تظاهرات و راهپیمایی درمقابل کاخ سفید


ادوارد رندل(فرماندار پنسیلوانیا 2002-2011رئیس حزب دموکرات2000):
از همگی شما متشکرم، باعث افتخار است که به مراسم شما برگشته ام. و این بسیار شگفت انگیز است که ما اینقدر به کاخ سفید نزدیک هستیم. این مهم است که ما اینقدر به کاخ سفید نزدیک هستیم چون ما می خواهیم که آقای رئیس جمهور صدای ما را بشنود. و ما با احترام تمام این کار را انجام میدهیم.


حالا ، من مفتخرم که با دیگر سخنرانان در اینجا هستم. خانم توتو، پدر روحانی لوری، سرهنگ مارتین فرمانده برجسته نیروهای ما در کمپ اشرف و رئیس اطلاعات و ضد اطلاعات در عراق، و البته دوست خوب من، آقای فرماندار  تام ریج.
تام ریج یک وطنپرست بزرگ است، او از یک سمت بسیار مهم ، فرمانداری پنسیلوانیا، استعفا داد تا اولین وزیر امنیت داخلی شود. و این برای من افتخار بسیار بزرگی است که جانشین آقای ریج فرماندار پنسیلوانیا بودم. من فکر کنم همه ما میتوانیم اذعان کنیم که او نه تنها یک وزیر برجسته بود بلکه او شاید از بهترین فرمانداران در تاریخ پنسیلوانیا بوده است.
فرماندار ریج خیلی با فصاحت در مورد 4400 سرباز زن و مرد  آمریکائی که در عراق کشته شدند صحبت کرد و او گفت ما در قبال آنان مسئولیت داریم که چیزی ارزشمند از خود باقی بگذاریم و این صحیح است. اما تام بعد از آن، نه به عنوان فرماندار بلکه بعنوان وزیر در مورد تعهدات ما در صحبت کردن با والدین و همسران و فرزندان سربازهائی که در عراق کشته شدند صحبت کرد.
من به آنان میگفتم ، و واقعا به آن معتقدم، من به آنها میگفتم، او در راه بدست آوردن آزادی برای مردمی که در زیر فشار بودند کشته شد.
من به این اعتقاد دارم، اما پس از اینکه از اتفاقات، توسط عراق در سال 2009 و سپس در سال 2011 آگاهی یافتم،  کشتار افراد بیگناهی که غیرمسلح بودند، بیگناهانی که در سخترین شرایط تمام تلاششان را در زندگی میکردند، من مطمئن نیستم که آیا قادر خواهم بود این حرف را به خانواده های سربازان پنسیلوانیائی بگویم. و این شرم آور است، چون 4400 نفر از دختران و پسران ما از دست رفته اند، ما حداقل این شانس را داریم که اشتباهات گذشته را تصحیح کنیم. خارج کردن سازمان مجاهدین خلق از لیست آمریکا و حفاظت از اشرف با هم در ارتباط هستند، چون همانطورکه میدانید وقتی دولت مالکی در آوریل گذشته به کمپ اشرف رفت از بهانه در لیست بودن سازمان مجاهدین خلق استفاده کرد.
بله، آقای رئیس جمهور، زمان آن رسیده است که کار درست را انجام دهیم. زمان آن رسیده که تمام بهانه هائی را که آنها ممکن است داشته باشند از بین ببریم، زمان آن است که سازمان مجاهدین خلق را از لیست خارج کنیم.
آقای فرماندار ریج فارغ التحصیل از هاروارد است نمی دانم که شما هم میدانید یا نه، آقای رئیس جمهور هم از دانشکده حقوق هاروارد  فارغ التحصیل شده است، من رئیس جمهور را می شناسم. من خیلی سخت کار کردم که او در انتخابات پیروز شود. او وکیل خوبی است. فقط به حقایق نگاه کنید. به حقایقی که انگلستان و اتحادیه اروپا سازمان مجاهدین را از لیست خارج کرده اند نگاه کنید. و آقای ریج گفت، که دادگاه یک اروپایی گفته است که اصل نامگذاری غیر عقلانی بوده است.
به حقایق دادگاه استیناف خودمان که همین جا در واشنگتن، چند چهار راه با ما فاصله دارد نگاه کنید، به آن واقعیات نگاه کنید، نه تنها آنها خارج کردن سازمان مجاهدین از لیست را  چیزی که زمانش رسیده دانستند، بلکه آنها گفتند که تصمیم  وزیر خارجه کاندولیزا رایس بر مبنای مدارک نبوده و استاندارد طبقه بندی یک گروه در لیست آمریکا با پرونده سازمان مجاهدین خلق همخوانی ندارد.
