من به‌عنوان فرمانده سابق پایگاه کمپ اشرف، که نام رسمی پناهگاه تحت محاصره مجاهدین است، مایلم یک چیز را روشن سازم: به‌رغم اتهامات موجود مبنی بر اینکه‌مجاهدینیک سازمان تروریستی است، این افراد، هم پیمانان آمریکا می‌باشند. رها کردن آنها به‌حال خود، کاری احمقانه و نیز اشتباه خواهد بود.
در حالی که آمریکا از عراق بیرون می‌کشد، نفوذ ایران در این کشور رو به گسترش است -- به‌ویژه در استان دیالی، که کمپ اشرف در آنجا قرار دارد. درحالی‌که نوری مالکی نخست‌وزیر عراق و احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور ایران، به یکدیگر نزدیکتر می‌شوند، وضعیت مجاهدینخطرناکتر می‌گردد.
آسیب‌پذیری این بی‌گناهان به‌طور فاجعه باری در 8آوریل آشکار شد، یعنی زمانی که عناصر ارتش عراق با استفاده از تجهیزات و خودروهای دریافتی از آمریکا، به این کمپ حمله کردند، 34تن از این افراد بی‌دفاع را کشته و نزدیک به 350تن دیگر را مجروح ساختند.
در نوارهای ویدئویی از این واقعه، ما شاهد شجاعت ساکنان اشرف هستیم. آنها، به‌رغم اشراف به این‌که ممکن است نفر بعدی باشند که کشته می‌شوند، برای نجات همرزمان به خاک افتاده خود، هجوم می‌آوردند.
شجاعت در زیر آتش گلوله‌ها، ویژگی تحسین انگیزی است. کشتن افراد غیرمسلح، قتل عمد محسوب می‌شود. با این حال، وزارت‌خارجه هنوز هیچ کار مادی برای رسیدگی به این حملات، یا رسیدگی به وضعیت کلی اشرف، انجام نداده است.
متاسفانه، وزارت خارجه، حتی همین حالا هم، به قرار دادن مجاهدیندر لیست تروریستی ادامه می‌دهد -- این نامگذاری، 14سال پیش، و در یک آغوش گشودن ناکام دیپلوماتیک که هنوز هم ادامه دارد، برای تسکین دادن به حاکمان تهران صورت گرفت. (یک دادگاه اینک دستور داده است که وزارت خارجه، این نامگذاری را مورد بازبینی قرار دهد).
من به‌عنوان افسر سابق ضدتروریسم/ نیروی حفاظتی برای تمام عراق، اشراف دارم که مبنای ”سوابق امر ” برای این نامگذاری، اشتباه است.
برای مثال، هوشیار زیباری، که اکنون وزیر خارجه عراق و رئیس طولانی‌مدت روابط بین‌الملل حزب دموکرات کردستان است، به‌طور مکرر تأیید کرده که در سالهای 1990، مجاهدینبه کردها حمله نکرده بود.
هنوز وزارت‌خارجه در گزارش سالانه خود در مورد تروریسم، به چنین حملات فرضی اشاره می‌کند. درست ماه گذشته، نماینده وزارت‌خارجه در امور اشرف، یعنی سفیر لارنس باتلر، همین شایعات را در مصاحبه ای با نیویورک تایمز تکرار کرد.
حامیان واقعی سقوط ام ئی کی، احمدی‌نژاد و رژیم ایران هستند -- رژیمی که مدتهاست در پی بازداشت این پناهندگان است تا آنها را به‌عنوان دشمن، از میان ببرد.
مجاهدین بدون شلیک گلوله ای، به ارتش آمریکا تسلیم شد، تمامی تسلیحات خود را تحویل داد، پذیرفت که در کمپ اشرف گرد آید، رسماً تروریسم را تقبیح کرد، استاتوی اشخاص حفاظت شده تحت کنوانسیون 4 ژنو را پذیرفت و اطلاعات حساسی را در اختیار دنیای آزاد قرار داد، اطلاعاتی که شامل موارد حساس حول تحولات مربوط به برنامه تسلیحات اتمی ایران می‌شود. آنها هر شرط و الزامی که ما برایشان قراردادیم را رعایت کردند.
با این حال، در اوایل سال 2009، ما حفاظت اشرف را به عراقیها تحویل دادیم -- آن هم با وجود هشدارهای متعدد مبنی بر این‌که عناصر بسیار زیادی در دولت عراق وجود دارند که مشتاقند تا رضایت ایران را جلب کنند. این مانند آن است که مافیا را مسئول برنامه حفاظت از شاهدین اف بی‌آی بگذاریم.
همان‌طور که در نوارهای ویدئویی 8آوریل تأیید شده، این ”محافظین ”ساکنان اشرف را به قتل رساندند. اکنون آمریکا از ساکنان اشرف می‌خواهد که جابجایی به یک سایت متفاوت و دورتر در داخل عراق را بپذیرند. این پناهندگان، به آن بعنوان دعوتی به یک قتل عام می‌نگرند -- که بی‌شباهت به کشتار مسلمانان بوسنی در صربنیکا در سال 1995 نیست.
مجاهدین، تمامی تعهدات خود را به انجام رساند. آمریکا کوتاهی بسیاری کرده است، و ساکنان کمپ اشرف دارند بهای آن را می‌پردازند. زمان زیادی از آن گذشته که ما، اوضاع را سامان دهیم.
برای شروع، باید مجاهدین را از لیست تروریستی آمریکا حذف کرد و ساکنان اشرف را به کشورهای ثالث جابجا نمود، کشورهایی که امنیت آنها قابل تضمین باشد.
*سرهنگ وسلی مارتین از ارتش آمریکا (بازنشسته)، در جریان عملیات آزاد سازی عراق، به‌عنوان افسر ارشد ضدتروریسم/ نیروی حفاظتی برای تمامی نیروهای ائتلاف در عراق خدمت کرده است.
