مقاومت مسلحانه در برابر رژیم بشار اسد، یا، توطئه این رژیم برای سرکوب معترضین؟

تلویزیون سی.ان.ان، گزارش خبری15 شهریور، مجری: شش ماه از سرکوب تظاهرات ضددولتی در سوریه می‌گذرد... در این میان، 2 واقعه خونین در این کشور رخ داده است. در یکی از آنها، نیروهای امنیتی دست به اقدام زدند، اما در واقعه دوم، به نظر می‌رسد که مهاجمین، همان  معترضین بودند. به شما هشدار می‌دهیم که برخی از فیلمهایی که می‌خواهیم نشان دهیم، دیدن آنها، مشکل خواهد بود... در یکی از فیلمها، ظاهراً یک نفر سعی دارد از کشور فرار کند. این مبین چه چیزی است؟

ریما مکتبی، خبرنگار: تا آن‌جا که ما می‌دانیم، به‌گفته مقامات ترکیه، روز دوشنبه، 330نفر سوریه را به سمت ترکیه ترک کردند. ظاهراً یک گروه در میان آنها، سربازان سوری بودند. ما هر روز می‌شنویم که سربازان از ارتش سوریه جدا می‌شوند، البته نه در ابعاد زیاد. در این فیلم، ظاهرا، یک گروه، سربازان سوری بودند و یک نفر سعی داشت از مرز عبور کند که یک تک تیرانداز از داخل سوریه، کسانی که سعی داشتند از مرز عبور کنند را، هدف گلوله قرار داد که در اثر آن یک نفر کشته و یک نفر مجروح شد.
مجری: ... حمله دیگری هم به یک اتوبوس مملو از سربازان وجود داشته است.
خبرنگار: ... این ممکن است یک نقطه عطف در مورد آن‌چه در سوریه رخ می‌دهد، باشد. در این فیلم، می‌بینیم که یک گروه از سربازان، می‌گویند از ارتش جدا شده‌اند و یکی از آنها، مسئولیت حمله به اتوبوسی مملو از سربازان دیگر که در ارتش سوریه می‌باشند را برعهده گرفت. در همین رابطه، رژیم سوریه، معترضین را متهم به تروریست بودن، اسلام گرا بودن و مسلح بودن کرده است... حال، چرا این یک نقطه عطف است؟ اگر این گزارش بواقع، دقیق باشد، معنایش این است که اپوزیسیون، یا جدا شدگان در سوریه، مسیر دیگری را در پیش گرفته‌اند و آن، مسیر مقاومت مسلحانه علیه رژیم است. هر چند، ما باید این احتمال را هم بدهیم که این ممکن است، کار خود رژیم باشد تا به این ترتیب، خشونت بیشتری را بر علیه معترضین، توجیه کرده و هم‌چنین وانمود کند که معترضین، مسلح هستند.