سپس با یاد آوری درهم شکستن کودتای ارتجاعی استعماری 17ژوئن اضافه می کند:
« این سازمان، سازمانی است که در قبال دو شب دستگیری سرکردة این سازمان، 10 تن در ملاء عام در 10 کشور جهان خودسوزی کردند....بازگشت این افراد به داخل جامعه بسیار خطرناک است».
مقاومت زندانیان مجاهدی هم که بعداز سالها شکنجه، هم چنان مصممانه به نبرد با حکومت جلادان ادامه داد ه اند، یک عامل دیگر ترس مرگبار رژیم است لذا ادامه می دهد که :
«سازمان مجاهدین بعد از این‌که بسیاری از اعضایش در داخل ایران جرم‌های عادی‌شان را انجام دادند و مدت زندان‌شان را سپری کردند، بار دیگر آن‌ها را جذب و به داخل پادگان[اشرف] برگرداند».
دراینجا، پاسدار9 بدری به نام «غماس» که دیگر درحال قالب تهی کردن است، به زبان می آید و وحشت زده از بهار انقلابهای منطقه،  تنها چارة نظام و مزدورانش درعراق را «محو مجاهدین درکل منطقه» تشخیص می دهد. لذا اضافه می کند:
«در حال حاضر منطقه خاورمیانه دستخوش تغییرات اساسی است و می‌شود گفت چند جریان وجود دارد که هر یک می‌خواهد قدرت خود را در منطقه نشان دهد. ما ترس آن داریم که اعضای این سازمان چه درعراق و چه در هر یک از کشورهای منطقه‌ بتواند وارد یکی از جریانات موجود بشوند و در معادلات سیاسی منطقه دخیل شوند که این یک ترس اساسی است. وجود آن‌ها در کل منطقه باید محو شود ...»
و اینهم جواب مهره رنگ پریده اطلاعات آخوندی  است، که درجوابش می گوید:
« قطعا نیروها و بدنه این سازمان این نقش را ایفا می‌کنند. در حوادث سال 88 بسیاری از کسانی که در آن حوادث دستگیر شدند همان کسانی بودند که از میان آن‌ها بازگشته بودند»!!