روز یکشنبه 25 بهمن 88 حامیان مقاومت و ایرانیان آزاده در تورنتو به مناسبت سالگرد انقلاب   22بهمن تظاهرات با شکوهی در میدان "مل لستمن" برگزار کردند. در این تظاهرات, رابرت اولیفانت نماینده پارلمان فدرال از حزب لیبرال و رضا مریدی نماینده پارلمان استان انتاریو, سخنرانی کردند.
برنامه با سرود ملی ایران آغاز شد. 
چشمهای جهان به ایران خیره شده
آنگاه آقای رابرت اولیفانت نماینده پارلمان فدرال کانادا به سخنرانی پرداخت. وی طی سخنانی گفت:
" دوستان برای من افتخار بزرگی است که امروز با شما هستم و افتخار من است که در همبستگی با شما برای صلح و آزادی و دمکراسی در ایران در کنارتان هستم.
من به شما برای شجاعت تان، پایداری تان، صبر و اراده های استوارتان در راستای آوردن صلح و دمکراسی به مردم ایران درود می فرستم. امروز ما به عنوان شهروندان کانادا در اینجا گرد هم آمده ایم. به عنوان کسانی گرد هم آمده ایم که مفهوم دمکراسی و آزادی را درک می کنند. و می دانیم که چشمان جهان امروز به ایران خیره شده است. آنها می بینند، امیدوارند و منتظرند تا دمکراسی به آن کشور زیبا بیاید.
ما همچنین می دانیم که گوشهای جهان نیز رو به ایران است. گوش هایی که فریاد های مردم و رنج و شکنج جوانان به ویژه آنان که امید و اراده خود را برای کشورشان در تظاهرات اخیر به نمایش گداشته اند. و همچنین قلب های جهان با ایران و مردم ایران همراه است. قلب های جهان با انسان هایی است که می دانند دست یافتن به آزادی بهایی سنگین می طلبد. و اینکه می دانند آزادی چیزی نیست که به این سادگی به دست آید. و ما باید قدر آن را بدانیم.
من به عنوان یک نماینده پارلمان از حزب لیبرال در کنار شما ایستاده ام و خود را موظف می دانم که به همراه شما هرروز برای باز سازی آن سرزمین زیبا و تاریخ سرشارش تلاش کنم.
زنی که تلاش می کند جهان را به همبستگی با ایران می  خواند
کار من به عنوان یک عضو پارلمان این است که مسائل را عنوان کنم. مسائل آنان که در اشرفند و انسانهایی که آرزوی سرزمین شان را دارندانسانهایی که امید ساختن دنیایی نوین دارند.
من در ژوئن سال گذشته افتخار بزرگ دیدار با خانم مریم رجوی و اعضای جنبش شان را که در راه آن امید تلاش می کنند را داشتم. او زنی قوی و شجاع است که تلاش دارد جهان را به همبستگی با مردم ایران وا دارد تا آن حکومت ظالم را به پایان برساند. و آن تخریب مهیب را که بر جامعه ای که از زیبایی و امید سرشار است پایان بخشد.
من از شما که با همه آرزو ها و نظرگاها و امید هاتان به این مکان آمده اید تشکر می کنم و به یادتان می آورم که تنها نیستید.
مردم کانادا با شما هستند و همه ما تلاش خواهیم کرد تا ایرانی صلح آمیز و دمکراتیک بسازیم.

به امید روزی که در وطن ما قوانین مدنیت حاکم باشد نه قوانین شرع

رضا مریدی نماینده پارلمان استان انتاریو در سخنان خود گفت: ما امروز در اینجا جمع شده ایم به مناسبت 22 بهمن که در آن مردم ایران برای برچیدن دیکتاتوری و حکومت خودکامه به پا خاستند. و بعد از ماه ها تلاش و کوشش و دادن خون و شهید در تهران و تبریز و قم و سایر شهر های ایران انقلاب شکوهمند 1357 ایران را مشتی آخوند با عمامه و بی عمامه از چنگ ملت ایران درآوردند
از آن تاریخ، خشونت و سبعیت را تا به همین الان که ما هستیم ادامه دادند. رژیم جمهوری اسلامی با کشتار و سبعیت به وجود آمده و با کشتار و سبعیت به وجود ننگین اش ادامه داده تا این لحظه که ما هستیم.
این رژیم نمی تواند بدون کشتار، بدون دفع مخالفین به انحای مختلف به حیات خودش ادامه بدهد.
ماهیت رژیم در همین است. و همه ما این را می دانیم.
مردم ایران بعد از 30 سال تحمل این رژیم. از همان لحظات اول همه علیه این رژیم به پا خاسته بودند. ولی در ماه های اخیر می بینیم که بعد از جریان انتخابات ریاست جمهوری در 12 خرداد سال گذشته میلیون ها مردم ایران به خیابان ها ریختند. میلیون ها مردم ایران به این رژیم نه گفتند.
ولی هنوز هم که هنوز است این رژیم صدای ملت ایران را نشنیده است.
بعضی ها فکر می کنند که این رژیم قابل اصلاح است. بعضی ها دارند صحبت از اصلاحات می کنند. این رژیم قابل اصلاح نیست. این رژیم ماهیت اش ماهیت دیکتاتوری است.
و در ایران عزیز ما هم این حکومت نخواهد توانست بیش از این دوام بیاورد.
این رژیم دارد روزها و هفته های آخرش را می گذراند. از درون پوسیده.
ما به امید روزی هستیم که وطن ما آزاد بشه.
ما به امید روزی هستیم که در وطن عزیزما از اعدام خبری نباشد.
ما به امید روزی هستیم که در وطن ما قوانین مدنیت حاکم باشد نه قوانین شرع.
ما می خواهیم دین از حکومت جدا باشد.
به امید و آرزوی آزادی وطن و پیروزی ملت ایران . برقراری حکومت دمکراسی در وطن عزیز ما ایران.
پس از سخنان آقای مریدی هموطنان با سر دادن شعار های کوبنده "مرگ بر اصل ولایت فقیه"، مرگ بر خامنه ای درود بر رجوی"، "زندانی سیاسی آزاد باید گردد"،و ...  در صفوف منظم به راهپیمایی پرداختند. سرمای شدید و بادی که به تندی می وزید بر شور و اشتیاق تظاهر کنندگان می افزود و مشتهای گره کرده و شعارهای کوبنده ای که از جانهای عاشق برمی آمد گرما و شور می افروخت.
تظاهرات هموطنان در تورنتو با همخوانی سرود یار دبستانی به پایان رسید.