• نماینده ساکنان اشرف در خارج از عراق: این حکم تأیید می‌کند که دولت آمریکا باید در قبال 47کشته و 1071مجروح در اشرف پاسخگو باشد و برای آن به تحقیقات رسمی بپردازد.
به دنبال حکم دادگاه استنیاف هلند، مبنی بر مقصر شناختن دولت این کشور در قتل عام سربرنیتسا، مقاومت ایران به دولت آمریکا نسبت به حفاظت مجاهدان اشرف و جلوگیری از ادامه کشتار آنان توسط نیروهای عراقی هشدار می‌دهد. به خاطر مجموعة فاکتها و وقایع مسلم و تحولات ثبت شده در اشرف در فاصله سالهای 2003 تا 2011، مسئولیت آمریکا در قبال ساکنان اشرف به مراتب بیشتر از مسئولیت نیروهای هلندی در «سربرنیتسا» است.
خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، در این مورد گفت: حکم دادگاه هلند یکبار دیگر نشان می‌دهد که دولت و نیروهای آمریکایی در قبال حفاظت ساکنان اشرف مسئولیت کامل دارند و تا زمانی که ساکنان اشرف تعیین تکلیف نهایی نشده اند، هیچ چیزی مسئولیت آمریکا را در این رابطه منتفی نمی کند. بعد از جنایت علیه بشریت در اشرف در مرداد88 و فروردین90 هیچ چیز عدم مداخله آمریکا را توجیه نمی‌کند. این عدم مداخله به مراتب وخیمتر و غیرقابل قبول تر از کاری است که نیروهای هلندی در تراژدی سربرنیتسا انجام دادند. بدون تردید، ایالات متحده، به خاطر مسئولیتهای غیر قابل انکارش در حفظ جان ساکنان اشرف، باید نخستین تحقیق کننده و حسابرس و پاسخگوی جنایتهای نیروهای عراقی باشد.
خانم رجوی افزود: مسأله اشرف و جلوگیری از کشتار ساکنان آن، آزمایشگاه همان ارزشهای جهانشمولی است که پرزیدنت اوباما خود را به آن متعهد کرده است. اشرف یک شاخص است که مردم ایران با آن قضاوت می‌کنند امریکا در طرف کیست؟در طرف دیکتاتوری ملایان و دست‌نشاندگانشان در عراق یا در طرف آزادیخواهان و رزمندگان آزادی ایران؟
بر اساس حکم دادگاه، نیروهای هلندی که در سال1995 به عنوان حافظ صلح از سوی سازمان ملل متحد برای نظارت در جریان محاصره سربرنیتسا به بوسنی اعزام شده بودند، نتوانستند از جان غیرنظامیان مسلمان در برابر خطر حمله صربهای بوسنی حفاظت کنند. دادگاه دستور داد دولت هلند به خانواده قربانیان غرامت بپردازد.
بر اساس حکم دادگاه، دولت هلند مسئول مرگ این مردان است. چون نیروهای هلندی پاسدار صلح نباید آنها را به نظامیان صرب در بوسنی تحویل می دادند.
دادگاه این استدلال دولت هلند را رد کرد که سربازان هلندی تحت فرماندهی سازمان ملل عمل می‌کرده اند و این دولت مسئولیتی نداشته است.
دادگاه تصریح کرد: بعد از سقوط شهر سربرنیتسا "شرایط فوق العاده یی" به وجود آمد که باعث شد دولت هلند و نیروهای هلندی در نظارت بر عملیات تخلیه نقش فعالتری ایفا کنند. بنابراین دولت هلند در این خصوص مسئول است.