اگر دادگاه استیناف واشینگتن اینرا گفته است، آقای رئیس جمهور، دولت ایالات متحده باید قانون را اجرا کند.
اما اضافه بر این، همین چند هفته پیش، چندین تن از مقامات معروف آمریکائی یک نامه سرگشاده به رئیس جمهور را که در واشنگتن پست و نیویورک تایمزچاپ شده بود امضا کردند، ما دوازده نفر بودیم، که سه نفر فرماندار ، دو نفر سفیر، شهردار شهر نیویورک، بزرگترین شهر آمریکا، دو نماینده کنگره آمریکا، یک رئیس اف.بی .آی.  و یک وزیر دادگستری.
در بین  ما دوازده نفر، دموکرات هست، جمهوریخواه هست، ما برای رئیس جمهور بوش کار کرده ایم، ما برای رئیس جمهور کلینتون کار کرده ایم، و این برای ما فرقی نمیکرد.
تعداد زیادی از نمایندگان کنگره قطعنامه ای را امضاء کرده اند که از رئیس جمهور و وزارت خارجه می خواهد که سازمان مجاهدین را از لیست خارج کنند. آنها دموکرات و جمهوریخواه هستند، خدای من، امروزه در این شهر شما نمی توانید دموکراتها و جمهوریخواهان را بر سر اینکه امروز شنبه است به توافق برسانید.
حالا، رئیس جمهور که یک وکیل مجرب است، وقتی که آقای رئیس جمهور شما از ما نظر تخصصی مان را خواستید، در ضمن دو ژنرال هم نامه را امضاء کرده اند که هر دو در عراق خدمت کرده اند، شما بعداً از سرهنگ مارتین خواهید شنید، و تمام آنان در حیطه تخصصی خودشان گفتند که سازمان مجاهدین خلق ایران یک گروه تروریستی نیست. اینهم نظر متخصصان، آقای رئیس جمهور، ما مدرک بهتری هم داریم، که به آن شواهد جانبی میگویند، شواهد جانبی یعنی مدرکی که مستقیم نیست، آشکار نیست، اما وقتی آن را میشنوی، پرونده برایت روشن میشود که آیا درست است یا نه.
از زمانیکه سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست گذاشته شد، یک منبع اطلاعاتی تروریسم، ما دهها و دهها منبع اطلاعاتی باز تروریسم داریم که گزارشات فعالیتهای تروریستها را در سراسر دنیا  دنبال میکنند، حتی یک گزارش تروریستی از سازمان مجاهدین خلق ایران در سراسر جهان بر علیه کسی یا کشوری نبود.
پس اگر بیش از ده سال هیچ مدرکی دال برفعالیت تروریستی نبوده است، این چه معنی میدهد؟ این بدین معنی است که سازمان مجاهدین خلق ایران یک سازمان ترویستی نیست.
همانطور که تام ریج رسا و آشکار گفت، بسیاری از آمریکائیان شگفت زده شدند وقتی شنیدند که مقامات بسیار بالای دولت ایران در توطئه تروریستی در رابطه با کشتن سفیر عربستان و همچنین کشتن شهروندان آمریکائی در واشنگتن دست داشته اند.
آیا هیچ کدام از شما متعجب نشدید؟ البته که نه، چون شما میدانید، الان همه میدانند،که فقط یک سازمان تروریستی در حال فعالیت وجود دارد و آن دولت تهران است.
و حالا دلیل دیگری که من از رئیس جمهور اوباما با چنان شور و شوقی حمایت کردم و آمریکائیان زیاد دیگری هم کردند این است که او به ما قول داد که ما در روشی که در واشنگتن کارها را انجام میدهند، تغییر ایجاد خواهیم کرد. او به ما قول داد که ما دولت ایالات متحده ای خواهیم داشت که برای بالاترین ارزشهای اخلاقی خواهد ایستاد و تصمیم گیریهایش را بر اساس اقتضای سیاسی انجام نخواهد داد بلکه بر اساس آنچه که درست است انجام خواهد داد، بر اساس چیزهائی که در حیطه دموکراسی، و عدالت و انصاف آمریکا قرار دارد انجام خواهد داد، درست است؟
و من فکر میکنم، روی هم رفته، رئیس جمهور در خیلی و خیلی جاها، این کار را کرده است، او از قدرت آمریکا استفاده کرده است تا مردم را حمایت کند.
