اتحادیه اروپا یک سفیر ویژه برای اشرف تعیین می کند

نخست وزیر جان بروتون در کنفرانس بین المللی  ژنو اعلام کرد:
اتحادیه اروپا تصمیم گرفته است
 از طریق بارونس اشتون یک سفیر ویژه
برای مسأله اشرف منصوب کند

این سفیر از کمپ اشرف بازدید خواهد کرد
 و به کسب حمایت بینالمللی برای اشرف میپردازد
 تا نسبت به برقراری عدالت و آزادی برای اشرف
 در اولین فرصت اطمینان حاصل شود

نخست وزیر جان بروتون
ما در چند روز گذشته از اتحادیه اروپا کارهایی دیدیم و من افتخار می کنم که  یکی از 500 میلیون شهروند اتحادیه اروپا هستم که می بینیم اتحادیه اروپا از طریق ارگان بارونس اشتون تصمیم گرفته است یک سفیر ویژه از طرف اتحادیه اروپا برای مسأله اشرف منصوب کند تا با مشکل کمپ اشرف برخورد کند: آقای ژان دو رویت Jean de Ruyt . من خوشوقتم که این فرصت را داشتم سفیر تازه منصوب شده آقای ژان دو رویت را در سه روز گذشته در بروکسل ببینم. می توانم به شما اطمینان دهم او عمیقاً نسبت به رویدادهای تلخ و درد و رنجهای دشواری که بر ساکنان اشرف تحمیل شده آگاه است.  او احساس مسئولیت عمیقی دارد. او از کمپ اشرف بازدید خواهد کرد و او با ساکنان اشرف صحبت خواهد کرد. او از ایالات متحده آمریکا دیدار خواهد کرد، او از سراسر جهان حمایت کسب خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود که عدالت و آزادی برای ساکنان در اولین فرصت به دست آید.