بر اساس همین اصول بنیادین حقوقی و با توجه به تحولات و وقایع مسلم 9سال گذشته در اشرف، مسئولیت دولت و نیروهای آمریکایی به مراتب بیشتر است:
 1- برخلاف وضعیت در سربرنیتسا، شرایط کنونی اشرف ناشی از اشغال عراق توسط نیروهای ائـتلاف به رهبری آمریکاست و بالطبع مسئولیت آن به طور کامل به عهده آمریکاست. در حالیکه هلند نقشی در شکل گیری وضعیت در سربرنیتسا نداشته است
2- نیروهای آمریکایی مجاهدان اشرف را خلع سلاح کردند و همه سلاحهای آنها و از جمله سلاحهایی را که برای حفاظت فردی نیاز داشتند، گرفتند. بنابراین مسئولیت مضاعفی نسبت به آنان دارند.
3- نیروهای آمریکایی با تک تک ساکنان اشرف توافقنامه امضا کردند که تا تعیین تکلیف نهایی، حفاظت آنها را بر عهده خواهند داشت.
4-برخلاف وضعیت در سربرنیتسا، ساکنان اشرف علاوه بر اینکه به صورت گروهی از سوی صلیب سرخ و ایالات متحده افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو شناخته شدند، تک به تک نیز توسط آژانسهای آمریکایی مصاحبه شدند و پس از 16 ماه تحقیقات، دولت آمریکا آنها را یک به یک به عنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو شناخت و برای آنها کارت هویت و کارت «شخص حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو» صادر کرد. از جمله 47تن مجاهدان اشرف که در تهاجم نیروهای عراقی در مرداد88 و فروردین90 به شهادت رسیدند و 1071تن که در سلسله تعرضهای نیروهای عراقی از روز 2 اسفند87، پس از تحویل حفاظت به نیروهای عراقی مجروح شده اند، همگی دارای استاتوی قانونی و کارت هویت افراد حفاظت شده بودند و با نیروهای آمریکایی موافقتنامه امضا کرده بودند.
5- دولت ایالات متحده از قبل از انتقال حفاظت ساکنان اشرف به نیروهای عراقی می‌دانسته است که دولت مالکی نسبت به مجاهدان اشرف دشمنی دارد. صدها سند وجود دارد که ساکنان اشرف و وکیلان و نمایندگانشان، سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای ملی مقاومت و بسیاری از سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر قبل و بعد از انتقال رسمی حفاظت به نیروهای عراقی در 2 اسفند87، به رئیس جمهور، وزیر خارجه، وزیر دفاع، فرمانده نیروی چند ملیتی-عراق و دیگر مراجع ذیربط آمریکایی، نسبت به خطرهای جدی این امر هشدار دادند و نوشتند که چنین انتقالی مرگبار و غیرقانونی و غیرقابل قبول است. تومارهای امضا شده توسط همة ساکنان اشرف با ذکر شمارة کارت هویت هر یک به عنوان شخص حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو به پرزیدنت بوش (20آبان87)، به پرزیدنت اوباما (11مهر88)، به نماینده ویژه دبیرکل در عراق (30اردیبهشت89)، به دبیرکل ملل متحد (خرداد89)، به فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق (20تیر89)، و به دبیرکل ملل متحد (4اردیبهشت90) در این شمار است. رونوشت این نامه ها و تومارها برای وزیران خارجه و دفاع ایالات متحده و سفیران وقت ایالات متحده و فرماندهان وقت نیروهای آمریکایی در عراق به طور مرتب فرستاده شده است.
علاوه بر این نزدیک به 1000زن از ساکنان اشرف بارها طی نامه ها و تومارهای جداگانه از جمله تومار 19 اسفند89 فقدان امنیت و جنایتهای نیروهای عراقی را با وزیر خارجه و دیگر مقامهای آمریکایی در میان گذاشته اند.
