تلویزیون العربیه  15شهریور در برنامه پانوراما گزارشی از دخالتهای رژیم ایران در سوریه را ارائه داد.
گزارش : رژیم سوریه در ابتدا طرفهای خارجی را متهم کرد که در پشت اعتراضاتی هستند که شهرها و مناطق سوریه شاهد آن است و خواستار اصلاحات و سرنگونی رژیم می‌باشند. رئیس‌جمهور سوریه آن‌چه که در این کشور می‌گذرد را توطئه‌ای قلمداد کرد که از طریق آن می‌خواهند سوریه را به‌خاطر مواضعی که دارد هدف قرار بدهند و گفت طرفهای خارجی از طریق نیروهای سوریه‌ای که در خارج زندگی می‌کنند به اعتراضات در جامعه سوریه دامن می‌زنند. این بهانه‌ای که رژیم به‌کارگرفت، باعث شده است که تا بحال بیش از سه هزار نفر کشته شوند و صحبت از هفتاد هزار زندانی نیز می‌شود. جامعه سوریه که روزانه تعدادی از شهروندانش توسط ارگانهای امنیتی و نیروهای شبیهه به شهادت می‌رسند از طرفی با سکوت بین‌المللی و از طرفی دیگر با اختلافات داخلی در بین نیروهای اپوزیسیون داخل و خارج مواجه است. مردم تظاهرکننده از طریق پلاکاردها و شعارهای خود از اتحادیه عرب حول دلیل دوگانگیش بین بحرانهای سوریه و لیبی سؤال می‌کنند که چرا مثل لیبی به حرکت در نمی‌آید آنها هم‌چنین خواستارحفاظت بین‌المللی هستند زیرا که روزانه تعدادی از آنها کشته می‌شوند. اپوزیسیون سوریه در داخل و خارج در زمینه حفاظت بین‌المللی و یا درخواست دخالت خارجی دو دسته شده‌اند. برخی هرگونه دخالت را رد می‌کنند ولی برخی دیگر خواستار دخالت نظامی هستند. در جامعه جهانی نیز درباره مجازات رژیم سوریه اختلاف بود که به‌دلیل موضع روسیه و برخی از اعضای غیردائم شورای امنیت و فشارهای منطقه‌ای بوده است. در این گیر و دار، مخالفین دخالت خارجی از نمونه دخالت خارجی در عراق و بوسنی و کویت را شاخص می‌گیرند ولی در نظر ندارند که آن دخالت ها تنها توسط یک طرف بین‌المللی مشخصی یعنی آمریکا بوده است و از طریق شورای امنیت و جامعه جهانی صورت نگرفته است.
مجری : آیا به‌نظر شما دخالت نظامی و یا دخالت خارجی تنها راه برای متوقف کردن قتل در سوریه شده است؟

بسام الجعاره نویسنده و روزنامه‌نگار از لندن : اجازه بدهید ابتدا برخی از واقعیت ها را روشن کنم.
اولا رژیم از شروع انقلاب اولین طرفی بود که خواستار دخالت خارجی شد. آقای ولید معلم همراه با بثینه شعبان از کشورهای بزرگ خواستندکه برای مبارزه با تروریستها دخالت کنند و به این رژیم کمک کنند.
دوم این‌که دخالت نظامی به‌طور عملی شروع شده است و این تنها حرف نیست. از روز اول با فرستادن دو ناو جنگی ایرانی به ال لاذقیه این دخالت شروع شد ، همراه با این دو ناو کارشناسان و مشاورین نظامی و سلاح و پول ایرانی سرازیر شد و ه مه نوع پشتیبانی لجستیکی ایرانی وارد شد. هم‌چنین این حمایت همراه با یک فتوای دینی نیز بود که قتل تظاهر‌کنندگان را حلال می‌ کرد . این چیزی است که رخ داده است به‌معنی دیگر هیچ صحبتی از دخالت و یا درخواست حفاظت بغیر از آن‌چه این رژیم گفته وجود نداشته است. این چیزی است که رخ داده است ولی در حال حاضر چه می‌گذرد. وقتی معاون حزب می‌گوید که آمادگی دارند که یک سوم مردم سوریه را بکشند یعنی بیش از هفت میلیون نفر را بکشند و وقتی که این رژیم از روز اول گفت جنگش علیه مردم را تا پایان ادامه می‌دهد برای مردم چه معنی دارد؟ آیا باید صبر کنیم تا این‌که هفت میلیون نفر کشته شوند و بعد به جهان بگوییم که از مردم بی‌دفاع در سوریه دفاع کنند؟ آن‌چه که الان نیاز است یک تغییر معادله است. اخلال را باید برطرف کرد. رژیمی وجود دارد که انواع سلاحها را در اختیار دارد که همین مردم قیمت آن را با خونشان داده‌اند. هم‌چنین این رژیم از حمایت ایران برخوردار است و حزب‌الله از آن حمایت می‌کند و روسیه از آن حمایت می‌کند و عراق از آن حمایت می‌کند پس مردم سوریه به تنهایی چه کار کن ن د ؟ آیا باید در انتظار مرگ بماند. رژیم به مردم می‌گوید اگر پایداری کنید شما را خواهم کشت و یا هر کسی که خواستار حفاظت بین‌المللی باشد را خائن قلمداد می‌کنم... من می‌گویم که ما خواستار هیچ‌گونه دخالت نظامی نیستیم. ولی بار دیگر می‌گویم، وقتی که رژیم در روز روشن اعلام می‌کند چه باید کرد، چند روز پیش یکی از سران رژیم در یکی از تلویزیونها گفت که آماده هستند که این قتل را شش ماه و یک سال و تا دو سال ادامه می‌دهند. من می‌گویم وقتی که این رژیم چنین آمادگی را دارد و ایران نیز در تهاجمات نظامی با آن شریک است و یا روشن‌تر بگویم دخالت تنها یک پیش‌بینی نیست بلکه وجود دارد و عملی شده است . این یک دخالت سیاسی و اقتصادی تنها نیست بلکه دخالت نظامی است که از طریق سلاح و مشاورین انجام می‌شود و پشتبیانی لجستیکی وجود دارد . اگر این وضعیت یک الی دو سال ادامه خواهد داشت، آیا تظاهر‌کنندگان که در دمشق و بقیه شهرها پرچم بلند کرده‌اند و خواستار حفاظت از شهروندان می‌باشند، آیا آنها از کسانی که در دفاترشان نشسته‌اند و دخالت خارجی را نمی‌پذیرند کمتر میهن‌پرست هستند؟! مردم با سینه های باز با گلوله مقابله می‌کنند و خواستار حفاظت می‌باشند. امیدوارم که این حفاظت عربی باشد و قبل از این انتظار دارم که محلی باشد یعنی ارتش از شهرها خارج شود و نیروهای امنیتی از خیابانها بروند و این تنها راه‌حل فعلی است. راه‌حلی است که خون سوریه ها را ذخیره می‌کند. ما نمی‌خواهیم که خون سوریه ها ریخته شود. ارتش فوراً باید شهرها را ترک کند. فرماندهان ارتش دستورات نظامی را نباید اجرا کنند. ما می‌خواهیم از حمام خون در سوریه جلوگیری کنیم. ما دنبال همین هستیم و نه دخالت خارجی.