اجازه بدهید سخنانم را با درود به خاطرة پروفسور کاظم رجوی سمبل دفاع از حقوق‌بشر ایران که تروریست‌های اعزامی از تهران او را در اینجا به گلوله بستند، آغاز کنم.
این ساختمان محل فعالیتهای او در دفاع از حقوق بشر بود و بسیاری از شما او را از نزدیک میشناختید.آخوندهای حاکم بر ایران دشمن حقوق بشر و از این رو دشمن ملل متحد‌اند. و از هر گونه پاسخگویی به جنایتهای بیشمار خود طفره می روند. کما این که حتی حاضر به پذیرش گزارشگر ملل متحد در مورد حقوق بشر ایران نشده و به او اجازه رفتن به ایران نمی دهند.
آنها تنها در شش ماه نخست امسال بیش از 200 زندانی را اعدام کرده اند که به گفتة دادستان کل رژیم 45 نفر آنها اتهام امنیتی داشتهاند. البته این موارد فقط اعدامهای اعلام شده توسط رژیم را نشان می دهد در حالیکه تعداد واقعی اعدام شدگان فراتر از اینهاست.
موضوع جلسة امروز اشرف است که اکنون یک پروندة بسیار حساس حقوق بشری است.
ملل متحد و نهادهای آن در قبال وضعیت کنونی اشرف مسئولیت سنگینی دارند و می توانند از بروز یک فاجعة مجدد جلوگیری کنند.
خانم پیلای از نخستین کسانی بود که بر انجام تحقیقات شفاف و بی‌طرفانه درمورد جنایت 19 فروردین تأکید کرد. اما تاکنون اقدام مشخصی در این زمینه بعمل نیامده است. سازمان ملل برای لغو محاصرة پزشکی ساکنان اشرف و خاتمة شکنجة روانی 19ماهة آنان با 300 بلندگو اقدام مؤثری نکرده است.
ملل متحد می تواند مبتکر یک راهحل صلح آمیز و پایدار برای این بحران باشد. عوامل زیادی وجود دارد که سازمان ملل را در این مأموریت انسانی یاری می کند. بخصوص که به گواهی 22 نظریة حقوقی حقوق بینالملل، حقوق انساندوستانة بینالمللی و بسیاری از کنوانسیونهای بینالمللی، در طرف اشرف قرار دارد. همچنین حمایت گسترده جهانی به ماموریت سازمان ملل کمک می کند. اکثریت 30پارلمان در جهان حمایت خود را از دخالت سازمان ملل در دفاع از اشرف اعلام کرده اند.
کمیتة خارجی کنگرة آمریکا به اتفاق آرا، متممی را به لایحة بودجة وزارت خارجه اضافه نمود که از دولت آمریکا می خواهد از جابجایی اجباری ساکنان اشرف در داخل عراق را جلوگیری کند و تسهیلات لازم را برای حضور قوی ناظران ملل متحد در اشرف به‌عمل بیاورد.
در همین راستا بسیاری از مقامات عراقی از جمله رئیس مجلس معاون رئیس جمهور و معاون نخستوزیر و رهبران سیاسی عراقی ضمن حمایت از حقوق ساکنان اشرف جابجایی را رد کرده و از راهحل پارلمان اروپا، مبنی بر بازاسکان ساکنان اشرف در کشورهای ثالث حمایت کردهاند. این راه از سوی بارونس اشتون، نمایندة عالی اتحادیة اروپا و برخی از دولتهای اروپایی با تفاهم و استقبال مواجه شده است. کمیسرعالی حقوق بشر ملل متحد روز 15 آوریل از کشورهای مختلف خواست برای انتقال ساکنان اشرف به کشور ثالث کمک کنند.
دبیرکل ملل متحد نیز در گزارش اخیر خود به شورای امنیت خواستار حمایت همة دولتهای عضو از راه‌حلی شد که مورد حمایت ساکنان اشرف و حکومت عراق باشد. اجرای این طرح نیاز به دو عنصر دارد. یکی زمان و دیگر، تضمین حفاظت ساکنان تا انتقال همة آنها به کشور ثالث. کلید هر دو موضوع در دست سازمان ملل است.
عملکرد ملل متحد در چندین بحران بزرگ بینالمللی گواهی میکند که هر جا که ملل متحد نقش فعالی برعهده گرفته و توانایی‌های خود را به کار انداخته توانسته است از یک بحران انسانی جلوگیری کند یا ابعاد آن را کاهش دهد و هر جا که از نقش و مسئولیت خود فاصله گرفته دیگر هیچ مانعی در برابر فاجعه‌آفرینی قدرت‌های متجاوز وجود نداشته است. تاریخ این فجایع وحشتناک را که قابل پیشگیری بود از یاد نمی‌برد.
رئیس جمهور پیشین آمریکا بیل کلینتون در کتاب خاطرات خود مینویسد که بی عملی در برابر فاجعة دهشتناک رواندا «یکی از بزرگترین تأسفهای من برای دوران ریاست جمهوریام بوده است». زیرا «با تنها چندهزار سرباز و کمک متحدانمان می توانستیم زندگیهای بسیاری را نجات دهیم».
و در سال 2000 کوفی عنان، دبیرکل وقت ملل متحد، گفت: «اگر مداخلة بشردوستانه نقض غیرقابل قبول اصل حاکمیت تلقی گردد چگونه میتوانیم درقبال فجایعی نظیر رواندا یا سربرنیتسا یا نقض سیستماتیک حقوق بشر که تجاوز به تمام ارزشها و باورهای ما از بشریت مشترک آرمانیمان است، واکنش نشان دهیم؟».
بگذارید در پایان، مسئولیت نهادهای ملل متحد را در قبال بحران اشرف خلاصه کنم:
اول- استقرار ناظران ملل متحد در اشرف برای اینکه ببینید چه میگذرد.
دوم- بازتأیید استاتوی پناهندگی سیاسی ساکنان اشرف بصورت جمعی و حتی بطور موقت توسط کمیساریای عالی پناهندگان برای برخورداری آنها از حق حفاظت بینالمللی و بعنوان یک سپر حفاظتی در برابر مالکی که حملة نیروهای عراقی را با این بهانه توجیه میکند که گویا ساکنان اشرف پس از ربع قرن اقامت قانونی در عراق اکنون هیچ استاتو قانونی ندارند.
سوم-شروع بلادرنگ تحقیقات در مورد جنایت 8 آوریل تحت نظر ملل متحد.
چهارم - واداشتن دولت عراق به اعلام تبعیَت از فراخوان دبیر کل ملل متحد برای خودداری از هر گونه استفاده از زور و خشونت و پایان‌دادن به محاصرة ضد‌انسانی و شکنجة روانی و بیرون بردن افراد مسلح از داخل اشرف جایی که در آن نزدیک به هزار زن مسلمان بسر میبرند.
پنجم-حمایت بینالمللی از راهحل پارلمان اروپا برای انتقال ساکنان اشرف به کشورهای ثالث و تأمین و تضمین حفاظت آنها تا آن زمان.
از همه شما متشکرم.
