این در حالی است که ایادی رژیم در سازمان زندانها در مردادماه 90 گفته بودند بیش از 250 هزار زندانی در زندانهای ایران، حبس می کشند. مدیر کل زندانهای لرستان با مقایسه آمار زندانیان در 30 سال پیش، با امروز می گوید: " تعداد زندانیان به دلیل برخی سیاست های غلط روز به روز در حال افزایش است. آمار زندانیان کشور در سال 58 تنها 10 هزار نفر بوده است و این در حالیست که این میزان امروز به بیش از 250 هزار نفر افزایش یافته است."
به بیان دیگر، سازمان زندانها روزانه 5 میلیارد تومان بابت هزینه زندانیان، پرداخت می کند. اسماعیلی، رئیس سازمان زندانهای دیکتاتوری آخوندی اعلام کرده بود ”به دلیل غذای زندانیان، این سازمان، جزء بزرگترین بدهکار به بازار است.“
علی بدری، مدیرکل زندانهای لرستان، آمار ورودی به زندانها به دلیل "سیاستهای غلط" همچنان ادامه دارد زیرا تشدید مجازات، باعث کاستن از جرم نشده است!
با این همه، اخبار ورود زندانیان به زندانها، همچنان منتشر می شود. مدیر کل زندانهای فارس، در گفتگویی اعلام کرده روزانه 10 نفر به زندانهای این استان اضافه می شوند که جرم بیشتر آنان مواد مخدر و دعواست.
ناصر جعفر قلی، با اعلام این خبر تاکید می کند در سال گذشته، یک سوم از زندانیان آزاد شده، مجددا به زندانها برگشته اند و در زندانهای شیراز، جای سوزن انداختن نیست زیرا سرانه فضای هر زندانی به 3 متر رسیده است.
به بیان دیگر، هر زندانی در زندان مرکزی شیراز، تنها 3 متر فضا برای راه رفتن، خوابیدن، حمام کردن، ورزش، غذا خوردن، مطالعه و زندگی دارد.
مطابق اعلام این مقام مسئول، نزدیک به 4 برابر ظرفیت زندان شیراز، محکومان در آنجا به بند کشیده شده اند: "ظرفیت استاندارد پذیرش زندان مرکزی شیراز، 1200 نفر است. با این وجود چهار هزار و 200 مجرم در این زندان نگهداری می‌شود."
با وجود کمبود جا برای حبس کردن مجرمان، مقامات ارشد سازمان زندانها همچنان تاکید می کنند نظم و انضباط باید در زندانهای کشور حاکم شود.
مطابق تصویری که از زندانها در افکار عمومی شکل گرفته، سازمان زندانها هر روز با موج فزاینده ورود افراد به عنوان مجرم روبروست، بدهکارترین سازمان حکومتی به بازار است و برای زندگی افراد در زندانها، تنها 3 متر فضا دارد و با وجود این مشکلات و کمبود فضا، همچنان باید نظم و انضباط را در زندانها برقرار کند، چون "زندان، محل خوردن و خوابیدن مجرمان نیست."
