نمایندگان کنگره آمریکا که در این جلسه شرکت داشتند:

جان لوئیز  
همرزم مارتین لوترکینگ،
عضو رهبری حزب دمکرات،
مشهور به وجدان کنگره نمایندگان مردم آمریکا،
قطعه جان لوئیز
زیرنویس: همرزم مارتین لوترکینگ، نماینده کنگره و عضو رهبری حزب دموکرات

- روهرا باکر
رئیس کمیته تحقیقات و نظارت بر اعمال دولت در کنگره آمریکا

ـ قاضی تدپو
عضو کمیته خارجی کنگره آمریکا

باب فیلنر
نایب رئیس کمیته بازنشستگان نظامی

جودی چو
عضو کمیته خارجی
و عضو کمیته قضایی

پروفسور الن گرسون
حقوقدان برجستة آمریکا
مشاور ارشد در هیأت نمایندگی آمریکا در ملل متحد 1998 ـ  2003

آلن گرسون
بعد از ظهر همگی شما بخیر،
ما امروز اینجا هستیم که یک موضوع بسیار بسیار مهم را مورد بحث قرار دهیم و همین الان متوجه شدم که نماینده محترم جودی چو که این جلسه را ممکن ساخت الان به جمع ما پیوست بنابراین به او خوشامد می گویم و مطمئن هستم آنهایی که اینجا از کالیفرنیا هستند از حوزه او هم هستند به او خوشامد می گویند.
بگذارید قبل از اینکه پودیوم را واگذار کنم یک نکته بگویم. ما دو عنوان مختلف برای این جلسه خاص داریم، جلسه اصلی که فکر می کنم مناسب است می گوید: 450 روز بعد از حکم دادگاه در مورد اپوزیسیون ایران چرا وزارت خارجه قانون امریکا را نقض می کند؟ و امروز کمی دیپلماتیک تر است، چرا تاخیر وجود دارد؟ حالا بگذارید این را بگویم، من در یک پست ارشد در وزارت دادگستری و همچنین وزارت خارجه خدمت کرده ام و من ایده نقض قانون را بسیار جدی می گیرم، این یک اتهام بسیار جدی است، بنابراین نمی خواهم سخنان خودم را درباره نقض قانون بگویم. من صرفا می خواهم از حکم دادگاه، تصمیم دادگاه استیناف امریکا در 12 ژانویه 2010 نقل کنم که نتیجه گیری کرد "وزیر خارجه حفاظتهای روند منصفانه به مجاهدین خلق را نداده است" اینها حفاظتهای قانون اساسی امریکا هستند ,این تنها قانون اساسی امریکا نیست که آن را می خواهد بلکه قضاوتهای سابق دادگاه استیناف امریکا هم همین است. بنابراین باید این سوال را پرسید که چرا وزارت خارجه با مجموعه وکلایش از پیروی کردن از چیزی آن قدر ابتدایی که ما در کلاس حقوق در دبیرستان یاد گرفتیم، امتناع می کند. آیا این ربطی به تاخیری که ما دیده ایم دارد و من فکر می کنم  این سوال بطور خاص امروز مناسب است، در حالی که ما اخبار مربوط به دخالت رژیم ایران در این توطئه وحشتناک برای ترور یک سفیر خارجی در خاک ایالات متحده را می شنویم. ممکن است ما از خودمان بپرسیم آیا هیچ ارتباطی بین همه اینها وجود دارد؟ من نمی گویم که وجود دارد ولی می گویم چیز عجیب و غریبی وجود دارد، که این همه طول می کشد که وزارت امور خارجه بخواهد به یک تصمیم گیری برسد، و  روند منصفانه حداقل را ارائه کند. خوب، بسیاری از سوالات مطرح شده اند، و من بسیار خوشحالم که حالا جناب جودی چو، نماینده کنگره از حزب دمکرات از ایالت کالیفرنیا را معرفی کنم، او عضو برجسته کمیته قضایی مجلس نمایندگان است که در کمیته فرعی جرم و جنایت، تروریسم، و امنیت خدمت می کند. نماینده کنگره چو، بفرمایید.

