در زمانی که مردم سوریه به اعراب می‌گویند ”سکوت شما ما را می‌کشد“، دولت مالکی در تحقیر آشکار مردم بی‌دفاع سوریه به رژیم بشار اسد پیشنهاد کمک می‌کند، به این معنی که نوری مالکی، نخست‌وزیر عراق آشکارا وارد لیست دوستان رژیم سوریه یعنی حزب‌الله و ایران شد...
... در زمانی دولت نوری مالکی اقدام به امضای توافقات با رژیم بشار اسد می‌کند که دنیا رژیم دمشق را تحریم کرده و مجازاتهایی نیز برای آن وضع کرده است، در زمانی که مردم سوریه اعراب را برای ایستادن در کنارشان در رنج بی‌سابقه‌یی که با آن مواجهند‌فرامی‌خوانند، و خواسته‌شان آزادی و احترام است، پس قطع نظر از ایمان به دموکراسی و حقوق‌بشر آیا این رفتار دولت که کمترین احترام را به کنوانسیونهای بین‌المللی می‌گذارد، عاقلانه است؟ با تأسف شدید به نظر می‌رسد که منطقه ما از ثبات و احترام به حقوق‌بشر فاصله زیادی دارد به شکلی که هنوز در خانه اول هستیم، و دولتها و سیاستمداران، محکوم به منطق فرقه‌گرایی هستند، و نه منطق سازندگی، اگر در مورد حمایت حزب‌الله از رژیم سوریه می‌گفتیم که رفتارش طبق روش شبه‌نظامی ان وابسته به ایران است و مجری برنامه‌های این رژیم در منطقه است پس در مورد دولت عراق چه باید بگوییم که ادعای دموکراسی دارد اما از رژیمی حمایت می‌کند که مردمش را وحشیانه سرکوب می‌کند؟
همان‌طور که بارها گفتیم و تکرار کردیم یکی از فایده‌های این زلزله سیاسی که منطقه ما را تکان می‌دهد فروریختن شعارهای دروغ ایستادگی، دموکراسی، مقاومت، ملی‌گرایی عربی و شعارهای دیگر است، این زلزله فقط نقاب گروهها و افراد را فرونیانداخته است بلکه در مورد دولتها و از جمله و با تأکید دولت عراق نیز همین طور بوده است، بنابراین امروز نقشها آشکار شده است، ایران و وابستگانش در عراق و لبنان، در معادله ننگین شیعه علیه سنی، در کنار رژیم اسد بر علیه مردمش ایستاده‌اند، اما متأسفانه امروز اعراب مشخصا منفعل، و طبعاً زیر ضرب، در برابر این مثلث فرقه‌گرای ننگین چه خواهند کرد؟ آیا کماکان مردد هستید؟
