در جلسه بحث و گفتگو پیرامون سیاست خارجی سوئد، در مجلس این کشور که درتاریخ 17فوریه برگزار شد، نمایندگان پارلمان ضمن محکوم کردن نقض حقوق بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها از قیام مردم ایران برای آزادی و دموکراسی حمایت کردند.
در این جلسه که با شرکت کارل بیلد وزیر امور خارجه سوئد، برگزار شد، وی طی سخنانی گفت:
تحولات در منطقه خاورمیانه، نگرانیها را برانگیخته است. رژیم ایران در مرکز رویارویی با جهان قرار گرفته است. سرکوب مخالفان، دگراندیشان و وکلای مدافع انها و وضعیت حقوق بشر در ایران، از نظر ما غیر قابل قبول است. این کشور در توضیح کامل در مورد اهداف برنامه اتمی اش ناموفق بوده است. دراین رابطه باید ما به طور جمعی واکنش نشان بدهیم.
خطر پخش سلاحهای هسته ای بطور روشن و واضح یکی از تهدیدات جدی برای سیاست امنیتی جهان است.
هانس لینده (از حزب چپ) گفت: در روز پنجشنبه گذشته در سالگرد انقلاب در ایران، تظاهراتی در نقاط مختلف سوئد توجه همه را به خود جلب کرد. ما شاهد آن هستیم که ایرانیان شجاع، از رژیم ایران مخالفت و سرپیجی میکنند. آنها در آرزوی بدست آوردن آزادی، دمکراسی و عدالت در ایران، ریسک از دست دادن جان خود در خیابانها را قبول کرده اند.
حمایت سوئد میتواند این شجاعان فعال را متحد کند. یک چنین سوئدی که نه فقط تجاوز رژیم را محکوم کرده بلکه با دیالوگ فعال با 90شرکت سوئدی که در حال حاضر در ایران فعالیت دارند, نشان بدهد که ما خواهان رابطه بهتری بااین رژیم نیستیم و سوئد میتواند پناهندگانی را که از سرکوب ایران فرار کرده اند، بپذیرد. و یا سفیر خود را به مراسم انتخابات رئیس جمهوری احمدی نژاد نفرستد!
کریستن لوندگرین (از حزب سنتر) گفت: اشتیاق سرکش بشر برای آزادی را نمیتوان برای مدت طولانی سرکوب کرد. این خواسته، بر رژیمهای مستکبر فارغ از اینکه در ایران یا در سایر کشورها باشند,لرزه میاندازد. ترساندن و سرکوب، شکل های جدیدی به خود گرفته اند ما باید امکاناتی ازقبیله جلسات,کنفرانسها وغیره را دراختیار داشته باشیم که بتوانیم نقطه نظرات ومعیارهای خود را علنا روشن کنیم.
هولگرین گوستاوسون (از حزب دمکرات مسیحی) گفت:
تظاهرات در ایران در هفته گذشته به ما یاداوری میکند که نیروهای دمکراتیک در تمام دنیا به حمایت ما نیاز دارند و ما اجازه نداریم که واکنش نشان ندهیم. این همان چیزی است که حزب دمکرات مسیحی هم هرگز نمیخواهد انجام بدهد. علاوه بر این ما باید مسئولیت خودمان در مورد گسترش دمکراسی و آزادی بیان درکشورهایی که راه طولانی برای رسیدن به آن دارند، انجام دهیم.
امینه کاکاباوه (از حزب چپ): گفت: من دراینجا میخواهم کلمه ای در مورد موقعیت ایران و ترکیه صحبت کنم.
تظاهرات بسیاری در اعتراض به نتیجه انتخابات درایران صورت گرفته اند و هرگز خاتمه نیافته اند. اعدامهای روزانه، حلق اویز افراد در محلهای عمومی، تجاوز به زنان حتی در زندانها،چیزهایی است که ما بارها شنیده ایم. ما همچنین میدانیم که بیش از 200تن از مادران شهدا و جوانان در بیرون زندان اوین در ایران منتظرند و در انجا میخوابند و خواهان آزادی فرزندانشان هستند . مردم در ایران و این زنان و دانشجویان هستند که برای ازادی و حقوق خود در این کشور مبارزه میکنند.
سوئد باید این سکوت دیپلماتیک را بشکند و به یک نتیجه ملموس و روشن دست پیداکند, این چیزی است که مورد نیاز است.
کریستین انگله (سوسیال دمکرات) نیز گفت: موقعیت حقوق بشر در ایران خطرناک است.
مخالفان در زندان ویا در خیابانها در حین تظاهرات کشته میشوند, بر طبق آخرین گزارش عفو بین الملل ایران بعد از چین بیشترین آمار اعدامها را دارد.ما اعدامها, بخصوص اعدام نوجوانان و سنگسار را که هنوز درایران رخ میدهد,محکوم میکنیم. شجاعانی که بارژیم مخالفت میکنند شایسته حمایت ما هستند. مبازه برای منع مجازات اعدام در تمام دنیا حمایت زیادی را جلب کرده است.