 زمانیکه رئیس جمهور گفت ما به لیبی میرویم و آمریکا، فرانسه، انگلیس، و ناتو به لیبی حمله هوائی میکنیم. توسط  رقبای سیاسی مورد انتقاد قرار گرفت، ولی او ایستاد و گفت ما اقدام می کنیم چون ایالات متحده برای چیزی که ارزش آمریکاست میایستد، ما نمیتوانیم آرام بینشینم و سکوت کنیم بگذاریم صدها هزار از مردم در بنغازی کشته شوند. ما نمی توانستیم بگذاریم که نسل کشی در بنغازی اتفاق بیافتد. ما باید از شهروندان بنغازی در مقابل حاکم ستمگر حفاظت میکردیم. و حالا برای مردم لیبی خوب است و رئیس جمهور پاداشش را برای کاری که کرد گرفته است، و او شایسته این پاداش بود. او مردم بی گناه را حفاظت کرد، و این دقیقا همان چیزی است که باید برایش از ارتش آمریکا استفاده کرد.
اما اگر خوب است که از مردم بنغازی در مقابل کشتار حفاظت کنیم، نباید ما از شهروندان کمپ اشرف در مقابل کشتار حفاظت کنیم؟ دقیقاً.
آقای رئیس جمهور، ما هرگز قولی به شهروندان بنغازی ندادیم. ما به آنها وعده ای نداده بودیم، ولی چون کار درستی بود، انجام دادیم. اینجا دلیل دیگری وجود دارد که چرا ما باید از ساکنان اشرف حمایت کنیم، چون ایالات متحده آمریکا ، بزرگترین دموکراسی در دنیا، ما به آنها قول دادیم که از آنها حفاظت میکنیم. ما با یکایک و تمامی 3400 نفر ساکن  قرارداد امضاء کردیم که اگر آنها از سلاحشان استفاده نکنند، توسط دولت آمریکا حفاظت خواهند شد. آقای رئیس جمهور، این تقصیر شما نیست، اما دوبار آمریکا در انجام مسئولیتش تا بحال کوتاهی کرده است، یکبار در زمان حمله به کمپ اشرف در سال 2009 و بار دیگر در آوریل همین امسال.
شما همگی میدانید، و من نمی دانم آیا رئیس جمهور هم میداند یا نه، اما ما در نامه مان به آن اشاره کردیم که نیروهای آمریکائی در زمان حمله آوریل در فاصله چند مایلی از کمپ اشرف بودند و یک ساعت و نیم قبل از حمله نیروهای ارتش مالکی، به آنها (نیروهای آمریکائی) گفته شد که عقب نشینی کنند. تا به امروز، ما نمی دانیم چه کسی به آنان گفت تا عقب نشینی کنند. ما هیچ اطلاعی نداریم، اما ما میدانیم که این یک ننگ برای دولت آمریکا بود.
ما چه کاری علاوه بر خارج کردن سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست، باید انجام دهیم، آقای رئیس جمهور؟ ما باید به سازمان ملل متحد فشار بیاوریم که سریعتر اقدام کند.
و اگر سازمان ملل متحد حرکت نکند، ما باید این کار را انجام دهیم. این تعهد اخلاقی ماست. ما تعهد داده ایم.
آقای رئیس جمهور، ما از شما نمیخواهیم که کاری غیر معمول انجام دهید. ما از شما نمیخواهیم که کاری غیر عادی انجام دهید، ما از شما می خواهیم که کاری را انجام دهید که به خوبی در بنغازی، در لیبی انجام دادید.
ما امروز از شما میخواهیم که ارزشهایمان را که معمولاً با حرارت و احساسات از آنها حرف میزنید به اثبات برسانید.
بیش از هر چیز دیگر، ما از شما می خواهیم به تعهدی که آمریکا به ساکنان اشرف داد جامه عمل بپوشانید. ما چیزی کمتر یا بیشتر نمی توانیم انجام دهیم. بیایید به حرف خود احترام بگذاریم، بیایید از کمپ اشرف حفاظت کنیم. بیایید سازمان مجاهدین خلق را از لیست خارج کنیم.
بیایید پروسه ای را که روزی به آزادی و دموکراسی خواهد رسید آغاز کنیم.

ـ نونتومبی توتو مدافع حقوق بشر و مبارز ضدنژاد پرستی
متشکرم، بعد از ظهرتان بخیر.
من بعنوان کسی که نمی خواهد در قسمت ”من خبر نداشتم“ دنیا قرار داشته باشد، به اینجا آمده ام. ما در تاریخمان اتفاقات زیادی داشته ایم که مردم گفته اند:”ما خبر نداشتیم“. ما مردمی در زمان آلمان نازی داشتیم که در همسایگی اردوگاههای مرگ نازیها زندگی میکردند،کسانی که بعدها گفتند: ”ما خبر نداشتیم“ . ما سفیدپوستان آفریقای جنوبی را داشتیم که بارها و بارها سعی کردیم به آنها بگوییم که آپارتاید چه بلایی بر سر ما میآورد و سعی کردیم به آنها در مورد مرگ بچه ها در خیابانهای سووتو بگوییم، کسانی که در پایان آپارتاید گفتند: ”ما خبر نداشتیم“.
