کارنامه جنایت رحیم مشایی و شرح خوش خدمتی برای سپاه پاسداران

اسفندیار رحیم مشایی‌ پیچیده ترین و حاشیه ساز ترین فرد سالهای اخیر است وی پیش از تاسیس وزارت اطلاعات به سیستم اطلاعات-امنیتی که در کشور توسط نهادهایی چون سپاه راه اندازی شده ‏بود، پیوست. رحیم مشائی در اطلاعات سپاه رامسر به فعالیت پرداخت.

وی سپس به دلیل بحرانی که اوایل انقلاب علی ‏الخصوص در سال‌های ۵۸ تا ۶۱ گریبان مناطق کردنشین را... گرفته بود، به دعوت پاسدار محمدرضا نقدی به کردستان رفت تا در ‏سمت معاون اطلاعات واحد کومله اطلاعات سپاه مستقر در قرارگاه  موسوم به حمزه شروع به فعالیت کند. مقارن با ‏فرمانداری محمود احمدی نژاد در خوی، وی عضو شورای تامین استان آذربایجان غربی بود. حسین الله کرم درباره آشنایی ‏احمدی نژاد و مشائی می‌نویسد: «احمدی‌نژاد فرماندار خوی بود و مشایی عضو شورای ویژة ‏تأمین استان. این آشنایی ‏سبب گشت تا بعدها احمدی‌نژاد(شهردارتهران) به سبب شناختی که از سبک کار فرهنگی موفق ‏او در کردستان داشت او را به ‏سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران فراخواند.» وی با نام مستعار مرتضی محب الاولیاء در مناطق کردنشین به ‏اقدامات امنیتی-اطلاعاتی دست زد.
او با نام اصلی ‏اش یعنی اسفندیار رحیم مشائی عضو شورای تامین استان آذربایجان غربی نیز بود. پس از تشکیل وزارت اطلاعات در سال ۶۳، رحیم مشائی «مسئول تدوین استراتژی ‏نظام جمهوری اسلامی در خصوص اکراد ایرانی» بود. ‏در زمان تصدی «محمد محمدی ری شهری» بر وزارت اطلاعات، وی مسئولیت «مناطق بحرانی کشور» و را عهده دار ‏بود. او همچنین از موسسین «موسسه مطالعات علمی» (در سال ۷۶) وابسته به وزارت اطلاعات است که عمده فعالیت اش ‏تحقیق و پژوهش و ارائه راهکار در خصوص مسائل قومیت‌های ایرانی، شناخت بیشتر آنان و همبستگی ملی است. ‏وی سپس به وزارت کشور رفت و در دوران تصدی علی محمد بشارتی مدیرکل اجتماعی وزارت کشور شد و از آنجا ‏به رادیو پیام و سپس به شهرداری منتقل شد.
رحیم مشائی تا اسفندماه سال ۱۳۸۸ به مدت ۲۰ سال، مدیر مسئول ماهنامه «سروه» بود. این نشریه با گستره ‏توزیع بین‌المللی در ایران و جهان منتشر می‌شود. زبان آن کردی سورانی است و به گویش کرمانجی نیز ده صفحه ‏مطلب منتشر می‌کند که اخیرا به صورت ویژه نامه کرمانجی ضمیمه مجله می‌شود. همچنین سرمقاله نشریه علاوه بر ‏کردی به زبان فارسی هم درج می‌شود. مشخصا در میان بدنه وزارت اطلاعات از او به عنوان کارشناس مسائل ‏کردستان یاد می‌شود.
در دوره اول ریاست جمهوری احمدی نژاد ‏اسنفدیار رحیم مشائی با آغاز به کار دولت نهم و به دلیل آشنایی پیشین رئیس جمهوری با وی، در بدنه دولت جذب ‏شد و ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را عهده دار شد. وی همچون غلامحسین الهام ‏چندین شغل دارد؛ رییس مرکز مطالعات جهانی شدن، جانشین رئیس جمهور در شورای عالی ایرانیان خارج از کشور، ‏عضو شورای نظارت بر صداوسیما، عضو شورای فرهنگی دولت، نماینده رئیس جمهور در شورای نظارت بر ‏سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، عضو کمیسیونهای اقتصاد وفرهنگی دولت و در آخر ریاست کمیته ‏عالی در مورد طرح خط لوله گاز ایران-پاکستان-هند، از جمله این مشاغل است. رحیم مشائی همچنین عضو هیأت ‏مدیره موسسه «رایانه شهر» است. مدیر عامل این موسسه که در زمینه‌های مختلف علوم کامپیوتری فعالیت می‌کند ‏فردی به نام «خسرو کاظم آذربایجان» است و مشائی در کنار افرادی چون حمید بقایی، کاظم کیاپاشا، مجیدرضا ‏ربیعی و...، هیأت مدیره آن را تشکیل می‌دهند‏.‏ رحیم مشائی از حجاب گرفته تا مسائل اتمی صاحب نظر است. حتی ‏گفته می‌شود بسیاری از اقدامات احمدی نژاد با هدایت و نظر مشائی است.
در دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد مشایی هم اکنون مسئولیت‌های زیر را برعهده دارد:

رئیس دفتر رئیس‌جمهور (۳ مرداد ۱۳۸۸)
سرپرست نهاد ریاست جمهوری ( ۲۸ شهریور ۱۳۸۸)
نمایندگی ویژه رئیس‌جمهور جهت تصمیم‌گیری در مورد نحوه اجرای اختیارات هیأت وزیران در امور نفت (۳۰ مهرماه ۱۳۸۸)
ریاست شورای هماهنگی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی ( ۱۰ آبان ۱۳۸۸)
دبیر کمیسیون فرهنگی دولت ( ۱۹ آذرماه ۱۳۸۸)
ریاست گروه مشاوران جوان ریاست جمهوری ( ۶ اسفند ۱۳۸۸ )
مسئولیت انتصاب مدیر عامل صندوق مهر امام رضا
مسئولیت کنترل و نظارت مرکز امور حقوقی بین‌المللی ریاست جمهوری
نماینده تام الاختیار رئیس‌جمهور در ستاد مرکزی راهیان نور
رئیس کارگروه زیارت و فرهنگ رضوی
عضویت در شورای فرهنگی دولت با حکم رئیس جمهور
رئیس کمیته ‏عالی در مورد طرح خط لوله گاز ایران – پاکستان - هند
نماینده رئیس‌جمهور در شورای نظارت بر صدا و سیما
جانشین رئیس‌جمهور در شورای عالی ایرانیان خارج از کشور ( ۸ مرداد ۱۳۸۵)
رئیس مرکز ملی جهانی‌شدن ( ۹ دیماه ۱۳۸۶)
عضو کمیسیون اقتصادی دولت
نظارت برکار سخنگوهای دولت و رئیس شورای اطلاع رسانی دولت
نماینده ویژه رئیس‌جمهور در امور خاورمیانه

ایران بریفینگ