6-ساکنان اشرف به ویژه قبل از انتقال حفاظت به دولت عراق، در 20آبان87 به پرزیدنت بوش نوشتند: ما امضاکنندگان زیر، مخالفان ایرانی ساکنان کمپ اشرف در عراق، که پس از تحویل کلیه تسلیحاتمان از جمله سلاحهای حفاظت و دفاع شخصی به نیروهای آمریکایی در می2003 به عنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو تحت حفاظت نیروهای آمریکایی قرار داریم, با نگرانی بسیار از تصمیم دولت آمریکا برای انتقال حفاظتمان به نیروهای عراقی مطلع شدیم. در شرایط کنونی چنانچه قوای آمریکایی به حفاظت اشرف پایان دهند, تهدیدهای جدی وجود دارد که جان ساکنان اشرف را در معرض خطر قرار می‌دهد. به دلیل همین ریسکها همه ما که به صورت خصوصی در 19 و 20مرداد87 توسط نیروهای آمریکایی مورد مصاحبه قرار گرفتیم نگرانی عمیق و مخالفت خود را با انتقال حفاظت اعلام کردیم. ما همچنین در بازدیدها و مصاحبه های هیأت صلیب سرخ جهانی از اشرف در روزهای 3 و 4شهریور87، و نیز 7و 8آبان87 و همچنین بازدید هیأت پارلمان اروپا در 26، 27 و 28 مهر87 نگرانی و مخالفت خود را مورد تأکید قرار دادیم.....
نگرانی ساکنان اشرف در مورد اینکه با انتقال حفاظت, با آزار و اذیت و نقض اولیه‌ترین حقوق خود روبرو می‌شوند مبتنی بر واقعیات غیرقابل انکار است. اظهارات مقامهای عراقی به وضوح نشان می‌دهد که انتقال حفاظت عواقب و خطرهای غیرقابل قبولی برای ما دارد. آنها به صراحت وعده محاکمه و اخراج از خاک عراق را می‌دهند. ازجمله بیانیه مصوب هیئت وزیران دولت عراق در 28خرداد87 که دستور سرکوب, محاکمه , زندان و اخراج ساکنین اشرف از عراق را اعلام کرده است و حتی عراقیان و خارجیانی را هم که به اشرف بیایند مجرم می‌شناسد. این بیانیه هنوز بر روی سایتهای رسمی دولت عراق وجود دارد. همچنین از سپتامبر2005 فروش مواد غذایی، سوخت و دارو به ساکنان اشرف توسط دولت عراق متوقف شده است.
وقتی حفاظت نیروهای آمریکایی برداشته شود حملات نظامی و تروریستی رژیم ایران علیه ما مضاعف خواهد شد. میتوان به آدم ربایی دو نفر از ساکنان اشرف در اوت 2005 , انفجار اتوبوس حامل کارگران عراقی اشرف در مه2006 (که منجر به مرگ 11مسافر شد), انفجار لوله های آبرسانی اشرف در ژوییه 2006, تلاش برای مسموم کردن آب ورودی به اشرف در اکتبر 2007, انفجار خود روی حامل کارگران در نوامبر2007, انفجار ایستگاه آبرسانی اشرف در فوریه 2008, حمله موشکی به شهر اشرف در مه2008, حمله دوم موشکی به اشرف در ژوییه 2008 و قتل بیش از 50عراقی که ساکنان اشرف را حمایت می‌کردند، اشاره نمود.....
انتقال حفاظت اشرف تحت شرایط کنونی ناقض اصل نان رفولمان, کنوانسیون چهارم ژنو, کنوانسیون پناهندگی،کنوانسیون علیه شکنجه, قانون انساندوستانه بین المللی و قوانین بین المللی است. بنابراین ما از نیروهای آمریکایی می‌خواهیم تا زمانی که در عراق هستند به حفاظت از ساکنان اشرف ادامه دهند و از صیانت حقوقی آنها بر اساس قوانین بین المللی حفاظت کنند.