در کنفرانس بین المللی ژنو درتالار ویکتوریا، که با شرکت جمعیتی فشرده و پرشور از حامیان اشرف در تالار معروف ویکتوریا در شهر ژنو مقر اروپایی ملل متحد برگزار گردید، سخنرانان برجسته از آمریکا و اروپا به دبیرکل ملل متحد و کمیسر عالی حقوق بشر و به دولت آمریکا فراخوان دادند که به دنبال اذعان کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد به موقعیت حقوقی ساکنان اشرف، ناظران ملل متحد باید تا پایان انتقال به کشورهای ثالث در اشرف مستقر شوند.
سخنرانان نسبت به نیات شوم رژیم ایران و دولت عراق علیه ساکنان اشرف به ویژه ضرب الاجل غیر قانونی پایان سال2011 برای بستن اشرف ابراز نگرانی کردند و از ملل متحد و دولت آمریکا و جامعه جهانی خواستند دولت عراق را وادار کنند ضرب الاجل غیرقانونی بستن اشرف را تا پایان سال ملغی کند.
سخنرانان تاکید کردند در شرایطی که دیکتاتوری حاکم علیه نیروی اصلی مخالف خود با تام قوا توطئه می کند، اتخاذ یک اقدام سریع از سوی ملل متحد و جامعه جهانی برای این بحران انسانی و تأمین حفاظت ساکنان بیش از پیش ضروری است.
شهردار رودی جولیانی گفت: کمیساریای عالی باید برای نظارت دائمی بر شهر اشرف از سوی سازمان ملل بدون تاخیر وهم اکنون تصمیم بگیرد و همه باید بدون فوت وقت و بدون هیچ بهانه یی به دنبال اعزام ناظران به کمپ اشرف باشیم. اکنون هیچ نقطه ای از جهان وجود ندارد که در آن بیشتر از ایران، جنایت علیه حقوق بشرصورت گیرد وکرامت انسانی لگدکوب شود. ما از تغییر حکومت در مصر و لیبی حمایت کردیم و از تغییر در سوریه پشتیبانی میکنیم. ما باید به صراحت دنبال تغییر حکومت در ایران باشیم.
وزیر مایکل موکیزی اظهارداشت:  این کنفرانسی بسیار مهم است زیرا از قدیم گفته اند برای آنکه شر پیروز شود کافی است انسانهای خوب سکوت کنند. و ما اینجا سالنی داریم مملو از انسانهای خوب که سخنانی از انسانهای خوب دیگر شنیده و خواهند شنید، از انسانهایی هوشمند که در برابر شر سکوت نمی کنند و همان طور که شهردار جولیانی گفت این شر پیروز نخواهد شد.کمیسرعالی ملل متحد برای پناهندگان، دریافت تقاضانامه های ساکنان اشرف و برخورداری آنها از حفاظتهای استاتوی پناهندگی را اعلام کرد. بر افراشته شدن پرچم ملل متحد بر فراز اشرف می تواند پیشرفت بزرگی در این کار فراهم آورد.
فرماندار ادوارد رندل تاکید کرد: لایحه حذف مجاهدین از لیست آمریکا، به امضای اعضای هر دو حزب رسیده است و این بسیار فوق العاده است که دهها نماینده دموکرات و دهها تن از جمهوریخواهان آن را امضا کرده اند. سازمان مجاهدین باید از لیست خارج شود و ایالات متحده و سازمان ملل متحد باید امنیت ساکنان اشرف را تضمین کنند.
ژنرال جیمز کانوی گفت: من با ساکنان اشرف دیدار کرده ام، آنها تروریست نیستند، شما می توانید بگویید که آنها مانند شورشیان لیبی یا مصری یا سوریه، به دنبال تغییر حکومت هستند و همه میدانیم که تمایز آشکاری بین یک تروریست و کسی که خواستار شکل بهتری از حکومت درکشورش باشد، وجود دارد.
ژنرال کانوی افزود : وقتی درباره 36کشته و صدها مجروح درحمله به اشرف صحبت میکنیم، این تلفاتی بسیار سنگین است، ولی به نظر من یکی از تلفات اصلی وقایعی که در آن روز روی داد، کل مفهوم آن چیزی است که ما درعراق برایش جنگیدیم. من از هر تلاشی برای حفاظت اشرف و حذف مجاهدین از لیست آمریکا حمایت می کنم.
لویی فری خاطرنشان کرد: به رئیس جمهور و و زیرخارجه کشورمان میگویم قانون علیه ادامه یافتن لیست گذاری مجاهدین است و  این برچسب نباید ادامه یابد. نکته دیگر این که لطفاً بدون درنگ از زنان و مردان مستقر در اشرف حافظت کنید. به مردان و زنان و خانواده های کمپ اشرف هم می گویم: ما شجاعت شما را تحسین می کنیم.
سفیرمیچل ریس گفت: آمریکا مسئولیت ویژه یی برای حفاظت از ساکنان کمپ اشرف دارد و این مسئولیت با خروج آخرین سرباز ما از عراق خاتمه نمی یابد. بلکه وقتی خاتمه می یابد که همه ساکنان اشرف در امن و امان باشند.
و گونتر فرهویگن اظهارداشت: اولین اقدام از سوی سازمان ملل باید استقرار ناظران دائمی در اشرف باشد. من از نهادهای اروپایی و تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا انتظار دارم به دولت عراق تفهیم کنند تا زمانی که این دولت کمپ اشرف را در محاق نگه دارد، از کمکهای مالی اروپا بهره مند نخواهد شد و به عنوان جمع بندی و برای نتیجه گیری خاطرنشان می کنم که مسئله اشرف شاید مهمترین مسئله دوران ما باشد
شماری دیگر از شخصیتهای سیاسی، مدافعان حقوق بشر و نمایندگان پارلمانهای اروپایی شامل ژان شارل ری ال، اریک ورو، لوک بارتاسا (سوئیس)، سناتور جورجیو بورناچین (ایتالیا)، ماتیو اوفورد (انگلستان) و آقای رمی پاگانی، عضو شورای اداری ژنو در این کنفرانس که توسط نیلز دوداردل، رئیس مشترک کمیته سوئیسی دفاع از اشرف افتتاح شد و به ریاست اریک سوتاس ادامه یافت سخنانی در باره تعهدات آمریکا و ملل متحد برای تامین حفاظت اشرف، ایراد کردند.

