در این کنفرانس بیانیه اکثریت مجلسین ایتالیا توسط سناتور لوچو مالان به خانم رجوی اهدا شد. همچنین حمایت بیش از 1500 شهردار از سراسر ایتالیا از اشرف و حقوق ساکنان آن اعلام گردید.
سخنرانان این کنفرانس عبارت بودند از: خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، اما بونینو، نایب رئیس سنای ایتالیا, ایرن خان، دبیرکل سابق عفو بین الملل, سناتور رابرت توریسلی، سناتور سابق ایالت نیوجرسی آمریکا، پاتریک کندی، نماینده کنگره آمریکا (1991-2011)، و خانمها و آقایان لوچومالان، الیزابتا زامپاروتی، الساندرو پاگانو، مارکو پردوکا، سواد اسبای، ماسیمو وانوچی، آنتونیو راتسی، نمایندگان مجلسین ایتالیا و آقای جوزپه مورگانتی، نماینده مجلس سن مارینو. آقای کارلو چیچولی، نماینده مجلس و رئیس کمیته پارلمانترها و شهروندان ایتالیا برای ایران آزاد ریاست این کنفرانس را به عهده داشت.
خانم رجوی در سخنرانی خود گفت: حکومت ولایت فقیه، در محاصره انبوه چالشهای مرگبار از جمله خطر فوران مجدد قیامهای مردم ایران، تهدید مقاومت سازمان‌یافته برای کسب آزادی، جنگ قدرت مرگبار در رأس رژیم و بهار انقلابهای خاورمیانه و شمال آفریقا به سختی در تنگنا قرار گرفته است. زیر فشار این بن‌بست، آخوندها تلاش می کنند با از بین بردن ساکنان اشرف و ضربه زدن به مقاومت از سرنگونی رژیم شان جلوگیری کننداز این رو دفاع از ساکنان اشرف دقیقا در راستای برقراری دمکراسی در ایران است. آنچه سوال برانگیز است، اینست که چرا دولت‌های غرب، به رغم حمایت از جنبشهای خاورمیانه و شمال افریقا هنوز در قبال تهدید اصلی منطقه و تمام جهان یعنی دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران دچار انفعالند؟
قتل عام 19 فروردین در اشرف، یکی از پیامدهای وخیم سیاست غیرمسئولانة غرب و بخصوص امریکا در قبال رژیم ایران است. ضرب‌الاجل آخوند ساخته برای بستن اشرف، زمینه ساز یک فاجعة دیگر است عدم انتشار گزارش بازدید هیات نظامی و سیاسی و پزشکی امریکا از اشرف بعد از این قتل عام، مخالفت با بازدید هیات پارلمان اروپا و هیات کنگره آمریکا برای تحقیق پیرامون جنایت و طرح ایدة غیر قانونی و غیر عملی جابجایی مجاهدان اشرف در داخل عراق، در عمل به ماشین کشتار رژیم آخوندی و دولت عراق سوخت میرساند.
خانم رجوی در پایان سخنرانی خود ضمن اشاره به درد و رنج بی پایان مجروحان کشتار8آوریل که امکان درمان از آنها سلب شده ، گفت: یک تلاش عامدانه از سوی دولت عراق برای زجر کش کردن مجروحان و بیماران صورت می گیرد. از سه ماه پیش ما بارها از ملل متحد، از دولت آمریکا برای درمان مجروحان کمک خواسته ایم. طی این مدت کمتر از 27 درصد کل مجروحان(93نفر) به بیمارستانهای عراق منتقل شدند. اما همانها هم بدون درمان کامل به اشرف برگردانده شدند. آمریکا فقط 7 تن از مجروحان را به بیمارستانهای خود منتقل کرد. تردیدی ندارم که اگر امکان دسترسی آزادانه به معالجات پزشکی وجود داشت امروز عده‌یی از مرگ نجات می‌یافتند. در فاصله سه ماه بعد از حمله برخی مجروحان به علت فقدان درمان دچار نقص عضو شده‌اند و به خاطر محاصره پزشکی غیر انسانی بسیاری دیگر در معرض نقص عضو‌ها هستند..
ما اتحادیه اروپا و آمریکا را به یک ابتکار عمل بشردوستانه در رابطه با اشرف فرا می خوانیم.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
15تیر1390 (6ژوییه2011)