ما یادآوری می کنیم که در 16فوریه2006 ژنرال گاردنر, از معاونان فرماندهی نیروهای چند ملیتی خطاب به ساکنان اشرف نوشت: «نیروهای چند ملیتی در عراق مسئولیت ما را در رابطه با کنوانسیون ژنو در مورد افراد شهروند (کنوانسیون چهارم ژنو) درک می‌کند .....ائتلاف عمیقأ نسبت به امنیت و حقوق اشخاص حفاظت شده اشرف متعهد باقی میماند. پیش از این نیز ژنرال براندنبرگ, معاون فرماندهی نیروی چند ملیتی در نامه یی خطاب به ساکنان اشرف به تاریخ 7اکتبر2005 تأکید می‌کند که : «ساکنان کمپ اشرف دارای حقوق حفاظت از خطر, خشونت, ارعاب, تهدید و حفاظت خاص از حرمت و حقوق زنان هستند.
7-ساکنان اشرف در همین نامه، به رئیس جمهور ایالات متحده، که رونوشت آن برای دبیرکل سازمان ملل متحد، رئیس کمیته صلیب سرخ جهانی، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، کمیسر عالی ملل متحد در امور پناهندگان و دبیرکل عفو بین الملل ارسال شد، تصریح کردند: آقای رئیس جمهور، برای ممانعت از یک فاجعه انسانی، به طور اورژانس مقرر کنید انتقال حفاظت ساکنان اشرف متوقف شود. ما همچنین خواهان مداخله شما هستیم تا دولت عراق به طور مکتوب تأیید کند  ساکنان اشرف مشمول کنوانسیون چهارم ژنو, اصل نان رفولمان, قوانین بین المللی, قوانین انساندوستانه بین المللی و دارای حق اقامت و امنیت قضایی در این کشور هستند و محدودیتهای کنونی آنان برداشته می‌شود.
8- اسناد و شهود زیادی بر این حقیقت گواهی می‌دهند که در حمله مرداد88 نیروهای آمریکایی از نزدیک شاهد کشتار مجاهدان اشرف بودند ، اما طبق دستورات مافوق خود از دخالت خوداری کردند. حتی زمانی که مجروحان در وضعیت وخیم به آنها مراجعه نمودند، توجهی نکردند. برخی از این صحنه های منزجر کننده توسط تلویزیونهای آمریکایی نشان داده شده است.
9- نیروهای آمریکایی که در فاصله 14تا18فروردین90 در اشرف حضور داشتند، در شبانگاه 18فروردین ساعتی قبل از حمله یی که در ساعت 4 و 45 دقیقه بامداد 19فروردین شروع شد، اشرف را ترک کردند. آنها در حالیکه به خوبی لشکرکشی عراق را به چشم می‌دیدند دستور عقب نشینی از اشرف دریافت کردند. وقایع اشرف از ساعت 5بعد از ظهر 18فروردین لحظه به لحظه از سوی ساکنان اشرف، نمایندگانشان در خارج، خانواده ها و وکلایشان و بسیاری از حامیان اشرف در سطح بین المللی به اطلاع دولت آمریکا در سطوح مختلف از افسران آمریکایی در محل، تا فرماندهی آمریکایی در عراق و سفارت آمریکا در عراق و رئیس جمهور، نایب رئیس جمهور و وزیران خارجه و دفاع آمریکا رسید. اما آتشباری و شلیک مرگبار به سوی مجاهدین 6 ساعت ادامه یافت. این در حالی بود که وزیر دفاع آمریکا در عراق حضور داشت و روز قبل از این حمله با مالکی ملاقات کرده بود. هیچکس نمی تواند منکر این شود که مداخله سیاسی فعال، چه رسد به اقدام بازدارنده نظامی، به سادگی می‌توانست از این فاجعه جلوگیری کند یا دست کم ابعاد این کشتار بیرحمانه را محدودتر کند.
10- دادگاه اسپانیا در دو حکم در دسامبر 2010 و مارس 2011 شروع تحقیقات در مورد پنج تن از جنایتکارانی را، که در حمله مرداد88 و دیگر حملات و تعرضها علیه ساکنان اشرف شرکت داشتند، صادر کرد و آنها را به دادگاه احضار نمود.
