در رژیم آخوندی، صادرات شکر ارزان و واردات شکر گران است؟!

صادر‌کنندگان از پایین‌بودن قیمت تولید داخلی منتفع شدند، شکر وارداتی به هر قیمتی فروخته می‌شود.

در حالی‌که شکر تولید‌ شده در داخل قیمت پایینی داشت، عده‌ای از صادر‌کنندگان از این قیمت سوء‌استفاده کرده و انبارهای تولیدی را خالی کردند و این محصول را با قیمت مصوب کیلویی ۸۷۵ تومان از طریق گمرک مشهد به کشور‌های همسایه کیلویی هزار و ۴۰۰ تومان فروختند که در این میان بازار داخل با کمبود مواجه شده و با صفر شدن تعرفه‌ی واردات هم‌اکنون نیاز مصرف‌کنندگان با شکر‌های وارداتی به قیمت بالا تامین می‌شود.

 

به گزارش ایسنا 23 مرداد، امسال برای اولین‌بار صادرات شکر شکل گرفت و در حالی که این محصول به قیمت مصوب قرار بود در اختیار مردم قرار گیرد، در اختیار صادر‌کنندگان قرار گرفت و این گروه از پایین‌بودن قیمت تولید داخلی منتفع شدند؛ به گونه‌ای که نیاز فعلی کشور از طریق واردات و با قیمت روز بازارهای جهانی که افزایش یافته و افزایش آن ادامه دارد، تامین می‌شود.

حال سوال این است چرا تا وقتی که نیاز داخلی کشور تامین نشده باید صادرات داشته باشیم؟!

در این زمینه خلیل بهزاد، مدیر عامل مرکز بررسی صنایع قند، گفت: ”صادرت‌کنندگان از کنترل بازار قیمت شکر و اجبار کارخانه‌ها برای فروش این محصول با قیمت مصوب کیلویی ۸۷۵ تومان سوء‌استفاده کرده و از طریق قوچان و گمرک مشهد شکر به کشور‌های همسایه به‌طور رسمی صادر شد.“

وی با اشاره به تشویق صادر‌کنندگان برای صادرات همه محصولات، اظهار کرد: ”با خالی‌شدن انبارهای شکر، وزارت بازرگانی تعرفه‌ی ۲۰درصدی واردات را به چهار درصد تعرفه‌ی گمرکی کاهش داد.“

بهزاد اظهار کرد: در صورتی که نظارت شدید تعزیرات حکومتی بر قیمت شکر تولید داخلی کارخانه‌ها اعمال می‌شد، اکنون هیچ‌گونه نظارتی بر قیمت شکر‌های وارداتی نیست و شکر وارداتی به هر قیمتی فروخته می‌شود.

به گفته‌ی مدیر عامل مرکز صنایع قند ایران ۷۰۰ هزار تن شکر در حال واردات به گمرک ایران است.

بهزاد با ابراز انتقاد از این‌که طی چهار پنج سال اخیر واردات شکر همزمان با بهره‌برداری از چغندر‌قند انجام شده است، گفت: همزمانی اوج واردات با برداشت چغندر قند داخلی باعث می‌شود شکر کارخانه‌های قند داخل انبار‌ها بماند و کارخانه‌ها توان رقابت با وارد‌کنندگان را نداشته باشند.

وی تصریح کرد:‌ اگر این وضعیت ادامه یابد، صنعت قند نمی‌تواند پایدار باشد، در حالی که این صنعت، صنعت استراتژیک و مادر محسوب می‌شود و صنایع دیگر از آن بهره‌ می‌برند؛ به‌طوری که با کشت چغندر از واردات علوفه‌ی دام جلوگیری می‌شود.