ما امروز اینجا هستیم تا مطمئن شویم همه در مورد کمپ اشرف خبر دارند. ما میدانیم در نهایت این دولت آمریکا یا ارتش و یا سازمان ملل متحد است که از کمپ اشرف حفاظت خواهد کرد، ما میدانیم که این دولت خواهد بود که سازمان مجاهدین خلق را سرانجام از لیست خارج خواهد کرد. اما ما خوب میدانیم که دولتها به حرکت در نخواهند آمد مگر با فشار مردم، و ما مردم هستیم.
ما میدانیم در دوران آپارتاید، دولت آمریکا نمیخواست تحریمها را بر علیه دولت آپارتاید به اجرا بگذارد، و ما میدانیم که مردم در این کشور تظاهرات کردند، مردم در این شهر در نزدیکی سفارتخانه آفریقای جنوبی دستگیر شدند، دانشجویان در دانشکده ها سنگر ساختند، وتمام لایحه های تحریمها علیه دولت آپارتاید آفریقای جنوبی تصویب شد. حتی با وجود اینکه رئیس جمهور برای تصویب آن لایحه رأی نداد، ولی چون مردم به نمایندگانشان فشار آوردند، و نمایندگان آن لایحه را تصویب کردند.
پس ما میدانیم که اگر ما تظاهرات کنیم و گرد هم جمع شویم، اگر ما صحبت کنیم، دولت ما حتماً اقدامی علیه رژیم ایران انجام خواهد داد و اقدامی در حمایت از پناهندگان در کمپ اشرف خواهد کرد. ما باید مثل کسانی کار کنیم که در همه جا در حال آموزش دادن به اطراف خود و دیگران هستند.
ما باید کسانی باشیم که به مردم بگوییم که کشورمان، ایالات متحده آمریکا، به ساکنان اشرف قول داد که آنها حفاظت خواهند شد. ما باید به جوامع خود بگوییم که سازمان ملل متحد به تمام ساکنان کمپ اشرف گفته است که آنها پناهندگان سیاسی هستند و از حقوق این موقعیت برخوردار میباشند.
ما باید کسانی باشیم که به نمایندگانمان بگوییم ما از شما می خواهیم که از طرف ما برای اشرف صحبت کنید، ما باید کسانی باشیم که مطمئن شویم دولت ما پول و نیروهای ارتش آمریکا را در عراق در جایی استفاده کند که برای حفظ جان افراد اشرف از آن استفاده شود، نه برای کشتن.
زمانیکه من در آفریقای جنوبی بزرگ میشدم، گاهی به دنیای اطرافم نگاه میکردم و بنظرم می آمد که دنیا به وضعیت ما که به عنوان سیاه پوستان آفریقای جنوبی که در حال درد کشیدن بودیم، اهمیت نمیدهد. ناگهان ما دیدیم که مردم به خیابان ریختند، سپس دیدیم که مردم از خریدن محصولات آفریقای جنوبی خودداری کردند، ما دیدیم که دانشجویان در دانشگاهها سنگر بندی کردند.
ما باید در محیط و اجتماع اطراف خود ببینیم که دانشجویان بنای دفاع از کمپ اشرف در دانشکده های خود میسازند، در مقابل وزارت خارجه، در مقابل ساختمان فدرال، تا بدین ترتیب به آنها بگوییم ما کمپ اشرف را می شناسیم، ما در کنار ساکنان کمپ اشرف میاستیم، ما تا زمانیکه زنده هستیم نمیگذاریم ساکنان اشرف کشتار شوند.
ما باید به سازمان ملل متحد فشار بیاوریم تا فوراً نیروهای امنیتی را برای حفاظت اشرف مستقر کند. ما باید از کشورهای عضو ملل متحد بخواهیم که بگویند عراق نمیتواند بر سر راه کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای مصاحبه با ساکنان کمپ اشرف در پروسه پناهندگی شان قرار بگیرد.
ما باید به دولت مان در این کشور بگوییم، شما به نام ما قسم خوردید که از آنها حفاظت میکنید، ما اجازه نخواهیم داد که از این حرف و قولی که دادید یک قدم عقب بنشینید.
ما باید به دولت عراق بگوییم ضرب الاجل 31 دسامبر فقط تخیل خودت است، وجایی در واقعیت ندارد. تا وقتی همه ساکنان اشرف به سلامت به کشور جدیدی رفته باشند شما نمیتوانید به کمپ اشرف را ببندید.
