رکود این مجموعه عظیم ریسندگی کاشان را به علل زیر نسبت داد:
-1 قدیمی بودن ماشین آلات وعدم توجه مدیران شرکت به ارتقائ سطح تکنولوزی ماشین الات و بروز رسانی آن
2- تراکم نیروی انسانی مخصوصا در دو دهه اخیر و طبیعتا این مسئله باعث بالا رفتن قیمت تمام شده تولیدات گردیده و موجب زیان انباشته در طی سالهای اخیر شده است.
3 -عدم توجه سهامداران و صاحبان سرمایه به سرمایه گذاری جدید جهت ارتقای وضعیت تولید شرکت و این خود علل و عوامل زیادی دارد که مهمترین آن خرد بودن سهام شرکت است که به بیش از پانزده هزار سهامدار میرسد در حقیقت سهامداران عمده تعدادی انگشت شمار هستند که احساس مسولیتی ندارند.
4 - سوئ مدیریت و عدم کفایت مدیران شرکت و اعضای هیئت مدیره در زمانهای مختلف که این مسئله مهم باعث شده مجموعه از زیر بنا و داخل دچار بیماری گردد و مزید بر علت چون مجموعه خصوصی میباشد لذا مسولان دولتی نتوانسته اند اعمال نظر بر این معضل داسته باشند و اکنون که این تورم وبیماری به بیرون سرایت کرده باز هم به علت حاد بودن آن چاره از دست همه خارج شده است.البته ناگفته نماند از سال هشتاد تا کنون که این معضل علنی شده مبلغ بیش از پنجاه میلیارد تومان تسهیلات مالی از طریق دولت به مجموعه تزریق شده ولی چون کنترل ونظارتی در کار نبوده
مسلما باعدم پیشرفت مواجه گردیده است, همچنین مسولان دولتی در تلاش بوده اند تا نیروی انسانی مازاد به پائین ترین سطح رسیده و اقداماتی در جهت هرچه زودتر بازنشسته شدن کارگران انجام شده چنانچه تعداد شاغلین از هفت هزار نفر اکنون به 1100 نفر رسیده که این خود کمک شایانی بوده است.
همچنین اقداماتی مانند پرداخت نکردن حق بیمه کارگران به تامین اجتماعی از طرف مدیریت شرکت که سازمان تامین اجتماعی در طول این سالها با توجه به عدم دریافت حق بیمه ولی از دادن خدمات به کارگران و خانواده هایشان دریغ نکرده است که بدهی شرکت به سازمان به بیش از دهها میلیارد تومان میرسد
و همچنین بدهی به سایر سازمانها از جمله :دارائی - برق - آب- گاز - و .........که به بیش از یکصد میلیارد تومان میرسد .
تاریخچه مطالبات کارگران کارخانه ریسندگی کاشان:
مدیریت کارخانه ریسندگی کاشان از سال 80 به کارگران هر دو ماه یکبار حقوق می دادند. در این اواخر به کارگران برای این که صدایشان در نیاید و اعتراض نکنند ماهیانه 80 هزار تومان می دادند. در مجموع تا کنون 32 ماه حقوق کارگران پرداخت نشده است.
اوج گیری اعتصاب و تجمع های اعتراضی کارگران در سال 90
روز 3 خرداد ماه 90کارگران کارخانه ریسندگی کاشان دست به یک تجمع بزرگ اعتراضی در مقابل فرمانداری کاشان زدند . در این تجمع 7 تن از کارگران که از چند روز قبل در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان دست به اعتصاب غذای نامحدود زده بودند؛ با سرم و برانکارد در محل تجمع حاضر شدند. کارگران اعتصابی خواستار راه اندازی مجدد کارخانه و پرداخت حقوق معوقه خود شدند.
در هفته دوم خرداد ماه سهامداران شرکت جمع شدند و جلسه گذاشتند ولی حاضر نشدند دوباره برای راه اندازی کارخانه سرمایه گذاری کنند. سهامداران عمده قصد دارند شرکت را به مدیریت دولتی واگذار کنند. این درحالی است که تا بحال 16 میلیارد تومان وام برای این کارخانه طی چند سال اخیر گرفته شده است.
کارگران طی روزهای سه شنبه و چهارشنبه 17 و18خرداد در محوطه کارخانه نشسته تجمع کرده بودند این کارگران پیگیری مطالبات خود من جمله حقوق معوقه خودشان بودند.
یکی از کارگران کارخانه در این رابطه گفت که کارگران کارخانه در حال حاضر در وضعیت روحی نامناسبی قرار دارند و مشکل بیکاری و بی پولی تاثیرات روانی سویی بر روی آنها گذاشته است.
این کارگر افزود علیرغم برگزاری جلسات متعدد با هیئت مدیره کارخانه تا کنون هیچ اقدام عملی صورت نگرفته است. همچنین علیرغم قولها و وعده و وعیدهای مقامات دولتی تا کنون هیچگونه تغییری در وضعیت معیشتی کارگران بوجود نیامده است.
روز شنبه 22 خرداد ؛ بیش از 100 تن از کارگران کارخانه ریسندگی کاشان پس ازتجمع درکارخانه تا فرمانداری این شهر راهپیمایی کردند.
کارگران تجمع کننده از بلاتکلیفی و وعده و وعیدهای مسئولین استان و سهامداران کارخانه شدیدا معترض بوده و خواستار مطالبات خود شدند. کارگران این کارخانه از اول خرداد در اعتصاب بسر می برند و همه روزه در محل کارخانه تجمع کرده و به نشانه اعتراض در کارخانه می نشینند.
از ابتدای تیرماه کارگران بی سرو صدا هستند واز طرف مدیریت و مسولین شهر هم هیچ اقدام اساسی برای رفع مشکلات انجام نشده . با تغییر مدیریت جدید قولهایی به کارگران داده شده از جمله اقدام به بازنشستگی حدود 400 نفر از کارگران ولی تا بحال هیچکدام عملی نشده و کار گران همچنان در بلا تکلیفی بسر میبرند