جودی چو
بعد از ظهر شما بخیر، بسیار از استقبال گرم شما ممنونم و چقدر عالی است که دوستانم را می بینم. جامعه کالیفرنیا برای دموکراسی در ایران، متعهد ترین فعالانی هستند، که اینجا دوباره در کنگره گرد آمده اند. من بسیار بسیار خوشحال هستم که میزبان آنها باشم و همواره از میزان تعهد شما نسبت به هدفتان تحت تاثیر قرار     می گیرم. بخاطر تلاش شماست که این موضوع تا اینجا پیش آمده و تنها مسأله زمان است، قبل از اینکه ما بتوانیم به نوعی پیروزی را ببینیم. البته واقعیت این است که شما پیروزی را در حکم دادگاه داشته اید، دادگاه استیناف امریکا حکم کرد که روند منصفانه قضایی هنگامی که تقاضای مجاهدین برای خروج  از لیست توسط وزارت خارجه رد شد،  رعایت نشده است. ولی 450 روز گذشته و هنوز ما اقدامی را ندیده ایم، و وزارت خارجه هنوز پاسخی نداده است. هر روز تاخیر به معنی این است که رهبران صلح جو و دموکراتیک و فعالان مجاهدین در خطر هستند. بنابراین بسیار مهم است که آمریکا از نفوذش برای حفاظت از کسانی که برای دمکراسی مبارزه می کنند استفاده کند تا آنها بتوانند کاری را که می کنند ادامه دهند و ما می دانیم که رژیم ایران از این برچسب تروریستی آمریکا برای حمله به رهبران مجاهدین که با رژیم حاکم مخالفند استفاده می کند.
تا زمانی که سازمان مجاهدین درلیست وزارت خارجه نامگذاری شده باشد، هزاران تن از ساکنان کمپ اشرف در خطر هستند و در معرض وحشیگری هستند، و در واقع من هرگز فیلمهای حمله آخری که صورت گرفت را که دیدم، فراموش نمی کنم، خیلی دردناک بود . بنابراین ما دیگر نمی توانیم بیش از این صبر کنیم و باید اطمینان یابیم که آنهایی که برای دموکراسی مبارزه می کنند در امنیت هستند. از زمان گردن گذاشتن به فرمان دادگاههای فدرال بسیار گذشته و ما باید بزرگترین گروه اپوزیسیون ایران را از لیست برداریم، بگذارید فشار را ادامه دهیم بگذارید اطمینان یابیم که صدای شما شنیده می شود. ما تا زمانی که شاهد باشیم که این کار صورت می گیرد این تلاشها را ادامه خواهیم داد. متشکرم و امیدوارم جلسه بسیار بسیار موفقی داشته باشید.

باب فیلنر
با تشکر از حضور شما در واشینگتن هر روز که می گذرد، ما شاهد یک نمونه دیگر از کارهای رژیم ایران هستیم. چه در عراق، چه در افغانستان و چه طرح ترور سفیر عربستان. ما می دانیم که  چه کسی مشکل ایجاد می کند. من امروز نسبت به این تراژدی خنده ام گرفته بود. مقاله امروز صبح  واشینگتن پست در مورد دستگیری این تروریست گفت که درحال حاضر، ایالات متحده در جستجوی این است که بفهمد قدم بعدی ما چیست؟ ما تحریم کرده ایم. کار بعدی ما چیست؟ آنها (دولت آمریکا) مطمئن نیستند که قدم بعدیشان چیست. ما می دانیم قدم بعدی چیست. سه اقدام هست که امروز ما می توانیم انجام دهیم.  اول، مجاهدین را از لیست خارج کنید. دوم، اطمینان به ساکنان اشرف دهیم که تحت حفاظت قرار دارند و سوم این که راه حل سوم خانم رجوی را که سالهاست در باره آن صحبت می کند، بپذیریم.من نمی دانم وزارت خارجه دنبال چه چیزی می گردد؟ آنها هنوز بعد از گذشت  450 روز  در حال کار روی این موضوع لیست هستند!. این غیرمسئولانه است. برخلاف قانون است. لذا من به وزارت خارجه می گویم که از بازیگوشی دست بردارد. برنامه و طرح اینجاست فقط لازم است آن را انجام بدهید. چرا آنرا انجام نمی دهید؟ شما امروز باید آنرا اعلام کنید. شما می توانید فردا آنرا اعلام کنید. شما می توانستید سال گذشته این را اعلام کنید. روشن است که ما باید با رژیم ایران برخورد کنیم. ما باید از استمالت از این حاکمان خودداری کنیم و نگذاریم در اشرف و در عراق دخالت کنند. ما 5000 آمریکایی را از دست دادیم. میلیاردها و تقریبا یک تریلیون دلار را در عراق خرج کردیم و بعد از آنکه ما خارج شویم، چه کسی  قدرت را بدست میگیرد؟ رژیم ایران؟ این چه  نوع سیاست خارجی است؟ بهتر است بدنبال راه حل سوم برویم و بهتر است از سر راه مقاومت خارج شویم.  راه حلها آنجاست و شما سالهاست در باره آنها صحبت کرده اید. این راه حل، ساده، روشن و مستقیم و مؤثر خواهد بود. بیشتر از این نمی شود حرفی زد.
دوست من نماینده کنگره آقای روهراباکر این حرف را هم خواهد زد. شما حامیانی را از هر دو حزب با خود دارید. این یک موضوع دو حزبی بوده است. هر دو حزب، و این خیلی مهم است. نماینده کنگره روهرا باکر رهبری این موضوع را در طرف جمهوریخواهان برعهده دارد. او همواره حامی شما بوده است، او همواره فعال بوده است و او نیز الان باشما صحبت خواهد کرد.
نماینده کنگره آقای روهراباکر از کالیفرنیا لطفا بفرمایید.

