جام جم آنلاین 18خرداد90: «علیاکبر جوانفکر در سرمقالهی امروز روزنامهی ایران به تفسیر سکوت احمدینژاد در مقابل انتقادات صورت گرفته دربارهی جریان انحرافی پرداخته و نوشته است؛ سکوت آقای احمدینژاد، بلندترین فریاد اعتراض است. وی در حالی یک جریان خاص را باعث فشارهای سیاسی و تبلیغاتی علیه دولت معرفی میکند که آن جریان خاص به تعبیر آقای جوانفکر نیز از وجود یک جریان انحرافی در بدنه دولت خبر میدهد. کمتر کشوری را میتوان سراغ گرفت که رئیسجمهور آن برای پاسخ به سؤالات نمایندگان رسانههای ارتباط جمعی، هرازگاهی وقت موسعی را اختصاص دهد و با صبر و حوصله به پرسشهای خبرنگاران که بهصورتی کاملاً آزاد و باز مطرح میشود، پاسخ گوید».
نویسنده در بخش دیگری از مقاله خود می نویسد: «از جمله نکات تأملبرانگیزی که رئیسجمهور محترم در نشست خبری عصر دیروز بر آنها تأکید ورزید، «سکوت الهامبخش وحدت» در برابر فشارهای سیاسی و تبلیغاتی یک جریان خاص بود ... رئیسجمهور پیشتر نیز در جلسه هیأت دولت تصریح کرده است که برخی از حرفها را در دل خود نگه میدارد. ضربالمثلی وجود دارد که میگوید سکوت علامت رضایت است اما با جرأت میتوان گفت که سکوت آقای احمدینژاد، بلندترین فریاد اعتراض است. بدون تردید او به کسانی که با بیپروایی و جسارت تمام، وی و همکارانش را آماج انواع تهمتهای ناروا و توهینها قرار دادهاند، معترض است .... ».