ولی با نزدیک شدن پایان سرهنگ قذافی و سرکوب شورشگری یا هرج‌ومرج خطرناک ناشی از آن در سایر نقاط جهان عرب، قیام در سوریه به‌عنوان خط مقدم قیامهای عرب ظاهر می‌گردد… در حالی که لیبی و سوریه فراتر از سرکوب خود وجه مشترک اندکی دارند، به نظر می‌رسد محاسبات منطقه علیه حکومت استبدادی باشد که در اصلاحات شکست می‌خورد.
وزیر خارجه ترکیه احمت داوودآغلو روز دوشنبه در اتیوپی، در اشاره  نسبتاً واضحی  به آقای اسد گفت، تغییر صورت گرفته در لیبی مطابق با مطالبات مردم، به‌دنبال آن چه در مصر و تونس رخ داد، باید درسی به همگان داده باشد“. رهبران سایر کشورها نیز باید نسبت به این واقعیت آگاه باشند که آنها مادامی در قدرت خواهند بود که خواستهای مردم را برآورده سازند“. …
فعالین سوری، برخلاف لیبی هیچ شهری در دست ندارند؛ تعداد اندکی به مداخله غرب فرا می‌خوانند؛ و نیروهای نظامی و امنیتی که آنها را وحشیانه سرکوب می‌کنند علائم اندکی از درهم شکستگی از خود نشان می‌دهند. ولی درس قیام اعراب تکرار شد، این‌که یک قدرت مطلقه دیگر نمی‌تواند بدون مواجه با مقاومت ادامه داشته باشد و این‌که سرکوب صرف، خیابانها را پاکسازی نخواهد کرد.
سمیر نشار، یک شخصیت اپوزیسیون که در فعالیتهای اولیه مخالفت در برابر اسد نقش داشت گفت، “سقوط رژیم لیبی یک پیروزی برای جهان عرب است“. …
تمامی رهبرانی که تاکنون سرنگون شده‌اند [زین العابدین، حسنی مبارک و قذافی] فکر می‌کردند می‌توانند قیامها را خاموش کنند تا این‌که دیگر دیر شده بود. روز یکشنبه، آقای اسد فراخوانهای غرب به استعفا را رد کرد و آنها را بی‌معنا خواند و نشان داد سرکوبی که طبق برآورد سازمان ملل اکنون 2200تن را کشته، که 350نفر تنها در ماه جاری بوده است، ادامه خواهد داشت. روز دوشنبه قضیه از این قرار بود، هنگامی که به گفته فعالین، دقیقاً در زمانی که یک تیم حقیقت‌یاب سازمان ملل در حال بازدید از شهر حمس، سومین شهر بزرگ سوریه بود، نیروهای امنیتی 3 معترض را در این شهر کشتند.
ندیم شهادی، یک محقق در  چاتهام هاس   (chatham house) یک سازمان تحقیقاتی در لندن گفت، “درس دفعه بعد این است که زود کنار بروید“.
آقای اسد باید ابتدا فهم کند که موضوع تمام شده است. او احتمالاً این را فهمیده ولی آن را بروز نمی‌دهد. سپس به یک استراتژی خروج نیاز دارد“. …