دنا روهرا باکر :
باب، این تشویق  و دست زدن برای تو بود نه من . امروز روز مهمی است به چندین دلیل، ما میدانیم که 450 روز گذشته است،450 روز از زمانیکه به دولت ما دستور داده شده که توضیح بدهد چرا سازمان مجاهدین خلق را به عنوان یک سازمان تروریستی در لیست قرار داده است، و دولت ما هنوز جوابی نداده است.
چه چیزی جلوی آن را میگیرد؟ آن چیزی که جلوی موضوعات را می گیرد، این حقیقت است که دولت ما یک رژیم گانگستر را در ایران با نوازش، تر و خشک میکند! ما بایستی صداقت داشته باشیم که ما خودمان را به این وضعیت دچار کردیم که از این می ترسیم  که یک طوری نکند ما به رژیم ملاها توهین یا به نوعی آنها را در ایران خشمگین بکنیم!
چه چیزی بیش از این  میتواند احمقانه تر باشد. اگر بخواهیم مسیر خودمان را بعلت  نگرانی نسبت به احساسات کشوری عوض کنیم، آن کشور باید یک کشور دموکراتیک باشد یا گروهی از مردم باشند که در حال مبارزه برای آزادی هستند و نه حکومتی که یک مشت گانگستر هستند و مردم کشور خودشان را سر کوب می کنند.
حقیقت این است که ما باید بیشتر نگران سلامت و  امنیت سازمان مجاهدین باشیم که دموکراسی برای ایران میخواهد، بجای اینکه نگران تنظیم رابطه با ملاها باشیم که مردم کشور ایران را سرکوب میکنند. این بیهوده است! من از دولت خودمان میخواهم که قدم جلو بگذارد و شروع کند که ارزشهای آمریکاییان را نمایانگر باشد.
به جای اینکه نقش بزدل را در برابر یک دیکتاتور بازی کند. و مطمئن باشد که مردم  میدانند که نامگذاری صادقانه و درست سازمان مجاهدین خلق چیست.
و امروز وقت آنست که مطمئن باشیم در طرف  کسانی هستیم که برای آزادی مبارزه میکنند. بدون هیچ محذوریتی و شکی در سمت مردم ایران. آنها باید بدانند، بله، باید بدانند که آمریکا در طرف آنهاست.
با نگاه داشتن نام سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست، کاری که میکنیم، فقط این است که پیام غلطی میفرستیم، بدین معنی که مردمی که علیه دیکتاتوری  مبارزه میکنند به نوعی تروریست هستند.
خُب، این چیز درستی نیست.  پس من امروز از دولت میخواهم کار درست را انجام دهد، از قانون پیروی کند. بیایید دوباره نامگذاری را بازبینی کنیم، ما باید این فشار را ادامه بدهیم. این شماره یک بود. اما شماره دو چیزی است که دیروز اتفاق افتاد. ما فهمیدیم که افرادی از سوی ملاهای ایران سعی کرده اند اعضای یک گروه قاچاقچی مواد مخدر در مکزیک را به کار بگیرد تا یک دیپلمات خارجی را توسط انفجار، به قتل برساند، آنهم اینجا در واشینگتن دی. سی.
این یک توطئه قتل است که قتلی سیاسی در ایالات متحده آمریکا انجام دهند. زمانیکه ما در جلو آنها نمی ایستیم, وقتی که ما قوی نیستیم, و در مقابل گانگسترهائی مثل ملا ها که بر ایران حکومت میکنندقوی نیستیم, این چیزی است که باید انتظار داشت. این چیزی نیست که به یکباره ظاهر شده باشد، چیزی نیست که حالا بگوییم، اوه، ”چطور ممکن بود ما انتظار داشته باشیم  ملاها چنین کاری را انجام دهند.“ نه بهیچوجه،  این دقیقا همان چیزی است که وقتی درمقابل رژیم دیکتاتور  و گانگستر، سرخم می کنید و اینهمه نگران واکنش آنها هستید، باید انتظارش را داشت.
نه، اتفاقا از این حوادث بیشتر خواهیم داشت، اگر ما قویا در مقابل آنان نایستیم و اولین راه برای نشان دادن ایستادگی مان این است که در طرف مردم باشیم،  اینکه در طرف سازمان مجاهدین که همین الان در خط مرزی ایران راست قامت ایستاده اند و به مردم ایران میگویند که آلترناتیوی  برای این رژیم بیرحم  که آزادی شما را زیر ضرب گرفته است وجود دارد، باشیم.
اگر بخواهیم به خاطر نگرانی نسبت به تنظیم رابطه با کشوری دیگر، مسیرخودمان را عوض کنیم، آن کشور باید کشوری دموکراتیک باشد. و یا گروهی از مردم باشند که در حال مبارزه برای آزادی هستند و نه حکومتی  که یک مشت کانگستر که مردم کشور خودشان را سرکوب می کنند
بنابراین، با توجه به آنچه گفته شد و میدانم که شما همگی با من موافق هستید، لازم است ما فشار بیشتری بر اشخاصی که در این مورد در دولت آمریکا تصمیم گیری میکنند وارد کنیم، که شجاع باشند. و ارزشهای ما را نمایندگی کنند، این وظیفه ماست، وظیفه ماست که فشار را بر روی آنها ادامه بدهیم و این وظیفه دولت آمریکا و همه ما میباشد که باید همراه با مردمی باشیم که برای آزادی و دموکراسی مبارزه میکنند، در هرکجای دنیا که باشند.
خیلی متشکرم