ما شاید رهبران دولتی نباشیم، ما شاید دیپلمات سازمان ملل نباشیم، اما اتفاقاً تمام این مقامات باید به ما پاسخگو باشند، و ما آنها را برای قولشان مسئول میدانیم.
ما هر طور که شده، اگر شده با تظاهرات، با آکسیون، نوشتن نامه، هر طور که شده، با صحبت کردن با جوامع خودمان، صحبت کردن با مدارس، با دانشگاهها، به آنها میگوییم که ما برای اشرف تظاهرات خواهیم کرد. ما میخواهیم که انبوه جمعیت تا به آخر این خیابان برسد، ما میخواهیم  جلوی سفارت عراق تظاهرات کنیم و به آنها بگوییم که به شما اجازه نخواهیم داد که این ضرب الاجل را به اجرا درآورید.
من میدانم که قدرت خلقها چه میتواند انجام دهد. من میدانم، چون من در زیر فشار و ظلم بزرگ شدم، من به عنوان کسی بزرگ شدم که حق رأی نداشت، یا حق حرف زدن در کشوری که در آن متولد شده بود نداشت. اما بدلیل پایبندی مردم عاشق آزادی به تعهدشان در سراسر دنیا، آپارتاید به آخر رسید.
بنابراین من میدانم، عاشقان حقوق بشر در سراسر دنیا قادر به چه کاری هستند وقتی که تصمیم بگیرند. ما تصمیم گرفته ایم که نه تنها اشرف امن باشد، بلکه مصمم هستیم که ایران نیز آزاد شود.
در نتیجه ما امروز از رئیس جمهور و وزارت خارجه میخواهیم که سازمان مجاهدین خلق ایران را از لیست خارج کند، به دولت عراق بگوید که ضرب الاجل 31 دسامبر پابرجا نخواهد ماند، و بگوییم که حتی اگر ما نیروهایمان را هم خارج کنیم ما به حفاظت ساکنان کمپ اشرف ادامه خواهیم داد.
ما میدانیم که سرانجام عدالت پیروز خواهد شد، و ما میدانیم که دولتها نمیتوانند در هنگام ظلم و سرکوب  بی تفاوت بمانند، چون بی تفاوتی در مقابل ظلم حمایت از ظلم است. وما به دولتمان اجازه نخواهیم داد که بگوید ما را نمایندگی میکند و در طرف ظلم بایستد.
ما همگی اینجا گرد آمده ایم برای حقوق بشر برای عدالت، برای آنچه که ما به ترویج آن ادامه خواهیم داد و برای آن ایستادگی خواهیم کرد.
متشکرم

-سرهنگ وسلی مارتین
فرمانده جیاتیف و نیروهای حفاظتی اشرف  2005 ـ  2006
خانم ها و آقایان از این که اینجا هستم بسیار خوشوقتم.
قبل از شروع باید یک نکته را بگویم. من توجه کردم که کانفتی ها به بالا پرتاب شدند و من می دیدم که مثل باران بر زمین می ریختند. ما را به یاد قرارگاه اشرف انداخت، زمانی که ما بیرون قرارگاه ایستاده بودیم و یک بمب کنار جاده ای در فاصله کوتاهی از ما منفجر شد.
خاک و شن در کنار ما بر زمین می ریخت و بخشی از تجهیزات ما نیز به زمین افتادند. هیچ یک از اعضای مجاهدین یا سربازان من نهراسیدند. ما صرفاً به همدیگر نگاه کردیم و متوجه شدیم که همگی مان زنده مانده ایم.
من افتخار می کنم که بدنبال دختر دزموند توتو، نوئومی صحبت کنم. او به نوبه خود، کارهای زیادی کرده است. دزموند توتو یک فلسفه بالا بلند برای یک جامعه دموکراتیک و آزاد و عادلانه بدون تبعیض جنسی دارد.
مجاهدین بسیار بسیار با چنان آرمانی شباهت دارند. یک جامعه دموکراتیک و عادلانه که به حقوق همگان صرفنظر از نژاد، ملیت، قومیت، جنسیت  و یا مذهب احترام می گذارد.
من این را به عنوان یک واقعیت می دانم. در مسجد مجاهدین، من می دیدم که سنی ها و شیعیان برای نماز خواندن به مسجد می آیند. سربازان من، برغم مذهبشان و همه ما، از جمله میسحیان و کلیمی ها، برای حضور در مسجد مورد استقبال قرار می گرفتند.
مجاهدین قادر نیستند به اینجا بیایند و خودشان موضع خودشان را اعلام کنند. به عنوان یک ساکن سابق اشرف، من از این فرصت استفاده می کنم و از جانب آنها صحبت می کنم.
