سایت ایندیپندنت 3تیرماه- معدود افرادی می‌توانستند انتظار آن را داشته باشند. نوری مالکی، نخست‌وزیر عراق که روزی فرد محبوب دولتهای جمهوری خواه و دموکرات آمریکا بود، امروز به نظر می‌رسد در تحولات داخلی غرق شده، چرا که امواج بهار عرب، هیچ نشانه‌ای از متوقف شدن در عراق، از خود نشان نداده است.
اما مالکی به‌جای این‌که همانند همتایان خود در تونس و مصر، برگزیند که از قدرت به‌طور محترمانه استعفا دهد، به نظر می‌رسد تصمیم خود را گرفته تا با استفاده از قوه قهریه و (روشهای) مرگبار، مانند دیکتاتورهای مشابه در لیبی و سوریه، قاطعانه بر قدرت چنگ اندازد.
مالکی که دیگر نمی‌تواند تظاهرات هفتگی عراقیان در میدان تحریر بغداد را تحمل کند، و با توجه به این‌که دستگیریهای گسترده، نتوانسته خشم جمعیت بر سر فساد و فقدان خدمات پایه‌ای را مهار کند، در اوایل همین ماه، آدمکشان خود را تحت پوش حامیان عادی دولت فرستاد، تا به‌طور وحشیانه به معترضینی که خواستار استعفای دولت او بودند، حمله کنند.
ایاد علاوی، نخست‌وزیر سابق عراق و رهبر بالفعل جنبش اپوزیسیون، اخیراً دست به یک حمله تلویزیونی بسیار خوبی به مالکی زد و وی را متهم نمود که یک دیکتاتوری جدید در عراق ایجاد کرده است و این‌که نخست‌وزیری اش را، مدیون حاکمان مذهبی ایران است.
ایران به‌وضوح سلطه عظیمی بر نخست‌وزیر عراق دارد و شبح یک ارتش بالقوه و مجازی را در عراق اداره می‌کند که مسئول اغلب حملات به نیروهای ائتلاف می‌باشد.
وزیر دفاع آمریکا، رابرت گیتس به تازگی گفت که افراط گرایان شیعی، و نه تروریستهای القاعده، مسئول اغلب کشته‌های اخیر ارتش آمریکا در عراق هستند، و این‌که آنها ”به‌وضوح در حال دریافت تسلیحات نسبتاً قدرتمند و پیچیده ”از ایران هستند.
یکی از عرصه های نفوذ ایران در عراق، در کمپ اشرف است، که یک کمپ پناهندگی برای 3400 عضو گروه اصلی اپوزیسیون ایران، یعنی سازمان مجاهدین خلق ایران (پی ام او آی) می‌باشد. این کمپ اخیراً توسط نیروهای مالکی و به‌دستور تهران، مورد یک حمله مرگبار قرار گرفت.
اعضای پی ام او آی در اشرف، که از یک مفهوم بردبار و دموکراتیک از اسلام حمایت می‌کنند، و خواستار تغییر دموکراتیک رژیم در ایران هستند، بدترین کابوس ملاها می‌باشند. همین اواخر، آنها میلیونها نفر در ایران را تشویق می‌کردند که دست به اعتراضات ضددولتی بزنند.
در 8آوریل، چند هزار نیروی مسلح عراقی دست به یک حمله عمده نظامی به این کمپ پناهندگی زده، 36 مرد و زن بی‌دفاع و غیرمسلح را کشتند و صدها تن دیگر را مجروح کردند. در این حمله که سناتور جان کری، رئیس کمیته روابط خارجی سنا، آن را به‌مثابه یک ”قتل‌عام ”توصیف کرده است، ده‌ها تن از ساکنین، عمداً با خودروهای نظامی زیر گرفته شدند.
به‌رغم محکومیت بین‌المللی گسترده، از جمله توسط رئیس دیدبان حقوق‌بشر ملل‌متحد و وزارت‌خارجه آمریکا، هیچ اقدام محتوایی تاکنون برای ممانعت از حملات مشابه دیگری، صورت نگرفته است.
در 18ژوئن، یکصد هزار ایرانی از سراسر جهان در پاریس گردهم آمدند تا خواستار حفاظت ملل‌متحد از ساکنان اشرف شوند و نسبت به طرح دولت عراق برای جابه‌جایی ساکنان در داخل این کشور، که به‌وضوح مقدمه‌ای برای کشتار آنان است، هشدار دهند.
رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک که در این گردهمایی سخنرانی کرد، کاملاً بدرستی، از ملل‌متحد خواست که یک تیم دائم ناظر وابسته به ملل‌متحد را در کمپ اشرف دایر کند و این‌که آمریکا با یک نیروی کوچک، حفاظت این تیم را تأمین نماید. این اقدام ساده، می‌تواند به‌سادگی مانع از آن شود که نیروهای عراقی، دست به حملات وحشیانه دیگری به این ساکنان بزنند.
در حال حاضر، و بعد هم، توسط نسلهای آینده، به آقای اوباما به‌عنوان رئیس‌جمهوری نگریسته خواهد شد که اجازه داد عراق از دمکراسی دور شده و به چنگ رژیم بینادگرای ایران بیفتد، مگر این‌که او برای متوقف کردن مداخله غیرقابل قبول ایران در عراق، به سرعت دست به‌کار شود. او باید به مالکی هشدار دهد که هرگونه نقض قوانین بین‌المللی در کمپ اشرف برای به‌دست آوردن رضایت ملاهای ایران، توسط آمریکا و هم‌پیمانان آن، تحمل نخواهد شد.
او هم‌چنین باید به وزارت‌خارجه دستور دهد که طرح خود برای جابه‌جایی این ساکنان را در داخل عراق، بایگانی کرده و در عوض، رسماً از ملل‌متحد درخواست نماید که یک تیم مانیتورینگ دائم را، تحت حفاظت ارتش آمریکا، در اشرف مستقر سازد .
