مطابق استانداردهای لیبیایی، این خانه یکی از پسران قذافی معمولی محسوب میشود، اما ما دریافتیم که این فقط روی زمین است و در مقایسه با آنچه زیر زمین میباشد هیچ است.
گفته میشود که این سنگر زیر زمینی میتواند در برابر حمله هستهیی، شیمیایی و بیولوژیکی مقاومت کند. وقتی که به این سنگر زیر زمینی نگاه میکنید میبینید که سازندگان آن هیچ چیزی کم نگذاشتهاند. دربهای آنها آببندی هستند و حمامهای شستن مواد شیمیای در آنها وجود دارد. این سنگر سیستم برق، آب و تهویه مطبوع خود را دارد.
مطابق گزارشات بهدست آمده، هوای موجود در این سنگر میتوانست افراد داخل آن را بهمدت سه سال زنده نگه دارد. این سنگر همچنین شامل یک اتاق عمل جراحی، یک آشپزخانه صنعتی و چندین اتاق خواب میشود.
گفته میشود که این سنگر توسط تونلهای زیر زمینی به سنگرهای دیگر و محل نظامی معمر قذافی در یک نقطه دیگر طرابلس وصل شده است.
معلوم نیست که آیا معمر قذافی یا هیچکدام از اعضای خانواده او هیچ وقت در این سنگرها زندگی کرده بودند، یا خیر. اما در برخی از گزارشات آمده که این سنگرها مملو از لباس است.
روزنامه واشنگتن پست هم در مورد این سنگرها گزارش تهیه کرده است، و در آن آمده که وقتی شورشیان مواد بهداشتی امداد گری را در آنجا پیدا کردند، آنها این وسایل را به بیمارستانهای عمومی تحویل دادند.
تلویزیون سی ان ان درخبر دیگری گزارش داد: هزاران موشک زمین به هوا در لیبی مفقود شده اند و آمریکا نگران است که این موشکها از ایران سر در بیاورند.
تلویزیون سی.ان.ان، ولف بلیتزر، مجری برنامه سیچوئیشن روم: این تنها قذافی و رژیم او نیستند که از پایتخت ناپدید شدهاند، میزان عظیمی از سلاح و مهمات نیز ناپدید شدهاند از جمله، احتمالاً هزاران هزار موشک زمین به هوا...
بن ویدامن، خبرنگار: آنچه شاهدش هستیم این است که بعد از سقوط رژیم، خیلیها خوشحال هستند، اما خیلیهای دیگر هم از نبود نظم و قانون سود جسته تا دروازه های زرادخانههای شهر را باز کنند.
در اینجا، جعبه های خالی سلاح روی زمین پخش شدهاند و محتویات مرگبار آنها، خالی شدهاند. این بارنامه مربوط به یک جعبه که به زبان روسی و انگلیسی نوشته شده، محتویات آن را به این شرح برمی شمارد: 9 ام 342، که به روسی یعنی نوعی موشک زمین به هوا. این جعبه شامل 2 موشک و 4 منبع تغذیه است. این نوع موشک قادر است هواپیمایی در ارتفاع 11000 فوت را سرنگون کند و معادل موشک آمریکایی استینگر است. آمریکا در جریان اشغال افغانستان توسط شوروی، صدها موشک استینگر به مجاهدین افغان داده بود. سپس میلیونها دلار خرج کرد تا آنها را باز خرید کند زیرا بیم داشت که بهدست تروریستها بیفتند. پیتر بوکارت از دیدبان حقوقبشر، ماهها است که سعی میکند این سلاحها را در لیبی ردیابی نماید.
پیتر بوکارت: در هر شهری که وارد میشویم، اولین چیزی که ناپدید شده، موشکهای زمین به هوا هستند. صحبت از، حدود 20هزار موشک زمین به هوا در سراسر لیبی است...
خبرنگار: اگر ارزیابی بوکارت دقیق باشد، هزاران موشک زمین به هوا ممکن است از کنترل خارج شده باشند. مقامات آمریکایی نگران آن هستند که این موشکها ممکن است عاقبت بهدست ایران، القاعده یا سایر گروههای تروریستی بیفتند ... البته، تنها مسأله موشکها نیست. در این انبار، هنوز هزاران هزار گلوله توپ با مواد شدید الانفجار هم وجود دارد.
بوکارت: تنها یک یا دو عدد از این گلولهها برای تولید یک خودروی انفجاری کافی است. و ما قطعاً به یاد داریم که در عراق چه اتفاقی افتاد. آنها با استفاده از گلولههای توپ مانند همین گلولههایی که در اینجا هستند، خودروهای انفجاری درست کرده و کشور را واژگون کردند.
خبرنگار: در حالی که هنوز دولتی بر سر کار نیست، کار چندانی انجام نمیشود که این مهمات بهدست افراد ناباب نیفتند... هیچ نگهبانی وجود ندارد و هر کسی میتواند جلوی این انبارها توقف کرده و هر چه میخواهد بردارد...