به عنوان یک افسر ضدتروریسم و محافظت برای همة نیروهای ائتلاف در عراق و به عنوان افسر عملیات نیروی ویژه 134 و به عنوان اولین سرهنگ تمام که فرماندهی اشرف را برعهده داشته ام، من فکر می کنم بهتر از وزارتخارجه می فهمم.
مجاهدین از ما استقبال کردند و از نزدیک با ایالات متحده آمریکا کار کردند.
و بعد وقتی که کارمندان وزارتخارجه نمی دانستند چکار باید بکنند، ماده 10 توافقنامه آوریل 2003، میگوید که این توافقنامه نقض نخواهد شد، مگر آنکه هر دو طرف با آن موافق باشند.
آن قرارداد آتش بس و آن توافق تحویل سلاح ها مورد بی اعتنایی قرار گرفت و آنها را به دولت مالکی که طرفدار رژیم ایران است، تحویل داده شدند.
اگر صادقانه بگویم، این به اندازه رفتار ایالات متحده با سرخپوستان در این کشور، شرم آور است. کاری که ما با سرخپوستان کردیم، اکنون متوجه شده ایم که غلط بوده است و در حال تلاش برای تصحیح آن هستیم. ولی خیلی چیزها هست که دیگر قابل تصحیح نیست. ما اکنون هنوز وقت داریم آنچه را که با مجاهدین کرده ایم تصحیح کنیم و زمان آن رسیده است که آنرا تصحیح کنیم وهمین حالا باید آنها را تصحیح کنیم. به جای آن، وزارتخارجه هنوز به مجاهدین تروریست خطاب می کند.
به تازگی در مورد حمله این نیرو علیه یک سفیر سعودی مطلع شده ایم. در عین حال، وزارت خارجه در دولت ما تلاش می کند و دست و پا می زند که چگونه با این موضوع برخورد کند. من باید به دولتمان بگویم که آنها باید دریابند که این حمله در چه سطحی مورد تأیید قرار گرفت. اجازه بدهید یک چیزی را به دولت آمریکا توضیح بدهم. هیچ اقدامی در این ابعاد حتی شروع نمی شود مگر آنکه خامنه ای آنرا تأیید کند.
و البته باید در این مورد هم که چکار باید کرد، توضیح داد. این که چگونه با آنها رفتار کنیم؟ من هیچ سئوالی در مورد این که چگونه باید با آنها رفتار کنیم ندارم. تلاش کنید با رژیم ایران به عنوان یک بچه لوس که همواره دنبال پیشبردن خط خودش می باشد، برخورد نکنید و سعی کنید با رژیم ایران به عنوان یک دولت برخورد کنید و آنرا در قبال عملکردهایش مسئول بدانید.
همان طور که توضیح دادم، این طرح حمله به سفیر عربستان رخ داد. یکی از پاسخ هایی که دولت ما داده است این است که ما باید انزوای دیپلماتیک ایران را افزایش دهیم.
ممکن است لطفا کسی به من بگوید معنی این افزایش انزوای دیپلماتیک چیست؟
این خمینی بود، اگر به یاد بیاوریم که گفت «راه قدس از طریق کربلا می گذرد». خوب می توانید حدس بزنید؟ به عنوان کشور آمریکا، ما دروازه کربلا را برای نیروهای خمینی باز کرده ایم.
ما به ویدئوی های سال 2009 و 2011 در مورد حمله نیروهای عراقی به اشرف برمی گردیم. و آقای رئیس جمهور، ما این ویدئو ها را داریم و ما خیلی خوشحال می شویم آنها را در اختیار شما بگذاریم. ما در واقع درخواست می کنیم که شما این ویدئوها را تماشا کنید و شما چند چیز را مشاهده خواهید کرد.
آقای رئیس جمهور، ما این ویدئوها را در اختیار شما قرار خواهیم داد و متواضعانه درخواست می کنیم که آنها را تماشا کنید و این ویدئوها همه آن چیزی را که باید بدانید به شما می گویند.
ما می بینیم که افراد بی دفاع توسط خودروهایی که توسط آمریکایی ها به آنها داده شده است، زیر گرفته میشوند. می بینیم که با شلیک مستقیم و از نزدیک ، افراد به قتل می رسند. افرادی بدون سلاح و بیگناه، زنان و مردان. و این برایشان اهمیتی ندارد.
تحت حاکمیت مالکی، نیروهای عراقی تا همین الان دو باره به اشرف حمله کرده اند. بگذارید کمی حساب کنیم. حالا مالکی می گوید مجاهدین می باید تا پایان سال عراق را ترک کنند.
حرف آخر این است که ما هرگز نمی توانیم به مالکی اعتماد کنیم.
