نخست‌وزیر نروژ: شما می‌توانید این روحیه را بگیرید، شما می‌توانید این را متفاوت کنید، این را انجام دهید، پیشنهاد من ساده است، خودتان را درگیر کنید، به سازمانها بپیوندید، برای مناظره، از رأی خودتان استفاده کنید، برای انتخاب آزاد، این روش دموکراسی است…
نهایتا می‌خواهم  بگویم  من بسیار از این‌که درکشوری زندگی می‌کنم که مردم آن در شرایط سخت به خیابانها می‌آیند با گل وشمع برای این‌که دموکراسی را احاطه کنند و جشن بگیرند و برای احترام به  مردمی که ما از دست دادیم، این نشان می‌دهد که نروژیان راست می‌گویند و هر قربانی (به زمین افتاده ای)   برای   نروژی مانند یک برادر و یک دوست است، ما این را  با  خودمان همان‌گونه که به جلو می‌رویم خواهیم داشت و با آن    بعد از 22 ژوئیه نروژ را شکل می‌دهیم  .
  مادران و پدران ما قول داده بودند که دیگر هرگز 9آوریل نداشته باشند و ما نیز قول می‌دهیم که دیگر هرگز 22ژوئیه ایی نخواهیم داشت.

مصاحبه نیک رابرتسون با نخست‌وزیر نروژ:
نخست وزیر نروژ: البته این اوقات سختی برای من است، ولی حتماً برای کسانی که عزیزانشان را از دست داده‌اند، سخت‌تر است، کسانی که بچه‌هایشان را از دست داده‌اند و یا دوستانشان و اقوامشان و کسانی که هنوز در بیمارستان می‌باشند، ما چندین نفر در بیمارستان داریم و بعضی از آنها بطورجدی مجروح شده‌اند.
نیک رابرتسون: آیا شما تجربه از دست دادن نفرات این جا و آن جا را دارید و نفراتی که نزدیک به یک دهه آنها را می‌شناختید
نخست وزیر: من نفراتی  را برای سالیان می‌شناختم، والدین و دوستان را می‌شناختم، و این ارودی جوانان، یک ارودی سنتی برای حزب کارگر نروژ بوده و من خودم در سال 1974 درتابستان در آن شرکت کرده بودم، بله من نوجوان بودم، این اردو سمبل بزرگی برای جوانان بود که فعالانه در مناظره‌ها شرکت کنند، درباره اجتماع یاد بگیرند و درباره سیستم سیاسی نروژ یاد بگیرند، جوانان ما، مردم ما دوست دارند که تغییرات ایجاد کنند برای نروژ، برای این‌که آنها رهبران فردای نروژ می‌باشند
نیک رابرتسون: چگونه این را توضیح می‌دهید به ملت، به خودتان؟
نخست وزیر: من فکر می‌کنم که هرگز نمی‌توانم قادر به توضیح کامل آن برای شخص خودم باشم، چطوری این اتفاق افتاد،   این چیز وحشتناکی که خیلی از نفرات در روز جمعه در جزیره شاهد آن بودند،   زیرا نفرات بسیاری   کشته شدند، ولی نفرات بیشتری نوجوانان، جوانان، کودکان دیدند که کودکان، نوجوانان و جوانان دیگری کشته شدند، فکر می‌کنم هرکسی که آنجا بوده هرگز قادر نخواهد بود بطورکامل بفهمد که چه اتفاقی افتاد.
نیک رابرتسون: آیا لحظاتی در این چند روز گذشته بوده که دلتان می‌خواست توقف بزنید و لحظاتی برای خودتان داشته باشید
نخست وزیر: اگر بخواهم صادق باشم، این به من قدرت، شجاعت  داده که من مسئولیت این را دارم که کمک کنم و تلاش کنم بنوعی جهت بدهم
نیک رابرتسون: شما گفته‌اید که این حادثه نباید روی نروژ تاثیر بگذارد و روی روشی که آنها زندگی می‌کنند، ولی در همین محاکمه این اتفاق افتاده است
نخست وزیر: من فکر می‌کنم که این نروژ را تغییر خواهد داد، ما نروژی داشتیم قبل از این و نروژی داریم بعد از بمب و کشتار، ولی چیزی که من گفتم، من هرکاری خواهم کرد که مطمئن شوم که هرچیزی که اتفاق بیفتد، نروژ قادر به تشخیص باشد حتی بعد از این واقعه وحشتناک، ما یک اجتماع باز داریم.