حکم دادگاه ملی اسپانیا حمله مرگبار 6و 7مرداد88 را که 11شهید و بیش از 500مجروح برجای گذاشت، بر اساس معاهدة رم و کنوانسیون چهارم ژنو، جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه جامعه بین المللی توصیف کرد.
 بعد از انتقال حفاظت و بعد از این حملة مرگبار، آمریکا طبق ماده45 کنوانسیون چهارم ژنو وظیفه داشت حفاظت ساکنان اشرف را از نیروهای عراقی پس بگیرد. این الزام حقوقی، انسانی و اخلاقی را حقوقدانان و پارلمانها و سازمانهای بین المللی بارها خاطرنشان کردند اما دولت آمریکا از آن سر باز زد و به همین خاطر در کشتار فروردین90  به طور مضاعف مسئولیت دارد.
11- آمریکا، به روشنی مسئولیت و التزام قانونی خود را در قبال محاصره ضد انسانی اشرف، به ویژه محاصره پزشکی از سوی نیروهای عراقی، که با هر تعریفی جنایت جنگی محسوب می‌شود، انجام نداده است. آمریکا قادر بود با انتقال مجروحان 19فروردین به مراکز درمانی آمریکایی، شماری از آنان را از مرگ و شمار بیشتری را از نقص عضو و عواقب همیشگی نجات دهد. درخواستهای مکرر نمایندگان اشرف و فراخوانهای بین المللی در این زمینه از سوی آمریکا بی پاسخ گذاشته شد. نیروهای آمریکایی تنها هفت مجروح از 345 مجروح را به مراکز درمانی خود منتقل کردند و در مورد بقیه هیچ اقدامی به عمل نیاوردند.
12- آمریکا در دو سال و نیم گذشته در مقابل پایمال کردن حقوق مسلم ساکنان اشرف از طرف دولت عراق، که در استانداردهای بین المللی حتی برای زندانیان و اسیران جنگی به رسمیت شناخته شده، سکوت کرده و هیچ اقدام مؤثری به عمل نیاورده است. 9سال است که 3400 تن مجاهدان اشرف به لطف ایالات متحده و در اثر سیاست مماشات با فاشسیم مذهبی حاکم بر ایران و عروسکهای دست نشانده آن در عراق به طور جمعی در بازداشت خانگی به سر می برند. دو سال و نیم است که مجاهدان اشرف در اثر ممانعت وحشیانه و ضد انسانی حکومت عراق از دیدار وکیلانشان، خانواده هایشان، فعالان حقوق بشر، نمایندگان پارلمانها محروم هستند. از ابتدای سال2009 از کار انتفاعی ساکنان اشرف که از طریق آن بخشی از هزینه های خود را تأمین می‌کردند ، ممانعت شده است. همسایگان اشرف و کارگران محلی که بیش از 20سال به اشرف رفت و آمد داشتند، از ورود به اشرف و حتی نماز خواندن در مسجد اشرف ممنوعند و حتی رانندگانی که به حمل مواد غذایی و کالاهای مورد نیاز مبادرت می کنند دستگیر و شکنجه می‌شوند. همزمان، فاشیسم دینی در تهران صدها تن از خانواده های مجاهدان اشرف را دستگیر و شماری از آنها را که برای دیدار بستگان خود به اشرف آمده بودند، اعدام می‌کند.
یکسال و نیم است که 300بلندگو در اطراف اشرف به طور شبانه روزی به تهدید و اهانت و لجن پراکنی و شکنجه روانی مجاهدان اشرف مشغولند و تا به حال حتی یک اعتراض رسمی عادی از جانب ایالات متحده و سفارت آن در عراق در کار نبوده است. به همین خاطر جنایتکاران و عوامل آنها جری‌تر شده‌اند. زجرکش کردن بیماران و محروم کردن آنها از دسترسی آزادانه به خدمات پزشکی و دارو ادامه دارد و شماری به همین خاطر جان خود را از دست دادند.