تد پو
با تشکر از شما. بفرمایید. بفرمایید. با تشکر از شما. از این که در میان دوستانم هستم خوشحالم. من فکر می کنم وزارت خارجه در مسیر غلطی قرار دارد. اول از همه باید یک سازمان تروریستی در لیست نامگذاری شود.  ولی این نباید  سازمان مجاهدین خلق ایران باشد، بلکه رژیم یاغی احمدی نژاد است که باید به عنوان یک ارگان تروریستی خارجی نامگذاری شود. بعد از وقایع دیروز، امیدوارم برای مقامات در ایالات متحده روشن باشد، هرچند برای شما  مدتی طولانی است که روشن است، که دیکتاتور کوتوله و وحشی مقاصد شومی درسر دارد و می خواهد در ایالات متحده شرارت کند. به نظر من رژیم ایران بطور کامل در این  عملیات برای قتل سفیر عربستان سعودی در خاک ایالات متحده دست داشته  و  این رفتار گستاخانه رژیم را نشان می دهد که به این نیمکره آمده است، بایک گروه تروریست دیگر، «زتا»در مکزیک، که هرکاری را برای پول میکند، هرچند که این گروه به طور تکنیکی هنوز درگیر این عملیات نبود، ولی می توانست باشد که به قتل و تروریسم دراین کشور مبادرت کند.
ما به عنوان یک کشور، می باید دو محور شر را برسمیت بشناسیم. رژیم  احمدی نژاد و کارتلهای مواد مخدر دراین نیمکره که با هم کار می کنند و هرچه در توانشان باشد برای هدف نابود کردن دموکراسی است و مورد  کارتلهای مواد مخدر اینکه هر کاری را برای پول می کنند.
آنها می توانند به هر قیمتی خریداری شوند و آن جنایت ها را انجام بدهند. و عملیات دیروز باید برای همه ما ماهیت واقعی  رژیم ایران را روشن کند و باید به ما امید بدهد که وزارت خارجه بالاخره برای کاری که آن را مستمراً کش داده است، اقدام میکند و آن حل و فصل مسئله مجاهدین است. و مطمئن شود که برای دوستان خوب ما در کمپ اشرف امنیت دراز مدت تأمین شود. آنها باید درک کنند که منظورم وزارت خارجه و همینطور دوستانمان در کمپ اشرف  است، که ما دست برنخواهیم داشت، ما در دراز مدت در اینجا هستیم تا مطمئن شویم که عدالت در مورد ساکنان اشرف رعایت می شود. ما عقب نخواهیم نشست و کنارهم زده نخواهیم شد. و این آنها هستند که مجبور به عقب نشینی خواهند شد، هر چند که مستمراً تأخیر می کنند و تأخیر می کنند. ولی ما خسته نمی شویم و ما دست برنمی داریم به همین خاطر است که تا این حد طول کشیده است. این تأخیر، اگر تأثیری داشته باشد، این است که ما را امیدوار تر می کند و توجهمان را نسبت به امنیت ساکنان اشرف و خارج کردن مجاهدین از لیست بیشتر خواهد کرد. بهترین امید برای صلح جهانی، به طور واقعی تحریمهای بیشتر علیه رژیم ایران نیست، تحریمها به طور تاریخی و همانطور که همه می دانند، هرگز به تنهایی کارآیی ندارند. بزرگترین امید در آن کشور، مردم خوبی است که در ملت ایران و میهن پرستانی هستند که در کشورهای دیگر هستند.  آنجا زندگی می کنند و خواهان تغییر در ایران هستند. بهتر است بگذاریم که مردم ایران سرنوشت خودشان را خودشان به دست بگیرند و دولت خودشان را اداره کنند. ایالات متحده باید به طور فعال از تغییر رژیم از طریق مردم ایران، این کشور بزرگ و تاریخی، حمایت کند. این نکات من بود و این مسیری است که باید قرار بگیرد. . با تشکر از همه شما

