ولی در سال 88 این روند تغییر کرده و میزان سود دهی موسسه ایران افزایش یافته و به مبلغ 27 میلیارد و 600 میلیون و 410 هزار ریال رسید. همچنین این روند سود دهی در سال 89 نیز ادامه پیدا کرد و بیش از سه برابر نسبت به سال قبل شد. یعنی سود سالیانه موسسه ایران در سال 89 معادل 14میلیارد و 635 میلیون تومان افزایش یافت.
باید یادآور شد که این سود کلان به دلیل امتیاز رانت گونه انتشار آگهی های دولتی است که در اختیار روزنامه ایران قرار داشت و تنها این روزنامه حق انتشار آگهی ارگان های دولت را داشت که چندی پیش با اعتراض دیگر روزنامه های کشور معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد از لغو این انحصار خبر داد.
گفتنی است بدلیل انحصار آگهی های دولتی در دست روزنامه ایران، ده ها نشریه در کشور تعطیل شدند.
بر اساس این گزارش سود دهی روزنامه ایران نسبت به سال 85 یعنی ابتدای کار اشتهاردی و سال 89 یعنی پایان کار او، 26 برابر شد. از همین جا می توان به راز علاقه مندی افرادی نظیر بقایی، مشایی و جوانفکر برای حضور در روزنامه ایران پی برد. مطمئنا روزنامه و موسسه ایران جدای از یک رسانه مناسب برای این جریان ، یک منبع مالی نیز محسوب می شود.
گفتنی است هم اکنون با پایان مهلت سه ماهه سرپرستی جوانفکر بر روزنامه ایران خبرهایی مبنی بر نامشخص بودن روابط مالی و گردش حساب ها در این روزنامه به گوش می رسد و شنیده ها حاکی است که امضا کاوه اشتهاردی هنوز در موسسه ایران معتبر بوده و وی امضا اسناد مالی را برعهده دارد.“
