئلت مینمایم. محمود احمدینژاد
محمدعلی آبادی در سفر اخیر احمدینژاد به خوزستان که برای افتتاح بنزینسازی پالایشگاه آبادان صورت گرفت در کنار احمدینژاد بود و همین امر گمانهزنیها در خصوص سرپرستی وی را تقویت کرده بود.
انتصاب علی آبادی به این سمت بعد از مقاومت دو هفتهای احمدینژاد در برابر رأی شورای نگهبان صورت گرفت که طی آن شورای نگهبان اعلام کرده بود رئیسجمهور نمیتواند قانوناً سرپرستی وزارتخانهها را برعهده بگیرد.
با این حال مقامات دولتی، تفسیر شورای نگهبان قانون اساسی را نپذیرفتند و احمدینژاد همچنان شخصاً عهدهدار سرپرستی وزارت نفت شد و در همان زمان، افتتاح فاجعهبار بنزینسازی آبادان رخ داد که به کشته شدن یک تن و مجروح شدن بیش از 20نفر منجر شد.
با مقاومت رئیسجمهور در برابر رأی شورای نگهبان و تذکرات مکرر نمایندگان مجلس، سرانجام پرونده تخلف رئیسجمهور در اینباره به قوه قضاییه ارسال شد و دو روز بعد از این اقدام، احمدینژاد ناگزیر از معرفی علی آبادی بهعنوان سرپرست شد.
علی آبادی و آرزوی برآورده نشده وزارت
محمدعلی آبادی که در دولت نهم رئیس سازمان تربیتبدنی شد، درابتدای دولت دهم بهعنوان وزیر پیشنهادی احمدینژاد برای وزارت نفت مطرح بود اما بهدلیل عدم اقبال مجلس، در نهایت بهعنوان وزیر نیرو به مجلس معرفی شد و البته رأی نیاورد.
او در همان ایام مدتی هم بهعنوان وزیر مسکن مطرح بود.
علی آبادی در پی ناکام ماندن از تصدی پست وزارت، نهایتاً در زمستان 88 رئیس سازمان شیلات کشور شد.
از همین رو، درباره معرفی نهایی علی آبادی بهعنوان وزیر نفت، تردیدهای جدی وجود دارد زیرا شگفتانگیز خواهد بود مجلسی که برای وزیر شدن علی آبادی در ”نیرو“ که کوچک تر از ”نفت“ است، رأی نداد، به همان شخص برای وزارت بزرگ تری به نام نفت رأی دهد.
علی آبادی هماکنون رئیس کمیته ملی المپیک است.
به هر حال معلوم نیست علی آبادی که برای سمت های متعدد و نا مرتبط معرفی میشود، دارای چه تخصصی است: ورزشی است؟ در نفت و مناسبات آن سررشته دارد؟ برای وزارت نیرو با وظایف آب و برق مناسب است؟ متخصص میگو و ماهی و شیلات است؟ در کار مسکن و شهرسازی تبحر دارد؟ یا… ؟
حال این سؤال مطرح است که آیا در کل صنعت نفت ایران که بیش از یکصد سال قدمت دارد یک مدیر وجود نداشت که احمدینژاد سراغ علی آبادی رفته و مهمترین وزارتخانه اقتصادی مملکت را به کسی سپرده است که حتی یک روز هم سابقه نفتی ندارد؟
یادآور میشود یکی از شعارهای انتخاباتی احمدینژاد، کابینه 70 میلیونی بود!