او تحت نفوذ دشمن قدیمی من، مقتدا صدر، حکیم، خامنه ای و احمدی نژاد است. او به تظاهرکنندگان عراقی در کشور خودش حمله کرده است.
علاوی در انتخابات برنده شد. ما می دانیم که علاوی برنده شد. حکیم و مالکی به نزد سیستانی رفتند و سعی کردند او هم همان کاری را بکند که خامنه ای کرد و مالکی را همانطور که خامنه ای احمدی نژاد را تأیید کرد، مورد تأیید قرار دهد. سیستانی گفت نه و از قانون اساسی پیروی کنید. حکیم و مالکی به حرف سیستانی بی اعتنایی کردند و تصمیم گرفتند که از قانون اساسی پیروی نکنند.
وزارتخارجه نیز همان کار را در اینجا دارد می کند. آنها زمانی که مجاهدین را در لیست قرار دادند، به نحو آشکاری معیارهایی را که کنگره برای نامگذاری یک سازمان تروریستی خارجی مشخص کرده است مورد سوء استفاده قرار داده اند. هیچ چیزی در قانون وجود ندارد که بگوید به خاطر استمالت از یک رژیم بنیادگرا می توان نامگذاری کرد.
وقتی نماینده روهراباکر یک جلسه استماع در تابستان در مورد اشرف برگزار کرد، کارمندان وزارتخارجه و نه حتی وزیر، به رئیس کمیته گفتند که ما کسی را نداریم که در جلسه استماع شما شرکت کند.
این بی احترامی کامل به کنگره ایالات متحده است. و به مدت 18 ماه، آنها به تصمیم دادگاه استیناف واشینگتن وقعی ننهاده اند که تصمیم خودشان را مورد بازبینی قرار دهند. به عنوان یک سرباز ارتش آمریکا، که سوگند خورده است از قانون اساسی حمایت و دفاع کند، من شخصاَ این رویکرد وزارتخارجه را تنفر انگیز می دانم و امیدوارم شما هم همین احساس را داشته باشید.
زمان آن رسیده است که مقامی در دولت برخیزد و بی توجهی به مسئله اشرف را متوقف کند.
آقای رئیس جمهور، ما در مقابل درب خانه تو هستیم. عدم تصحیح یک کار سخت و یک کار غلط طولانی مدت مایه ننگی برای دموکراسی است و  جوازی برای ازمیان برداشتن 3400 جنگجوی آزادی است.
آقای رئیس جمهور، ساکنان اشرف می باید مورد حفاظت آمریکا و ملل متحد قرار گیرند و من همواره آماده ام با نیروی حفاظتی به اشرف بازگردم.
فعالیت کمیساریا برای تعیین موقعیت پناهندگی ساکنان اشرف باید ادامه یابد.
مالکی باید مجبور شود که ضرب الاجل 31 دسامبر را لغو کند. نیروهای ملل متحد، اگر نه، نیروهای آمریکا، می باید در اشرف مستقر شوند
و مثل همیشه، مجاهدین هزینه خودشان را تأمین خواهند کرد. آنها هرگز حتی یک ریال هم از دولت آمریکا نخواسته اند. و حتی زمانی که آنها با مشکل مواجه بودند و ما به آنها غذا یا هر چیزی دیگر را ارائه کردیم، آنها گفتند خودمان آنرا حل می کنیم و این کار را کردند.
این کار برای تضمین امنیت مجاهدین فرصت ایجاد خواهد کرد. تیم ملل متحد که درحال تعیین تکلیف موقعیت پناهندگی آنهاست فرصت تکمیل کارش را خواهد داشت.
یک اقدام که نیازمند زمان نیست این است که مجاهدین را از لیست تروریستی خارج کنیم. آنها هرگز نمی باید در این لیست قرار  می گرفتند.
آقای رئیس جمهور، من شاهد آنچه این کشور می تواند بکند بوده ام و شاهد این که ارتش این کشور چکار می تواند بکند بوده ام. ما می توانیم این کار را  بکنیم. زمان آن رسیده است که کاری را که درست است ولی سخت است انجام دهیم به جای آنکه به ادامه کاری که آسانتر است ولی غلط است  ادامه دهیم.
در پایان، ما در تاریخ آمریکا، نمونه هایی از سربازانی برای دمکراسی داریم که در برابر سختی ها در حالی که از سوی دشمنانشان محاصره شده اند، ایستادگی می کنند.
من مجدداً یاد آور می شوم که مجاهدین تسلیحات خودشان را به ما دادند و قرارداد آتش بس را با آمریکایی ها امضاء کردند و نه با کس دیگری.