سخنرانی خانم رجوی در تالار ویکتوریا - ژنو

با سلام و درود و تبریک به همه متحصنین در مقابل ملل متحد در ژنو که با پایداری در بیش از 150 روز, در سرما و گرما، به اولین خواستة خود برای حفاظت از ساکنین اشرف دست یافتید. خسته نباشید. مطمئنا شما صدای مردم و مقاومت ایران را به گوش جهانیان میرسانید و  با پایداریتان به‌سهم خود میتوانید دستیابی به‌حقوق و حفاظت ساکنان اشرف را محقق سازید.
محاصرة اشرف و آزار و شکنجه و تهدید اشرفیها به طور روزانه، با اضافه کردن دکلهای پارازیت و شنود و بلندگوها و تهدید به بستن اشرف توسط مقامات عراقی، گسترش می یابد. اما حضور و پایداری و دادخواهی شما در ژنو، به آنها اخطار می دهد که تمامی این اعمال آنها ثبت خواهد شد و لاجرم روزی باید پاسخگوی آن باشند. درود بر شما اشرف‌نشانها و بر صبر و پایداری و بر عزم جزمتان
دوستان عزیز!
امروز در ژنو، در شهر حقوق بشر، شهر سازمانهای بین‌المللی و حقوق بین‌الملل و شهر کنوانسیونهای بین‌المللی  و محل فعالیت دکتر کاظم رجوی شهید بزرگ حقوق بشر ایران که جان بر سر آرمان حقوق بشر مردم ایران نهاد، گرد آمده‌ایم تا در مورد یکی از جدی‌ترین مسائل حقوق بشری و یکی از بزرگترین موارد نقض حقوق بین‌الملل و کنوانسیونهای ژنو، صحبت کنیم؛ در مورد زندان بزرگ ایران که 80میلیون نفر روزانه زیرسرکوب ملاها هستند و در مورد اشرف که 9 سال است ساکنانش در حبس خانگی بسر می‌برند و هر روز و هر ساعت، حقوق انسانی‌شان نقض می‌شود. و این یک واکنش جدی و سریع از طرف مراجع بین‌المللی و دولتها می طلبد.
خوشبختانه در این جا دوستان گرامی سوئیسی را می‌بینم و شخصیت‌های بسیار محترم از آمریکا, آلمان, ایتالیا, انگلیس, ایرلند و پرتغال و سایر کشورها که در مبارزه علیه این بی‌عدالتی پیشتازند. به همه آن‌ها درود می‌فرستم.
گروهی از متحصصان شجاع در این اجتماع حضور دارند. آن‌ها 150 روز است در حمایت از اشرف در برابر دفاتر سازمان ملل در ژنو ایستاده‌اند. در همین ساعت‌ها هزاران ایرانی در نیویورک نسبت به حضور احمدی نژاد در سازمان ملل دست به اعتراض زده اند. آن‌ها فریاد می‌زنند که احمدی نژاد قاتل، نمایندة مردم ایران در سازمان ملل نیست.
از همین جا خطاب به آن‌ها و خطاب به شما متحصنان در ژنو می‌گویم:
شما نه فقط برای مردم ما، بلکه برای تمام دنیا مایه افتخارید. زیرا پرچمدار آزادی و حقوق بشر ایرانید. دیروز در جلسه‌یی در سازمان ملل متحد، بر خواست شما یعنی حفاظت بین‌المللی اشرف تأکید کردم.
کمیساریای عالی پناهندگان اعلام کرده‌ است که ساکنان اشرف بر طبق قانون بین‌الملل، پناهجویان برخوردار از حفاظت‌های بنیادی‌ محسوب می‌شوند. البته این گام مثبت ولی ناکافی است و کمیساریا باید قدمهای بعدی را بردارد.

اکنون برای بستن راه قتل عام بعدی، دبیر کل ملل متحد‌ باید اشرف را یک منطقة غیرنظامی و تحت نظارت ملل متحد اعلام کند . هم‌چنین باید  دستور استقرار ناظران ملل متحد در اشرف را صادر کند.
کما اینکه کمیساریای عالی حقوق بشر باید هر چه زودتر تحقیقات مستقل و شفاف و کاملی درباره حملة 8آوریل انجام دهد.
اینها اقدامات ضروری است زیرا دولت عراق بر اولتیماتوم خود، برای بستن اشرف، روزانه اصرار می ورزد
انجام این وظایف فقط به سود مردم ایران نیست، بلکه اعتبار سازمان ملل را نزد مردم خاورمیانه بالا می‌برد.