13- آمریکا هیچگاه گزارشی از جنایت مرداد88 و فروردین90 منتشر نکرد. به اصرار نمایندگان کنگره آمریکا برای انتشار نتایج بازدید نمایندگان سفارت و نیروها و پزشکان آمریکایی از اشرف، که دو روز بعد از حمله 19فروردین صورت گرفت، پاسخی نداد. برخی نمایندگان کنگره آمریکا اینکار را سرپوش گذاشتن عمدی بر جنایت خواندند. روهرا باکر رئیس زیر کمیته تحقیقات و نظارت بر کار دولت در کمیته خارجی کنگره آمریکا نیز بر همین حقیقت انگشت گذاشت.
14-در حالیکه هیئت های پارلمان اروپا و کنگره آمریکا و هیچ هیئت بین المللی دیگری اجازه ورود به اشرف پیدا نمی‌کند، وزارت دفاع عراق که در تاریخ این کشور، کانون افسران استقلال طلب و میهن پرست بوده است توسط عوامل خودفروخته به رژیم ایران ، به یک ویترین حقیر و نمایشگاهی برای بُنجل ترین اجناس و مزدوران اطلاعات بدنام آخوندها برای یاوه سرایی و لجن پراکنی علیه مجاهدین تبدیل شده است. این در حالی است که سفیر آمریکا اذعان می‌کند مأموران رژیم ایران حتی تلاش نمی کنند شماره هویت سلاحهای ارسالی از طرف رژیم ایران را پاک‌کنند و آنان «چیزی بیش از اوباشان آدمکش، از جنس سپاه پاسداران نیستند» (واشینگتن پست15تیر90).
بر اساس موارد بالا، نماینده رسمی ساکنان اشرف در خارج از عراق، از این پیشتر به مقامهای آمریکایی اعلام کرده است: طبق قوانین و معاهدات بین المللی مسؤلیت حفاظت ساکنان اشرف تا تعیین تکلیف نهایی بر عهده دولت آمریکاست که سلاحهای آنها را گرفته و با تک تک آنها توافقنامه امضا کرده است. همچنانکه در نمونه بالکان پیشینه دارد، پس از خاتمه منازعات افرادی که مشمول کنوانسیونهای ژنو هستند تا تعیین تکلیف نهایی از حفاظتهای آن برخوردار خواهند بود. آمریکا با تحویل حفاظت اشرف به عراق در حالیکه از نیات شوم دولت عراق و خصومت آن با مجاهدان اشرف مطلع بود، کنوانسیون چهارم ژنو و شمار زیادی از قوانین بین المللی از جمله کنوانسیون منع شکنجه را نقض کرده است. علاوه بر این، طبق ماده45 کنوانسیون چهارم ژنو پس از اینکه دولت عراق نشان داد که صلاحیت حفاظت از ساکنان اشرف را ندارد، وظیفه دولت آمریکاست که حفاظت آنها را دوباره برعهده گیرد. از این رو مسئولیت هر حمله و آسیبی علیه ساکنان اشرف به ویژه پس از حمله 19فروردین از سوی دولت و نیروهای عراقی، متوجه آمریکاست.
نماینده ساکنان اشرف پس از حکم دادگاه هلند بار دیگر تأکید کرد: دولت و نیروهای آمریکایی می بایست در قبال جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه جامعه بین المللی توسط نیروهای عراقی در اشرف، از جمله قتل 47تن از مجاهدان اشرف و مجروح کردن 1071نفر دیگر که همگی افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو بوده و هستند، پاسخگو باشند و برای آن به تحقیقات رسمی، جامع، شفاف و مستقل تحت نظارت شورای امنیت ملل متحد، بپردازند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
16 تیر 1390 (7ژوییه 2011)