دکتر دیوید لاری - کشیش برجسته
متشکرم. مثل همیشه عالی است که با شما باشم. چه مسلمان باشیم یا مسیحی یا یهودی یا هندو، درک ما از خدا این است که خدا مهربان، بخشنده است و عمیقا برای همه مخلوقات اهمیت قائل است و این یعنی همه افراد خدا. خدا بیشتر از همه ما نسبت به آنهایی که ... و آنهایی که مورد ستم واقع شده اند توجه دارد.
خدا به کمپ اشرف نگاه می کند. خدا به 3400 نفر نگاه می کند. خدا ما را به ایجاد عدالت در جایی که وجود ندارد فرامی خواند. این فراخوان ماست. مهم نیست که سنتهای ما چه باشد، سابقه مان چیست. خدا از ما می خواهد که در انجام آنچه خوب است و  آنچه درست است دست او باشیم.
در مقابل من 30000 فراخوان وجود دارد. 890 رهبر کلیسا در ایالات متحده می خواهند که کار درست انجام شود.
شاید زمان کمی تفکر آرام و دعا باشد.
شما فوق العاده افراد سخاوتمند و مراقبی هستید و آن افراد کمپ اشرف در دستان و در قلوب شما مورد استقبال شما هستند و من دعا می کنم که همه ما به شما بپیوندیم.
خدا پشت و پناه شما و افراد کمپ اشرف باشد. باشد که خدا قلوب و اذهان رهبران سیاسی در سراسر جهان را باز کند چه در امریکا باشد یا در عراق.
باشد که قلوب و افکار نه فقط برای خدمت به خود بله برای خدمت به همدیگر باز شوند و این جهانی که در آن زندگی می کنیم را یک محل با عدالت تر، با انصاف تر و امن تر بکند.
از حضور امروز شما متشکرم. از سالها کاری که کرده اید متشکرم. باشد که در این محل و جاهای دیگر در زمان نه چندان دوری با برادران و خواهرانمان در اشرف که در امنیت باشند، با دموکراسی و توجه و عدالت که در قلبهای افراد بیشتر و بیشتری باشد و با برکت خدا که ما همه داریم، جمع شویم.


پیام نماینده کنگره آمریکا باب فیلنر
از شما به خاطر گردهمایی در مقابل کاخ سفید برای نشان دادن عزمتان برای رسیدن به آزادی و دموکراسی در ایران متشکرم. دولت ایالات متحده آمریکا یک توطئه تروریستی دیگر در اوایل این ماه کشف کرد که آشکار شد افراد سپاه پاسداران رژیم ایران تصمیم داشتند سفیر عربستان سعودی در آمریکا را بقتل برسانند. رژیم ایران برای بیش از 30 سال نقش اصلی در تروریسم بین المللی را بازی کرده است. این توطئه اخیرشان تنها یکی از آخرین نمونه هاست. من هم صدا با شما از دولت ایالات متحده آمریکا می خواهم قاطعانه در مقابل رژیم ایران بایستد.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل اعلام کرده است که آنها تقاضانامه های پناهندگی ساکنان کمپ اشرف درعراق را دریافت کرده و پروسه آنرا آغاز کرده اند. کمیساریای عالی پناهندگان همچنین گفته است عراق باید ضرب الاجل علیه کمپ اشرف را ملغی کند تا روند کار کمسیاریای پناهندگان کامل شود. درطول مدت زمان انجام پروسه پناهندگی، دولت آمریکا باید فعالانه در حفاظت ساکنان کمپ اشرف درمقابل  حملات  عوامل رژیم ایران شرکت کند و دولت عراق را برای اعمالش مسئول بداند.
من از سازمان ملل تقاضا میکنم هر چه سریعتر پروسه پناهندگی ساکنان اشرف را به جریان بیاندازد, ما نمی توانیم و نباید اجازه دهیم که رژیم ایران توطئه های تروریستی اش را در هیچ جای دنیا به اجرا بگذارد. با تشکر ازهمه شما

پیام دنیل لانگرین  نماینده کنگره آمریکا
از شما به خاطر فرصتی که برای دادن این پیام به تظاهراتتان برای آزادی، تشکرمی کنم.
رفتار رژیم ایران در زمینه نقض حقوق بشر، همه چیز را در باره این رژیم نامشروع بیان میکند.
 علاوه براین اقداماتش علیه کمپ اشرف نمونه روشنی از تمایل این رژیم به مداخله  و اعمال فشار در خارج از مرزهای ایران است.
از تمامی شما که در حمایت از جنبش مخالف رژیم  به شدت تلاش می کنید، تشکر می کنم...
دنیا نباید چشمانش را بر روی رژیمی که تهدیدی برای مردم خودش و همسایگانش و صلح و ثبات جامعه بین المللی است ببندد.