حضار محترم
موضوع اشرف، مسألة کانونی یک بحران بزرگ‌تر است؛ بعنی بحران ایران. این موضوع از یک طرف بازتاب پایداری مردم ایران برای کسب آزادی است، از طرف دیگر، وضعیت رژیم را منعکس می‌کند.
می‌دانید که رژیم ایران در یک بحران چهار وجهی گرفتار است که عبارتند از:
1ـ یک جامعة عمیقا ناراضی. سه  هفتة پیش برغم سرکوب گسترده، شاهد قیام‌ها در ارومیه و تبریز بودیم.
2 ـ انقلاب‌ها در منطقه خطر قیام‌ها در ایران را برای ملاها بیشتر کرده است. به علاوه باعث تجزیة جبهة منطقه‌یی رژیم شده است.
3 ـ ورشکستگی اقتصادی که تورم را به حدود 20 درصد رسانده است. نرخ بیکاری 17 درصد و رشد اقتصادی نزدیک به صفر و صنایع کشور فقط با 30 درصد ظرفیت خود کار می‌کنند.
4 ـ بحرانهای درونی رژیم، به‌ویژه جدال خامنه‌ای ـ احمدی نژاد که آخوندهای حاکم، آن را بدترین فتنه از شروع تأسیس رژیم توصیف کرده‌اند.

دو هفتة پیش، خامنه‌ای در دیدار با اعضای خبرگان گفت: « تقریباٴ در هشت  ماه ... چهار تا دیکتاتور » سرنگون شده‌اند. او افزود:« انسان دلش می‌لرزد». خامنه‌ای هم‌چنین در یک جلسة محرمانه با اعضای شورای عالی امنیت رژیم گفته است:«اگر ما به طرف مرزها نرویم، مرزها به طرف ما خواهند آمد».
حال، سئوال اساسی این است که با وجود این بحران‌ها، چرا ملاها سقوط نمی‌کنند؟ چرا در بهار عرب، قیام‌ها در ایران بالا نگرفته است؟ به خصوص که قیام‌های 2009 و 2011 این فرضیه را باطل کرد که گویا ملاها از  حمایت مردم ایران برخوردارند.
مردم ایران به ویژه نسل جوان عمیقاً از این رژیم بیزارند. مردم ایران در مبارزه با این رژیم، فداکاری زیادی کرده‌اند. اعدام 120 هزار تن از فرزندان شجاع ایران، گواه این فداکاری است. بر آیند این فداکاریها وجود یک جنبش سازمان‌یافته با یک برنامه دمکراتیک  است.
با این همه، چه چیزی ملاها را سرپا نگه داشته است؟
نخستین دلیل، این است که سرکوبگری این رژیم با هیچ یک از دیکتاتوری‌های جهان امروز قابل مقایسه نیست. این رژیم، دست‌کم 70 نهاد سرکوبگر دارد. در واقع تمام رژیم به صورت یک ماشین سرکوب است. مهم‌ترین مقام‌های این رژیم، از جمله رئیس جمهور آن، شکنجه‌گران قهار زندان‌های سیاسی بوده‌اند. . از اقتصاد ایران تا رادیو تلویزیون،مطبوعات،مساجد و قضاییه، همه جزیی از پروژة سرکوب‌اند. دبیرستان‌ها با دوربین‌های مداربسته کنترل می‌شود. دانشگاه‌ها مثل پادگان است. فاشیسم مذهبی خصوصی‌ترین امور زندگی مردم را هم تحت کنترل دارد.
دومین عامل، کمک غرب است. اگر دولت‌های غرب به ملاها کمک نمی‌کردند، این رژیم دوام نمی‌آورد.
کلمة مماشات، گویای این سیاست نیست.
زیرا از یک طرف دولت‌های غرب، راه جنبش مقاومت را با لیست تروریستی بسته اند. از سوی دیگر دست رژیم و عواملش در عراق را علیه مجاهدان اشرف باز گذاشته اند و در عین حال در مقابل موج سرکوب و اعدام در ایران سکوت کرده اند. به این ترتیب، آنها عملا در سرکوب مردم ایران مشارکت فعال دارند.

