بنا به گزارش فعالین حقوق بشر(25 بهمن 1388)، دژخیمان رژیم آخوندی در زندان گوهردشت زندانی سیاسی ارژنگ داوودی را از روز 21 بهمن ماه بطور ناگهانی ازبند 4 زندان به سلولهای انفرادی بند 1 همان زندان معروف به سگدونی منتقل کرده اند. دژخیم کرمانی و فرجی معاون اطلاعات زندان، علاوه براین اقدام ضدانسانی داروهای وی را نیز از زمان انتقال قطع کرده اند.
آقای ارژنگ داوودی در اعتراض به انتقال بی دلیل و قطع داروهایش اقدام به اعتصاب غذا کرده است.
در گزارش فعالین حقوق بشر در توضیح وضعیت این سلولها آمده است :«شرایط قرون وسطایی که درسلولهای انفرادی معروف به سگدونی سالن 2 بند 1 حاکم است همانند کهریزک میباشد، زندانیان سیاسی و عادی محبوس در این سلولها 3 بار در روز حق استفاده از سرویسهای بهداشتی و چند روزی یکبار امکان استفاده از حمام را دارند، از درمان و دارو بطور کامل محروم هستند و ارتباط آنها با دنیای خارج از سلول کامل قطع است. شکنجه های وحشیانه با باتون و با دستبند و پابند برای مدت طولانی در سلول رها می شوند . جیره غذایی این زندانیان حداقل ممکن و غیر قابل مصرف میباشد. توهین و تحقیر زندانی و شرایط کاملا غیر انسانی است».
زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در آبان 1382 دستگیر و 16 ماه بعد توسط حسن زارع دهنوی معروف به قاضی حداد مورد محاکمه قرار گرفت و به حکم سنگین و غیر انسانی 15 سال زندان و 70 ضربه شلاق محکوم شد، حسن زارع دهنوی هیچگاه حکم محکومیت را بصورت کتبی در اختیار او و وکیلش قرار نداد. به رغم گذشت سالها از بازداشت هنوز حکم قطعی در ابهام است و آقای داوودی همچنان در انتظار تشکیل دادگاه میباشد. آقای ارژنگ داوودی در طی مدت بازداشت به زندانهای مختلف تبعید شده، از زندان اوین به زندان بندرعباس و سپس به زندان گوهردشت کرج تبعید گردید.
علاوه بر آقای داودی هم اکنون زندانی سیاسی آقای منصور اسالو نیز به رغم ناراحتی قلبی از روز 17 بهمن ماه به سلولهای انفرادی بند 5 گوهردشت کرج منتقل شده است. با توجه به بیماری آقای اسانلو از وضعیت و شرایط جسمی او هیچ خبری دردست نیست.
در ادامه این گزارش اسامی و برخی از اعمال ضدبشری دژخیمان زندان گوهردشت آمده است و از جمله ذکر شده: «این فشار و اذیت و آزارهای ضد انسانی علیه زندانیان سیاسی توسط بازجویان ضد مردمی اطلاعات صادر شده و توسط دژخیمان علی حاج کاظم و علی محمدی ، کرمانی و فرجی به اجرا گذاشته می شود، این شکنجه گران در قتل و شکنجه، فروش اعضای بدن زندانیان، تشکیل باندهای مافیایی در بندها برای (جاسوسی، توزیع و فروش مواد مخدر ورود مواد مخدر به زندان، یورشهای وحشیانه گارد زندان به زندانیان) و جنایتهای متعدد شرکت دارند».
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،انتقال بی دلیل زندانیان سیاسی بی دفاع که در حال طی کردن محکومیت غیر انسانی در شکنجه گاهها میباشند و قطع داروی آنها را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر سازمانهای حقوق بشری خواستار دفاع از زندانیان سیاسی و آزادی فوری و بی قید وشرط آنها است.