جان لوئیس:
خیلی متشکرم ، من خیلی خوشوقت ، خرسند و سعادتمندم که امروز اینجا هستم. من از دوستان خوبم از آتلانتا ،ایالت جرجیا بخاطر دعوت من به اینجا تشکر میکنم . من به دوستانم گوش می دهم. من دوستان خوبم  را فراموش نمیکنم، شما خارق العاده هستید. خیلی موقر و زیبا هستید. شما بهترین هستید. من کاملا موافقم، 450 روز بعد از حکم دادگاه، چرا تأخیر میکنند؟
تأخیر در عدالت، انکار عدالت است.
وقتی من در تظاهرات  28 اوت سال 1963 در واشینگتن، 48 سال پیش، سخنرانی کردم، آنزمان که هنوز مو داشتم و کمی لاغرتر بودم!  من گفتم: شما به ما میگوئید، صبر کنید، به ما می گویید صبور باشید.  اما ما نمی توانیم صبور باشیم، ما نمی توانیم صبور باشیم. ما آزادیمان را میخواهیم، ما آنرا همین الان می خواهیم.
تمام مردم دنیا در هر کجا می خواهند آزاد باشند. آنها آزادی می خواهند. و این خیلی مهم است، مردمی که در این سیاره کوچک زندگی می کنند، بر روی این یک تکه زمین، در سیاره ای که ما آنرا زمین مینامیم، باید آزاد باشند.
این امید من است، این دعای من است، که شما ایمانتان را حفظ کنید و متحد باشید تا یک ایران آزاد و امن را بنا نهید. ایرانی که باید با مردم خود در صلح باشد، ایرانی که با همسایگانش و جامعه بین المللی و دیگر ملتها در صلح باشد.
دکتر مارتین لوتر کینگ، کسی که من با او در تظاهرات بودم، با او کار کردم، و به زندان رفتم، یکبار چنین گفت: عدم خشونت نه تنها عدم درگیری فیزیکی، بلکه عدم درگیری درونی هم هست.
شما نه تنها از تیراندازی خودداری کردید، بلکه حتی از کین توزی هم  خودداری کردید. کین توزی بار سنگینی است چرا که کین توزی مانند حصاری است که فرد خود را در آن محصور می کند.
به عنوان یک مدافع حقوق بشردر دهه 60 من مورد ضرب و شتم قرار  گرفته و غرق در خون شدم و بیهوش شدم. من مدتها کابوس اسبهای پلیس و گاز اشک آور داشتم. اما من تسلیم نشدم، من عقب ننشستم، من جا نزدم.
و من امروز به تک تک شما در اینجا می گویم، هرگز به هیچوجه تسلیم نشوید، هرگز به هیچوجه عقب ننشینید، هرگز جا نزنید. ایمان تان را باید حفظ کنید و چشم از هدف بر ندارید.
این مأموریت شماست. و این وظیفه شماست . شما اصول دارید. شما تعهدی دارید که بخاطر درستی و آنچه که حق است بایستید.  و باور کنید که اعضای کنگره مثل خود من، نماینده های مناطق مختلف این کشور، و در سراسر جهان با شما می ایستند. بنابراین استقامت کنید، تا پایان مسیر، راه تان را ادامه بدهید. به طی مسیر ادامه بدهید، به امضاء گیری ادامه بدهید، به تظاهرات و راهپیمایی ادامه بدهید آن روز خواهد رسید. زمانی که ایران آزاد خواهد شد و مردم آزاد خواهند بود و آزاد خواهند شد و همه در دنیایی در صلح و آرامش خواهند بود
از شما بخاطر دعوتی که از من کردید، بسیار  سپاسگزارم