در مقابل سرکوب وحشیانة فاشیسم دینی، مردم ایران برای کسب آزادی به یک جنبش سازمان یافته نیازدارند. سیاستهای غربی در سرکوب این جنبش با رژیم ایران همراه شده اند. با برچسب تروریستی، عمر رژیم ملاها را طولانی کردند.
شما قیام‌های سال 2009 ایران را به یاد دارید. برخی می‌گویند در آن موقع آمریکا بی‌طرف بود. اما متأسفانه این طور نبود. درست همزمان با قیام‌ها، آمریکا حفاظت اشرف را به یک دولت دست نشاندة خامنه‌ای در عراق واگذار کرد. این بزرگترین هدیه به ملاها بود. بدون این واگذاری، خامنه‌ای نمی‌توانست در سال 2009 به اشرف حمله کند. در این صورت وضع قیام‌ها در ایران متفاوت بود.
برخی می‌پرسند علت این سیاست اشتباه چیست؟ این آمریکاست که باید پاسخ بدهد‌ که چرا به اشتباه خود در مورد کودتا علیه دکتر مصدق و به اشتباه خود در حمایت تمام عیار از شاه و به فضاحت ایران کنترا امروز به صورت زیان بارتری ادامه میدهد.
در سال 1997 آن‌ها مجاهدین را در لیست گذاشتند. زیرا می‌خواستند میانه‌روهای موهوم در درون فاشیسم مذهبی را تقویت کنند. در سالهای اخیر ایالات متحده بازهم برای دلجویی از رژیم ایران و رژیم دست‌نشانده‌اش در عراق، به وظایف و مسئولیتهایش در قبال ساکنان اشرف پشت کرد.
برخی می‌پرسند دولت‌های غرب از یک طرف ملاها را تحریم کرده‌اند. از طرف دیگر مقاومت را تحت فشار گذاشته‌اند. چرا این تناقض وجود دارد؟
تا وقتی دولت‌های غرب دست و پای مقاومت را بسته‌اند، تحریم‌ها جدی نیست.
سازمان مجاهدین نیروی تغییر است. وقتی نیروی تغییر به بند کشیده می شود، دیگر اقدامات بی‌تاثیر می شود.
در سال2010 در میان 15 کشور نخست صادرکننده به ایران، 8 کشور اتحادیة اروپا وجود دارند. آن‌ها درمجموع، حدود 12 هزار نوع کالا به ایران فروخته‌اند. تقریباً تمام آن کالاها صنعتی است. ملاها صنایع نظامی و اتمی را با همین کالاها تأمین می‌کنند. به علاوه، خریدار بخش عمدة این کالاها شرکت‌های وابسته به سپاه پاسداران‌اند.

دوستان عزیز
در برابر تمام فشارها، خوشبختانه مقاومت مردم ایران پایداری کرده و ریشه‌داری و مشروعیت خود را اثبات کرده است.
خوشبختانه برخلاف دولت‌های غرب، کنگره آمریکا و پارلمان‌های اروپایی و شخصیت‌های شریف در آمریکا و اروپا، جنبش بزرگی در حمایت از آزادی مردم ایران و دفاع از اشرف تشکیل داده‌اند.  ما اروپا و آمریکا را به همین شخصیت‌های والامقام می‌شناسیم.
حاکمیت دیکتاتوری در ایران رو به زوال است و هر کس سرنوشت خود را بیش از این به رژیم ایران گره بزند، قطعاً زیان خواهد کرد.
حذف نام مجاهدین از لیست وزارت خارجه آمریکا و تأمین حفاظت ساکنان اشرف تا تعیین تکلیف نهایی آن‌ها، عینی‌ترین شاخص در شرائط کنونی است که نشان می‌دهد ایالات متحده در کدام جبهه ایستاده است.
همچنین از دولت سوییس به‌عنوان حافظ کنوانسیونهای ژنو میخواهم در حفاظت از ساکنین اشرف اقدام عاجل بنماید.
به رغم این حملات، بساط دیکتاتوری آخوندی به وسیلة مردم و مقاومت ایران برچیده خواهد شد. من روزی را می‌بینم که تهران دیگر پایتخت سرکوب و صدور تروریسم نیست، بلکه شهر حقوق بشر است. شهر الهام بخش برابری زنان و مردان، شهری  بدون اعدام و شکنجه، شهر برگزیدة ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی و شهر آزادی و دمکراسی.
من به آمدن آن روز،  با تمام قلبم ایمان دارم.
از همه شما متشکرم