در این کنفرانس بیانیه اکثریت مجلسین ایتالیا توسط سناتور لوچو مالان به خانم رجوی اهدا شد. هم‌چنین حمایت بیش از ۱۵۰۰ شهردار از سراسر ایتالیا از اشرف و حقوق ساکنان آن اعلام گردید.
سخنرانان این کنفرانس عبارت بودند از: خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، اما بونینو، نایب‌رئیس سنای ایتالیا، ایرن خان، دبیرکل سابق عفو بین‌الملل، سناتور رابرت توریسلی، سناتور سابق ایالت نیوجرسی آمریکا، پاتریک کندی، نماینده کنگره آمریکا (۱۹۹۱-۲۰۱۱)، و خانمها و آقایان لوچومالان، الیزابتا زامپاروتی، الساندرو پاگانو، مارکو پردوکا، سواد اسبای، ماسیمو وانوچی، آنتونیو راتسی، نمایندگان مجلسین ایتالیا و آقای جوزپه مورگانتی، نماینده مجلس سن مارینو. آقای کارلو چیچولی، نماینده مجلس و رئیس کمیته پارلمانترها و شهروندان ایتالیا برای ایران آزادریاست این کنفرانس را به عهده داشت.
خانم رجوی در سخنرانی خود گفت: ”حکومت ولایت‌فقیه، در محاصره انبوه چالشهای مرگبار از جمله خطر فوران مجدد قیامهای مردم ایران، تهدید مقاومت سازمان‌یافته برای کسب آزادی، جنگ قدرت مرگبار در رأس رژیم و بهار انقلابهای خاورمیانه و شمال آفریقا به سختی در تنگنا قرار گرفته است. زیر فشار این بنبست، آخوندهاتلاش می‌کنند با از بین بردن ساکنان اشرف و ضربه زدن به مقاومت از سرنگونی رژیم شان جلوگیری کننداز این‌رو دفاع از ساکنان اشرف دقیقاً در راستای برقراری دمکراسی در ایران است. آن‌چه سؤال‌برانگیز است، اینست که چرا دولتهای غرب، به‌رغم حمایت از جنبشهای خاورمیانه و شمال آفریقا هنوز در قبال تهدید اصلی منطقه و تمام جهان یعنی دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران دچار انفعالند؟“
خانم رجوی افزود: ”قتل‌عام 19فروردین در اشرف، یکی از پیامدهای وخیم سیاست غیرمسئولانه غرب و به‌خصوص آمریکا در قبال رژیم ایران است. ضرب‌الاجل آخوند‌ساخته برای بستن اشرف، زمینه‌ساز یک فاجعه دیگر است عدم انتشار گزارش بازدید هیأت نظامی و سیاسی و پزشکی آمریکا از اشرف بعد از این قتل عام، مخالفت با بازدید هیأت پارلمان اروپا و هیأت کنگره آمریکا برای تحقیق پیرامون جنایت و طرح ایده غیرقانونی و غیرعملی جابه‌جایی مجاهدان اشرف در داخل عراق، در عمل به ماشین کشتار رژیم آخوندی و دولت عراق سوخت می‌رساند“.
خانم رجوی در پایان سخنرانی خود ضمن اشاره به درد و رنج بی‌پایان مجروحان کشتار8آوریل که امکان درمان از آنها سلب شده، گفت: ”یک تلاش عامدانه از سوی دولت عراق برای زجر کش کردن مجروحان و بیماران صورت می‌گیرد. از سه ماه پیش مابارها از ملل متحد، از دولت آمریکا برای درمان مجروحان کمک خواسته‌ایم. طی این مدت کمتر از 27 درصد کل مجروحان (93نفر) به بیمارستانهای عراق منتقل شدند. اما همانها هم بدون درمان کامل به اشرف برگردانده شدند. آمریکا فقط 7تن از مجروحان را به بیمارستانهای خود منتقل کرد. تردیدی ندارم که اگر امکان دسترسی آزادانه به معالجات پزشکی وجود داشت امروز عده‌یی از مرگ نجات مییافتند. در فاصله سه ماه بعد از حمله برخی مجروحان به علت فقدان درمان دچار نقص‌عضو شده‌اند و به‌خاطر محاصره پزشکی غیرانسانی بسیاری دیگر در معرض نقص عضوها هستند ما اتحادیه اروپا و آمریکا را به یک ابتکار عمل بشردوستانه در رابطه با اشرف فرا می‌خوانیم“.
برگرفته ازسایت لبنان دیبیت لبنان 18 تیرماه
