در ژنو، مقاومت ایران زنگ خطر را درباره سرنوشت یک کمپ به صدا در می آورد

شخصیتها به سازمان ملل هشدار می دهد که وظایفش را بعهده گیرد.
تصاویر لرزه بر اندام می اندازد. برخی تانکی را نشان می دهد که می رود پیکر مردی را بر سر راهش له کند. تصاویر دیگری سربازانی را نشان می دهد که با سلاح خود نشانه روی می کنند.می توان تصور نمود که آنها در حال هدف قرار دادن  غیر نظامی هستند که دارند  می  گریزند.

در 8 آوریل گذشته ارتش عراق شهر اشرف واقع در 80متری شمال  بغداد را به اشغال خود درآورد. 3400 پناهنده ایرانی، اعضای فعال و یا هواداران اپوزسیون در تبعید رژیم تهران در آنجا در محیطی در بسته زندگی می کند.
در این حمله که توسط ناوی پیلای ، کمیسر عالی حقوق بشر، محکوم شد،36 نفر جان خود را از دست دادند. این ویدئو قتل عام وسیعاً پخش شده است. روز چهارشنبه بار دیگر در مقدمه کنفرانسی که توسط شورای ملی مقاومت ایران در هتل انترکنتینانتال در ژنو ترتیب داده شده بود، پخش شد. در حدود 20 شخصیت از اد رندل فرماندار سابق آمریکایی دموکرات تا پاتریک کندی، نماینده پیشین کنگره و همچنین اینگرید بناتکور فرانسوی-کلمبیایی، آیرن خان فعال حقوق بشر و چند پارلمانتر سوئیسی مانند اریک ورو و ژاک نیرنک به دعوت شورای ملی مقاومت ایران، مدافع خستگی ناپذیر آرمان خود، پاسخ مثبت دادند.






هم اکنون این یک موضوع اصطراری است و این امر را همه سخنرانان که کاملاً از این آرمان حمایت می کنند در پشت تیریبون مورد تاکید قرار دادند. حضار معتقد در سالن با ریتم شعارهایی که درخواست ”آزادی“ برای اشرف می کرد به شور و شوق می پرداخت. ساکنان کمپ که توسط ارتش عراق تحت محاصره و تحریم می باشند منجمله از دارو محروم هستند و هفته به هفته نیروی بدنی آنها تحلیل می روند. عفو بین الملل اخیراً در گزارشی نسبت به این موضوع هشدار داد. بدتر از همه اینکه به عقیده حامیان آنها که در هتل انترکنتینانتال گرد آمده بودند ساکنان اشرف زیر تحت مداوم حمله جدیدی از سوی بغداد هستند که در گرما گرم آشتی با تهران نیت خود برای تخلیه اشرف تا قبل از پایان سال را، اصلاً پنهان نمی کند.


 یک ”بمب انسان دوستانه“
آیرن خان هشدار داد که ”اشرف یک بمب انسان دوستانه است که در آستانه انفجار می باشد. و زمان دارد به  پایان می رسد“. پایریک کندی در حالی که خونش به جوش آمده بود، صحبت از ” زندگی یا مرگ“ کرد در حالی که اینگیرید بنانکور با وصفی شاعرانه شرح ” یک فاجعه فوق العاده، در انتظار یک جنایت اعلام شده“ را داد.
سخنرانان به تاکید گفتند که هنوز امکان پیشگیری از آن وجود دارد و برای آن به سازمان ملل و بویژه آنتونیو گوترز کمیسر عالی پناهندگان برای یک اقدام بلادرنگ فراخوان داده اند. گای گود ون- ژیل وکیل و کارشناس انگلیسی حقوق بین الملل اظهار داشت : ” بهترین پاسخ اعطای یک حفاظت بین المللی برای ساکنان اشرف ازطریق دادن استاتوی پناهندگی به آنها می باشد“. او پنجشنبه این هفته یک معاون کمیسر عالی برای صحبت درباره این موضوع ملاقات خواهد کرد.



مریم رجوی پرزیدنت شورای ملی مقاومت ایران به نوبه خود به روزنامه لوتام گفت :” من یک پیام خیلی مشخص برای ارگانهای سازمان ملل بویژه کمیساریای عالی پناهندگان و کمیساریای عالی حقوق بشر دارم. هر گونه سکوت و بی عملی در قبال مسئله اشرف خیانتی است به حقوق بشر. این نهادها وظیفه و ماموریت و توان آن را دارند که برای  پیشگیری از یک فاجعه سریعاً واکنش نشان دهند. چند لحظه بعد سمبل مورد احترام شورای ملی مقاومت ایران آخرین استدلال خود را مطرح کرد. او در لباس آبی شمایل گونه [تمثال حضرت مریم- م] خود در حالی که با کف زدنهای شدید روبرو شد، اطمینان داد که در صورتی که مسئله حفاظت اشرف با ملاحظات در زمینه بودجه سازمان ملل، با مانع برخورد کرده است، مقاومت در تبعید حاضر است که هزینه های آنها را بعهده گیرد.